Ezekiel 47
1 To pacoengah anih mah tempul thok ah ang caeh haih; khenah, thok tlim hoiah ni angzae bang ah tui to longh; tempul loe ni angzae bang ah anghae; tui loe tempul bantang bang ih thok tlim hoiah hmaicam aloih bang ah long.
Daarna bracht hij mij weder tot de deur van het huis, en ziet, er vloten wateren uit, van onder den dorpel des huizes naar het oosten; want het voorste deel van het huis was in het oosten, en de wateren daalden af van onderen, uit de rechterzijde des huizes, van het zuiden des altaars.
2 Anih mah aluek bang khongkha hoiah ang hoih moe, ni angzae bang anghae tasa khongkha taengah ang takui haih; khenah, to ah bantang bang ah kalong tui to oh.
En hij bracht mij uit door den weg van de noorderpoort, en voerde mij om door den weg van buiten, tot de buitenpoort, den weg, die naar het oosten ziet; en ziet, de wateren sprongen uit de rechterzijde.
3 Ban ah tahhaih qui sin kami loe, hmabang ah caeh moe, dong sangto a tah pacoengah, anih mah to tui to angkat hanah ang thuih; tui loe khokmik khoek to phak.
Als nu die man naar het oosten uitging, zo was er een meetsnoer in zijn hand; en hij mat duizend ellen, en deed mij door de wateren doorgaan, en de wateren raakten tot aan de enkelen.
4 Anih mah dong sangto a tah let, kai khaeah tui to angkat ah tiah ang thuih let; tui loe khokkhu khoek to phak. Dong sangto a tah let, to tui angkat han ang thuih naah, tui loe kaeng khoek to phak.
Toen mat hij nog duizend ellen, en deed mij door de wateren doorgaan, en de wateren raakten tot aan de knieen; en hij mat nog duizend, en deed mij doorgaan, en de wateren raakten tot aan de lenden.
5 To pacoengah dong sangto a tah let bae; to naah loe vapui tui ah oh boeh pongah tui to kang kat thai ai boeh; tui loe sang tahang, vapui ah oh pongah, angkat thai ai, alaek han ih ni oh sut boeh.
Voorts mat hij nog duizend, en het was een beek, waar ik niet kon doorgaan; want de wateren waren hoge wateren, waar men door zwemmen moest, een beek, waar men niet kon doorgaan.
6 Anih mah, Kami capa, hae hae na hnuk maw? tiah ang naa. To pacoengah anih mah ang caeh haih moe, kai to vapui taengah ang caehsak.
En hij zeide tot mij: Hebt gij het gezien, mensenkind? Toen voerde hij mij, en bracht mij weder tot aan den oever der beek.
7 To tiah ang caehsak naah, khenah, vapui hae bang hoi ho bang ah paroeai pop thing to oh.
Als ik wederkeerde, ziet, zo was er aan den oever der beek zeer veel geboomte, van deze en van gene zijde.
8 Anih mah kai khaeah, Hae tui loe ni angzae bang ih prae ah long, praezaek ah caeh tathuk moe, tuipui thungah akun; tuipui phak naah loe tui to ciim.
Toen zeide hij tot mij: Deze wateren vlieten uit naar het voorste Galilea, en dalen af in het vlakke veld; daarna komen zij in de zee; in de zee uitgebracht zijnde, zo worden de wateren gezond.
9 Vapui longhaih ahmuen kruekah angtawt minphaw, hinghaih katawn hmuennawk boih to hing o tih; tanga doeh paroeai pop tih, to vapui loe ciim pongah, a longhaih ahmuen kruekah kaom hmuennawk boih to hing tih.
Ja, het zal geschieden, dat alle levende ziel, die er wemelt, overal, waarhenen een der twee beken zal komen, leven zal, en daar zal zeer veel vis zijn, omdat deze wateren daarhenen zullen gekomen zijn, en zij zullen gezond worden, en het zal leven, alles, waarhenen deze beek zal komen.
10 Tanga naeh kaminawk loe Engedi hoi Eneglaim khoek to a taeng ah angdoe o tih, to ahmuennawk loe palok payanghaih ahmuen ah om tih; tanga congca om ueloe, kalen parai tuipui ih tanga baktiah paroeai pop o tih.
Ook zal het geschieden, dat er vissers aan dezelve zullen staan, van En-gedi aan tot En-eglaim toe; daar zullen plaatsen zijn tot uitspreiding der netten; haar vis zal naar zijn aard wezen als de vis van de grote zee, zeer menigvuldig.
11 Toe tangkae tui hoi tangnong tuinawk loe ciim mak ai; paloi sak han ih ni suem o tih.
Doch haar modderige plaatsen en haar moerassen zullen niet gezond worden, zij zijn tot zout overgegeven.
12 Vapui taeng hae bang hoi ho bang ah loe caak kahoih thing congca amprawk tih, aqamnawk azaem mak ai, athaih doeh boeng thai mak ai; hmaicam hoiah tui to long pongah, khrah kruek athaih kangtha to athai tih; athaih loe caak hanah om ueloe, aqamnawk loe ngantuihaih ah om tih, tiah ang naa.
Aan de beek nu, aan haar oever, zal van deze en van gene zijde opgaan allerlei spijsgeboomte, welks blad niet zal afvallen, noch de vrucht daarvan vergaan; in zijn maanden zal het nieuwe vruchten voortbrengen; want zijn wateren vlieten uit het heiligdom; en zijn vrucht zal zijn tot spijze, en zijn blad tot heling.
13 Angraeng Sithaw mah, Prae angzithaih loe hae tiah om tih, tiah thuih. Israel acaeng hathlai hnetto mah qawktoep hanah long amzet o naah, Joseph mah lawk ahmuen hnetto hak tih.
Alzo zegt de Heere HEERE: Dit zal de landpale zijn, naar dewelke gij het land ten erve zult nemen, naar de twaalf stammen Israels: Jozef twee snoeren.
14 Long to maeto hoi maeto angvan ah amzet oh; nam panawk khae paek hanah lokkamhaih hoi ban ka payangh baktih toengah, hae long hae na toep o tih:
En gij zult dat erven, de een zowel als de ander; over hetwelk Ik Mijn hand heb opgeheven, dat Ik het uw vaderen zou geven; en ditzelve land zal ulieden in erfenis vallen.
15 aluek bang prae angzithaih loe hae tiah om tih; tuipui kalen hoiah Hethlon, Zedad caehhaih loklam,
Dit nu zal de landpale des lands zijn: aan den noorderhoek, van de grote zee af, den weg van Hethlon, waar men komt te Zedad.
16 Damaska hoi Hammath prae angzithaih salakah kaom, Hammath, Berothah, Sibraim; Hauran taengah kaom, Hazar-hattikon karoek to kawk tih.
Hamath, Berotha, Sibraim, dat tussen de landpale van Damaskus en tussen de landpale van Hamath is; Hazar Hattichon, dat aan de landpale van Havran is.
17 Aluek bang ih prae angzithaih loe Damaska hoi Hazar-enan ramri salakah kaom, tuipui hoi Hammath ramri karoek to kawk tih.
Alzo zal de landpale van de zee af zijn, Hazar-Enon, de landpale van Damaskus, en het noorden noordwaarts, en de landpale van Hamath; en dat zal de noorderhoek zijn.
18 Ni angzae bang ih prae angzithaih loe Hauran, Damaska, Gilead, Jordan vapui taeng Israel prae hoiah ni angzae bang ih tuipui khoek to kawk tih. Hae loe ni angzae bang ih prae angzithaih ah om tih.
Den oosterhoek nu zult gijlieden meten van tussen Havran, en van tussen Damaskus, en van tussen Gilead, en van tussen het land Israels aan den Jordaan, van de landpale af tot de Oostzee toe; en dat zal de oosterhoek zijn.
19 Aloih bang ih prae angzithaih loe Tamar hoi Kadesh tui ohhaih karoek to, tuipui kalen ah akun vapui khoek to kawk tih. Hae loe aloih bang prae angzithaih ah om tih.
En den zuiderhoek zuidwaarts van Thamar af, tot aan het twistwater van Kades, voorts naar de beek henen, tot aan de grote zee; en dat zal de zuiderhoek zuidwaarts zijn.
20 Niduem bang ih prae angzithaih loe tuipui taengah caeh tahang ueloe, Hamath niduem bang khoek to kawk tih. Hae loe niduem bang ih prae angzithaih ah om tih.
En den westerhoek, de grote zee, van de landpale af tot daar men recht tegenover Hamath komt; dat zal de westerhoek zijn.
21 Hae long hae nangmacae Israel acaengnawk khaeah pazet oh.
Ditzelve land nu zult gij ulieden uitdelen naar de stammen Israels.
22 Hae long loe nangmacae hoi nangcae salakah kaom, caa sah acaeng kalah kaminawk mah qawk ah toep hanah amzet oh; to acaeng kalah kaminawk loe prae thungah tapen Israel kaminawk ah poek oh; nihcae loe Israel kaminawk salakah qawk toep o toeng tih.
Maar het zal geschieden, dat gij hetzelve zult doen vallen in erfenis voor ulieden, en voor de vreemdelingen, die in het midden van u verkeren, die kinderen in het midden van u zullen gewonnen hebben; en zij zullen ulieden zijn, als een inboorling onder de kinderen Israels; zij zullen met ulieden in erfenis vallen, in het midden der stammen Israels.
23 Kawbaktih acaeng kalah kami doeh a oh o haih ahmuen ah, qawk ah toep hanah long to paek oh, tiah Angraeng Sithaw mah thuih.
Ook zal het geschieden, in den stam, bij welken de vreemdeling verkeert, aldaar zult gij hem zijn erfenis geven, spreekt de Heere HEERE.
