Job 19
1 To pacoengah Job mah,
Respondens autem Iob, dixit:
2 kai poek nang patang o sak, nasetto maw lok hoiah nang pacaekthlaek o han vop?
Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
3 Vai hato nang zoeh o boeh; azathaih tawn ai ah panoek vai ai ih kami baktiah nang zoeh o.
En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
4 Sakpazaehaih ka tawnh cadoeh, ka sakpazaehaih loe kaimah nuiah ni krak.
Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
5 Nangcae loe kai ni nam oek o thuih, a sak ih zaehaih pongah ni azathaih hoiah oh, tiah nang naa o:
At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
6 toe kai loe Sithaw mah ni amtimsak moe, anih ih thaang pongah ka manh, tito panoek oh.
Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
7 Khenah, ka sakpazaehaih thung hoiah ka hang; mi mah doeh tahngai ai; tha hoi ka hangh, toe toenghaih hoiah lokcaek kami om ai.
Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
8 Anih mah ka poeng thaih han ai ah ka caehhaih loklam to pakaa khoep, anih mah ka caehhaih loklam ah vinghaih to suek.
Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
9 Ka lensawkhaih to anih mah ang khringh pae moe, ka lu nui ih lumuek to ang lak pae ving.
Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
10 Anih mah ahmuen kruek hoi ang boh pongah, kam ro boeh; anih mah ka oephaih to thing baktiah ang phongh pae ving.
Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
11 Anih ih palung kabae to kai khaeah ang palai moe, kai hae a misa ah ang poek.
Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 Anih ih misatuh kaminawk loe, kai tuk hanah nawnto angzoh o moe, kai ih kahni im taeng boih ah atai o.
Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 Kam nawkamyanawk to kai khae hoi kangthla ah a ohsak moe, kam puinawk doeh panoek vai ai ih kami baktiah ni oh o.
Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 Ka canawknawk mah ang pahnawt o moe, kam puinawk mah ang pahnet o boeh.
Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
15 Ka tamna nongpatanawk hoi ka imthung takohnawk mah angvin baktih, prae kalah kami baktiah ang khet o.
Inquilini domus meæ, et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 Ka tamna to ka kawk naah, na pathim ai; tahmenhaih ka hnik cadoeh, na pathim ai boeh.
Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
17 Kang hahhaih takhi loe ka zu koeh koiah om ai, ka caanawk hanah panuet thok hmuen ah oh boeh.
Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
18 Ue, nawktanawk mah ang patoek o, kang thawk tahang naah, ang pahnui o thuih.
Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
19 Kam puinawk mah ang panuet o moe, ka palung ih kaminawk doeh ka misa ah angcoeng o ving boeh.
Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 Ka huh loe nganhin hoi angbet rap boeh moe, ka haa doeh angkhringh boeh.
Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
21 Aw kam puinawk, na tahmen oh, na tahmen oh; Sithaw mah ni ang boh.
Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 Tipongah Sithaw pacaekthlaek baktiah kai nang pacaekthlaek o loe? Kai ih angan hoiah zok nam hah o ai vop maw?
Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
23 Aw, ka loknawk hae pakuem o nasoe loe, nihcae mah cabu ah pathok o nasoe.
Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
24 Sum cacung hoiah tarik o nasoe loe, thlung nuiah dungzan ah tarik o poe nasoe!
stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
25 Kai akrangkung loe hing, tiah ka panoek; anih loe hnukkhuem atue boeng naah long ah angdoe tih;
Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
26 ka nganhin amro moe, hae takpum hae amro ving cadoeh, ka taksa hoiah Sithaw to ka hnu vop tih;
Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum.
27 anih to ka hnu tih; minawk mah hnuk ih na ai, kaimah roe mik hoiah ka hnu tih; ka palungthin mah zing kong boeh.
Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
28 Nangcae mah, anih hae kawbangmaw pacaekthlaek han, anih zae nethaih kawbangmaw hnuk thai han? tiah na thuih o,
Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
29 sumsen to na zit o han oh, Sithaw palungphuihaih mah sumsen hoi danpaekhaih to tacawtsak, lokcaekhaih atue oh, tiah panoek oh, tiah a naa.
Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.
