Job 13
1 Khenah, hae hmuennawk hae ka mik mah hnuk boeh; ka naa mah thaih moe, panoek boeh.
Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
2 Na panoek ih hmuen to, ka panoek toeng; nang pongah ka hnaem kue ai.
alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
3 Toe Thacak Sithaw khaeah ka thuih moe, Sithaw hoi angaek hanah ka koeh.
Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
4 Toe nangcae loe amsawnlok thui kami, tidoeh avang ai siboi ah ni na oh o.
Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
5 Lok apae ai ah na oh o duem nahaeloe, nangmacae palunghahaih ah om tih.
Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
6 Ka thuih han ih lok to tahngai oh loe, pahni hoiah ka thuih han ih lok hae tahngai oh.
Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
7 Sithaw kasae na thuih o han maw? Anih to na ling o han maw?
Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
8 Anih mikhmai maw na khet o han? Sithaw han lok na aek pae o han maw?
Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
9 Anih mah ang khet o naah hoih, tiah thui tih maw? Kami aling baktiah Sithaw to aling thai maw?
Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
10 Tamquta hoi mikhmai na khet o nahaeloe, anih mah na thuitaek o tih.
Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
11 A lensawkhaih loe nang han zitthok ai maw? Anih zit thohhaih na nuiah krah mak ai maw?
Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
12 Nangcae panoek thaihaih loe maiphu baktiah ni oh, nangcae abuephaih ahmuen doeh long hoiah sak ih abuephaih ah ni oh.
Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
13 Anghngai o duem ah, lok ka thuih han vop; to pacoengah kawbaktih hmuen doeh ka nuiah pha nasoe.
Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
14 Toe kai loe ka ngan hae kaek moe, ka hinghaih hae ban hoi ka sin han.
Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
15 Anih mah kai na hum cadoeh, a nuiah oephaih ka tawn vop tih; a hmaa ah zae loihhaih lok to ka thuih han vop.
Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
16 Anih loe kai pahlonghaih ah om tih; amoek kaminawk loe a hmaa ah angzo o mak ai.
Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
17 Ka lok hae palung tang hoi tahngai oh; ka thuih ih lok hae naa patueng oh.
So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
18 Khenah, vaihi kaimah kawng taphong hanah ka oh coek, ka zaehaih loih tih boeh, tiah ka panoek.
Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
19 Mi mah maw kai hae zaehaih net tang tih? To tiah zaehaih na net nahaeloe, lok apae ai ah kang hngai duem moe, ka duek halat han boeh.
Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
20 Hmuen hnetto khue ni kang hnik; nang paek nahaeloe na hmaa hoiah kang hawk ving mak ai.
Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
21 Kai khae hoi na ban to azuk ving ah, na zitthohhaih hoiah na pazih hmah.
Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
22 To pacoengah na kawk ah, kang pathim han; to tih ai boeh loe kai ka thuih hmaloe han, to pacoengah nang mah pathim ah.
Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
23 Ka sakpazaehaih hoi zaehaih nazetto maw oh? Ka sakpazaehaih hoi ka zaehaih to na patuek ah.
Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
24 Tipongah mikhmai na hawk moe, na misa ah nang suek loe?
Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
25 Takhi mah hmuh ih thingqam to na zit maw? Kangqo thingqam to na patom han maw?
Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
26 Kakhaa parai ka zaehaih to na pakuem moe, thendoeng nathuem ah ka sak ih zaehaih atho to vaihi kai han nang tongsak boeh.
Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
27 Ka khok ah thlong nang thuk moe, ka caehhaih loklamnawk boih to na khet; ka cawh ih khokkong doeh na parui boih.
og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
28 To tiah raihaih tongh kami loe, kaqong hmuen baktih, karaa mah caak ih laihaw kaprawn baktiah, thazok moe, anghmat zuep boeh.
Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.
