< Isaiah 25 >
1 Aw Angraeng, nang loe ka Sithaw ni; kasang koekah kang pakoeh moe, na hmin to kang pakoeh han; canghnii hoiah sak na tim ih hmuennawk to amkhrai ai ah oepthohhaih hoi dawnrai hmuennawk to na sak boeh.
Ho Eternulo, Vi estas mia Dio; mi gloros Vin, mi laŭdos Vian nomon; ĉar Vi faris miraklon; decidoj antikvaj fariĝis efektivaĵoj kaj veraĵoj.
2 Vangpui to anghnoeng tapophaih ahmuen ah na sak; kacak vangpui doeh nam rosak boeh; prae kalah kaminawk ohhaih ahmuen loe vangpui ah om mak ai; mi mah doeh sah mak ai.
Ĉar Vi faris el urbo amason da ŝtonoj; urbon fortikigitan Vi faris ruino; la kasteloj de la barbaroj ne plu prezentas urbon kaj neniam rekonstruiĝos.
3 To pongah thacak kaminawk mah nang to pakoeh o tih; zitthok kaminawk ih vangpui mah doeh nang to zii o tih boeh.
Pro tio gloros Vin popolo potenca, urbo de fortaj gentoj Vin timos.
4 Nang loe kamtangnawk abuephaih, kavawt kaminawk palungboeng naah abuephaih ah na oh; takhi sae song naah abuephaih, ni bet naah abuephaih tahlip kahoih ah na oh; tahmenhaih tawn ai kaminawk ih palungphuihaih loe tapang kahmut rup takhi sae baktiah oh.
Ĉar Vi fariĝis fortikaĵo por senhavulo, fortikaĵo por malriĉulo en lia mizero, rifuĝejo kontraŭ pluvego, ombro kontraŭ varmego; ĉar la spirito de potenculoj estas kiel pluvego kontraŭ muron.
5 Praezaek ih ni kabae baktiah, prae kalah kaminawk hanghaih loknawk to na dipsak tih; tamai mah ni kabae khuk khoep baktiah, mi tahmenhaih tawn ai kaminawk ih laa lok to dii tih boeh.
Kiel varmegon en dezerto Vi kvietigis la malhumilecon de la barbaroj; kiel varmego per ombro de nubo estas mallaŭtigita la kantado de la potenculoj.
6 Hae mae ah misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw mah kaminawk boih hanah buhraenghaih poih hoi saning kasawk ah suek ih misurtui naekhaih poih to sah pae ueloe, kakhraem koek moi hoi kahoih koek misurtui to patoem pae tih.
Kaj la Eternulo Cebaot faros por ĉiuj popoloj sur tiu monto festenon el grasaĵoj, festenon el bona vino, el grasaĵoj sukoplenaj, el vinoj ne fermentintaj.
7 Hae mae ah kaminawk boih mikhmai khukhaih kahni hoi kaminawk boih kakhuk mikhmai khukhaih kahni to anih mah asik pae boih tih boeh.
Kaj Li forigos sur tiu monto la kovrilon, kiu kovras ĉiujn popolojn, kaj la kurtenon, kiu estas etendita super ĉiuj gentoj.
8 Anih mah duekhaih to pazawkhaih hoiah paaeh tih boeh; Angraeng mah kaminawk boih mikhmai ih mikkhraetui to huu pae tih; angmah kaminawk mah hae long nuiah tongh o ih kasaethuihaih to la pae ving tih boeh, tiah Angraeng mah thuih.
Li neniigos la morton por ĉiam; kaj la Sinjoro, la Eternulo, forviŝos la larmojn de ĉiuj vizaĝoj, kaj la honton de Sia popolo Li forigos de la tuta tero; ĉar la Eternulo tion diris.
9 To na niah loe nihcae mah, Khenah, hae loe aicae ih Sithaw tangtang ni; anih to a zing o pongah, anih mah aicae to na pahlong tih; hae loe aicae mah oep o ih Angraeng ah oh; ang pahlonghaih to oep o si loe, anghoe o si, tiah thui o tih.
Kaj oni diros en tiu tago: Jen estas nia Dio, al kiu ni esperis, kaj Li nin savis; jen estas la Eternulo, al kiu ni esperis, ni ĝoju kaj estu gajaj pro Lia savo.
10 Angraeng ih ban loe hae mae nuiah om tih, toe caphaeh to maitaw aek thungah cawh o baktih toengah, Moab to a khok tlim ah suem ueloe, khok hoiah atii tih.
Ĉar haltos la mano de la Eternulo sur tiu monto; tiam Moab estos dispremita sur sia loko, kiel pajlo estas dispremata en sterka koto.
11 Tui alaek kami mah tui alaek hanah ban payangh baktih toengah, anih loe Moab kaminawk salakah ban to payangh tih; Moab amoekhaih hoi ban thacakhaih to anih mah krahsak tathuk tih.
Kaj se li etendos siajn manojn meze de ĝi, kiel naĝanto etendas, por naĝi, tiam humiliĝos lia fiereco kune kun la lerteco de liaj manoj.
12 Nihcae ih kasang sipae to anih mah tanimsak tih, long ah amtimsak ueloe, maiphu ah angcoengsak tih.
Kaj viajn altajn fortikajn murojn Li renversos, malaltigos, ĵetos sur la teron al la polvo.