Job 33
1 Toe Job, ka lok hae tahngai ah; ka thuih ih loknawk boih hae tahngai ah.
Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.
2 Khenah, vaihi pakha ka angh moe, ka palai mah lokthuih.
Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;
3 Ka loknawk loe ka poek toenghaih hoiah ni angzoh; ka palai mah kahoih palunghahaih lok to thuih.
Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!
4 Sithaw ih Muithla mah ni kai hae sak moe, Thacak Angraeng ih takhi mah hinghaih ang paek.
De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;
5 Na pathim thaih nahaeloe na patim ah, amsakcoek ah loe ka hmaa ah angdoe ah.
Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!
6 Khenah, Sithaw hmaa ah kai doeh nang baktiah ni ka oh, kai doeh long hoiah ni sak toeng.
Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:
7 Khenah, na zit han koi kai khaeah tidoeh om ai; na nuiah kazit ban to ka koeng mak ai.
Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.
8 Na thuih ih lok to ka thaih, na thuih ih loknawk to ka thaih boeh,
Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:
9 kai loe ka ciim, zae sakhaih ka tawn ai; sakpazaehaih doeh ka tawn ai.
"Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"
10 Khenah, Sithaw mah ka zaehaih pakrong; kai hae a misa ah ang suek,
"Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;
11 ka khok hae thlong ang thuk pae moe, ka caehhaih loklamnawk boih ang pakaa, tiah na thuih.
Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.
12 Khenah, na thuih pazae boeh; lok kang pathim han vop, Sithaw loe kami pongah len kue.
Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"
13 Anih mah ka sak ih hmuen kawng pongah lok pathim ai, tiah na thuih moe, Sithaw to na laisaep thuih loe?
Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?
14 Sithaw mah lok vaito thuih pacoengah, kalah loklam bang hoiah lok a thuih pae let, toe kami mah panoek pae thai ai.
Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:
15 Kami loe iih angam moe, iihhaih ahmuen ah a iih, qum amang ah hnuksakhaih mah,
In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.
16 a naa thungah lok to thuih pae moe, thuitaekhaih lok to paek,
Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,
17 kami mah sak atimhaih to pahnawt moe, amoekhaih tawn han ai ah a sak.
Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;
18 Anih hinghaih to tangqom thung hoiah Sithaw mah pahlong moe, sumsen hoi duek han ai ah pakaa pae.
Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.
19 Anih loe iihhaih ahmuen ah angsong hanah nathaih hoiah kami to thuitaek moe, ahuhnawk boih to natsak;
Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,
20 To naah a hinghaih mah buh to panuet moe, palung mah buhcaak angnaa pae ai.
Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;
21 Anih loe zaek kaeng boeh moe, kamtueng vai ai ahuhnawk doeh, amtueng boih.
Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.
22 Ue, a hinghaih mah taprong to pangh tathuk, a hinghaih amrosakkungnawk khaeah phak tom boeh.
Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:
23 Toe kaminawk khaeah toenghaih loklam to patuek hanah, van kami sangto thungah, maeto mah Sithaw hoi kami salakah laicaeh ah om nahaeloe,
Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,
24 Sithaw mah anih to tahmen ah loe, Tangqom thung caeh han ai ah anih to pahlong ah; anih akranghaih to ka hnuk boeh, tiah thui tih.
Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden
25 To naah anih ih ngan loe nawkta ngan baktiah angcoeng let ueloe, thendoeng nathuem ih baktih toengah om let tih.
Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!
26 Anih mah Sithaw khaeah lawkthui ueloe, mikhmai hoihaih to hnu tih; anghoehaih hoi Sithaw ih mikhmai to hnu tih; Sithaw mah a toenghaih to kami hanah paek.
Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.
27 Anih mah kaminawk hmaa ah, Mi kawbaktih mah doeh ka zae moeng boeh, toenghaih to toeng ai ah ka sak moeng boeh, to hmuen mah kai han avanghaih tidoeh na paek ai, tiah thui nahaeloe,
Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!
28 Anih mah tangqom thung hoiah a hinghaih to akrang ueloe, a hinghaih mah aanghaih to hnu tih.
Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!
29 Khenah, Sithaw mah hae hmuennawk hae kami khaeah sak toepsoep;
Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:
30 anih hinghaih to tangqom thung hoiah amlaemsak let moe, hinghaih paek aanghaih thungah a caeh haih.
Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!
31 Aw Job, naa to patuengah loe, ka lok hae acoehaih hoiah tahngai ah; anghngai duem ah; lok kang thuih han vop.
Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.
32 Lokthuih na koeh nahaeloe, na pathim ah; toenghaih hnuksak han ka koeh pongah, lok na thui ah.
Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.
33 Toe lokthuih han na tawn ai nahaeloe, ka lok hae tahngai ah; anghngai duem ah, palunghahaih kang patuk han, tiah a naa.
Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!
