Job 28
1 Sumkanglung takaehhaih ahmuen to oh moe, sui tui paciihaih ahmuen doeh oh tangtang.
Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
2 Sum loe long thung hoiah takaeh moe, sumkamling loe thlung atui pacii naah ni oh.
Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in aes vertitur.
3 Kami mah hmaiim to sin moe, sum tacawthaih ahmuen kathuk, duekhaih tahlip khoving thungah sum to pakrong.
Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
4 Kami ohhaih ahmuen hoi kangthla, panoek ai ih ahmuen ah, qui hoiah angbangh moe, long to takaeh.
Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Long mah caaknaek to tacawtsak, toe atlim ah loe hmai to oh.
Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
6 To ah kaom thlungnawk loe Sapphire thlung tacawthaih ahmuen ah oh moe, maiphu doeh sui tacawthaih maiphu ah oh.
Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
7 Tavaa mah panoek ai ih, tahmu mah doeh hnu ai ih, loklam to oh;
Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 to loklam loe kaipui mah cawh ai moe, hmawsaeng kaipui mah doeh pazui vai ai vop.
Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leaena.
9 Kami mah ban hoiah thlung to pakhoih moe, maenawk to takung khoek to takaeh boih.
Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
10 Thlung to pakhoih moe, athung ah kaom atho kana hmuennawk to a hnuk.
In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
11 Kalong tui to pakaa moe, hnuk ai ih hmuennawk to a lak.
Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 Toe palunghahaih loe naa ah maw hnu thai tih? Palunghahaih ahmuen loe naa ah maw oh?
Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiae?
13 Palunghahaih atho nazetto maw oh, tito kami mah panoek thai ai; kahing kaminawk ohhaih prae ah doeh hnu thai ai.
Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 Kathuk tui mah, Kai thungah om ai; tuipui mah doeh kai khaeah om ai, tiah thuih.
Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
15 Kaciim suitui hoiah palunghahaih to qan thai ai moe, phoisa to noek moe, paek cadoeh, palunghahaih to qan thai ai.
Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
16 Ophir ih sui hoiah doeh qan thai ai moe, atho kaom onyx hoi sapphire mah doeh qan thai ai.
Non conferetur tinctis Indiae coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
17 Palunghahaih loe sui, atho kaom kawbaktih thlung hoiah doeh patah thai ai; kaciim suitui hoiah doeh alaih thai mak ai.
Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
18 Koral hoi pale loe thuih han koi om ai; palunghahaih atho loe thlung kathim pongah doeh atho oh kue.
Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
19 Ethiopia ih Topaz thlung hoiah patah thai ai moe, kaciim suitui hoiah doeh qan thai ai.
Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia, nec tincturae mundissimae componetur.
20 To tih nahaeloe palunghahaih loe naa bang hoiah maw angzoh? Panoekthaihaih ahmuen loe naa ah maw oh?
Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiae?
21 Palunghahaih loe hinghaih katawn hmuennawk boih ih mik hoiah hnu thai ai, van ih tavaanawk mah doeh hnu thai ai.
Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.
22 Amrohaih hoi duekhaih hnik mah loe, Palunghahaih lok to naa hoi khue ni ka thaih, tiah a thuih hoi.
Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
23 Sithaw mah khue ni palunghahaih loklam to panoek moe, a ohhaih ahmuen to panoek.
Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
24 Anih loe long boenghaih to khet moe, van tlim ih hmuennawk boih to a hnuk.
Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.
25 Takhi thacakhaih to a noek moe, tuinawk to a tah.
Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 Kho angzohhaih dan hoi khopazih tangphra puekhaih loklam to a sak naah,
Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
27 palunghahaih to a hnuk moe, amtuengsak; ue, anih mah caksak moe, a sak tanoek.
Tunc vidit illam, et enarravit, et praeparavit, et investigavit.
28 Anih mah kami khaeah, Khenah, Angraeng zithaih loe, palunghahaih ah oh; kasae caeh taakhaih loe, panoekthaihaih ah oh, tiah a naa.
Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.
