Isaiah 65
1 Kai khae hni vai ai kaminawk khaeah kang phong pae moe, kai pakrong ai kaminawk mah ang hnuk o boeh; ka hmin hoi kawk vai ai ih prae kami khaeah, Kai hae na khen oh, na khen oh, tiah ka naa.
Ik was bezorgd voor wie Mij niet vroegen, Liet Mij vinden door wie Mij niet zochten; Ik zeide: Hier ben Ik; hier ben Ik! Tot een volk, dat mijn Naam niet eens aanriep.
2 A poek o haih palungthin baktih toengah, sethaih loklam pazui kaminawk, lokaek thaih kaminawk nuiah athun qui ban ka payangh thuih,
Heel de dag hield Ik mijn handen gestrekt Naar een onhandelbaar volk, Dat verkeerde wegen bewandelt, Zijn eigen nukken volgt;
3 to baktih kaminawk loe takha thungah hmuen tathlanghaih to sak o moe, boeng ai ah kai palungphuisak hanah ka hmaa ah, thlung hoi sak ih hmaicam nuiah moi angbawnhaih to a sak o;
Naar een volk, dat Mij tergt Aldoor voor mijn aanschijn. Dat offers opdraagt in tuinen, En wierook offert op stenen;
4 nihcae loe taprong ah anghnut o moe, taprong ah iih o; okmoi to caak o moe, panuet thok moitui to laom thungah suek o,
Dat in grafmonumenten blijft hokken, In geheime spelonken overnachten; Dat zwijnevlees eet, Wiens schotels vol zijn van onreine brokken;
5 nihcae mah, Kamhoe ah angdoe ah, ka taengah anghnai hmah; kai loe nang pongah ka ciim kue, tiah thuih o. To baktih kaminawk loe ka hnah hanah hmaikhue ah oh o moe, athun qui angqong hmai baktiah oh o.
Dat zegt: Blijf waar gij zijt, En raak me niet aan, anders maak ik u heilig! Ja, zij zijn de rook in mijn neus, Het vuur, dat de hele dag brandt!
6 Khenah, ka hmaa ah tarik boeh pongah, ka om duem mak ai; sak ih atho ka pathok let han; nihcae ih saoek nuiah sakhaih atho ka pathok pae han,
Zie, het staat voor mijn aanschijn geschreven: Ik zal niet rusten, Eer Ik wraak heb genomen, En in hun schoot heb betaald
7 nangcae zaehaih hoi nam panawk zaehaih to ka pathok boih let han; nihcae loe mae nuiah hmuihoih tui to thlaek o moe, maesomnawk nuiah ka hmin to panuet kaom ah sak o pongah, canghnii ah a sak o ih hmuennawk to nihcae ih saoek nuiah ka tah pae han, tiah Angraeng mah thuih.
Hun misdaden en die van hun vaders, Allen tezamen, spreekt Jahweh! Die wierook branden op de bergen, En Mij op de heuvelen honen, Hun meet Ik het loon van vroeger toe, En betaal het hun uit in hun schoot:
8 Angraeng mah hae tiah thuih; Misurtui suekhaih tabu thungah misurtui oh vop pongah, amrosak hmah, tahamhoihaih a thungah oh vop, tiah minawk mah thuih o baktih toengah, ka tamnanawk pongah, to kaminawk to kam rosak boih mak ai.
Zo spreekt Jahweh! Zoals men nog most in een druiventros vindt, En zegt: Werp hem niet weg, want er zit nog zegen in: Zo zal Ik handelen terwille van mijn dienaars, En niet alles vernielen;
9 Jakob thung hoiah caanawk to ka tacawtsak moe, Judah thung hoiah kai ih mae qawktoep kami to ka tacawtsak han; ka qoih ih kaminawk mah maenawk to toep o ueloe, ka tamnanawk loe to ah om o tih.
Maar uit Jakob zal Ik een zaad doen ontspruiten, En uit Juda een erfgenaam van mijn bergen. Mijn uitverkorenen zullen ze erven, En mijn dienaars daar wonen;
10 Sharon loe kai pakrong kaminawk hanah, tuu pacahhaih ahmuen ah om ueloe, Akhor azawn loe maitaw prathaih ahmuen ah om tih.
En Sjaron zal een weide zijn voor de kudde, Het Akor-dal een kamp voor het vee van het volk, dat Mij zoekt!
11 Toe nangcae loe Angraeng pahnawt kami, Kai ih kaciim mae pahnet kami, Gad kaminawk ih sithaw khaeah caboi patoemh kami, Meni sithaw han angbawnhaih tui paek kami ah na oh o.
Maar gij, die Jahweh verzaakt, En mijn heilige Berg hebt vergeten; Die een tafel aanricht voor Gad. En de beker voor Meni vult:
12 To pongah nangcae to ka kroek moe, sumsen khaeah kang paek o han, nangcae loe hum boih hanah nam tueng o sut tih; tipong ah tih nahaeloe kang kawk o naah nang pathim o ai, lok kang thuih o naah na tahngai o ai; ka hmaa ah kasae hmuen na sak o moe, ka koeh ai ih hmuen to na qoih o.
Voor u bestem Ik het zwaard, En afgeslacht wordt gij allen, Omdat gij geen antwoord gaaft, toen Ik riep, Niet hebt geluisterd, toen Ik sprak; Maar kwaad hebt gedaan in mijn ogen, Gezocht hebt, wat Mij niet behaagt.
13 To pongah Angraeng Sithaw mah hae tiah thuih; Khenah, ka tamnanawk loe caa o tih, toe nangcae loe zok amthlam ah na om o tih; khenah, ka tamnanawk loe nae o tih, toe nangcae loe tui anghae ah na om o tih; khenah, ka tamnanawk loe anghoe o tih, toe nangcae loe azathaih hoiah na om o tih.
Waarachtig, zo spreekt Jahweh, de Heer: Zie, mijn dienaars zullen eten, Maar gij zult honger moeten lijden; Zie, mijn dienaars zullen drinken, Maar gij zult versmachten van dorst; Zie, mijn dienaars zullen zich verheugen, Maar gij beschaamd komen staan;
14 Khenah, ka tamnanawk loe palung anghoehaih hoiah laa to sah o tih, toe nangcae loe poek patangkhanghaih hoiah na qah o tih, palungboeng loiah na hang o tih.
Zie, mijn dienaars zullen naar hartelust juichen, Maar gij zult van harteleed schreien, En jammeren van wanhoop!
15 Ka qoih ih kaminawk khaeah na hmin tangoeng hanah na caeh o taak sut tih; Angraeng Sithaw mah nangcae to hum tih, toe a tamnanawk loe ahmin kalah hoiah kawk tih.
Gij zult u een naam achterlaten, Die door mijn uitverkorenen zal worden vervloekt; Jahweh, de Heer, zal u doden, Maar een nieuwe naam aan zijn dienaren schenken.
16 Canghnii ih raihaihnawk to pahnet boeh moe, ka hmaa hoiah anghmat o boih boeh pongah, long nuiah angmah hoi angmah tahamhoihaih paek kami loe loktang Sithaw rang hoiah tahamhoihaih to paek tih; long ah lokkamhaih sah kami loe loktang Sithaw rang hoiah lokkamhaih to sah tih.
Dan zal al wie zich zegen toewenst op aarde, Zich zegenen bij den waarachtigen God; En wie een eed zweert op aarde, Zal zweren bij den waarachtigen God! Dan worden de vroegere noden vergeten, En voor mijn ogen verborgen!
17 Khenah, van kangtha hoi long kangtha to ka sak; hmaloe ih hmuennawk loe poek let mak ai boeh, palung thungah doeh om mak ai boeh.
Want zie, Ik zal een nieuwe hemel En een nieuwe aarde scheppen! Aan de vroegere denkt men niet terug, Ze komen niet weer in de gedachten op;
18 Ka sak ih hmuen to oep oh loe, dungzan ah anghoe oh; khenah, Jerusalem loe anghoe moe, a thung ih kaminawk doeh anghoe o toeng hanah ka sak.
Maar men zal zich verheugen en eeuwig verblijden Over wat Ik zal scheppen. Zie, Jerusalem schep Ik om in gejubel, In vreugde zijn volk;
19 Jerusalem nuiah anghoehaih katawnh, kaimah ih kaminawk khaeah kang hoe han boeh; vangpui thungah qahhaih hoi hanghaih loknawk to thaih mak ai boeh.
En Ik zal over Jerusalem juichen, In mijn volk Mij verblijden! Men zal er niet langer meer horen Het geklaag van geween of geschrei.
20 To vangpui thungah loe nawkta om mak ai, saning koep ai mitong doeh om mak ai boeh; saning cumvaito naah dueh kami loe, nawkta nathuem ah dueh kami baktiah poek o tih; toe saning cumvaito hing ai ah dueh kami loe tangoenghaih tongh kami baktiah poek o tih.
Vandaar zal niet heengaan De zuigeling van enkele dagen; De grijsaard niet heengaan, Die zijn dagen niet vol heeft gemaakt. Want men sterft er als knaap, Al wordt men honderd jaar oud; En die de honderd jaar niet bereikt, Zal als een vervloekte worden beschouwd!
21 Nihcae mah im to sah o ueloe, om o haih tih; misur takha to sah o ueloe, athaih to caa o tih.
Ze zullen huizen bouwen, en er in wonen, Wijngaarden planten, en de vrucht er van eten;
22 A sak o ih im to minawk kalah mah om o haih mak ai, a thling o ih misur to minawk kalah mah caa pae o mak ai boeh; kai ih kaminawk hinghaih loe thing hinghaih baktiah om tih boeh; ka qoih ih kaminawk loe angmacae ban hoi sak ih hmuen to saning kasawkah caa o tih boeh.
Neen, zij zullen niet bouwen, en anderen er in wonen, Niet planten, en anderen er van eten. Want even lang als van bomen Zal de levensduur zijn van mijn volk; En wat hun handen hebben gemaakt, Zullen mijn uitverkorenen zelf verbruiken;
23 Azom pui ah toksah kami om mak ai boeh, raihaih paek caanawk doeh tapen o mak ai boeh; angmacae hoi a caanawk loe, Angraeng tahamhoihaih hnu kami ah om o tih boeh.
Ze zullen zich niet vermoeien voor niets, Geen kinderen baren voor een vroegtijdige dood. Want ze zijn een geslacht door Jahweh gezegend, Hun nakomelingschap eveneens.
24 Nihcae mah kawk ai naah, ka oi pae moe, lok a thuih o li naah, ka tahngaih pae han boeh.
Eer ze nog roepen, geef Ik hun antwoord, Terwijl ze nog spreken, verhoor Ik hen reeds.
25 Tasui hoi tuuca rawkcak nawnto caa hoi tih, kaipui loe maitaw tae baktiah caphaeh to caa tih boeh; toe maiphu loe pahui ih buh ah om tih. Kai ih kaciim mae boih ah loe maeto hoi maeto nganbawh kana paekhaih hoi amrohaih to om mak ai boeh, tiah Angraeng mah thuih.
Dan zullen wolf en lam eendrachtig grazen, De leeuw vreet hooi als het rund, De slang zal zich voeden met stof: Ze zullen geen kwaad of onheil stichten Op heel mijn heilige berg, Spreekt Jahweh!
