Isaiah 54
1 Aw caa kak, nawkta tapen vai ai nang, laa to sah ah; caa tapenhaih kana panoek vai ai nang, anghoehaih hoiah laa to sah loe hang ah; sava sah nongpata pongah pahnawt sut ih nongpata mah caa pop kue ah sak boeh, tiah Angraeng mah thuih.
Ευφράνθητι, στείρα, η μη τίκτουσα· αναβόησον εν αγαλλιάσει και τέρπου, η μη ωδίνουσα· διότι πλειότερα είναι τα τέκνα της ηρημωμένης παρά τα τέκνα της εχούσης τον άνδρα, λέγει Κύριος.
2 Nangmah ih kahni im to kawksak ah loe, na imkhaan pakaahaih kahni to kakawk ah payueng ah; paawt hmah; quinawk to azuk ah loe komhaih tungnawk to kacakah thling ah.
Πλάτυνον τον τόπον της σκηνής σου και ας εκτείνωσι τα παραπετάσματα των κατοικιών σου· μη φεισθής· μάκρυνον τα σχοινία σου και στερέωσον τους πασσάλους σου.
3 Nang loe banqoi bantang na pung tih; na caanawk mah Gentel kaminawk to qawk ah toep o ueloe, kapong sut nihcae ih vangpuinawk ah kho na sah o tih.
Διότι θέλεις εκταθή εις τα δεξιά και εις τα αριστερά· και το σπέρμα σου θέλει κληρονομήσει τα έθνη και θέλει κάμει τας ηρημωμένας πόλεις να κατοικισθώσι.
4 Zii hmah, azathaih na tong mak ai; mikhmaisethaih to zii hmah; azathaih na tongh mak ai; na qoeng li nathuem ih azathaih to na pahnet tih boeh, lamhmai ah na oh nathuem ih kasaethuihaih doeh na panoek mak ai boeh.
Μη φοβού· διότι δεν θέλεις καταισχυνθή· μηδέ εντρέπου· διότι δεν θέλεις αισχυνθή· διότι θέλεις λησμονήσει την αισχύνην της νεότητός σου και δεν θέλεις ενθυμηθή πλέον το όνειδος της χηρείας σου.
5 Nang Sahkung loe na sava ah oh; anih ih ahmin loe misatuh kaminawk ih Angraeng, tiah oh; nang akrangkung loe Ciimcai Israel Sithaw ah oh moe, anih loe long pum ukkung Sithaw, tiah kawk o.
Διότι ο ανήρ σου είναι ο Ποιητής σου· το όνομα αυτού είναι, Ο Κύριος των δυνάμεων· και ο Λυτρωτής σου είναι ο Άγιος του Ισραήλ· αυτός θέλει ονομασθή, Ο Θεός πάσης της γης.
6 Pahnawt sut ih thendoeng zu, pahnawt sut pacoengah palungset hoiah kaom nongpata to kawk let baktih toengah, Angraeng mah na kawk let tih, tiah na Sithaw mah thuih.
Διότι ο Κύριος σε εκάλεσεν ως γυναίκα εγκαταλελειμμένην και τεθλιμμένην το πνεύμα και γυναίκα νεότητος αποβεβλημένην, λέγει ο Θεός σου.
7 Nang to nawnetta thungah ni kang pahnawt, toe kalen parai tahmenhaih hoiah kang lak let han.
Σε εγκατέλιπον διά ολίγον καιρόν· πλην με έλεος μέγα θέλω σε περισυνάξει.
8 Palungphui parai pongah nawnetta thung mikhmai kang hawk tak; toe na nuiah dungzan tahmenhaih hoi palungnathaih ka tawnh let han, tiah nang akrangkung Angraeng mah thuih.
Εν θυμώ μικρώ έκρυψα το πρόσωπόν μου από σου διά μίαν στιγμήν· με έλεος όμως αιώνιον θέλω σε ελεήσει, λέγει Κύριος ο Λυτρωτής σου.
9 Hae loe kai hanah Noah dung nathuem ah kaom hmuen baktiah oh; Noah dung nathuem ih baktiah tui mah long hae uem let mak ai boeh, tiah lokkamhaih sak baktih toengah, na nuiah palungphuihaih to ka tawn mak ai, kang zoeh mak ai boeh, tiah lokkamhaih ka sak boeh.
Διότι τούτο είναι εις εμέ ως τα ύδατα του Νώε· επειδή, καθώς ώμοσα ότι τα ύδατα του Νώε δεν θέλουσιν επέλθει πλέον επί την γην, ούτως ώμοσα ότι δεν θέλω θυμωθή πλέον κατά σου ουδέ σε ελέγξει.
10 Maenawk to anghuenh o moe, maesomnawk angthui o langlacadoeh, nang kang palunghaih loe anghmaa mak ai, angdaeh hanah ka sak ih lokkamhaih doeh anghmaa mak ai, tiah na nuiah tahmenhaih tawnkung Angraeng mah thuih.
Διότι τα όρη θέλουσι μετατοπισθή και οι λόφοι μετακινηθή· πλην το έλεός μου δεν θέλει εκλείψει από σου ουδέ η διαθήκη της ειρήνης μου μετακινηθή, λέγει Κύριος ο ελεών σε.
11 Aw patangkhanghaih hoiah kaom Jerusalem nang, takhi sae mah ang hmuh phaeng boeh, monghaih tawn ai nang, khenah, rong congca thlung kathim hoiah kang pathoep moe, nang doethaih ahmuen to sapphire thlung hoiah ka sak let han.
Ω τεθλιμμένη, τεταραγμένη, απαρηγόρητος, ιδού, εγώ θέλω στρώσει τους λίθους σου εκ μαρμάρων πορφυρών και θέλω βάλει τα θεμέλιά σου εκ σαπφείρων.
12 Na imphu to thlung kathim hoiah ka sak moe, na khongkhanawk to rong kampha thlung hoiah ka sak han, tapangnawk doeh atho kana thlung hoiah kang sak pae han.
Και θέλω κάμει τας επάλξεις σου εξ αχάτου και τας πύλας σου εξ ανθράκων και άπαντα τον περίβολόν σου εκ λίθων εκλεκτών.
13 Na caanawk loe Angraeng mah patuk ih kami ah om o boih tih, to tiah nihcae loe pop parai monghaih hoiah koi o tih boeh.
Πάντες δε οι υιοί σου θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Κυρίου, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου.
14 Nang loe toenghaih hoiah kacakah na om tih; pacaekthlaekhaih mah na caehtaak ueloe, zithaih na tawn mak ai boeh; zitthok hmuennawk doeh na taengah angzo mak ai boeh.
Εν δικαιοσύνη θέλεις στερεωθή· μακράν από της καταδυναστείας θέλεις είσθαι, διότι δεν θέλεις φοβείσθαι· και από του τρόμου, διότι δεν θέλει σε πλησιάσει.
15 Khenah, nang tuk hanah nihcae nawnto amkhueng o cadoeh, kai mah ka tuhsak ai; mi kawbaktih doeh nang tuh kami loe thazok ueloe, nang khaeah angpaek o lat tih.
Ιδού, βεβαίως θέλουσι συναχθή ομού εναντίον σου, πλην ουχί δι' εμού· Όσοι συναχθώσιν ομού εναντίον σου, ένεκα σου, θέλουσι πέσει.
16 Khenah, hmai amngaeh hanah hmutkung, maiphaw sakhaih sum sinkung, sumdaengkung hoi hmuenmae parokung doeh kaimah ni ka sak.
Ιδού, εγώ έκαμον τον χαλκέα, όστις φυσά τους άνθρακας εν τω πυρί και εξάγει το εργαλείον διά το έργον αυτού· και εγώ έκαμον τον πορθητήν διά να καταστρέφη.
17 Nang tuk hanah sak ih maiphaw loe azom pui ah om tih, nang lokcaek hanah zaehaih net pahninawk doeh sung o tih. Hae loe Angraeng ih tamnanawk mah toep han koi qawk ah oh, nihcae toenghaih loe kai khae hoiah ni angzo tih, tiah Angraeng mah thuih.
Ουδέν όπλον κατασκευασθέν εναντίον σου θέλει ευοδωθή· και πάσαν γλώσσαν, ήτις ήθελε κινηθή κατά σου, θέλεις νικήσει εν τη κρίσει. Αύτη είναι η κληρονομία των δούλων του Κυρίου· και η δικαιοσύνη αυτών είναι εξ εμού, λέγει ο Κύριος.
A Dove is Sent Forth from the Ark
