Job 31
1 Tangla to koehhaih mik hoiah ka khet han ai ah, ka mik hoi lokkamhaih to ka sak.
Pepigi fœdus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
2 To tiah nahaeloe Sithaw mah ranui bang hoiah kawbaktih taham maw paek ueloe, ranui ih Thacak Sithaw mah kawbaktih toep han koi qawk maw paek tih?
Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
3 Kasae kaminawk hanah amrohaih om ueloe, zaehaih sah kaminawk hanah anghmathaih om mak ai maw?
Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
4 Anih mah loe ka caehhaih loklamnawk to panoek moe, ka khok tangkannawk doeh kroek boih na ai maw?
Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
5 Amsoem ai ah ka caeh moe, alinghaih bangah ka khok tangkan to rang nahaeloe,
Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
6 kamsoem coih tahhaih hoiah na tah nasoe loe, coek koi om ai ah kho ka sakhaih to Sithaw mah panoek nasoe.
Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
7 Loklam kam khraeng ving moe, ka palungthin mah ka mik koehhaih hnukah patom moeng maw, to tih ai boeh loe ka ban ah panuet thok hmuen maw akap moeng nahaeloe,
Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula:
8 ka patit ih thingthai to minawk kalah mah caa nasoe, ue, ka patit ih akungnawk doeh aphong o king nasoe.
Seram, et alium comedat: et progenies mea eradicetur.
9 Nongpata maeto mah ka palung hae pacuek moe, ka imtaeng kami ih khongkha ah anih to ka zing nahaeloe,
Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
10 ka zu mah minawk ih cang to daeng pae nasoe loe, minawk mah ka zu to muk o nasoe.
Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
11 Hae hmuen loe kalen parai zaehaih ah oh; ue, lokcaekkung mah danpaek han koi zaehaih ah oh.
Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
12 To zaehaih loe amrosak thaih hmai, ka tawnh ih hmuennawk tangzuun khoek to kangh boih hmai ah oh.
Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
13 Ka tamna nongpa hoi nongpatanawk mah kai laisaep o thuih naah, nihcae to khet ka patoek nahaeloe,
Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me:
14 Sithaw amtueng naah timaw ka sak moe, lokcaek naah timaw ka pathim han?
Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi?
15 Anih doeh kai sahkung Sithaw mah na ai maw sak? Kaihnik loe sahkung maeto mah na ai maw zok thungah sak hmaek?
Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
16 Caaknaek tawn ai kami hanah caaknaek ka paek ai maw, lamhmai ih mik to kam rosak maw,
Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduæ expectare feci:
17 to tih ai boeh loe amno ampa tawn ai kaminawk hanah caaknaek paek ai ah, kaimabueng ah ka caak maw,
Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
18 (ka thendoeng nathuem hoi ampa ah angcoeng khoek to caaknaek tawn ai kami to ka pacah, ka tapen tangsuek natuem hoi anih to ka bomh boeh; )
(Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meæ egressa est mecum.)
19 khukbuen tawn ai ah dueh kami hoi khukbuen tawn ai ah kaom amtang kami to ka hnuk moe,
Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
20 kai mah anih to bae um ah tuumui kang khuksak ai pongah, anih mah kai tahamhoihaih paek ai maw,
Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
21 lokcaekhaih im ah kai angdoe haih kami om tih hmang, tiah ka poek pongah, amno ampa tawn ai kami to ka pacaekthlaek nahaeloe,
Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
22 ka ban tampawk hae palaeng hoiah amkhraeng ving nasoe loe, ka palaeng huh doeh angkhaek lawt nasoe.
Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
23 Sithaw khae hoi ih amrohaih to ka zit, a Lensawkhaih to ka zit pongah to baktih hmuen to ka sah ai.
Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
24 Sui to kang oep haih maw, to tih ai boeh loe kaciim suitui khaeah, Nang loe ka buephaih ah na oh, tiah ka thuih moeng maw,
Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
25 hmuenmae paroeai ka tawnh moe, ka ban mah hmuenmae paroeai hak thaih pongah kam oek moeng maw,
Si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
26 ni aengh to ka khet moe, a aanghaih hoiah kacaeh khrah to ka khet naah,
Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
27 tamquta hoi anghoehaih ka tawnh moe, ka pakha mah ka ban hae mok cadoeh;
Et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
28 lokcaek koi kaom zaehaih ah ni oh, ranui koekah kaom Sithaw angphat taak baktiah ni oh.
Quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
29 Kai hnuma kami amro naah, kang hoe moe, anih raihaih tongh naah, kam oek vai maw,
Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
30 a hinghaih tangoeng moe, zaehaih sak hanah pakha ka aang mak ai.
Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
31 Ka imthung ah kaom kaminawk mah, zok kamhah ah Job ih moi caa o vai ai, tiah thui o mak ai.
Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur:
32 Angvinnawk loklam ah iih o han ai ah, kholong caeh kaminawk hanah khongkha to ka paongh pae.
Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
33 Adam baktiah ka zaehaih ka hawk ai, ka zaehaih palung thungah ka hawk vai ai;
Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
34 pop parai kami to ka zit, to tih ai boeh loe acaeng kaminawk mah pahnui thui haih to ka zit pongah, kang hngai duem moe, tasa bang tacawt ai ah ka oh vai maw?
Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
35 Aw kami maeto mah loe ka lok hae tahngai nasoe! Khenah, vaihi koehhaih lok ka thuih han vop; Thacak Sithaw mah na pathim nasoe; ka zaehaih netkung mah ka zaehaih hae ca ah tarik nasoe.
Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
36 To ca to palaeng ah ka put moe, sui lumuek baktiah kang muek han.
Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
37 Ka caehhaih khok tangkannawk anih khaeah ka thuih moe, siangpahrang capa baktiah a taengah ka caeh han.
Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
38 Kai ih long mah kai hae kasae thuih maw, to tih ai boeh loe mikkhraetui hoiah a qah maw,
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
39 atho paek ai ah anih ih thingthai to ka caak pae moe, laikok tawnkungnawk hinghaih to kam rosak nahaeloe,
Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
40 cang zuengah soekhringkung amprawk nasoe loe, barli cang zuengah phroh amprawk lat nasoe, tiah a naa. Job ih lok loe hae ah boeng boeh.
Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. (Finita sunt verba Iob.)
