Jeremiah 5

1 Jerusalem loklam boih ah ahnuk ahma cawn oh, poek oh loe ahmuen boih to pakrong oh, toenghaih sah kami, loktang pakrong kami maeto na hnuk o thaih nahaeloe, hae vangpui hae ka tahmen han.

Trairu la stratojn de Jerusalem kaj rigardu, esploru kaj serĉu sur ĝiaj palacoj, ĉu vi trovos homon, kiu agas juste, kiu serĉas la veron — tiam Mi pardonos al ĝi.

2 Nihcae mah, Angraeng loe hing, tiah thuih o e, ka hmin hoiah a sak o ih nihcae lokkamhaih loe amsawn ni.

Eĉ se ili diras: Mi ĵuras per la Eternulo — ili tamen ĵuras mensoge.

3 Aw Angraeng, na mik mah loe loktang na ai maw pakrong? Nihcae to na thuitaek e, kana panoek o ai; nam rosak, toe na thuitaekhaih to talawk o ai; nihcae ih mikhmai loe thlung pongah amtaak o kue; dawnpakhuem han koeh o ai.

Ho Eternulo, Viaj okuloj rigardas ja la fidelecon; Vi batas ilin, sed ili ne sentas doloron; Vi preskaŭ pereigas ilin, sed ili ne volas preni moralinstruon; sian vizaĝon ili faris pli malmola ol roko, ili ne volas konvertiĝi.

4 To pongah kaimah, tangtang ni hae kaminawk loe amtang o moe, amthu o; Angraeng ih loklam to panoek o ai, angmacae Sithaw lokcaekhaih doeh panoek o ai.

Mi diris al mi: Eble ili estas malriĉuloj, malkleruloj, ili ne konas la vojon de la Eternulo, la leĝojn de sia Dio;

5 To pongah zaehoikungnawk khaeah ka caeh moe, lok ka thuih pae han; nihcae loe Angraeng ih loklam hoi angmacae Sithaw lokcaekhaih to panoek o; toe nihcae mah hnam to khaeh o moe, qui doeh taprawt o pat.

mi iros al la eminentuloj, kaj mi parolos kun ili: ili ja konas la vojon de la Eternulo, la leĝojn de sia Dio; sed ankaŭ ili ĉiuj kune rompis la jugon, disŝiris la ŝnurojn.

6 To pongah taw ih kaipui mah nihcae to kaek tih, duembang ah kavak tasuinawk mah nihcae ih moi to caa o tih; kaithlaeng mah nihcae ih vangpuinawk to toep ueloe, vangpui thung hoi tacawt kami to taprawt pet boih tih; nihcae zaehaih loe pop parai moe, loklam amkhraeng o pongah to tiah oh o.

Pro tio mortigos ilin leono el la arbaro, lupo el la stepo ilin prirabos, leopardo atendos ilin apud iliaj urboj; ĉiu, kiu eliros el tie, estos disŝirata. Ĉar multaj fariĝis iliaj krimoj, fortaj fariĝis iliaj perfidoj.

7 To baktih zaehaih pongah kawbangmaw kang tahmen thai tih? Ka caanawk mah ang pahnawt o sut moe, sithaw ah kaom ai hmuennawk khaeah lokkamhaih a sak o; zok kam hahsak naah, daan ai ah zaehaih a sak o moe, tangyat zawhaih ahmuen ah amkhueng o.

Kiel Mi tion pardonus al vi? viaj filoj Min forlasis kaj ĵuris per ne-dioj. Mi ĵurigis ilin, sed ili adultas kaj iras amase en malĉastejojn.

8 Nihcae loe rawkcak kamhah ah pacah ih hrang tae baktiah, imtaeng kami ih zu to a khit o moe, a zae o haih boeh.

Ili fariĝis kiel voluptemaj pasiaj ĉevaloj; ĉiu blekas al la edzino de sia proksimulo.

9 To baktih hmuennawk pongah thuitaek ai ah ka om tih maw? tiah Angraeng mah thuih; to baktih acaengnawk to danpaek ai ah poek angphohaih hoiah ka om tih maw?

Ĉu Mi povas ne puni pro tio? diras la Eternulo; kaj ĉu al tia popolo Mia animo povas ne venĝi?

10 Nihcae ih tapang nuiah daw oh loe phrae oh; toe phrae o boih hmah; tanghangnawk to athlik oh, nihcae loe Angraeng ih tanghang na ai ni.

Iru sur ĝiajn muregojn kaj detruu ilin, tamen ne tute ekstermu; forigu ĝiajn branĉojn, ĉar ne por la Eternulo ili estas.

11 Israel imthung takoh hoi Judah imthung takohnawk loe, ka nuiah oepthok ai, tiah Angraeng mah thuih.

Ĉar forte perfidis Min la domo de Izrael kaj la domo de Jehuda, diras la Eternulo.

12 Nihcae loe Angraeng to aling o; anih mah tidoeh sah tang mak ai; aicae nuiah sethaih doeh phasak tang mak ai; sumsen hoi khokhahaih doeh a tongh o tangtang mak ai:

Ili neis la ekzistadon de la Eternulo, kaj diris: Li ne ekzistas, kaj ne venos sur nin malbono, kaj glavon kaj malsaton ni ne vidos.

13 tahmaanawk loe takhi khue ni, nihcae thungah lok to om ai; to pongah a thuih o ih lok baktiah nihcae nuiah om nasoe, tiah a thuih o.

Kaj la profetoj estas kiel vento, ne troviĝas en ili la vorto de Dio; tiel fariĝu al ili.

14 To pongah misatuh Angraeng Sithaw mah hae tiah thuih; Hae lok hae na thuih o pongah, khenah, ka lok to nangcae ih pakha ah hmai baktiah ka ohsak moe, hae kaminawk hae thing baktiah ka ohsak han, nihcae loe hmai mah kang tih.

Pro tio tiele diras la Eternulo, Dio Cebaot: Pro tio, ke vi parolas tiajn vortojn, jen Mi metos Miajn vortojn en vian buŝon kiel fajron, kaj ĉi tiu popolo estos kiel ligno, kiun ĝi konsumos.

15 Aw Israel imthung takoh, khenah, nangcae tuk hanah prae kangthla hoiah acaeng maeto ka hoih han, nihcae loe thacak o moe, canghnii hoi kaom acaeng ah oh o; nihcae ih lok to na panoek o mak ai.

Jen Mi venigos sur vin, sur la domon de Izrael, popolon de malproksime, diras la Eternulo, popolon fortan, popolon antikvan, popolon, kies lingvon vi ne scias; kaj vi ne komprenos, kion ĝi parolas.

16 Nihcae ih kalii tabu loe kamong sut taprong baktiah oh, nihcae loe misatuk thacak kami ah oh o.

Ĝia sagujo estas kiel malfermita tombo; ĉiuj ili estas herooj.

17 Na capanawk hoi na canunawk mah caak han ih thingthai qumpo hoi takawnawk to nihcae mah caa o king tih; tuunawk hoi na pacah ih moinawk doeh nihcae mah caa o king ueloe, nang ih misurkung hoi thaiduet thingnawk doeh caa o boih tih; na oep ih kacak sipae hoi pakaa ih vangpuinawk doeh nihcae mah sumsen hoiah phrae o boih tih.

Ĝi formanĝos vian rikolton kaj vian panon, ekstermos viajn filojn kaj viajn filinojn, formanĝos viajn ŝafojn kaj viajn bovojn, formanĝos viajn vinberojn kaj viajn figojn, detruos per glavo viajn fortikigitajn urbojn, kiujn vi fidas.

18 Toe to batkih niah doeh nangcae to kang tahmat o boih mak ai.

Sed eĉ en tiu tempo, diras la Eternulo, Mi ne pereigos vin tute.

19 Kaminawk mah, Tipongah aicae Angraeng Sithaw mah aicae nuiah hae baktih hmuennawk a sak loe? tiah dueng naah, nangcae mah nihcae khaeah, Nang pahnawt o sut moe, na prae thungah minawk kalah sithawnawk na bok o baktih toengah, nangmacae ih prae ai, kalah kaminawk ih tok to na sah o tih, tiah thui paeh, tiah Angraeng mah thuih.

Kaj kiam oni demandos: Pro kio la Eternulo, nia Dio, faras al ni ĉion ĉi tion? tiam diru al ili: Kiel vi forlasis Min kaj servas al fremdaj dioj en via lando, tiel vi servos al fremduloj en lando, kiu ne apartenas al vi.

20 Hae lok hae Jakob imthung takoh ah taphong ah, Judah prae thungah thui ah,

Anoncu tion en la domo de Jakob kaj aŭdigu en Judujo, dirante:

21 Aw kamthu hoi panoekhaih tawn ai kaminawk, mik na tawnh o e, na hnu o thai ai, naa doeh na tawnh o, thaih kophaih tawn ai kaminawk hae lok hae tahngai oh:

Aŭskultu ĉi tion, ho popolo malsaĝa kaj senkora, kiu havas okulojn, sed ne vidas, havas orelojn, sed ne aŭdas.

22 Kai nang zii o ai maw? tiah Angraeng mah thuih; ka hmaa ah na tasoeh o han ai maw? Tuipui mah a caehhaih loklam caeh voek han ai, dungzan angzithaih ramri ah oh hanah, kaimah ni savuet to ka sak; tuiphu mah tanawt khing cadoeh, payawk thai mak ai; atuen apawk hoi angthawk o moe, tanawt o cadoeh poeng o thai mak ai.

Ĉu vi ne timas Min? diras la Eternulo; ĉu vi ne tremas antaŭ Mi, kiu faris sablon limo por la maro, aranĝo eterna, kiun ĝi ne transpaŝas? kiom ajn ĝi skuiĝas, ĝi nenion povas fari; kiom ajn bruas ĝiaj ondoj, ili ne povas ĝin transpaŝi.

23 Toe hae kaminawk loe palungthah o moe, lokaek koehhaih palungthin to a tawnh o; lok a aek o moe, kalah bangah a caeh o ving.

Sed ĉi tiu popolo havas koron defaleman kaj neobeeman, ili defalis kaj foriris.

24 Nihcae loe atue phak naah, kho angzosakkung, hmaloe hoi hnukkhuem ih kho angzosakkung, cang aahhhaih atue hoi thingthai qumpo lakhaih atuenawk paekkung, aicae Angraeng Sithaw to zii o si, tiah thuih ih palungthin roe tawn o ai.

Kaj ili ne diris en sia koro: Ni timu la Eternulon, nian Dion, kiu donas al ni pluvon frusezonan kaj malfrusezonan en ĝia tempo, kiu gardas por ni la semajnojn, destinitajn por la rikolto.

25 Na sakpazae o haih mah hae hmuennawk hae pakha ving moe, na zae o haih mah kahoih hmuennawk to pakaa khoep boeh.

Viaj malbonagoj tion forklinis, kaj viaj pekoj forigis de vi la bonon.

26 Kasae kaminawk loe kai ih kaminawk salakah oh o; nihcae loe tavaa han dongh patung kaminawk baktih, kami naeh hanah, dongh patung kaminawk baktiah, kaminawk to angang o.

Ĉar inter Mia popolo troviĝas malvirtuloj, kiuj faras insidojn, starigas pereigajn kaptilojn, kaptas la homojn.

27 Tabu koi mongah kaom tavaa baktiah nihcae ih im loe alinghaih hoiah koi; to pongah nihcae loe lensawk o moe, angraeng ah angcoeng o.

Kiel birdejo estas plena de birdoj, tiel iliaj domoj estas plenaj de trompakiraĵoj; tial ili fariĝis grandaj kaj riĉaj.

28 Nihcae loe thawk o hruk, mikhmai doeh ampha o; nihcae loe kasae kaminawk pongah doeh set o kue; toenghaih hoiah lok to caek o ai; ampa tawn ai kaminawk to angdoe o haih ai; toe nihcae loe khosak hoih o; amtang kaminawk to toenghaih hoiah lokcaek pae o ai.

Ili fariĝis grasaj, ili fariĝis dikaj; ili faris malbonajn agojn; juĝon ili ne faras, juĝon pri orfo, sed ili ĝuas la vivon; justecon al malriĉuloj ili ne faras.

29 Hae hmuennawk pongah nihcae to ka thuitaek mak ai maw? tiah Angraeng mah thuih; hae baktih prae nui ah lu la ai ah poek angpho hoiah ka oh han maw?

Ĉu Mi povas lasi tion sen puno? diras la Eternulo; ĉu al tia popolo Mia animo ne venĝos?

30 Dawnrai koi hmuen hoi zitthok hmuen to prae thungah a sak o boeh;

Io konsterna kaj terura fariĝis en la lando:

31 tahmaanawk mah amsawnlok to thuih o moe, qaimanawk mah doeh angmacae koeh baktiah uk o; to baktih toksakhaih to kai ih kaminawk mah koeh o; toe boenghaih ah loe kawbangmaw na sak o han?

la profetoj profetas malveraĵon, kaj la pastroj regas per ili; kaj al mia popolo tio plaĉas. Kaj kion vi faros en la estonteco?