< Job 14 >
1 Nongpata mah tapen ih kami loe nawnetta hing nathung raihaih hoiah koi.
人为妇人所生, 日子短少,多有患难;
2 Anih loe apawk baktiah ampha tahang moe, azaem roep; tahlip baktiah cawnh, cak poe ai.
出来如花,又被割下, 飞去如影,不能存留。
3 To baktih hmuen pongah mik na padai moe, lokcaekhaih hmaa ah nang caeh haih han maw?
这样的人你岂睁眼看他吗? 又叫我来受审吗?
4 Mi mah maw kaciim ai thung hoiah kaciim hmuen to sin thai tih? Mi mah doeh sin thai mak ai.
谁能使洁净之物出于污秽之中呢? 无论谁也不能!
5 Kami ih aninawk to kroek moe, khrah nazetto maw oh pae vop, tiah na panoek pae pongah, anih mah poeng thai han ai ah ramri to na sak pae.
人的日子既然限定, 他的月数在你那里, 你也派定他的界限,使他不能越过,
6 Toksak han tlai ih kami baktiah, angmah ih aninawk boeng khoek to, angmah koeh ah oh hanah, anih to angqoi taak ah.
便求你转眼不看他,使他得歇息, 直等他像雇工人完毕他的日子。
7 Thing loe pakhruk cadoeh, tadok tacawt let ueloe, tanghang kangtha tacawt let tih, tiah oep han oh.
树若被砍下, 还可指望发芽, 嫩枝生长不息;
8 Long thung ih tangzuun loe mitong boeh pongah, long ah akung dueh cadoeh,
其根虽然衰老在地里, 干也死在土中,
9 tui hmui hoiah tadok let ueloe, thingkung kanawk baktiah tanghang tacawt let tih.
及至得了水气,还要发芽, 又长枝条,像新栽的树一样。
10 Toe kami loe duek moe, qong ving; ue, a hinghaih boeng pacoengah loe naa ah maw om vop tih?
但人死亡而消灭; 他气绝,竟在何处呢?
11 Tuipui tui loe anghmat moe, vacong tui doeh kaang king baktih toengah,
海中的水绝尽, 江河消散干涸。
12 kami loe angsong moe, angthawk let ai boeh; vannawk anghmaa ai karoek to anglawt mak ai, a iihhaih ahmuen hoi angthawk mak ai boeh.
人也是如此,躺下不再起来, 等到天没有了,仍不得复醒, 也不得从睡中唤醒。
13 Aw taprong thungah na hawk ah, palung na phuihaih dip ai karoek to, tamquta hoi na hawk ah! Kai pahnet han ai ah, ka oh han ih atue to na khaek pae ah. (Sheol )
惟愿你把我藏在阴间, 存于隐密处,等你的忿怒过去; 愿你为我定了日期,记念我。 (Sheol )
14 Kami loe duek pacoengah hing let tih maw? Karai toksakhaih aninawk loe sawk parai cadoeh, kam khraihaih atue pha ai karoek to ka zing han.
人若死了岂能再活呢? 我只要在我一切争战的日子, 等我被释放的时候来到。
15 Nang kawk naah, kang pathim pae han; na ban hoi sak ih hmuen to na koeh.
你呼叫,我便回答; 你手所做的,你必羡慕。
16 Vaihi loe ka khok tangkannawk to na kroek moe, ka zaehaih to na khen ai boeh.
但如今你数点我的脚步, 岂不窥察我的罪过吗?
17 Ka sakpazaehaih loe pasah thungah catui ka daeng boeh moe, ka zaehaih nang kraeng pae hmoek boeh.
我的过犯被你封在囊中, 也缝严了我的罪孽。
18 Tanim thaih mae loe anghmat boeh moe, lungsong doeh a ohhaih ahmuen hoiah angthuih ving boeh.
山崩变为无有; 磐石挪开原处。
19 Tuinawk mah thlung to maawtsak moe, tui tha mah long to takhawh baktih toengah, kami oephaih to nam rosak.
水流消磨石头, 所流溢的洗去地上的尘土; 你也照样灭绝人的指望。
20 Kami to na pazawk poe, anih loe anghmat ving boeh; anih ih mikhmai to nam khraisak moe, kalah bangah na patoeh ving.
你攻击人常常得胜,使他去世; 你改变他的容貌,叫他往而不回。
21 A capanawk mah pakoehhaih hnu o cadoeh, anih mah panoek ai boeh; nihcae atlim ah krah o cadoeh, anih mah panoek pae ai boeh.
他儿子得尊荣,他也不知道, 降为卑,他也不觉得。
22 Toe anih ih ngan to naa ueloe, a hinghaih palungsae tih, tiah a naa.
但知身上疼痛, 心中悲哀。