Isaiah 36
1 Hezekiah siangpahrang ah ohhaih saning hathlai palito naah, Assyria siangpahrang Sennakharib to angzoh moe, kacakah sak ih misa pakaahaih Judah vangpuinawk to lak pae boih.
En het geschiedde in het veertiende jaar van den koning Hizkia, dat Sanherib, de koning van Assyrie, optoog tegen alle vaste steden van Juda, en nam ze in.
2 Assyria siangpahrang mah Rashakeh to thacak misatuh kaminawk hoi nawnto, Lakish hoiah Jerusalem ah siangpahrang Hezekiah khaeah patoeh. Misatuh angraeng loe khukbuen pasuk kami ih lawk bangah caehhaih loklam, aluek bang ih tuili ah anghak.
En de koning van Assyrie zond Rabsake van Lachis naar Jeruzalem tot den koning Hizkia, met een zwaar heir; en hij stond aan den watergang des oppersten vijvers, aan den hogen weg van het veld des vollers.
3 To naah Hilkiah capa, siangpahrang im khenzawnkung Eliakim, ca tarik kami Shebna, Asaph capa, ca pakuem kami, Joah cae loe anih khaeah caeh o.
Toen ging tot hem uit Eljakim, de zoon van Hilkia, de hofmeester, en Sebna, de schrijver, en Joah, de zoon van Asaf, de kanselier.
4 Misatuh angraeng Rashakeh mah nihcae khaeah, lensawk siangpahrang, Assyria siangpahrang mah, Tipongah nangmah hoi nangmah to tih khoek to nang oep loe? tiah a thuih, tiah Hezekiah khaeah thui paeh, tiah ang naa.
En Rabsake zeide tot hen: Zegt nu tot Hizkia: Zo zegt de grote koning, de koning van Assyrie: Wat vertrouwen is dit, waarmede gij vertrouwt;
5 Nang loe misatuk kophaih hoi thacak misatuh kaminawk to ka tawnh mang, tiah na thuih ti; toe amsawnlok ni na thuih; mi ih tha oephaih hoiah maw kai hae nang tuk han?
Ik mocht zeggen (doch het is een woord der lippen): Er is raad en macht tot den oorlog; op wien vertrouwt gij nu, dat gij tegen mij rebelleert?
6 Khenah, nang loe angkhaek sakrungkung baktiah kaom, Izip prae ni nang oep haih; sakrungkung baktiah kaom akung nuiah amha kami loe angkhaek sakrungkung mah ban to thun pae ueloe, ahmaa caa tih; Izip siangpahrang Faro mah doeh anih khaeah amha kaminawk to to tiah sah tih.
Zie, gij vertrouwt op dien gebrokenen rietstaf, op Egypte; op denwelken zo iemand leunt, zo zal hij in zijn hand gaan en die doorboren; alzo is Farao, de koning van Egypte, al dengenen, die op hem vertrouwen.
7 Toe nangcae mah, Kaicae loe kaimacae ih Angraeng Sithaw ni ka oep o, tiah na thuih o; Hezekiah mah hmuensang hoi hmaicamnawk to phraek boih moe, Judah hoi Jerusalem kaminawk khaeah, Hae ih hmaicam hmaa ah khue ni Sithaw na bok o han, tiah a thuih na ai maw?
Maar zo gij tot mij zegt: Wij vertrouwen op den HEERE, onzen God; is Hij Die niet, Wiens hoogten en Wiens altaren Hizkia weggenomen heeft, en Die tot Juda en tot Jeruzalem gezegd heeft: Voor dit altaar zult gij u nederbuigen?
8 To pongah angzo oh loe, ka angraeng Assyria siangpahrang hoi palungduehaih to sah oh; hrang angthueng thaih kami na tawnh o nahaeloe, nihcae kakhawt ah hrang sang hnetto kang paek o han!
Nu dan, wed toch met mijn heer, den koning van Assyrie; en ik zal u twee duizend paarden geven, zo gij voor u de ruiters daarop zult kunnen geven.
9 Ka angraeng ih tamnanawk thungah kathoeng koek misatuh angraeng kai mataeng doeh nang pazawk o ai nahaeloe, kawbangmaw Izip kaminawk ih hrang lakoknawk hoi hrang angthueng kaminawk to nang oep o haih?
Hoe zoudt gij dan het aangezicht van een enigen vorst, van de geringste knechten mijns heren, afkeren? Maar gij vertrouwt op Egypte, om de wagenen en om de ruiteren.
10 Angraeng asaenghaih om ai nahaeloe hae prae amrosak hanah kang zo tih maw? Caeh moe, to prae to paro hanah, Angraeng mah ang thuih, tiah a naa.
En nu ben ik zonder den HEERE opgetogen tegen dit land, om dat te verderven. De HEERE heeft tot mij gezegd: Trek op tegen dat land, en verderf het.
11 To naah Eliakim, Shebna hoi Joah mah misatuh angraeng Rabshakeh khaeah, Tahmenhaih hoi na tamnanawk loe Syria lok ka thaih kop o pongah, Syria lok hoiah mah na thui ah; sipae nuiah kaom kaminawk mah thaih o kop hanah, Hebru lok hoiah thui hmah, tiah a naa o.
Toen zeide Eljakim, en Sebna, en Joah tot Rabsake: Spreek toch tot uw knechten in het Syrisch, want wij verstaan het wel; en spreek niet met ons in het Joods, voor de oren des volks, dat op den muur is.
12 Toe misatuh angraeang Rabshakeh mah, Nangcae angraeng hoi nangcae khae khue lokthuih hanah ka angraeng mah ang patoeh, tiah na poek o maw? Sipae nuiah anghnu kaminawk khaeah doeh lokthuih hanah na patoeh ai maw? Nihcae loe nangcae baktiah angmacae ih aek to caa o ueloe, angmacae ih tamzun tui to nae o tih, tiah pathim pae.
Maar Rabsake zeide: Heeft mijn heer mij tot uw heer en tot u gezonden, om deze woorden te spreken? Is het niet tot de mannen, die op den muur zitten, dat zij met ulieden hun drek eten, en hun water drinken zullen?
13 To naah Rabshakeh loe angdoet tahang moe, Hebru lok hoiah, lensawk siangpahrang, Assyria siangpahrang ih lok hae tahngai oh, tiah a hangh.
Alzo stond Rabsake, en riep met luider stem in het Joods, en zeide: Hoort de woorden des groten konings, des konings van Assyrie!
14 Siangpahrang mah hae tiah thuih; Hezekiah mah na ling o hmah nasoe; nangcae to anih mah loisak thai mak ai!
Alzo zegt de koning: Dat Hizkia u niet bedriege, want hij zal u niet kunnen redden.
15 Angraeng mah aicae pahlong tih; hae vangpui hae Assyria siangpahrang ban ah paek mak ai, tiah Hezekiah mah thuih pongah Sithaw to tang o hmah.
Daartoe, dat Hizkia u niet doe vertrouwen op den HEERE, zeggende: De HEERE zal ons zekerlijk redden; deze stad zal niet in de hand des konings van Assyrie gegeven worden.
16 Hezekiah ih lok to tahngai o hmah; Assyria siangpahrang mah hae tiah thuih; Kai hoi angdaehhaih sah oh loe, kai khaeah angzo oh; to tiah nahaeloe kami boih mah angmah ih misurthaih hoi thaiduet thaih to caa o ueloe, angmah ih tuikhaw thung ih tui to nae o tih;
Hoort naar Hizkia niet; want alzo zegt de koning van Assyrie: Handelt met mij door een geschenk, en komt tot mij uit, en eet, een ieder van zijn wijnstok, en een ieder van zijn vijgeboom, en drinkt een ieder het water zijns bornputs;
17 Kang zoh moe, nangcae to nangmacae prae baktiah kaom, cang hoi misurtui ohhaih prae, takaw hoi misur takha ohhaih prae ah kang caeh o haih han.
Totdat ik kom en u haal in een land, als ulieder land is, een land van koren en most, een land van brood en van wijngaarden.
18 Acoe oh, to tih ai nahaeloe Hezekiah mah nangcae khaeah, Angraeng mah pahlong tih hmang, tiah na zoek o moeng tih. Prae kaminawk ih sithawnawk mah a prae to Assyria siangpahrang ban thung hoiah loih o sak vai maw?
Dat Hizkia ulieden niet verleide, zeggende: De HEERE zal ons redden; hebben de goden der volken, een ieder zijn land, gered uit de hand des konings van Assyrie?
19 Hamath hoi Arpad ih sithawnawk loe naa ah maw oh o? Sephavaim ih sithawnawk loe naa ah maw oh o? Nihcae mah Samaria to ka ban thung hoiah loisak thaih maw?
Waar zijn de goden van Hamath en Arpad? Waar zijn de goden van Sefarvaim? Hebben zij ook Samaria van mijn hand gered?
20 Hae prae thung boih ih sithawnawk thungah, kawbaktih sithaw mah maw a prae to ka ban thung hoi pahlong vaih? Kawbangmaw Angraeng mah Jerusalem to ka ban thung hoi pahlong thai tih? tiah a naa.
Welke zijn ze onder al de goden dezer landen, die hun land uit mijn hand gered hebben, dat de HEERE Jeruzalem uit mijn hand zou redden?
21 Lok pathim han ai ah lokpaek boeh pongah, Judah kaminawk mah, lok pakha to doeh pathim pae o ai, oh o taak duem.
Doch zij zwegen stil, en antwoordden hem niet een woord; want het gebod des konings was, zeggende: Gij zult hem niet antwoorden.
22 To naah Hilkiah capa, siangpahrang im ukkung Eliakim, ca tarik kami Shebna hoi ca pakuem kami, Asaph capa Joah cae loe angmacae ih khukbuen to asih o moe, Hezekiah khaeah caeh o pacoengah, misatuh angraeng Rabshakeh mah thuih ih lok to a thuih pae o.
Toen kwam Eljakim, de zoon van Hilkia, de hofmeester, en Sebna, de schrijver, en Joah, de zoon van Asaf, de kanselier, tot Hizkia met gescheurde klederen; en zij gaven hem de woorden van Rabsake te kennen.
