Jeremiah 24

1 Judah siangpahrang Jehoiakim ih capa Jekoniah hoi angmah ih angraengnawk, thing tok sah kaminawk, sum daengh kop kaminawk to Babylon siangpahrang Nebukchadnezzar mah Jerusalem hoiah Babylon ah misong ah hoih pacoengah, Angraeng ih tempul hmaa ah, Angraeng mah, thaiduet thaih benthang hnetto ang hnuksak.

Ostendit mihi Dominus: et ecce duo calathi pleni ficis, positi ante templum Domini, postquam transtulit Nabuchodonosor rex Babylonis Iechoniam filium Ioakim regem Iuda, et principes eius, et fabrum, et inclusorem, de Ierusalem, et adduxit eos in Babylonem.

2 Benthang maeto pongah loe, athai tangsuek thaiduet thaih baktiah kahoih parai thaiduet thaih to oh; kalah benthang maeto pongah loe, caak kahoih ai, kasae parai thaiduet thaih to oh.

Calathus unus ficus bonas habebat nimis, ut solent ficus esse primi temporis: et calathus unus ficus habebat malas nimis, quæ comedi non poterant eo quod essent malæ.

3 Angraeng mah, Jeremiah timaw na hnuk? tiah ang naa; kai mah, Thaiduet thaih, tiah ka naa. Kahoih thaiduet thaih loe hoih parai, kahoih ai thaiduet thaih loe set parai pongah caak han hoih ai, tiah ka naa.

Et dixit Dominus ad me: Quid tu vides Ieremia? Et dixi: Ficus, ficus bonas, bonas valde: et malas, malas valde: quæ comedi non possunt, eo quod sint malæ.

4 To naah Angraeng ih lok to kai khaeah angzoh,

Et factum est verbum Domini ad me, dicens:

5 Angraeng, Israel Sithaw mah, Hae ahmuen hoiah Khaldian prae ah ka patoeh ih misong ah kalaem Judah kaminawk loe hae ih thaiduet thaih kahoih baktiah angmacae hoihaih to hnu o tih, tiah thuih.

Hæc dicit Dominus Deus Israel: Sicut ficus hæ bonæ: sic cognoscam transmigrationem Iuda, quam emisi de loco isto in Terram Chaldæorum, in bonum.

6 Nihcae khosak hoih thai hanah mik hoi ka toep moe, nihcae to hae prae ah ka hoih let han; nihcae to kam rosak mak ai, kang doetsak han; nihcae to ka phongh mak ai, ka thling han.

Et ponam oculos meos super eos ad placandum, et reducam eos in terram hanc: et ædificabo eos, et non destruam: et plantabo eos, et non evellam.

7 Kai loe Angraeng ah ka oh, tiah panoek thaihaih palung nihcae khaeah ka paek han; nihcae loe kai ih kami ah om o tih, kai doeh nihcae ih Sithaw ah ka oh han; nihcae loe palungthin boih hoi kai khaeah amlaem o let tih.

Et dabo eis cor ut sciant me, quia ego sum Dominus: et erunt mihi in populum, et ego ero eis in Deum: quia revertentur ad me in toto corde suo.

8 Toe Judah siangpahrang Zedekiah hoi angmah ih angraengnawk, kanghmat Jerusalem kaminawk, kanghmat hae prae thung ih kaminawk hoi Izip prae ah kaom kaminawk loe kasae parai, caak kahoih ai, thaiduet thaih baktiah ka ohsak han.

Et sicut ficus pessimæ, quæ comedi non possunt, eo quod sint malæ: hæc dicit Dominus, sic dabo Sedeciam regem Iuda, et principes eius, et reliquos de Ierusalem, qui remanserunt in urbe hac, et qui habitant in Terra Ægypti.

9 Nihcae raihaih paek moe, sethaih ka tongsak hanah, long prae boih ah ka thak han; ka haek ih ahmuen kruekah, kasaethuihaih, kami mah pronghaih, zoehhaih hoi tangoenghaih a tongh o hanah, nihcae to prae kruekah ka haek han.

Et dabo eos in vexationem, afflictionemque omnibus regnis terræ: in opprobrium, et in parabolam, et in proverbium, et in maledictionem in universis locis, ad quæ eieci eos.

10 Angmacae hoi ampanawk khaeah ka paek ih prae thung hoiah nihcae amrosak ai karoek to, sumsen, khokhahaih, kasae nathaih to ka phaksak han, tiah Angraeng mah thuih.

Et mittam in eis gladium, et famem, et pestem: donec consumantur de terra, quam dedi eis, et patribus eorum.