Hebru 12
1 To pongah aicae loe kathah parai tamai baktiah hnukungnawk mah ven pongah, aicae han hmuenzit ah kaom hmuen hoi sak kazoi zaehaih to takhoe o ving si loe, aicae hma ah kaom anghakhaih ahmuen ah a phak o thai hanah, palungsawkhaih hoiah cawn o si,
Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen:
2 aicae tanghaih takung hoi akoephaih ah kaom Jesu to khen o si; anih hmaa ah suek ih anghoehaih pongah, Anih mah azathaih to poek ai ah, thinglam pongah patangkhang, vaihi loe Sithaw angraeng tangkhang bantang bangah anghnut boeh.
aspicientes in Auctorem fidei, et consummatorem Iesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera sedis Dei sedet.
3 Poek nang pho o moe, tha na hnaem o han ai ah, kazae kaminawk mah pacaekthlaek ih Anih to poek oh.
Recogitate enim eum, qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem: ut ne fatigemini, animis vestris deficientes.
4 Zaehaih misa na tuk o naah, athii long khoek to misa na tuh o vai ai vop.
Nondum enim usque ad sanguinem restitistis, adversus peccatum repugnantes:
5 Anih mah, Ka capa, Angraeng mah thuitaekhaih to patoek hmah, ang zoeh naah palungboeng hmah: a caanawk thuitaek baktiah ang thuih o ih thapaekhaih loknawk to na pahnet o boeh, tiah thuih.
et obliti estis consolationis, quæ vobis tamquam filiis loquitur, dicens: Fili mi, noli negligere disciplinam Domini: neque fatigeris dum ab eo argueris.
6 Angraeng mah palung ih kami to thuitaek moe, a caa baktiah talawk ih kami to danpaek.
Quem enim diligit Dominus, castigat: flagellat autem omnem filium, quem recipit.
7 A thuitaekhaih to na pauep o naah, anih mah caanawk khetzawn baktiah ni ang khetzawn o; ampa mah thuitaek ai ih caa mi maw kaom?
In disciplina perseverate. Tamquam filiis vobis offert se Deus: quis enim filius, quem non corripit pater?
8 Caanawk boih thuithaekhaih baktih toengah, thuitaekhaih to na tong o ai nahaeloe, nangcae loe a caa tangtang na ai ni, payang caa ah ni na oh o.
Quod si extra disciplinam estis, cuius participes facti sunt omnes: ergo adulteri, et non filii estis.
9 To khue ai aicae loe thuitaekkung taksa ampa to a tawnh o, nihcae to saiqathaih a paek o: to tiah nahaeloe dungzan ah kahing Muithla bang ih aicae ampa mah thuitaekhaih cae loe kawkruk maw saiqathaih a paek o aep han oh?
Deinde patres quidem carnis nostræ, eruditores habuimus, et reverebamur eos. non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus?
10 Aicae ampanawk mah loe angmacae koehhaih baktiah oh hanah ni atue setta thung ang thuitaek o; toe Anih mah loe atho kaom, angmah ciimcaihaih baktiah oh thai han ih ni ang thuitaek o.
Et illi quidem in tempore paucorum dierum, secundum voluntatem suam erudiebant nos: hic autem ad id, quod utile est in recipiendo sanctificationem eius.
11 Thuitaek nathuem ah loe, mi mah doeh anghoehaih tawn mak ai, palungset koiah ni oh: toe thuitaek ih kaminawk loe hnukkhuemah monghaih kaom toenghaih thingthai to hnuk o.
Omnis autem disciplina in præsenti quidem videtur non esse gaudii, sed mœroris: postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam, reddet iustitiæ.
12 To pongah thacak ai ban hoi khokkhunawk to thacak o sak ah;
Propter quod remissas manus, et soluta genua, erigite,
13 khok angbai kami to ngantui moe, lamcaeh thai ai kami ah oh han ai ah, katoeng na khok caehhaih loklam to paroep oh.
et gressus rectos facite pedibus vestris: ut non claudicans quis erret, magis autem sanetur.
14 Kaminawk boih hoi angdaeh oh loe, ciimcaihaih loklam to pazui oh, ciimcai ai ah loe mi mah doeh Angraeng to hnu thai mak ai:
Pacem sequimini cum omnibus, et sanctimoniam, sine qua nemo videbit Deum:
15 acoehaih hoiah khen oh, to tih ai nahaeloe Sithaw tahmenhaih hnu ai ah na om o moeng tih; paroeai kaminawk amhnongsak hanah, kakhaa thing tangzun hoiah tadok tacawt tahang ueloe, raihaih na paek o moeng tih;
contemplantes nequis desit gratiæ Dei: nequa radix amaritudinis sursum germinans impediat, et per illam inquinentur multi.
16 tamquta hoi nongpa nongpata zaehaih sah kami baktiah maw, to tih ai boeh loe vaito caak han koi buh zetta hoiah caa lu ah ohhaih zaw kami Esau baktih, Sithaw saiqathaih tawn ai kamhnong kami ah na om o moeng tih.
Ne quis fornicator, aut profanus ut Esau: qui propter unam escam vendidit primitiva sua:
17 Na panoek o baktih toengah, to tiah oh pacoengah, Esau mah tahamhoihhaih qawk to a koeh let, anih mah mikkhraetui krak khoek to hnik cadoeh ampa poekhaih to amkhrai ai, anih to pahnawt sut.
scitote enim quoniam et postea cupiens hereditare benedictionem, reprobatus est: non enim invenit pœnitentiæ locum, quamquam cum lacrymis inquisisset eam.
18 Nangcae loe ban hoi sui thai koiah kaom mae ah doeh, hmai angqonghaih ahmuen ah doeh, tamai kamnum hoi khoving ohhaih ahmuen ah doeh, takhisae songhaih ahmuen ah doeh,
Non enim accessistis ad tractabilem montem, et accensibilem ignem, et turbinem, et caliginem, et procellam,
19 mongkah tuen hoi lok katuen ahmuen ah doeh na caeh o ai; to lok kathaih kaminawk mah nihcae khaeah lok thuih pae let han ai ah tahmenhaih hnik o:
et tubæ sonum, et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum.
20 (moi kasan mah mataeng doeh to mae to sui nahaeloe, thlung hoiah vah mat han oh, to tih ai boeh loe tazae hoiah thun han oh, tiah kaom lokpaekhaih to nihcae mah pazui o thai ai:
Non enim portabant quod dicebatur: Et si bestia tetigerit montem, lapidabitur.
21 to tiah a hnuk o ih hmuen loe zitthoh parai pongah Mosi mah, Ka zit loiah ka tasoeh, ) tiah thuih.
Et ita terribile erat quod videbatur. Moyses dixit: Exterritus sum, et tremebundus.
22 Toe nangcae loe Zion mae ah, kahing Sithaw ih vangpui van Jerusalem ah, kroek laek ai ah kamkhueng van kaminawk khaeah,
Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Ierusalem cælestem, et multorum millium Angelorum frequentiam,
23 kaminawk boih amkhuenghaih ahmuen ah, van ah ahmin kaom tapen tangsuek kricaabunawk khaeah, kaminawk boih lokcaekkung Sithaw khaeah, akoephaih thungah kaom katoeng kaminawk ih muithla khaeah,
et Ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in cælis, et iudicem omnium Deum, et spiritus iustorum perfectorum,
24 Abel ih athii pongah kahoih kue athii kraihaih kawng kathui, lokmaihaih kangtha Laicaeh Jesu khaeah ni na caeh o.
et testamenti novi mediatorem Iesum, et sanguinis aspersionem melius loquentem quam Abel.
25 Nangcae khaeah lokthui kami ih lok to aek han ai ah acoe oh. Long ah lok kathui Mosi ih lok to aek o pongah, nihcae loe hraemhaih thung hoiah loih o thai ai nahaeloe, van hoiah lok kathui Anih ih lok to aicae mah angqoi o taak nahaeloe, kawkruk maw aicae loe hraemhaih thung hoi loih thai ai ah a om o aep tih:
Videte ne recusetis loquentem. Si enim illi non effugerunt, recusantes eum, qui super terram loquebatur: multo magis nos, qui de cælis loquentem nobis avertimus.
26 To ih lok atuen mah long to anghuensak: toe vaihi loe long khue na ai, van doeh kang huensak let han, tiah a thuih.
cuius vox movit terram tunc: nunc autem repromittit, dicens: Adhuc semel: et ego movebo non solum terram, sed et cælum.
27 Vaito anghuensak let han, tiah thuih koehhaih loe, Anghuen thai ai hmuennawk oh o poe thai hanah, sak ih hmuennawk to anghuensak boih ueloe, takhoe boih tih, tih haih ih ni.
Quod autem, Adhuc semel, dicit: declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea, quæ sunt immobilia.
28 Aicae loe anghuen thai ai prae to a hnuk o pongah, saiqathaih hoi zithaih hoiah Sithaw tok a sak o thai hanah, tahmenhaih to tawn o si.
Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam: per quam serviamus placentes Deo, cum metu et reverentia.
29 Aicae ih Sithaw loe kangqong hmai ah oh.
Etenim Deus noster ignis consumens est.
