Hosea 1
1 Judah siangpahrang, Uzziah, Jotham, Ahaz, Hezzekiah hoi Israel siangpahrang, Joash capa Jeroboam siangpahrang ah oh nathuem ah, Beeri capa Hosea khaeah Angraeng ih lok to angzoh.
Het woord, dat Jahweh richtte tot Osee, den zoon van Beëri, ten tijde van Ozias, Jotam, Achaz en Ezekias, koningen van Juda, en ten tijde van Jeroboam, den zoon van Joas en koning van Israël.
2 Hosea patohhaih rang hoiah Angraeng mah lokthuih naah, Angraeng mah Hosea khaeah, Caeh ah loe, tangzat zaw kami hoi tangzat zaw kami ih caanawk to zu ah la ah, prae mah tangzat zaw kami hoiah zaehaih sak boeh pongah, Angraeng khae hoi amkhraeng o boeh, tiah a naa.
Eerste openbaring van Jahweh aan Osee. Jahweh sprak tot Osee: Ga, neem u een overspelige vrouw, en krijg bastaardkinderen van haar: Want het land heeft overspel bedreven, en zich van Jahweh afgekeerd.
3 To pongah anih loe caeh moe, Diblaim canu Gomer to zu ah a lak; a zu loe loe zokpom moe, anih hanah capa to sak pae.
Daarom huwde hij Gómer, de dochter van Dibláim; deze werd zwanger, en baarde hem een zoon.
4 To naah Angraeng mah anih khaeah, anih ih ahmin to Jezreel, tiah sah ah; Jezreel ah kami athii palonghaih oh pongah, Jehu ih imthung takoh nuiah akra ai ah lu ka lak moe, Israel siangpahrang ukhaih prae to ka boengsak han.
En Jahweh sprak tot hem: Noem hem "Jizreël"; want binnenkort zal Ik op het huis van Jehu het bloedbad van Jizreël wreken, en een einde maken aan zijn koningschap over Israëls huis;
5 To na niah loe Jezreel ih azawn ah Israel ih kalii to ka khaeh pae han, tiah a naa.
op die dag zal Ik de boog van Israël breken in het dal van Jizreël!
6 Anih loe zokpom let moe, canu maeto sak. To naah Sithaw mah anih khaeah, Israel imthung takoh nuiah palungnathaih ka tawn mak ai, nihcae to ka lak ving han boeh, to pongah ahmin ah Lo-Ruhamah, tiah sah ah, tiah a naa.
Weer werd ze zwanger, en bracht een dochter ter wereld. Nu sprak Hij tot hem: Noem haar: "Zonder ontferming"; want Ik zal Mij over het huis van Israël niet langer ontfermen, doch het heel en al doen verdwijnen!
7 Toe Judah imthung takoh nuiah loe palungnathaih kam tuengsak han, nihcae loe kalii, sumsen, misa angtukhaih, hrangnawk hoi hrang angthueng kaminawk mah pahlong mak ai, angmacae ih Angraeng Sithaw mah ni pahlong tih, tiah a naa.
Maar Ik zal Mij over het huis van Juda ontfermen; Ik zal ze redden door Jahweh, hun God: niet door boog of zwaard, niet door krijgsmacht, paarden en ruiters!
8 Lo-Ruhamah tahnu amphi pacoengah, anih loe zokpom moe, capa maeto sak let.
Toen ze "Zonder ontferming" had gevoed, werd ze weer zwanger, en baarde een zoon.
9 To pacoengah Sithaw mah, Nangcae loe kai ih kami ah na om o ai, kai doeh nangcae ih Sithaw ah ka om mak ai boeh, to pongah anih ih ahmin to Lo-Ammi, tiah sah ah, tiah a naa.
En weer sprak Hij: Noem hem: "Niet langer mijn volk"; want gij zijt niet langer mijn volk, en Ik niet uw God!
10 Toe Israel caanawk loe tuipui ih savuet baktiah, tah thai mak ai ueloe, kroek doeh kroek thai mak ai. Vaihi nihcae khaeah, Nangcae loe kai ih kami na ai ni, tiah kawk o e, nangcae loe kahing Sithaw ih capa ni, tiah kawk o tih.
Dan zullen Israëls kinderen weer talrijk zijn Als het zand aan de zee, Dat niet kan worden gemeten, niet worden geteld. En in plaats, dat men hun zal zeggen: Gij zijt "Niet langer mijn volk", Zal men ze noemen: Kinderen van den levenden God!
11 Judah caanawk hoi Israel caanawk loe nawnto amkhueng o ueloe, nihcae zaehoikung kami maeto qoi o tih; nihcae prae thung hoi angthawk o naah loe, Jezreel hanah kalen parai niah om tih, tiah thuih.
Dan zullen Juda’s kinderen zich met die van Israël verenigen, Zich stellen onder één hoofd, En buiten de grenzen van het land stromen! Waarachtig, groot zal de dag van Jizreël zijn:
