< Ezekiel 8 >
1 Saning taruk, khrah tarukto haih, ni pangato naah, kaimah im ah kang hnut, to naah Judah kacoehtanawk ka hmaa ah anghnut o, to ah Angraeng ih ban ka nuiah oh.
Y aconteció en el sexto año, en el mes sexto, a los cinco del mes, que yo estaba sentado en mi casa, y los ancianos de Judá estaban sentados delante de mí, y allí cayó sobre mí la mano del Señor Jehová.
2 Ka khet naah, Hmai baktiah krang to amtueng; kaeng tlim loe hmai baktiah oh moe, kaeng ranui loe kampha sum baktiah oh.
Y miré, y he aquí una semejanza que parecía de fuego: desde donde parecían sus lomos para abajo, era fuego; y desde sus lomos arriba parecía como un resplandor, como la vista de un ámbar.
3 To tiah kamtueng krang loe ban baktiah oh, a ban to phok tahang moe, ka lu ih sam to patawnh; Sithaw hnuksakhaih hoiah Muithla mah van hoi long salakah ang tapom tahang moe, Jerusalem aluek bangah ang caeh haih. Aluek bang ih khongkha im a thungah ang hoih. To ah Sithaw mah panuet ih krang suekhaih ahmuen to oh, to hmuen mah uthaih palungthin to tacawtsak.
Y aquella semejanza extendió la mano, y tomóme por las guedejas de mi cabeza; y el espíritu me alzó entre el cielo y la tierra, y llevóme a Jerusalem en visiones de Dios, a la entrada de la puerta de adentro que mira hacia el aquilón, donde estaba la habitación de la imagen del zelo, la que hacía zelar.
4 Khenah, azawn ah ka oh naah ka hnuk ih hnuksakhaih baktih toengah, to ah Israel Sithaw lensawkhaih to kai khaeah amtueng.
Y he aquí que allí estaba la gloria del Dios de Israel, como la visión que yo había visto en el campo.
5 To pacoengah anih mah kai khaeah, Kami capa, aluek bang khen tahang ah, tiah ang naa. To pongah ka khet tahang, to naah hmaicam aluek bang akunhaih khongkha ah panuet thok krang to ka hnuk.
Y díjome: Hijo del hombre, alza ahora tus ojos camino del aquilón. Y alcé mis ojos camino del aquilón, y he aquí al aquilón, junto a la puerta del altar, la imagen del zelo en la entrada.
6 Anih mah kai khaeah, Kami capa, Kaimah ih hmuenciim to ka caeh taak ving hanah, Israel imthung takoh mah hae ahmuen ah sak o ih thui laek ai panuet thok hmuen to na hnuk maw? Toe amlaem let rae ah, hae pongah panuet thok kue a sak o ih hmuennawk to na hnu vop tih, tiah ang naa.
Y díjome: Hijo del hombre, ¿no ves lo que estos hacen: las grandes abominaciones que la casa de Israel hace aquí para alejarme de mi santuario? mas vuélvete aun, y verás abominaciones mayores.
7 To pacoengah anih mah khongkha thung ih longhma ah ang caeh haih; ka khet naah, tapang nuiah akhaw maeto ka hnuk.
Y llevóme a la entrada del patio, y miré, y he aquí un agujero que estaba en la pared.
8 Anih mah kai khaeah, Kami capa, tapang to takae vawk ah, tiah ang naa; tapang to ka takaeh naah, thok maeto ka hnuk.
Y díjome: Hijo del hombre, cava ahora en la pared. Y cavé en la pared, y he aquí una puerta.
9 Anih mah kai khaeah, Athung bangah caeh ah loe, nihcae mah hae ah sak o ih kasae hmuen hoi panuet thok hmuennawk to khenah, tiah ang naa.
Y díjome: Entra, y ve las malas abominaciones que estos hacen allí.
10 To pongah ka kun moe, ka khet naah, tapang nuiah soi o ih zok hoi kavak moi krangnawk, panuet thok moi kasan krangnawk hoi Israel imthung takoh mah bok ih krangnawk to ka hnuk.
Y entré, y miré, y he aquí imágenes de todas serpientes y animales: la abominación, y todos los ídolos de la casa de Israel, que estaban pintados en la pared al derredor.
11 Nihcae hmaa ah Israel imthung takoh kacoehtanawk qui sarihto angdoet o, nihcae um ah Shaphan capa Jaazaniah to angdoet. Nihcae mah hmuihoih tui to ban ah sin o boih, hmuihoih tui akhue loe ranui bangah caeh tahang.
Y setenta varones de los ancianos de la casa de Israel, y Jezonías, hijo de Safán, estaba en medio de ellos, los cuales estaban delante de ellos, cada uno con su incensario en su mano; y espesura de niebla del sahumerio que subía.
12 Anih mah kai khaeah, Kami capa, Israel imthung takoh kacoehtanawk boih mah, krang suekhaih im thungah tamquta hoi a sak o ih hmuen to na hnuk boeh maw? Angraeng mah prae pahnawt sut boeh pongah, anih mah aicae hnu mak ai boeh, tiah a poek o, tiah ang naa.
Y díjome: Hijo del hombre, ¿has visto las cosas que los ancianos de la casa de Israel hacen en tinieblas, cada uno en las cámaras de su pintura? Porque dicen: No nos ve Jehová: Jehová ha dejado la tierra.
13 To pacoengah anih mah kai khaeah, Nihcae mah sak o ih panuet thok kue hmuennawk to na hnu vop tih, tiah ang naa.
Y díjome: Vuélvete aun, verás abominaciones mayores, que hacen estos.
14 To pacoengah Angraeng im ranui bang akunhaih khongkha taengah ang caeh haih; to ah Tammuz kaqah haih, anghnu nongpatanawk to ka hnuk.
Y llevóme a la entrada de la puerta de la casa de Jehová, que está al aquilón; y he aquí mujeres que estaban allí sentadas endechando a Tammuz.
15 Anih mah kai khaeah, Aw kami capa, hae hmuen hae na hnuk boeh maw? Amlaem let rae ah, hae hmuen pongah panuet thok kue hmuennawk to na hnu vop tih, tiah ang naa.
Y díjome: ¿No ves, hijo del hombre? Vuélvete aun, verás abominaciones mayores que estas.
16 To pacoengah anih mah Angraeng imthung ih longhma ah ang caeh haih, khenah, Angraeng ih im akunhaih khongkha, im hma hoi hmaicam salakah kami pumphae pangato oh o, nihcae loe Angraeng ih im to angqoi o taak moe, ni angzae bangah anghae o; tacawt tahang ni to a bok o.
Y metióme en el patio de adentro de la casa de Jehová; y he aquí junto a la entrada del templo de Jehová, entre la entrada y el altar, como veinte y cinco varones, sus traseras vueltas al templo de Jehová, y sus rostros al oriente, y se encorvaban al nacimiento del sol.
17 Anih mah kai khaeah, Kami capa, hae hmuen hae na hnuk boeh maw? Judah imthung takoh mah hae tih khoek to ah maw panuet thok kasae hmuennawk to hae ahmuen ah sak o? Nihcae mah prae to patangkhanghaih hoi raihaih hoiah koi o sak moe, kai palung ang phui o sak; khenah, nihcae loe angmacae hnah ah thing tahang to takaek o.
Y díjome: ¿No has visto, hijo del hombre? ¿Es cosa liviana para la casa de Judá hacer las abominaciones que hacen aquí? después que han henchido la tierra de maldad, y se tornaron a irritarme, he aquí que ponen hedor a sus narices.
18 To pongah hae kaminawk nuiah palung ka phui thuih han; tahmenhaih mik hoiah ka khen mak ai boeh, paquemh roe ka paquemh mak ai boeh. Ka naa taengah hang o khing cadoeh, nihcae ih lok to ka tahngai pae mak ai boeh, tiah a thuih.
Pues también yo haré en mi furor, no perdonará mi ojo, ni tendré misericordia; y gritarán a mis oídos con gran voz, y no los oiré.