< Job 28 >
1 Sumkanglung takaehhaih ahmuen to oh moe, sui tui paciihaih ahmuen doeh oh tangtang.
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Sum loe long thung hoiah takaeh moe, sumkamling loe thlung atui pacii naah ni oh.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 Kami mah hmaiim to sin moe, sum tacawthaih ahmuen kathuk, duekhaih tahlip khoving thungah sum to pakrong.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Kami ohhaih ahmuen hoi kangthla, panoek ai ih ahmuen ah, qui hoiah angbangh moe, long to takaeh.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 Long mah caaknaek to tacawtsak, toe atlim ah loe hmai to oh.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 To ah kaom thlungnawk loe Sapphire thlung tacawthaih ahmuen ah oh moe, maiphu doeh sui tacawthaih maiphu ah oh.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 Tavaa mah panoek ai ih, tahmu mah doeh hnu ai ih, loklam to oh;
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 to loklam loe kaipui mah cawh ai moe, hmawsaeng kaipui mah doeh pazui vai ai vop.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 Kami mah ban hoiah thlung to pakhoih moe, maenawk to takung khoek to takaeh boih.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Thlung to pakhoih moe, athung ah kaom atho kana hmuennawk to a hnuk.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Kalong tui to pakaa moe, hnuk ai ih hmuennawk to a lak.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 Toe palunghahaih loe naa ah maw hnu thai tih? Palunghahaih ahmuen loe naa ah maw oh?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Palunghahaih atho nazetto maw oh, tito kami mah panoek thai ai; kahing kaminawk ohhaih prae ah doeh hnu thai ai.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Kathuk tui mah, Kai thungah om ai; tuipui mah doeh kai khaeah om ai, tiah thuih.
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Kaciim suitui hoiah palunghahaih to qan thai ai moe, phoisa to noek moe, paek cadoeh, palunghahaih to qan thai ai.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Ophir ih sui hoiah doeh qan thai ai moe, atho kaom onyx hoi sapphire mah doeh qan thai ai.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Palunghahaih loe sui, atho kaom kawbaktih thlung hoiah doeh patah thai ai; kaciim suitui hoiah doeh alaih thai mak ai.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Koral hoi pale loe thuih han koi om ai; palunghahaih atho loe thlung kathim pongah doeh atho oh kue.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Ethiopia ih Topaz thlung hoiah patah thai ai moe, kaciim suitui hoiah doeh qan thai ai.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 To tih nahaeloe palunghahaih loe naa bang hoiah maw angzoh? Panoekthaihaih ahmuen loe naa ah maw oh?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Palunghahaih loe hinghaih katawn hmuennawk boih ih mik hoiah hnu thai ai, van ih tavaanawk mah doeh hnu thai ai.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Amrohaih hoi duekhaih hnik mah loe, Palunghahaih lok to naa hoi khue ni ka thaih, tiah a thuih hoi.
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Sithaw mah khue ni palunghahaih loklam to panoek moe, a ohhaih ahmuen to panoek.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 Anih loe long boenghaih to khet moe, van tlim ih hmuennawk boih to a hnuk.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Takhi thacakhaih to a noek moe, tuinawk to a tah.
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 Kho angzohhaih dan hoi khopazih tangphra puekhaih loklam to a sak naah,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 palunghahaih to a hnuk moe, amtuengsak; ue, anih mah caksak moe, a sak tanoek.
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Anih mah kami khaeah, Khenah, Angraeng zithaih loe, palunghahaih ah oh; kasae caeh taakhaih loe, panoekthaihaih ah oh, tiah a naa.
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.