Isaiah 11
1 Jesse ih thing tahmuih hoiah tadok tacawt ueloe, anih ih tangzun thung hoiah tanghang to tacawt tahang tih.
Dan zal een twijg aan de stronk van Jesse ontspruiten, Een scheut uit zijn wortel ontkiemen.
2 Angraeng ih Muithla anih nuiah om ueloe, palunghahaih Muithla hoi panoekthaihaih, khopoek thaihaih Muithla hoi thacakhaih, panoek kophaih Muithla hoi Angraeng zithaih to tawn tih;
De geest van Jahweh zal op Hem rusten: De geest van wijsheid en verstand, De geest van raad en sterkte, De geest van kennis en godsvrucht,
3 Angraeng zithaih loe anih anghoehaih ah om tih; anih loe a hnukhaih baktiah lokcaek mak ai, naa hoi thaih ih baktiah doeh lokcaek mak ai:
En de vrees voor Jahweh Zal hem vervullen. Niet naar uiterlijke schijn zal Hij richten, Geen vonnis vellen op horen-zeggen alleen;
4 toe amtang kaminawk to toenghaih hoiah lokcaek ueloe, poek pahnaem long kaminawk hanah toenghaih hoiah lok takroek tih; thingboeng ah kaom anih pakha thung ih lok hoiah long to bop ueloe, a pahni pong ih takhi hoiah kasae kami to paduek tih.
Den zwakke zal Hij recht verschaffen, Eerlijk uitspraak doen voor de armen in het land. Maar den tyran zal Hij striemen met de gesel van zijn mond, Den boosdoener doden met de adem van zijn lippen.
5 Toenghaih loe anih ih kaengkaeh ah om ueloe, oepthohhaih loe kaengah angzaeng ih kazii ah om tih.
Gerechtigheid is de gordel om zijn heupen, Waarachtigheid de band om zijn lenden.
6 Tasui hoi tuucaa nawnto om ueloe, kaithlaeng doeh nawkta hoi nawnto tabok tih; maitaw caa, kaipui caa hoi kathawk moinawk nawnto pra o ueloe, nawkta ta mah nihcae to hoi tih.
Dan huist de wolf bij het lam, Vlijt de panter zich naast de geit; Samen grazen kalf en leeuw, Een kind kan ze weiden.
7 Maitaw loe taqom hoi nawnto rawkcak caa ueloe, a caanawk doeh nawnto tabok o tih; kaipui loe maitaw tae baktiah caphaeh to caa tih.
Koe en berin wonen samen, haar jongen liggen bijeen, En de leeuw vreet hooi als het rund;
8 Tahnu nae li nawkta loe pahui sae akhaw nuiah amhai ueloe, tahnu kamphi nawkta doeh pahui sae khaw nuiah ban to koeng tih.
De zuigeling speelt bij het hol van de adder, Het kind steekt zijn hand in het nest van de slang!
9 Kai ih kaciim mae nuiah loe nihcae nganbawh kana paekhaih hoi amrohaih to om mak ai boeh; tuinawk mah tuipui khuk o khoep baktih toengah, long loe Angraeng panoekhaih hoiah koi tih boeh.
Dan doet niemand meer zonde of kwaad Op heel mijn heilige berg; Want het land is vervuld van de kennis van Jahweh, Zoals de bodem der zee is bedekt door het water.
10 To na niah loe Jesse ih tangzun to tadok ueloe, kaminawk han payang ih kahni baktiah angdoe tahang tih; Sithaw panoek ai kaminawk mah anih to pakrong o tih, anih anghakhaih ahmuen loe lensawkhaih hoiah om tih.
Op die dag zal de wortel van Jesse, Als een banier voor de naties verheven, Door de volkeren worden gezocht, En zijn rustplaats zal glorievol zijn!
11 To na niah loe Angraeng mah ban payangh ueloe, kanghmat angmah ih kaminawk to Assyria prae, Izip prae, Pathros prae, Kush prae, Elam prae, Shina prae, Hammath prae hoi tuipui thungah kaom kaminawk to pahlong let tih.
Op die dag heft de Heer nogmaals zijn hand, Om het overschot van zijn volk te bevrijden: Wat is overgebleven in Assjoer, Egypte, Patros en Koesj, Elam, Sjinar, Chamat en de kusten der zee.
12 Sithaw panoek ai kaminawk hanah kahni payang pae ueloe, haek ih Israel caanawk hoi ahmuen kruekah kamhet Judahnawk to tacuu let tih.
Hij steekt zijn banier onder de volken omhoog, Brengt de ballingen van Israël bijeen, Verzamelt de verstrooiden van Juda Van de vier uiteinden der aarde!
13 Ephraim uthaih palung to boeng ueloe, Judah misa koehhaih doeh anghma tih boeh; Ephraim mah Judah to ut mak ai boeh, Judah mah doeh Ephraim to raihaih paek mak ai boeh.
Dan zal Efraïms naijver wijken, Zullen Juda’s vijanden worden vernield; Efraïm benijdt Juda niet langer, Juda bestrijdt Efraïm niet meer.
14 Nihcae mah ni duembang ih Philistin kaminawk to patom o ueloe, ni angyae bangah kaom kaminawk ih hmuen to nawnto lomh pae o tih; Edom hoi Moab to tuh o tih, Ammon kaminawk loe nihcae khaeah ang paek o tih boeh.
Maar samen vliegen ze op Filistea’s heuvels aan zee, En plunderen de zonen van het oosten; Hun hand ligt op Edom en Moab, De zonen van Ammon gehoorzamen hen!
15 Izip kaminawk ih tuipui palai to amrosak tih; a thacakhaih takhi hoiah a ban to vapui nuiah ahae ueloe, kaminawk mah khokpanai hoiah angkat o thai hanah, vapui to sarihto ah angphaesak tih.
Jahweh verdroogt de tong der Egyptische zee, Zwaait woedend zijn hand over de Eufraat: In zeven beekjes slaat Hij hem stuk, Men trekt er geschoeid overheen.
16 Israel caanawk Izip prae hoi angzoh o nathuem ih baktih toengah, Assyria prae ah kanghmat angmah ih kaminawk hanah caehhaih manglaih lampui to om tih.
Zo komt er een pad voor het overschot van zijn volk, Voor die in Assjoer bleven behouden: Zoals Israël voorheen had gekregen, Toen het optrok uit het land van Egypte!
