Genesis 33
1 Jakob mah khet tahang naah, kami cumvai palito hoi nanwto angzo Esau to hnuk. To pongah nawktanawk to tapraek moe, Leah, Rachel hoi a tamna nongpata hnik khaeah a paek.
A podniósłszy Jakób oczy swe ujrzał, a oto, Ezaw idzie, a z nim cztery sta mężów; i rozdzielił dzieci, z osobna Lii, i z osobna Racheli, i z osobna dwu służebnic.
2 A tamna nongpata hnik hoi a caanawk to hmaloe ah a caehsak, to pacoengah Leah hoi a caanawk to caehsak moe, hnukkhuem koekah Rachel hoi Joseph to caehsak.
I postawił służebnice, i dzieci ich, na przodku, a Liję, i syny jej, za nimi, Rachelę zaś z Józefem na ostatku.
3 Angmah to hmahmanh moe, amya khaeah a phak naah, a hmaa ah long ah vai sarihto akuep pae.
A sam szedł przed nimi, i pokłonił się aż do ziemi siedem kroć, niż przyszedł do brata swego.
4 Esau loe Jakob hnuk hanah cawnh moe takop; tahnong ah takoih moe, anih to mok; to pacoengah loe qah hoi hmaek.
I zaszedł mu drogę Ezaw, i obłapiwszy go, upadł na szyję jego, i całował go; i płakali.
5 Esau mah khet naah, nongpatanawk hoi a caanawk to hnuk; nang hoi nawnto kaom kaminawk loe mi aa? tiah a naa. Jakob mah, Nihcae loe Sithaw mah na tamna khaeah tahmenhaih hoi paek ih kaminawk ni, tiah a naa.
Potem podniósłszy ( Ezaw ) oczy swe, ujrzał żony i dzieci, i rzekł: A ci co zacz są, twoiż to? i odpowiedział: Dziatki to są, które Bóg dał z łaski słudze twemu.
6 To pacoengah a tamna hnik hoi a caanawk to angzoh o moe, anih hmaa ah akuep o.
I przybliżyły się służebnice i synowie ich, a pokłoniły się.
7 To pacoengah Leah hoi a caanawk doeh anih khaeah angzoh o moe, akuep o; hnukkhuem koekah Rachel hoi Joseph to angzoh hoi moe, a hmaa ah akuep hoi toeng.
Przybliżyła się też i Lija, i dzieci jej, i pokłonili się; a potem przybliżył się Józef i Rachel, i pokłonili się.
8 Esua mah, Ka hnuk ih moinawk loe tih sak han ih aa? tiah a naa. Anih mah, Ka angraeng, na tahmenhaih ka hnuk thai hanah, nang hanah kang sinh pae, tiah a naa.
I rzekł Ezaw: A ów wszystek hufiec na co, z którymem się spotkał? Odpowiedział Jakób: Abym znalazł łaskę przed oczyma pana mego.
9 Toe Esau mah, Kam nawk, Kai doeh ka tawnh mang bae, nangmah hanah mah suem ah, tiah a naa.
Tedy rzekł Ezaw: Mam ja dosyć, bracie miły, miej ty swoje.
10 Jakob mah, Tahmenhaih hoiah na talawk paeh; na tahmenhaih ka tongh nahaeloe, ka sinh ih tangqum hae na talawk pae ah; na mikhmai ka hnuk hae, Sithaw mikhmai hnuk baktiah ni oh, na mikhmai panhaih to ka hnuk boeh.
I rzekł Jakób: Nie tak będzie proszę; jeźlim teraz znalazł łaskę w oczach twoich, weźmij upominek mój z ręki mojej, przeto, iżem widział oblicze twoje, jakobym widział oblicze Boże, i łaskawieś mię przyjął;
11 Nang han kang sinh ih taham ka hoihaih tangqumnawk hae na talawk pae ah, Sithaw mah ang tahmen pongah, ka ngaihaih boih ka tawnh boeh, tiah a naa. Jakob mah paek pae khruek pongah, Esau mah talawk pae.
Przyjmijże proszę dar mój, którym ci przyniósł, gdyż mię hojnie błogosławił Bóg, a mam wszystkiego dosyć. A tak uprosił go, że to przyjął.
12 To naah Esau mah, Caeh o si, kholong caeh amsak o si boeh, tiah a naa.
Tedy rzekł Ezaw: Ruszmy się, a idźmy, a ja pójdę przed tobą.
13 Toe Jakob mah, Ka angraeng, nawktanawk loe saning nawk o vop moe, tapen kangtha tuu hoi maitawnawk doeh ka khetzawn han oh, tito na panoek; nito thung karangah ka caeh haih nahaeloe, moinawk hae dueh o boih tih.
I odpowiedział mu Jakób: Wie pan mój, że z sobą mam dziatki młode, i owce kotne, i krowy cielne, które jeźlibym przegnał dnia jednego, pozdychają wszystkie stada.
14 To pongah ka angraeng nang loe, na tamna hmaa ah caeh halat ah; kai loe moinawk to amzai ah huih moe, nawktanawk hoi nawnto ka angraeng ohhaih Seir mae ah amzaita hoi kang zoh han, tiah a naa.
Niech w przód proszę jedzie pan mój przed sługą swoim, a ja poprowadzę się z lekka, jako zdąży trzoda, która jest przede mną, i jako nadążą dzieci, aż przyjdę do pana mego do Seir.
15 Esau mah, To tih nahaeloe kaimah ih kaminawk ahap kang caehtaak han, tiah a naa. Toe Jakob mah, Na koehhaih baktiah ka oh nahaeloe, tih han ih nihcae to caehtaak han angai tih loe? tiah a naa.
Tedy rzekł Ezaw: Niech wżdy zostawię przy tobie cokolwiek ludu, który jest ze mną. A on odpowiedział: A na cóż to? byłem znalazł łaskę w oczach pana mego.
16 To pongah to na niah Esau loe Seir prae ah amlaem let.
I wrócił się dnia onego Ezaw drogą swą do Seir.
17 Toe Jakob loe Sukkoth ah caeh, ohhaih ahmuen maeto a sak, angmah ih maitawnawk ohhaih im doeh a sak pae; to pongah to ahmuen to Sukkoth, tiah ahmin paek.
A Jakób obrócił się do Suchot, i zbudował sobie dom, i dla stad swoich poczynił obory, a dla tego nazwał imię miejsca onego Suchot.
18 Jakob loe Padan prae hoiah angzoh moe, Kanaan prae Shekem vangpui to kamong ah a phak, to vangpui phak tom naah ataihaih ahmuen to a sak.
I przyszedł Jakób zdrowo do miasta Sychem, które było w ziemi Chananejskiej, gdy się wrócił z Padan Syryjskiego, i położył się przed miastem.
19 Shekem ampa Hamor caanawk khae ih long to, phoisa cumvaito hoiah a qanh moe, to ahmuen ah ataihaih kahni im to a sak.
I kupił część pola, na którem rozbił namiot swój, od synów Hemora, ojca Sychemowego, za sto jagniąt;
20 To ahmuen ah hmaicam maeto a sak pacoengah, El-Elohe-Israel, tiah ahmin sak.
A postawił tam ołtarz, i nazwał go: Mocny Bóg Izraelski.
