Isaiah 62

1 A toenghaih to akhawnbang ih ni aengh baktiah aang moe, a pahlonghaih hmaithaw baktiah aang ai karoek to, Zion kawng pongah kang hngai duem mak ai, Jerusalem kawng pongah doeh ka ngam sut mak ai.

[Propter Sion non tacebo, et propter Jerusalem non quiescam, donec egrediatur ut splendor justus ejus, et salvator ejus ut lampas accendatur.

2 Gentel kaminawk mah na toenghaih to hnu o ueloe, siangpahrangnawk boih mah na lensawkhaih to hnu o tih; Angraeng ih pakha hoi tacawt kangtha ahmin hoiah nang to kawk o tih boeh.

Et videbunt gentes justum tuum, et cuncti reges inclytum tuum; et vocabitur tibi nomen novum, quod os Domini nominabit.

3 Nangcae loe Angraeng ban pong ih lensawkhaih lumuek ah na om o ueloe, na Sithaw ban pong ih siangpahrang lumuek ah na om o tih.

Et eris corona gloriæ in manu Domini, et diadema regni in manu Dei tui.

4 Nang to Pahnawt sut ih kami, tiah na kawk o mak ai, na prae doeh kapong sut ahmuen, tiah kawk o mak ai; nang to Hephzibah, tiah na kawk o ueloe, na prae doeh Beulah, tiah kawk o tih boeh; Angraeng mah ang palung pongah, na prae loe sava sah tih boeh.

Non vocaberis ultra Derelicta, et terra tua non vocabitur amplius Desolata; sed vocaberis, Voluntas mea in ea, et terra tua Inhabitata, quia complacuit Domino in te, et terra tua inhabitabitur.

5 Thendoeng mah tangla cuem zu haih baktih toengah, na capanawk mah nang to zu ah la tih; zu la kami mah a zu nuiah anghoehaih tawnh baktih toengah, na nuiah na Sithaw anghoehaih om tih.

Habitabit enim juvenis cum virgine, et habitabunt in te filii tui; et gaudebit sponsus super sponsam, et gaudebit super te Deus tuus.

6 Aw Jerusalem, na sipae nuiah misatoep kami to ka suek boeh, nihcae loe khoving khodai om o duem mak ai; anghak ai ah Angraeng kawk kaminawk, om o duem hmah,

Super muros tuos, Jerusalem, constitui custodes; tota die et tota nocte in perpetuum non tacebunt. Qui reminiscimini Domini, ne taceatis,

7 Jerusalem to caksak moe, long nuiah pakoehaih om ai karoek to anih to anghak o sak hmah.

et ne detis silentium ei, donec stabiliat et donec ponat Jerusalem laudem in terra.

8 Angraeng loe thacak, a bantang ban hoiah lokkamhaih to sak boeh; Nang ih cang to na misanawk hanah buh ah ka paek mak ai boeh, patanghaih hoi na sak ih misurtui to prae kalah kaminawk mah nae o mak ai boeh;

Juravit Dominus in dextera sua, et in brachio fortitudinis suæ: Si dedero triticum tuum ultra cibum inimicis tuis; et si biberint filii alieni vinum tuum in quo laborasti.

9 toe cang aat kaminawk loe caa o ueloe, Angraeng to pakoeh o tih; misurthaih pakhrik kaminawk loe ka hmuenciim imthung ah nae o tih, tiah thuih.

Quia qui congregant illud, comedent, et laudabunt Dominum; et qui comportant illud, bibent in atriis sanctis meis.

10 Tacawt oh, khongkha thung hoi tacawt oh! Kaminawk hanah loklam to paroep pae oh; manglaih lampui to sah oh, sah oh! Thlungnawk to takhoe oh; kaminawk hanah kahni payang pae oh.

Transite, transite per portas, præparate viam populo: planum facite iter, eligite lapides, et elevate signum ad populos.

11 Khenah, Angraeng mah long boenghaih ahmuen khoek to lokthuih boeh; Zion canu khaeah, Khenah, nang pahlongkung loe angzoh boeh! Khenah, tangqum to a sinh moe, sak pathok let hanah hmuen doeh a sinh.

Ecce Dominus auditum fecit in extremis terræ: Dicite filiæ Sion: Ecce Salvator tuus venit; ecce merces ejus cum eo, et opus ejus coram illo.

12 Nihcae loe ciimcai kami, Angraeng mah akrang ih kami, tiah kawk o ueloe, minawk mah pahnawt sut ai ih, vangpui, tiah na kawk o tih.

Et vocabunt eos, Populus sanctus, redempti a Domino; tu autem vocaberis, Quæsita civitas, et non Derelicta.]