Genesis 4
1 Adam mah a zu Evi to iih haih, anih loe zokpom moe, Kain to tapen; to naah anih mah, Angraeng khae hoi kami maeto ka hnuk boeh, tiah thuih.
Adam vero cognovit uxorem suam Hevam: quæ concepit et peperit Cain, dicens: Possedi hominem per Deum.
2 To pacoengah anih mah amnawk Abel to sak let. Abel loe tuu toep kami ah oh, toe Kain loe lawkphrawk kami ah oh.
Rursumque peperit fratrem eius Abel. Fuit autem Abel pastor ovium, et Cain agricola.
3 Atue phak naah, Kain mah hmuenpaekhaih maeto ah long hoi tacawt thingthai to Angraeng khaeah sinh.
Factum est autem post multos dies ut offerret Cain de fructibus terræ munera Domino.
4 Abel mah doeh tapen tangsuek, kathawk tuu to sinh toeng. Abel mah paek ih hmuen to Angraeng mah talawk pae;
Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui, et de adipibus eorum: et respexit Dominus ad Abel, et ad munera eius.
5 toe Kain mah paek ih hmuen loe talawk pae ai. To pongah Kain loe palungphui parai moe, mikhmai set.
Ad Cain vero, et ad munera illius non respexit: iratusque est Cain vehementer, et concidit vultus eius.
6 To naah Angraeng mah Kain khaeah, Tipongah palung na phui loe? Tipongah mikhmai na set?
Dixitque Dominus ad eum: Quare iratus es? et cur concidit facies tua?
7 Katoeng hmuen na sak nahaeloe, nang to talawk ai ah om tih maw? Katoeng ah na sah ai pongah, zaehaih loe thok taengah tabok boeh. Anih mah loe na koehhaih to paroi tih, toe anih to na pazawk han angaih, tiah a naa.
Nonne si bene egeris, recipies: sin autem male, statim in foribus peccatum aderit? sed sub te erit appetitus eius, et tu dominaberis illius.
8 Kain mah amnawk Abel khaeah, Lawk ah caeh si, tiah naa. Lawk ah a oh hoi naah, Kain mah amnawk Abel to hmang moe, hum ving.
Dixitque Cain ad Abel fratrem suum: Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum.
9 Angraeng mah Kain khaeah, Nam nawk Abel naa ah maw oh? tiah naa. Anih mah, Ka panoek ai; kai loe kam nawk toepkung ah maw ka oh? tiah a naa.
Et ait Dominus ad Cain: Ubi est Abel frater tuus? Qui respondit: Nescio: Num custos fratris mei sum ego?
10 Angraeng mah, Timaw na sak? Nam nawk ih athii mah long hoiah Kai ang palawk.
Dixitque ad eum: Quid fecisti? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra.
11 Vaihi na ban hoi palong ih nam nawk ih athii to talawk hanah, pakha aang long mah tangoeng haih to na zok boeh pongah,
Nunc igitur maledictus eris super terram, quæ aperuit os suum, et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua.
12 vaihi hoi kamtong long ah tok na sak naah, long mah nang hanah thingthai tacawtsak mak ai boeh; nang loe long nuiah avak rumram hoi kamhet rumram kami ah ni na om tih boeh, tiah a naa.
Cum operatus fueris eam, non dabit tibi fructus suos: vagus et profugus eris super terram.
13 Kain mah Angraeng khaeah, Nang thuitaekhaih loe, pauep thai ai khoek to ah lenh.
Dixitque Cain ad Dominum: Maior est iniquitas mea, quam ut veniam merear.
14 Khenah, vai hniah long hoiah nang haek boeh pongah, na hmaa hoiah kang hawk ving han boeh; long nuiah avak rumram hoi kamhet rumram kami ah ka oh naah, kai hnu kaminawk boih mah na hum o tih, tiah a naa.
Ecce eiicis me hodie a facie terræ, et a facie tua abscondar, et ero vagus et profugus in terra: omnis igitur qui invenerit me, occidet me.
15 Toe Angraeng mah anih khaeah, To pongah mikawbaktih doeh Kain hum kami loe, a nuiah alet sarihto lu lakhaih om tih, tiah a naa. Kain hnu kaminawk mah anih to hum o han ai ah, Angraeng mah Kain nuiah angmathaih to sak pae.
Dixitque ei Dominus: Nequaquam ita fiet: sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum.
16 To pongah Kain loe Angraeng hmaa hoi tacawt moe, Eden takha ni angyae bang ah kaom Nod prae ah khosak.
Egressusque Cain a facie Domini, habitavit profugus in terra ad orientalem plagam Eden.
17 Kain mah a zu to iih haih; a zu loe zokpom moe, Enok to sak; Kain mah vangpui maeto sak, a capa ih ahmin to lak moe, vangpui to Enok, tiah ahmin sak.
Cognovit autem Cain uxorem suam, quæ concepit, et peperit Henoch: et ædificavit civitatem, vocavitque nomen eius ex nomine filii sui, Henoch.
18 Enok mah Irad to sak; Irad mah Mehujael to sak; Mahujael mah Methusael to sak; Methusael mah Lamek to sak.
Porro Henoch genuit Irad, et Irad genuit Maviael, et Maviael genuit Mathusael, et Mathusael genuit Lamech.
19 Lamek loe zu hnetto lak; a zu ih ahmin loe Adah; kalah zu maeto ih ahmin loe Zillah.
Qui accepit duas uxores, nomen uni Ada, et nomen alteri Sella.
20 Adah mah Jabal to sak; anih loe kahni im ah om kami hoi pacah ih moinawk toepkung ampa ah oh.
Genuitque Ada Iabel, qui fuit pater habitantium in tentoriis, atque pastorum.
21 Amnawk ih ahmin loe Jubal; anih loe katoeng, tamoi kruek kami ih ampa ah oh.
Et nomen fratris eius Iubal: ipse fuit pater canentium cithara et organo.
22 Zillah mah doeh capa Tubal-Kain to sak; anih loe sum kamling hoi sum kanglung daeng kami ah oh; Tubal-Kain ih tanuh loe Naamah.
Sella quoque genuit Tubalcain, qui fuit malleator et faber in cuncta opera æris et ferri. Soror vero Tubalcain, Noema.
23 Lamek mah a zu, Adah hoi Zillah hnik khaeah, Lamek ih zu hnik, ka lok hae tahngai hoih; ka thuih ih lok hae tahngai hoih; kai ahmaa caasak kami, kai pacaekthlaek thendoeng maeto ka hum boeh.
Dixitque Lamech uxoribus suis Adæ et Sellæ: Audite vocem meam uxores Lamech, auscultate sermonem meum: quoniam occidi virum in vulnus meum, et adolescentulum in livorem meum.
24 Kain hum kami to alet sarihto lu lak han om nahaeloe, Lamek mah loe alet qui sarih, vai sarihto lu laa tih, tiah thuih pae.
Septuplum ultio dabitur de Cain: de Lamech vero septuagies septies.
25 Adam mah a zu to iih haih let, a zu mah capa maeto sak; Kain mah hum ih Abel zuengah Sithaw mah capa maeto ang paek, tih ah a thuih pongah, a capa to Seth, tiah ahmin phui.
Cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam: et peperit filium, vocavitque nomen eius Seth, dicens: Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain.
26 Seth mah doeh capa maeto sak; a capa to Enos, tiah ahmin sak; to nathuem hoi kamtong kaminawk mah Angraeng ih ahmin to palawk amtong o.
Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos: iste cœpit invocare nomen Domini.
