Ezekiel 9
1 To pacoengah anih mah, Kaminawk hanah a ban ah amrohaih maiphaw to sin o sak boih ah loe, vangpui toep kaminawk to hae ah angzo o haih ah, tiah tha hoi kawk ih lok to ka thaih.
Nang magkagayo'y sumigaw siya sa aking pakinig ng malakas na tinig, na nagsasabi, Magsilapit yaong mga may katungkulan sa bayan, na bawa't isa'y may kaniyang pangpatay na almas sa kaniyang kamay.
2 To naah aluek bangah kaom kasang khongkha hoiah kami tarukto angzoh o, nihcae loe humhaih maiphaw to ban ah sin o boih; nihcae thung ih kami maeto loe puu ngan laihaw to angkhuk moe, panak bangah catui tabu to aken: athung bangah caeh o moe, sumkamling hoiah sak ih hmaicam taengah angdoet o.
At narito, anim na lalake ay nagsipanggaling sa daan ng mataas na pintuang-daan, na nalalagay sa dako ng hilagaan, na bawa't isa'y may kaniyang pangpatay na almas sa kaniyang kamay; at isang lalake ay nasa gitna nila na nakapanamit ng kayong lino, na may tintero ng manunulat sa kaniyang tagiliran. At sila'y nagsipasok, at nagsitayo sa siping ng tansong dambana.
3 To naah Israel Sithaw lensawkhaih loe cherubim khae hoiah tacawt tahang moe, a ohhaih ahmuen hoiah tempul toepkungnawk ohhaih ahmuen ah caeh. To pacoengah anih mah panak bangah catui tabu kavak puu ngan angkhuk kami to a kawk,
At ang kaluwalhatian ng Dios ng Israel ay umilanglang mula sa kerubin, na kinapapatungan, hanggang sa pintuan ng bahay: at kaniyang tinawag ang lalaking nakapanamit ng kayong lino, na may tintero ng manunulat sa kaniyang tagiliran.
4 Angraeng mah anih khaeah, Jerusalem vangpui thungah caeh ah loe, hae ah sak ih panuet thok hmuennawk pongah palungphui moe, palung sae haih kaminawk ih lupataeh ah angmathaih to sah ah, tiah a naa.
At sinabi ng Panginoon sa kaniya, Pumaroon ka sa gitna ng bayan, sa gitna ng Jerusalem, at maglagay ka ng mga tanda sa mga noo ng mga taong nangagbubuntong-hininga at nagsidaing dahil sa lahat na kasuklamsuklam na nagawa sa gitna niyaon.
5 Lok ka tahngaih li naah kalah kaminawk khaeah, Nangcae doeh anih hnukah vangpui thungah bang oh loe hum oh; paquem o hmah, tahmen doeh tahmen o hmah.
At sa mga iba ay sinabi niya sa aking pakinig, Magsiparoon kayo sa bayan na magsisunod sa kaniya, at manakit kayo: huwag magpatawad ang inyong mata, o kayo man ay mahabag;
6 Mitongnawk hoi thendoengnawk, tanglanawk, nawkta tanawk hoi nongpatanawk to hum oh; toe angmathaih tawn kaminawk taengah caeh o hmah, ka hmuenciim hoiah hum amtong oh, tiah a naa. To pongah tempul hmaa ah kaom kacoehtanawk khae hoiah hum amtong o.
Lipulin ninyong lubos ang matanda, ang binata at ang dalaga, at ang mga bata at ang mga babae; nguni't huwag lumapit sa sinomang lalake na tinandaan; at inyong pasimulan sa aking santuario. Nang magkagayo'y kanilang pinasimulan sa mga matandang lalake na nangasa harap ng bahay.
7 To pacoengah anih mah nihcae khaeah, Tempul to amhnong o sak ah loe, longhma to kami qok hoiah koi o sak ah, caeh o lai ah, tiah a naa. To pongah nihcae to caeh o moe, vangpui thungah kami to hum o.
At sinabi niya sa kanila, Lapastanganin ninyo ang bahay, at punuin ninyo ng patay ang mga looban: magsilabas kayo. At sila'y nagsilabas, at nanakit sa bayan.
8 Nihcae mah kami hum o naah, Kaimabueng ah ka oh, akuephaih hoiah ka qah, Aw Angraeng Sithaw! Jerusalem nuiah palungphuihaih na kraih moe, kanghmat Israelnawk to na hum boih han boeh maw? tiah ka naa.
At nangyari, habang sila'y nananakit, at ako'y naiwan, na ako'y nasubasob, at sumigaw ako, at aking sinabi, Ah Panginoong Dios! iyo bagang lilipulin ang buong nalabi sa Israel, sa iyong pagbubugso ng iyong kapusukan sa Jerusalem?
9 Anih mah kai khaeah, Israel hoi Judah imthung takoh ih zaehaih loe thui laek ai len boeh, prae loe athii longhaih hoiah koi boeh moe, oep kaom ai hmuen hoiah vangpui to koi boeh; nihcae mah, Angraeng mah prae to pahnawt sut boeh pongah, Angraeng mah hnu mak ai, tiah a thuih o.
Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Ang kasamaan ng sangbahayan ni Israel at ni Juda ay totoong malaki, at ang lupain ay puno ng dugo, at ang bayan ay puno ng kasuwailan: sapagka't kanilang sinasabi, Pinabayaan ng Panginoon ang lupa, at hindi nakikita ng Panginoon.
10 To pongah ka pathlung mak ai, tahmen doeh ka tahmen mak ai, a sak o ih hmuen baktih toengah angmacae lu nuiah ka kraksak let han, tiah ang naa.
At tungkol sa akin naman, ang aking mata ay hindi magpapatawad, o mahahabag man ako, kundi aking ipadadanas ang kanilang lakad sa kanilang ulo.
11 To pacoengah khenah, puu ngan khukbuen hoi kamthoep, panak ah catui tabu aken kami mah, lok palaem pae, Na thuih ih lok baktiah ka sak boeh, tiah a naa.
At, narito, ang lalaking nakapanamit ng kayong lino, na may tintero ng manunulat sa kaniyang tagiliran, nagbalita ng bagay; na sinabi, Aking ginawa na gaya ng iniutos mo sa akin.
