Isaiah 65
1 Kai khae hni vai ai kaminawk khaeah kang phong pae moe, kai pakrong ai kaminawk mah ang hnuk o boeh; ka hmin hoi kawk vai ai ih prae kami khaeah, Kai hae na khen oh, na khen oh, tiah ka naa.
Objawiłem się tym, którzy o mnie nie pytali, zostałem znaleziony przez tych, którzy mnie nie szukali. Do narodu, który się nie nazywał moim imieniem, mówiłem: Oto jestem, oto jestem.
2 A poek o haih palungthin baktih toengah, sethaih loklam pazui kaminawk, lokaek thaih kaminawk nuiah athun qui ban ka payangh thuih,
Cały dzień wyciągałem swoje ręce do ludu buntowniczego, który kroczy drogą niedobrą, za własnymi myślami;
3 to baktih kaminawk loe takha thungah hmuen tathlanghaih to sak o moe, boeng ai ah kai palungphuisak hanah ka hmaa ah, thlung hoi sak ih hmaicam nuiah moi angbawnhaih to a sak o;
Do ludu, który stale i zuchwale pobudza mnie do gniewu, składając ofiary w ogrodach i paląc kadzidło na cegłach;
4 nihcae loe taprong ah anghnut o moe, taprong ah iih o; okmoi to caak o moe, panuet thok moitui to laom thungah suek o,
Który przesiaduje na grobach i nocuje przy swoich bożkach, który je mięso wieprzowe, a obrzydliwa polewka [jest] w jego naczyniach;
5 nihcae mah, Kamhoe ah angdoe ah, ka taengah anghnai hmah; kai loe nang pongah ka ciim kue, tiah thuih o. To baktih kaminawk loe ka hnah hanah hmaikhue ah oh o moe, athun qui angqong hmai baktiah oh o.
I mówi: Odsuń się, nie zbliżaj się do mnie, bo jestem świętszy od ciebie. On jest dymem w moich nozdrzach i ogniem płonącym przez cały dzień.
6 Khenah, ka hmaa ah tarik boeh pongah, ka om duem mak ai; sak ih atho ka pathok let han; nihcae ih saoek nuiah sakhaih atho ka pathok pae han,
Oto zapisano to przede mną. Nie zamilknę, ale oddam i odpłacę im w zanadrzu;
7 nangcae zaehaih hoi nam panawk zaehaih to ka pathok boih let han; nihcae loe mae nuiah hmuihoih tui to thlaek o moe, maesomnawk nuiah ka hmin to panuet kaom ah sak o pongah, canghnii ah a sak o ih hmuennawk to nihcae ih saoek nuiah ka tah pae han, tiah Angraeng mah thuih.
Za wasze nieprawości i nieprawości waszych ojców, mówi PAN, którzy palili kadzidło na górach i hańbili mnie na pagórkach; dlatego wymierzę im w zanadrze za ich dawne czyny.
8 Angraeng mah hae tiah thuih; Misurtui suekhaih tabu thungah misurtui oh vop pongah, amrosak hmah, tahamhoihaih a thungah oh vop, tiah minawk mah thuih o baktih toengah, ka tamnanawk pongah, to kaminawk to kam rosak boih mak ai.
Tak mówi PAN: Jak wtedy, gdy znajduje się wino w kiści i mówi się: Nie psuj go, bo w nim jest błogosławieństwo, tak i ja uczynię przez wzgląd na moje sługi – nie zniszczę ich wszystkich.
9 Jakob thung hoiah caanawk to ka tacawtsak moe, Judah thung hoiah kai ih mae qawktoep kami to ka tacawtsak han; ka qoih ih kaminawk mah maenawk to toep o ueloe, ka tamnanawk loe to ah om o tih.
Bo wywiodę z Jakuba potomstwo, a z Judy dziedzica moich gór. Moi wybrani posiądą je i moi słudzy będą tam mieszkać.
10 Sharon loe kai pakrong kaminawk hanah, tuu pacahhaih ahmuen ah om ueloe, Akhor azawn loe maitaw prathaih ahmuen ah om tih.
A Szaron stanie się pastwiskiem dla owiec, a dolina Akor legowiskiem dla wołów – to dla mojego ludu, który mnie szukał.
11 Toe nangcae loe Angraeng pahnawt kami, Kai ih kaciim mae pahnet kami, Gad kaminawk ih sithaw khaeah caboi patoemh kami, Meni sithaw han angbawnhaih tui paek kami ah na oh o.
Ale was, którzy opuściliście PANA, którzy zapominacie o mojej świętej górze, którzy zastawiacie stół dla tego wojska i składacie ofiary z płynów temu mnóstwu;
12 To pongah nangcae to ka kroek moe, sumsen khaeah kang paek o han, nangcae loe hum boih hanah nam tueng o sut tih; tipong ah tih nahaeloe kang kawk o naah nang pathim o ai, lok kang thuih o naah na tahngai o ai; ka hmaa ah kasae hmuen na sak o moe, ka koeh ai ih hmuen to na qoih o.
Was przeznaczę pod miecz i wy wszyscy schylicie się na rzeź, ponieważ wołałem, a nie odezwaliście się, mówiłem, a nie słyszeliście, ale czyniliście to, co złe w moich oczach, i wybraliście to, co mi się nie podobało.
13 To pongah Angraeng Sithaw mah hae tiah thuih; Khenah, ka tamnanawk loe caa o tih, toe nangcae loe zok amthlam ah na om o tih; khenah, ka tamnanawk loe nae o tih, toe nangcae loe tui anghae ah na om o tih; khenah, ka tamnanawk loe anghoe o tih, toe nangcae loe azathaih hoiah na om o tih.
Dlatego tak mówi Pan BÓG: Oto moi słudzy będą jeść, a wy będziecie głodni. Oto moi słudzy będą pić, a wy będziecie spragnieni. Oto moi słudzy będą się radować, a wy będziecie zawstydzeni.
14 Khenah, ka tamnanawk loe palung anghoehaih hoiah laa to sah o tih, toe nangcae loe poek patangkhanghaih hoiah na qah o tih, palungboeng loiah na hang o tih.
Oto moi słudzy będą śpiewać z radości serca, a wy będziecie krzyczeć z boleści serca i zawodzić z powodu zrozpaczonego ducha.
15 Ka qoih ih kaminawk khaeah na hmin tangoeng hanah na caeh o taak sut tih; Angraeng Sithaw mah nangcae to hum tih, toe a tamnanawk loe ahmin kalah hoiah kawk tih.
I zostawicie swoje imię moim wybranym na przekleństwo, gdyż Pan BÓG zabije was, a swoje sługi nazwie innym imieniem.
16 Canghnii ih raihaihnawk to pahnet boeh moe, ka hmaa hoiah anghmat o boih boeh pongah, long nuiah angmah hoi angmah tahamhoihaih paek kami loe loktang Sithaw rang hoiah tahamhoihaih to paek tih; long ah lokkamhaih sah kami loe loktang Sithaw rang hoiah lokkamhaih to sah tih.
Ten, który będzie sobie błogosławił na ziemi, będzie sobie błogosławił w Bogu prawdziwym, a kto będzie przysięgał na ziemi, będzie przysięgał na Boga prawdziwego, bo dawne uciski pójdą w zapomnienie i będą zakryte przed moimi oczami.
17 Khenah, van kangtha hoi long kangtha to ka sak; hmaloe ih hmuennawk loe poek let mak ai boeh, palung thungah doeh om mak ai boeh.
Oto bowiem stworzę nowe niebiosa i nową ziemię i nie będą wspominane pierwsze rzeczy ani nie przyjdą na myśl.
18 Ka sak ih hmuen to oep oh loe, dungzan ah anghoe oh; khenah, Jerusalem loe anghoe moe, a thung ih kaminawk doeh anghoe o toeng hanah ka sak.
Lecz weselcie się i radujcie na wieki wieków z tego, co ja stworzę, bo oto stworzę Jerozolimę radością i jej lud weselem.
19 Jerusalem nuiah anghoehaih katawnh, kaimah ih kaminawk khaeah kang hoe han boeh; vangpui thungah qahhaih hoi hanghaih loknawk to thaih mak ai boeh.
I będę się radować z powodu Jerozolimy i weselić z powodu mojego ludu, a nie będzie już słychać w nim głosu płaczu ani narzekania.
20 To vangpui thungah loe nawkta om mak ai, saning koep ai mitong doeh om mak ai boeh; saning cumvaito naah dueh kami loe, nawkta nathuem ah dueh kami baktiah poek o tih; toe saning cumvaito hing ai ah dueh kami loe tangoenghaih tongh kami baktiah poek o tih.
Nie będzie tam już ani niemowlęcia [żyjącego] tylko kilka dni, ani starca, który by nie dożył swoich dni, bo dziecko umrze jako stuletni, ale grzesznik, choćby miał i sto lat, będzie przeklęty.
21 Nihcae mah im to sah o ueloe, om o haih tih; misur takha to sah o ueloe, athaih to caa o tih.
Pobudują też domy i będą w nich mieszkać, zasadzą winnice i będą jeść z nich owoce.
22 A sak o ih im to minawk kalah mah om o haih mak ai, a thling o ih misur to minawk kalah mah caa pae o mak ai boeh; kai ih kaminawk hinghaih loe thing hinghaih baktiah om tih boeh; ka qoih ih kaminawk loe angmacae ban hoi sak ih hmuen to saning kasawkah caa o tih boeh.
Nie będą budować, by ktoś inny tam mieszkał, nie będą sadzić, by ktoś inny jadł, bo dni mojego ludu będą jak dni drzewa i moi wybrani długo będą korzystać z dzieła swoich rąk.
23 Azom pui ah toksah kami om mak ai boeh, raihaih paek caanawk doeh tapen o mak ai boeh; angmacae hoi a caanawk loe, Angraeng tahamhoihaih hnu kami ah om o tih boeh.
Nie będą trudzić się na próżno ani rodzić, aby się bać, gdyż są potomstwem błogosławionym przez PANA, oni i ich potomkowie wraz z nimi.
24 Nihcae mah kawk ai naah, ka oi pae moe, lok a thuih o li naah, ka tahngaih pae han boeh.
I będzie tak, że zanim zawołają, ja się odezwę, gdy jeszcze będą mówić, ja wysłucham.
25 Tasui hoi tuuca rawkcak nawnto caa hoi tih, kaipui loe maitaw tae baktiah caphaeh to caa tih boeh; toe maiphu loe pahui ih buh ah om tih. Kai ih kaciim mae boih ah loe maeto hoi maeto nganbawh kana paekhaih hoi amrohaih to om mak ai boeh, tiah Angraeng mah thuih.
Wilk z barankiem paść się będą razem, lew jak wół będzie jeść słomę i proch będzie pokarmem węża. Nie będą szkodzić ani niszczyć na całej mojej świętej górze, mówi PAN.
