< Isaiah 48 >
1 Aw Jakob imthung takoh, Israel ahmin hoiah kawk ih kami, Judah tuipuek hoiah tacawt kami, Angraeng ih ahmin hoi lokkamhaih to a sak o, toe toenghaih hoi loktang hoiah Israel Sithaw ih ahmin palawk ai kaminawk,
Iyong dinggin ito, Oh sangbahayan ni Jacob, na tinatawag sa pangalan ng Israel, at nagsilabas sa bukal ng Juda; na nagsisumpa sa pangalan ng Panginoon, at nagsibanggit ng Dios ng Israel, nguni't hindi sa katotohanan, o sa katuwiran man.
2 nihcae loe angmacae hoi angmacae to ciimcai vangpui ih kami, tiah poek o moe, misatuh kaminawk ih Angraeng, tiah ahmin kaom Israel Sithaw nuiah amha kaminawk, tahngai oh,
(Sapagka't sila'y tinatawag ayon sa bayang banal, at nagsitiwala sa Dios ng Israel; ang Panginoon ng mga hukbo ang kaniyang pangalan):
3 hmaloe ah kaom hmuennawk to tangsuek na hoiah kang thuih o boeh; to hmuennawk loe ka pakha thung hoiah tacawt moe, nihcae han ka hnuksak boeh; ka thuih ih lok baktiah to hmuennawk to ka ohsak.
Aking ipinahayag ang mga dating bagay mula nang una; oo, yao'y lumabas sa aking bibig, at aking ipinakilala: biglang ginawa ko, at nangyari.
4 Palung na thah o haih to ka panoek, nangcae ih tahnong thaquinawk loe sum ah oh moe, na lupataehnawk doeh sumkamling ah oh;
Sapagka't nakilala ko, na ikaw ay mapagmatigas, at ang iyong leeg ay parang litid na bakal, at ang iyong noo ay parang tanso:
5 to pongah hae hmuennawk hae canghnii hoiah ni kang thuih o boeh; ka bok ih krangnawk mah ni hae hmuennawk hae sak; thing hoiah sak ih krangnawk, ka sak ih krangnawk mah ni, hae hmuennawk hae caksak, tiah na thuih o han ai ah to hmuennawk om ai nathuem hoi boeh ni nangcae khaeah kang thuih o.
Kaya't aking ipinahayag sa iyo mula nang una; bago nangyari ay ipinakilala ko sa iyo: baka iyong sabihin, Mga ginawa ng aking diosdiosan, at ang aking larawang inanyuan, at ang aking larawang binubo, nagutos sa kanila.
6 Hae hmuen hae na thaih o moe, na hnuk o boeh; to hmuennawk to na thui o mak ai maw? Vaihi hoi kamtong kanghawk hmuen, kangtha hmuennawk hoi na panoek o ai ih hmuennawk to nangcae hanah kang panoek o sak boeh.
Iyong narinig; tingnan mong lahat ito; at kayo, hindi ba ninyo ipahahayag? Ako'y nagpakita sa iyo ng mga bagong bagay mula sa panahong ito, sa makatuwid baga'y mga kubling bagay na hindi mo naalaman.
7 To baktih hmuennawk loe vaihiah sak boeh, canghnii hoiah sak ih hmuen na ai ni; vaihni ni khoek to nangcae mah na thaih o kop ai vop; to tih ai nahaeloe khenah, to hmuennawk loe ka panoek o boeh, tiah na thui o moeng tih.
Mga nalikha ngayon, at hindi mula nang una; at bago dumating ang araw na ito ay hindi mo nangarinig; baka iyong sabihin, Narito, aking nangaalaman.
8 Ue, canghnii ah loe na naa to akhaw ai, to pongah na thaih vai ai, panoek doeh na panoek vai ai; nang loe alinghaih hoiah kho na sah ueloe, tapen tangsuek nathuem hoi lokaek thaih kami, tiah kawk tih, tito ka panoek boeh.
Oo, hindi mo narinig; oo, hindi mo naalaman; oo, mula nang una ay hindi nabuksan ang iyong pakinig: sapagka't talastas ko na ikaw ay gumawa na totoong may kataksilan, at tinawag na mananalangsang mula sa bahay-bata.
9 Nang hae takhoe ving han ai ah, kaimah ih ahmin hoiah palungphuihaih to ka dipsak moe, kaimah hae pakoeh ah oh thai hanah, nang kawng pongah kang sumh han.
Dahil sa aking pangalan ay aking iuurong ang aking galit, at dahil sa kapurihan ko ay aking ititigil, upang huwag kitang ihiwalay.
10 Khenah, ciim thai hanah kang zoek boeh, sumkanglung zoek ih baktih na ai, patangkhanghaih hmaipalai hoiah nang to kang tanoek.
Narito dinalisay kita, nguni't hindi parang pilak; pinili kita sa hurno ng kadalamhatian.
11 Kaimah hanah, kaimah han roe ah ka sak han vop; kawbangmaw kai ih ahmin kasae thuihaih to om tih? Ka lensawkhaih to minawk khaeah ka paek mak ai.
Dahil din sa akin, dahil din sa akin, aking gagawin yaon; sapagka't, bakit lalapastanganin ang aking pangalan? at ang kaluwalhatian ko ay hindi ko ibinigay sa iba.
12 Aw Jakob, ka kawk ih Israel, ka lok hae tahngai ah; Kai loe anih to boeh ni; Kai loe hmaloe koek hoi hnukkhuem koekah ka oh.
Inyong dinggin ako, Oh Jacob, at Israel na tinawag ko: Ako nga; ako ang una, ako rin ang huli.
13 Long loe kaimah ni ban hoiah ka sak, ka bantang ban hoiah van to ka payuengh; to hmuennawk to ka kawk naah nawnto angdoet o.
Oo, ang aking kamay ay siyang naglagay ng patibayan ng lupa, at ang aking kanan ay siyang nagladlad ng langit: pagka ako'y tumatawag sa kanila, sila'y nagsisitayong magkakasama.
14 Nangcae boih, maeto ah angzo oh loe tahngai oh; canghnii hoiah hae hmuen kawng thui kami nangcae khaeah oh maw? Angraeng koehhaih baktiah Babylon nuiah sah tih, a ban doeh Khaldian kaminawk nuiah krahsak tih.
Kayo'y magpipisan, kayong lahat, at inyong dinggin; sino sa kanila ang nagpahayag ng mga bagay na ito? Siyang iniibig ng Panginoon ay kaniyang tutuparin ang kaniyang kaligayahan sa Babilonia, at bubuhatin niya ang kaniyang kamay sa mga Caldeo.
15 Kai, kaimah khaeh mah lok ka thuih boeh; ue, anih to ka kawk boeh; anih to kang hoih boeh, a caehhaih loklam to anih mah hmacawnsak tih.
Ako, ako nga'y nagsalita; oo, aking tinawag siya; aking dinala siya; at kaniyang pagiginhawahin ang kaniyang lakad.
16 Kai khaeah anghnai oh loe, hae lok hae tahngai oh; tangsuek na hoi tamquta ah lok kang thui o vai ai; kai loe to hmuen oh tangsuek nathuem hoi boeh ni ka oh; vaihi Angraeng Sithaw hoi angmah ih Muithla mah kai hae ang patoeh.
Kayo'y magsilapit sa akin, inyong dinggin ito; mula sa pasimula ay hindi ako nagsalita ng lihim; mula nang panahon na nangyari ito, nandoon nga ako: at ngayo'y sinugo ako ng Panginoong Dios, at nang kaniyang Espiritu.
17 Nangcae akrangkung, Angraeng, Ciimcai Israel Sithaw mah hae tiah thuih; anih loe na caeh han ih loklam ah zaehoikung Sithaw ah oh moe, atho hnuk hanah anih mah ang patuk.
Ganito ang sabi ng Panginoon, ng inyong Manunubos, ng Banal ng Israel, Ako ang Panginoon mong Dios, na nagtuturo sa iyo ng mapapakinabangan, na pumapatnubay sa iyo sa daan na iyong marapat na lakaran.
18 Ka thuih ih lok hae mah tahngai oh, to tih nahaeloe na monghaih loe vapui baktiah om ueloe, na toenghaih loe tuipui thung ih tuiphu baktiah om tih.
Oh kung dininig mo ang aking mga utos! ang iyo ngang kapayapaan ay naging parang ilog, at ang iyong katuwiran ay parang mga alon sa dagat:
19 Nang ih acaengnawk loe savuet baktiah om o ueloe, na caanawk doeh kroeklaek ai thlung caret baktiah om o tih; anih ih ahmin loe anghmaa mak ai, ka hmaa hoiah doeh phrae mak ai.
Ang iyo namang lahi ay naging parang buhangin at ang suwi ng iyong tiyan ay parang mga butil niyaon: ang kaniyang pangalan ay hindi mahihiwalay o magigiba man sa harap ko.
20 Babylon vangpui thung hoiah tacawt oh; anghoe laasakhaih hoiah Khaldian prae to cawn o taak ah; long boenghaih khoek to hae tamthang hae taphong oh; Angraeng mah angmah ih tamna Jakob to akrang boeh, tiah thui oh.
Kayo'y magsilabas sa Babilonia, inyong takasan ang mga Caldeo; kayo'y mangagpahayag na may tinig ng awitan, inyong saysayin ito, itanyag ninyo hanggang sa wakas ng lupa: inyong sabihin, Tinubos ng Panginoon ang Jacob na kaniyang lingkod.
21 Anngraeng mah praezaek ahmuen hoiah nihcae zaehhoih naah tui anghae o ai; nihcae han lungsong thung hoiah tui to tacawtsak; anih mah tui tacawt hanah lungsong to pakhoih.
At sila'y hindi nangauhaw nang pinapatnubayan niya sila sa mga ilang; kaniyang pinaagos ang tubig mula sa bato para sa kanila; kaniyang ginuwangan din naman ang bato, at ang tubig ay bumukal.
22 Kasae kaminawk hanah monghaih om ai, tiah Angraeng mah thuih.
Walang kapayapaan sa masama, sabi ng Panginoon.