Isaiah 59
1 Khenah, pahlong thaih han ai khoek to, Angraeng ih ban loe duem ai; thaih thai han ai khoek to naa doeh pang ai.
Ιδού, η χειρ του Κυρίου δεν εσμικρύνθη, ώστε να μη δύναται να σώση, ουδέ το ωτίον αυτού εβάρυνεν, ώστε να μη δύναται να ακούση·
2 Toe na sakpazaehaih hmuennawk mah ni na Sithaw hoi ampraeksak, anih mah thaih han ai ah, na zaehaih mah anih ih mikhmai to khuk khoep boeh.
αλλ' αι ανομίαι σας έβαλον χωρίσματα μεταξύ υμών και του Θεού υμών, και αι αμαρτίαι σας έκρυψαν το πρόσωπον αυτού από σας, διά να μη ακούη.
3 Nangcae ih ban loe athii akap moe, na banpazungnawk doeh sakpazaehaih oh boeh; na pahninawk mah amsawnlok to thuih o moe, na palainawk mah doeh kasae hmuen khue ni thuih o.
Διότι αι χείρές σας είναι μεμολυσμέναι από αίματος και οι δάκτυλοί σας από ανομίας· τα χείλη σας ελάλησαν ψεύδη· η γλώσσα σας εμελέτησε κακίαν.
4 Mi mah doeh kamsoem lok to thui ai, loktang doeh thui o ai; azom pui lok ah amha o moe, amsawnlok to a thuih o; kasae poekhaih to zokpomh o moe, zae sakhaih to tapen o.
Ουδείς εκζητεί την δικαιοσύνην ουδέ κρίνει εν αληθεία· θαρρούσιν επί την ματαιότητα και λαλούσι ψεύδη· συλλαμβάνουσι κακίαν και γεννώσιν ανομίαν.
5 Nihcae loe pahui sae tadui to awh o moe, bongpaha tayae to zaeng o; nihcae ih tadui caa kaminawk loe duek o, tadui koih naah pahui caanawk to tacawt o.
Βασιλίσκου ωά επωάζουσι και ιστόν αράχνης υφαίνουσιν· όστις φάγη εκ των ωών αυτών, αποθνήσκει· και αν σπάσης κανέν, εξέρχεται έχιδνα.
6 Nihcae mah bongpaha tayae to kahni ah sah o thai ai; a sak o ih hmuen hoiah doeh padap o thai ai; a sak o ih hmuennawk loe sethaih ah oh pongah, nihcae ban ah athii longhaih to oh.
Τα πανία αυτών δεν θέλουσι χρησιμεύσει εις ενδύματα, ουδέ θέλουσιν ενδυθή από των έργων αυτών· τα έργα αυτών είναι έργα ανομίας, και το έργον της βίας είναι εν ταις χερσίν αυτών.
7 Nihcae loe kasae sakhaih bangah khok takan rang o moe, tidoeh panoek ai kami athii palong hanah angtawt rang o; kasae poekhaih to a tawnh o, nihcae ih loklam ah loe amrohaih hoi anghmathaih to oh.
Οι πόδες αυτών τρέχουσι προς το κακόν και σπεύδουσι να χύσωσιν αίμα αθώον· οι διαλογισμοί αυτών είναι διαλογισμοί ανομίας· ερήμωσις και καταστροφή είναι εν ταις οδοίς αυτών.
8 Monghaih loklam to panoek o ai; a caehhaih loklam ah toenghaih om ai; a caeh o haih loklam to angkawn o sak; to loklam ah caeh kaminawk loe monghaih to panoek o mak ai.
Την οδόν της ειρήνης δεν γνωρίζουσι· και δεν είναι κρίσις εις τα βήματα αυτών· αυτοί εις εαυτούς διέστρεψαν τας οδούς αυτών· πας ο περιπατών εν αυταίς δεν γνωρίζει ειρήνην.
9 To pongah toenghaih loe aicae khae hoi angthla boeh, toenghaih mah aicae hae kae ai boeh; aanghaih a zing o, toe khenah vinghaih to oh lat; ni aengh to a pakrong o, toe tahmuep thungah ni a caeh o lat.
Διά τούτο η κρίσις είναι μακράν αφ' ημών και η δικαιοσύνη δεν μας φθάνει· προσμένομεν φως και ιδού, σκότος· λάμψιν, και περιπατούμεν εν ζόφω.
10 Aicae loe mikmaeng baktiah tapang to pathoep moe, mik tawn ai kami baktiah loklam to a pathoep o; athun naah khoving baktiah amthaek o; thacak kaminawk salakah kadueh kaminawk baktiah a oh o.
Ψηλαφώμεν τον τοίχον ως οι τυφλοί, και ψηλαφώμεν ως οι μη έχοντες οφθαλμούς· εν μεσημβρία προσκόπτομεν ως εν νυκτί· είμεθα εν μέσω των αγαθών ως νεκροί.
11 Taqomnawk baktiah a hangh o moe; pahuu baktiah a oi o; toenghaih to a pakrong o, toe a hnu o ai; pahlonghaih to a pakrong o, toe pahlonghaih loe aicae khae hoi angthla aep.
Πάντες βρυχώμεθα ως άρκτοι και στενάζομεν ως τρυγόνες· κρίσιν προσμένομεν αλλά δεν υπάρχει· σωτηρίαν αλλ' είναι μακράν αφ' ημών.
12 Kaicae sakpazaehaih loe na hmaa ah paroeai pop moe, kaimacae zaehaih mah zaehaih ang net; sakpazaehaih hoi ka oh o pongah, ka sakpazaehaihnawk to ka panoek o.
Διότι αι παραβάσεις ημών επληθύνθησαν ενώπιόν σου, και αι αμαρτίαι ημών είναι μάρτυρες καθ' ημών· διότι μεθ' ημών είναι αι παραβάσεις ημών· και τας ανομίας ημών ημείς γνωρίζομεν αυτάς·
13 Zae sakhaih hoi amsawnlok thuihaih mah Angraeng to misa ah ohsak, aimaecae ih Sithaw to angqoi o taak ving boeh; pacaekthlaekhaih lok, ang aekhaih lok, alinghaih hoi amsawnlok to palung thung hoiah a thuih o boeh.
παρέβημεν και εψεύσθημεν προς τον Κύριον και απεμακρύνθημεν από όπισθεν του Θεού ημών· ελαλήσαμεν άδικα και στασιαστικά· συνελάβομεν και επροφέραμεν εκ της καρδίας λόγους ψεύδους.
14 Katoeng ah lokcaekhaih loe hnukbang ah angnawn ving boeh moe, toenghaih doeh kangthla ah angdoet ving boeh; loktang loe loklam ah amtim sut, toenghaih loe athung ah akun thai ai.
Και η κρίσις εστράφη οπίσω και η δικαιοσύνη ίσταται μακράν· διότι η αλήθεια έπεσεν εν τη οδώ και η ευθύτης δεν δύναται να εισχωρήση.
15 Ue, loktang loe anghmat ving boeh; hmuensae caehtaak kami to lomh o; lomhaih to Angraeng mah hnuk naah, toenghaih om ai boeh pongah anghoe ai.
Ναι, εξέλιπεν η αλήθεια· και ο εκκλίνων από του κακού γίνεται θήραμα. Και είδε Κύριος και δυσηρεστήθη ότι δεν υπήρχε κρίσις·
16 Anih mah khet naah mi doeh hnu ai, hnikung mi doeh om ai pongah, palungboeng sut; to pongah a ban mah angmah hanah pahlonghaih to sak; a toenghaih mah anih to kacakah angdoetsak.
και είδεν ότι δεν υπήρχεν άνθρωπος, και εθαύμασεν ότι δεν υπήρχεν ο μεσιτεύων· όθεν ο βραχίων αυτού ενήργησεν εις αυτόν σωτηρίαν· και η δικαιοσύνη αυτού, αυτή εβάστασεν αυτόν.
17 Toenghaih to saoek pakaahaih kahni baktiah angkhuk moe, pahlonghaih sumlumuek to angmuek; lu lakhaih kahni hoiah amthoep moe, poek thacakhaih kahni to angkhuk.
Και ενεδύθη δικαιοσύνην ως θώρακα και περιέθηκε την περικεφαλαίαν της σωτηρίας επί την κεφαλήν αυτού· και εφόρεσεν ως ιμάτιον τα ενδύματα της εκδικήσεως και ως επένδυμα περιενεδύθη τον ζήλον.
18 A sak o ih hmuennawk baktih toengah, anih mah sah pathok let tih; a misanawk khaeah palungphuihaih baktih toengah, a misanawk to lu la tih; tuipui mah takui ih prae thungah kaom kaminawk doeh a sak o ih hmuennawk baktih toengah, anih mah sah pathok let tih.
Κατά τα έργα αυτών, ούτω θέλει ανταποδώσει, οργήν εις τους εναντίους αυτού, ανταπόδοσιν εις τους εχθρούς αυτού· θέλει κάμει ανταπόδοσιν και εις τας νήσους.
19 Niduem bang ih kaminawk mah Angraeng ih ahmin to zii o ueloe, ni angyae bang ih kaminawk mah a lensawkhaih to khingza o tih. Kalen tuiphu baktiah misa angzoh naah, Angraeng ih Muithla mah pakaa tih.
Και θέλουσι φοβηθή το όνομα του Κυρίου από δυσμών και την δόξαν αυτού από ανατολών ηλίου· όταν ο εχθρός επέλθη ως ποταμός, το πνεύμα του Κυρίου θέλει υψώσει σημαίαν εναντίον αυτού.
20 Krangkung loe dawnpakhuem Jakob imthung ih kaminawk khae hoiah Zion mae ah angzo tih, tiah Angraeng mah thuih.
Και ο Λυτρωτής θέλει ελθεί εις Σιών και προς τους όσοι εκ του Ιακώβ επιστρέφουσιν από της παραβάσεως, λέγει Κύριος.
21 Nihcae hoi ka sak ih lokmaihaih loe nangcae nuiah kaom kai ih Muithla, nangcae pakha thungah ka suek ih ka loknawk loe vaihi hoi kamtong dungzan khoek to, nangcae ih pakha, na caanawk ih pakha hoi na caanawk patoeng ih pakha thung hoiah anghmaa mak ai, tiah Angraeng mah thuih.
Παρ' εμού δε αύτη είναι η προς αυτούς διαθήκη μου, λέγει Κύριος· το πνεύμά μου το επί σε και οι λόγοι μου, τους οποίους έθεσα εν τω στόματί σου, δεν θέλουσι λείψει από του στόματός σου ούτε από του στόματος του σπέρματός σου ούτε από του στόματος του σπέρματος του σπέρματός σου, από του νυν και έως αιώνος, λέγει Κύριος.
