Genesis 48
1 Atue nasetto maw oh pacoengah, Nam pa loe ngannat, tiah Joseph khaeah thuih pae o; to pongah a caa Manasseh hoi Ephraim to kawk moe, a caeh haih.
Bayan wani lokaci aka faɗa wa Yusuf, “Mahaifinka yana ciwo.” Sai ya ɗauki’ya’yansa maza biyu, Manasse da Efraim suka tafi tare da shi.
2 Jakob khaeah, Na capa Joseph nang khaeah angzoh, tiah thuih pae o; to naah Israel loe tha pathok moe, a iih haih ahmuen ah anghnut.
Sa’ad da aka faɗa wa Yaƙub, “Ɗanka Yusuf ya zo gare ka,” sai Isra’ila ya ƙoƙarta ya tashi ya zauna a kan gado.
3 Jakob mah Joseph khaeah, Kanaan prae Luz vangpui ah Thacak Sithaw kai khaeah angphong moe, tahamhoihaih ang paek,
Yaƙub ya ce wa Yusuf, “Allah Maɗaukaki ya bayyana gare ni a Luz a ƙasar Kan’ana, a can ya albarkace ni
4 anih mah kai khaeah, Khenah, athaih kang thaisak moe, kang pungsak han, kami pop parai acaeng ah kang sak moe, angzo han koi na caanawk khaeah, hae prae hae dungzan ah toep hanah kang paek han, tiah ang naa.
ya kuma ce mini, ‘Zan sa ka yi ta haihuwa ka kuma riɓaɓɓanya, za ka ƙaru a yawa. Zan mai da kai al’ummar mutane, zan kuma ba ka wannan ƙasa tă zama madawwamiyar mallaka ga zuriyarka a bayanka.’
5 Kai haeah kang zo ai naah Izip prae ah na sak ih na caa Manasseh hoi Ephraim loe ka caa ah ni om hoi tih; Reuben hoi Simeon baktih toengah, nihnik loe ka caa ah om hoi tih.
“To, yanzu,’ya’ya mazanka biyu da aka haifa maka a Masar kafin in zo a nan za su zama nawa; Efraim da Manasse za su zama nawa, kamar yadda Ruben da Simeyon suke nawa.
6 To pacoengah na sak ih na caa loe nangmah ih hmuen ah om tih, a toep o han koi qawknawk loe angmah ih nawkamya ahmin hoiah nawnto kroek o hmaek tih.
Duk waɗansu’ya’yan da aka haifa maka bayansu za su zama naka; a yankin da suka gāda za a lissafa a ƙarƙashin sunayen’yan’uwansu.
7 Padan hoiah kang zoh, Kanaan prae thungah ka caeh li moe, Ephrath vangpui to phak tom naah, nam no Rachel loe ka taengah duek; to pongah anih to Bethlehem, tiah thuih ih, Ephrath caehhaih loklam ah ka phum sut, tiah a naa.
Yayinda nake dawowa daga Faddan Aram, cikin baƙin cikina Rahila ta rasu a ƙasar Kan’ana yayinda muke kan hanya,’yar rata daga Efrata. Saboda haka na binne ta a can kusa da hanya zuwa Efrata” (wato, Betlehem).
8 Israel mah, Joseph ih caanawk hnuk naah, Mi hnik aa? tiah a naa.
Sa’ad da Isra’ila ya ga’ya’yan Yusuf maza, sai ya yi tambaya, “Su wane ne waɗannan?”
9 Joseph mah ampa khaeah, Sithaw mah hae prae ah ang paek ih ka caa hnik ni, tiah a naa. Israel mah, tahamhoihaih paek hanah, ka taengah angzo haih ah, tiah a naa.
Yusuf ya ce wa mahaifinsa, “Su ne’ya’yan da Allah ya ba ni a nan.” Sa’an nan Isra’ila ya ce, “Kawo mini su saboda in albarkace su.”
10 Israel loe mitong boeh pongah a mik tha om ai boeh, to pongah kho hnu thai ai boeh; Joseph mah a caa hnik to anih khaeah caeh haih, ampa mah nihnik to mok moe, takop.
Yanzu fa idanun Isra’ila sun fara rasa ƙarfi saboda tsufa, har ba ya iya gani sosai. Saboda haka Yusuf ya kawo’ya’yansa maza kusa da shi, sai mahaifinsa ya sumbace su ya rungume su.
11 Israel mah Joseph khaeah, Na mikhmai hnuk han ka poek ai boeh, khenah, Sithaw mah vaihi na caa hnik to ang hnuksak boeh, tiah a naa.
Isra’ila ya ce wa Yusuf, “Ban yi tsammani zan ga fuskarka kuma ba, yanzu kuwa Allah ya bar ni in ga’ya’yanka su ma.”
12 Joseph mah a caa hnik to ampa ih khokhu salakah suek moe, long ah lu takhumsak.
Sa’an nan Yusuf ya ɗauke su daga gwiwoyin Isra’ila ya rusuna da fuskarsa har ƙasa.
13 Joseph mah nihnik to lak moe, Ephraim to a bantang ban hoi patawnh pacoengah, ampa ih bangqoi bangah a suek, Manasseh to a banqoi ban hoiah patawnh moe, ampa ih bantang bangah a suek.
Yusuf ya ɗauke su biyu, Efraim a damansa zuwa hagun Isra’ila, Manasse kuma a hagunsa zuwa hannun daman Isra’ila, ya kuma kawo su kusa da shi.
14 Manasseh loe calu ah oh, toe Israel mah palunghahaih hoiah a ban to payuengh moe, a bantang ban to Ephraim ih lu ah koeng pacoengah, a banqoi ban to Manaaseh ih lu ah a koeng.
Amma Isra’ila ya miƙa hannun damansa ya sa shi a kan Efraim, ko da yake shi ne ƙaramin, ta wurin harɗewa hannuwansa, ya sa hannun hagunsa a kan Manasse, ko da yake Manasse ne ɗan farinsa.
15 Joseph to tahamhoihaih a paek, Kam pa Abraham hoi Issak mah bok ih Sithaw, ka hing thung vaihni ni khoek to kai khenzawnkung Sithaw,
Sa’an nan ya albarkaci Yusuf ya ce, “Bari Allah a gaban wanda kakannina Ibrahim da Ishaku suka yi tafiya, Allahn da ya zama makiyayina dukan raina zuwa wannan rana,
16 zit kathok raihaih congca thung hoi kai pahlongkung van kami mah, hae ih nawkta hnik hae tahamhoihaih paek nasoe; nihnik loe kai ih ahmin, kam pa Abraham hoi Issak ih ahmin to phui o nasoe, long ah pop parai ah pung o nasoe, tiah a naa.
Mala’ikan da ya cece ni daga dukan cuta bari yă albarkaci samarin nan. Bari a kira su da sunana da sunayen kakannina Ibrahim da Ishaku bari kuma su ƙaru ƙwarai a bisa duniya.”
17 Ampa mah Ephraim nuiah bantang ban to koeng pae, tiah Joseph mah hnuk naah ampa nuiah palung hoih ai; to pongah Ephraim lu ih ampa ih ban to lak moe, Manasseh ih lu nuiah koeng pae.
Sa’ad da Yusuf ya ga mahaifinsa yana sa hannun damansa a kan Efraim bai ji daɗi ba; saboda haka ya ɗauke hannun mahaifinsa ya cire shi daga kan Efraim zuwa kan Manasse.
18 Joseph mah ampa khaeah, Pa, to tih na ai ni; anih loe calu ni, to pongah anih lu nuiah na bantang ban to koeng ah, tiah a naa.
Yusuf ya ce masa, “A’a, mahaifina, wannan shi ne ɗan farin; ka sa hannunka na dama a kansa.”
19 Toe ampa mah angmaak pae; Ka panoek, ka capa, ka panoek; anih doeh kami ah angcoeng ueloe, paroeai len tahang tih; toe amnawk loe anih pongah len kue tih, anih ih caanawk loe pop parai acaeng ah angcoeng tih, tiah a naa.
Amma mahaifinsa ya ƙi ya ce, “Na sani, ɗana, na sani. Shi ma zai zama mutane, zai kuma zama mai girma. Duk da haka ɗan’uwansa zai zama mai girma fiye da shi, kuma zuriyarsa za tă zama ƙungiyar al’ummai.”
20 Nang loe Sithaw mah Ephraim hoi Manasseh baktih toengah omsak nasoe, Israel caanawk loe nang rang hoiah tahamhoihaih hnu o tih, tiah to na niah nihcae to tahamhoihaih a paek; to tiah Ephraim to Manasseh hmaa ah suek lat.
Ya albarkace su a wannan rana ya ce, “A cikin sunanku Isra’ila zai sa wannan albarka ‘Bari Allah yă sa ku zama kamar Efraim da Manasse.’” Saboda haka ya sa Efraim gaban Manasse.
21 To pacoengah Israel mah, Joseph khaeah, Kai loe ka duek han boeh; toe Sithaw mah na om haih ueloe, nam panawk ih prae ah na hoi let tih.
Sa’an nan Isra’ila ya ce wa Yusuf, “Ina gab da mutuwa, amma Allah zai kasance tare da ku
22 Toe sumsen hoi kalii hoiah Amor kaminawk khaeah ka lak ih kahoih prae loe nam yanawk han ih na ai ah, nang han ih ni kang paek, tiah a naa.
Kuma gare ka, a matsayi wanda yake kan’yan’uwanka, na ba da gonar da na karɓe daga Amoriyawa da takobi da kuma bakana.”
