< Ezekiel 46 >

1 Angraeng Sithaw mah, ni angzae bang anghae athung longhma ih khongkha to ni tarukto thung kha oh; toe Sabbath ni hoi khrah kangtha niah loe paong oh.
Tak mówi panujący Pan: Brama sieni wnętrznej, która patrzy na wschód słońca, zamkniona będzie przez sześć dni robotnych; ale będzie otworzona w dzień sabatu, także i w dzień nowiu miesiąca będzie otworzona.
2 Angraeng capa loe tasa khongkha bang hoiah akun ueloe, khongkha tung taengah angdoe tih, to naah qaimanawk mah hmai angbawnhaih, angdaeh angbawnhaih to sah o ueloe, anih to khongkha thok taengah bok o tih; to pacoengah tasa bang tacawt o tih, toe duembang khoek to thok to kha o mak ai.
I przyjdzie książę drogą przysionku bramy zewnątrz, a stanie u podwoi onej bramy, a kapłani sprawować będą całopalenie jego, i spokojne ofiary jego, a pokłoniwszy się na progu bramy, potem wynijdzie, a brama nie będzie zamkniona aż do wieczora,
3 To tiah prae thung ih kaminawk loe Sabbath ninawk hoi khrah kangtha ninawk ah khongkha thok taengah Angraeng hmaa ah akuep o tih.
Aby się kłaniał lud onej ziemi u drzwi bramy we dni sabatu i na nowiu miesiąca przed obliczem Pańskiem.
4 Ukkung angraeng mah Sabbath niah, Sithaw khaeah hmai angbawnhaih sak naah, coek koi om ai tuucaa tarukto hoi tuu tae maeto paek tih.
Ale całopalenie, które będzie książę sprawował Panu w dzień sabatu, będzie sześć baranków zupełnych i baran zupełny;
5 Cang hoi angbawnhaih sak hanah tuu tae maeto naah cang ephah maeto paek han angaih, cang hoi angbawnhaih sak hanah tuucaa maeto naah loe, koeh karoek to cang to paek thaih; cang ephah maeto hanah situi hin maeto paek han angaih.
I ofiara śniedna, efa na barana, i na baranki ofiara śniedna według przemożenia ręki jego, a oliwy hyn na efa.
6 Khrah angtha naah, coek koi om ai maitaw tae maeto, tuucaa tarukto hoi tuu tae maeto paek han angaih; coek koi kaom ai to paek ah.
A na dzień nowiu miesiąca niech będzie cielec młody zupełny, i sześć baranków i baran zupełny.
7 Cang hoi angbawnhaih sak hanah, maitaw tae maeto naah cang ephah maeto, tuu tae maeto naah cang ephah maeto, tuucaa maeto naah loe cang koeh karoek to paek thaih; cang ephah maeto hanah situi hin maeto paek han angaih.
Także niech ofiaruje efa ofiary suchej przy cielcu, i efa przy baranie, a przy barankach według przemożenia ręki swojej, a oliwy hyn na efa.
8 Angraeng athung ah akun naah, to khongkha hoiah akun ueloe, to loklam hoiah tacawt let tih.
A książę wchodząc drogą przysionku i bramy pójdzie, i drogą jej odejdzie.
9 Toe poihsak niah prae kaminawk boih Sithaw bok hanah Angraeng hmaa ah angzoh o naah, aluek bang khongkha hoi akun kami loe aloih bang khongkha hoiah tacawt tih; aloih bang khongkha hoiah akun kami loe, aluek bang khongkha hoiah tacawt tih; angmah akunhaih khongkha bang ah amlaem let mak ai, mikhmai kangtong khongkha hoiah tacawt tih.
Ale gdy będzie lud onej ziemi wchodził przed obliczność Pańską na święta uroczyste, tedy ten, co wnijdzie drogą bramy od północy, aby się kłaniał, wynijdzie drogą bramy południowej; a kto wnijdzie drogą bramy południowej, wynijdzie drogą bramy pół nocnej; nie wróci się drogą onej bramy, którą wszedł, ale przeciwko niej wynijdzie.
10 Angraeng doeh kaminawk salakah om ueloe, nihcae akun naah, akun toeng ueloe, nihcae tacawt naah, tacawt toeng tih.
A gdy oni wchodzić będą, książę między nimi wchodzić będzie; a gdy odchodzić będą, odejdzie.
11 Poihsakhaih aninawk ah cang hoi angbawnhaih sak hanah, maitaw tae maeto naah cang ephah maeto, tuu tae maeto naah cang ephah maeto, tuucaa maeto naah loe, cang koeh karoek to paek thaih; cang ephah maeto hanah situi hin maeto paek han angaih.
Także na święta i na uroczyste święta niech będzie ofiara śniedna efa na cielca, i efa na barana, a na baranki, co przemoże ręka jego, a oliwy hyn na efa.
12 Angraeng khaeah, ukkung angraeng mah angmah koeh ah hmai angbawnhaih maw, angdaeh angbawnhaih maw sak naah, anih hanah ni angzae bang anghae khongkha to paong pae oh; hmai angbawnhaih hoi angdaeh angbawnhaih loe Sabbath niah sak ih baktih toengah sah ah; sak pacoengah tacawt ueloe, tacawt pacoengah kami maeto mah khongkha to kha tih.
A będzieli książę ofiarował ofiarę dobrowolną, całopalenie albo spokojne dobrowolne ofiary Panu, tedy mu niech będzie otworzona brama, która patrzy na wschód słońca, a niech sprawuje całopalenie swoje albo spokojne ofiary swoje, jako ofiarę w dzień sabatu; potem odejdzie, i zamkną bramę, gdy wynijdzie.
13 Ni thokkruek coek koi om ai saningto kacoeh tuucaa hoiah Angraeng khaeah hmai angbawnhaih to sah ah; akhawnbang khruekah sah ah.
Nadto baranka rocznego zupełnego Panu ofiarować będzie co dzień na całopalenie; na każdy poranek baranka ofiarować będzie.
14 To tiah akhawnbang kruek cang hoi angbawnhaih sak hanah, ephah tarukto naah maeto, takaw dip atok haih hanah situi hin thumto naah maeto paek oh; cang angbawnhaih loe daan baktiah Angraeng khaeah paek toepsoep ih hmuen ah oh.
Także ofiarę śniedną będzie ofiarował przy nim na każdy poranek szóstą część efy, a oliwy trzecią część hynu na skropienie pszennej mąki, śniedną mówię ofiarę Panu postanowieniem wiecznem ustwicznie.
15 To tiah hmai angbawnhaih to akhawbang kruek sak toepsoep hanah, tuuca, situi, cang hoi angbawnhaih to paek oh, tiah thuih.
Tak tedy ofiarować będą baranka i ofiarę śniedną i oliwę na każdy poranek, całopalenie ustwiczne.
16 Angraeng Sithaw mah, ukkung angraeng mah a capanawk hanah a tawnh ih hmuen to tangqum ah paek nahaeloe, to tangqum loe a capanawk ih hmuen ah om ueloe, nihcae mah toep ih qawk ah om tih.
Tak mówi panujący Pan: Jeźli komu da książe dar z synów swoich, póki dziedzictwem jego jest, synów jego niech będzie ku osiadłości i ku dziedzicwu ich.
17 Toe a tawnh ih hmuen to a tamnanawk khaeah tangqum ah paek nahaeloe, tamna loihhaih saning pha ai karoek to anih ih hmuen ah om tih; to pacoengah ukkung angraeng khaeah paek let tih; toe ukkung capanawk mah loe anih ih qawk to toep o thai tih.
Ale jeźli da dar z dziedzictwa swego któremu z sług swoich, tedy będzie jego aż do roku wolności, a potem wróci się na onego księcia; a wszakże dziedzictwo jego mieć będą synowie jego.
18 Ukkung angraeng capa loe kaminawk ih hmuen to tha hoi la mak ai, a tawnh o ih lawk ahmuen hoiah doeh haek mak ai; toe a tawnh ih hmuen thung hoiah ni a capanawk hanah qawk to paek tih, kai ih kaminawk loe mi kawbaktih doeh a tawnh o ih lawk ahmuen ah oh han ai ah, ahmuen kruekah amhet phang hanah sah mak ai, tiah thuih.
Nie będzie też nic brał książę z dziedzictwa ludu, gwałtem ich wyrzucając z osiadłości ich; ale z osiadłości swojej da dziedzictwo synom swoim, żeby nie był rozproszony lud mój, nikt z osiadłości swojej.
19 To pacoengah anih mah aluek bang anghae, qaimanawk ih imkhaannawk thungah, khongkha taengah kaom, thok hoiah ang caeh haih; khenah, aluek bang angtaeng koek ah ahmuen maeto oh.
Tedy mię wwiódł przez wejście, które jest przy stronie bramy, do kapłanów, do komórek świętych, które patrzyły na północy, a oto tu było miejsce po obu stronach ku zachodowi;
20 Anih mah kai khaeah, Hae hmuen loe qaimanawk sakpazaehaih pongah angbawnhaih sak ih ahmuen, zae angbawnhaih hoi cang angbawnhaih sakhaih ahmuen ah oh; kaminawk ciimsak hanah tasa bang ih longhma ah sin o mak ai, tiah ang naa.
I rzekł do mnie: To jest miejsce, gdzie warzą kapłani ofiarę za występek i za grzech, i smażą ofiarę śniednią, aby nic nie wynosili do sieni zewnętrznej ku poświęcaniu ludu.
21 To pacoengah anih mah tasa bang ih longhma ah ang caeh haih moe, takii palito kaom longhma taengah ang caeh haih; Khenah, longhma ih takii boih ah longhma tetta maeto oh boih.
Potem mię wywiódł do sieni zewnętrznej, i obwiódł mię po czterech kątach sieni, a oto sień była w każdym kącie onej sieni.
22 Takii palito kaom tasa bang ih longhmanawk loe anui khukhaih to oh boih, dong qui palito sawk moe, dong qui thumto kawk; takii palito kaom longhmanawk loe angvan o boih.
Na czterech węgłach onej sieni były sieni z kominami na czterdzieści łokci wdłuż a na trzydzieści łokci wszerz, jednaż miara onych czterech sieni narożnych.
23 To palito athung bang boih ah, kahnaem ah thlung hoi sak ih tapang to oh; thlung hoi kahnaem ah sak ih tapang tlim ah caaknaek thonghaih takoeng to oh boih.
A w onych czterech były kuchnie w około, także ogniska poczynione w onych kuchniach w około.
24 To pacoengah anih mah kai khaeah, Haenawk loe tempul thungah toksah kaminawk mah angbawnhaih sah kaminawk ih moi thonghaih ahmuen ah om tih, tiah ang naa.
I rzekł mi: Te miejsca są tych, którzy warzą, gdzie słudzy domu warzą ofiary ludu.

< Ezekiel 46 >