Ezekiel 2

1 Anih mah kai khaeah, Kami capa, na khokkung ah angdoe ah, lok kang thuih han, tiah ang naa.

Вә У маңа: И инсан оғли, орнуңдин дәс тур, вә Мән саңа сөз қилимән, — деди.

2 Kai khaeah lok ang thuih naah ka thungah muithla to akun moe, anih mah ka khokkung ah angdoetsak pongah, ang thuih ih lok to ka thaih.

У маңа сөз қилғанда, Роһ маңа кирип, мени дәс турғузди; вә мән маңа сөз Қилғучиниң авазини аңлап турдум.

3 Anih mah, Kami capa, Kai ih lok aek koeh acaeng ah kaom, Israel caanawk khaeah kang patoeh han: Nihcae loe ampanawk baktih toengah vaihni ni khoek to ka lok to aek o, tiah ang naa.

Вә У маңа: — «И инсан оғли, Мән сени Исраил балилириға, йәни Маңа асийлиқ қилған асий «ят әлләр»гә әвәтимән; бүгүнгә қәдәр һәм улар һәм уларниң ата-бовлири Маңа йүз өрүп асийлиқ қилип кәлмәктә», — деди.

4 Palung len, palung thah kaminawk khaeah kang patoeh han: to naah nihcae khaeah, Angraeng mah,

— «Бу балилар болса номуссиз вә көңли қаттиқтур; Мән сени уларға әвәтимән; сән уларға: «Рәб Пәрвәрдигар шундақ дәйду!» — дегин —

5 (nihcae loe angaek thaih kami ah oh o pongah, ) lok tahngai doeh om tih, tahngai ai doeh om tih, toe nihcae salakah tahmaa oh boeh, tiah panoek o tih.

шуниң билән улар мәйли қулақ салсун, салмисун (чүнки улар асийлиқ қилидиған бир җәмәт) — өзлири арисида һәқиқий бир пәйғәмбәрниң турғанлиғини тонуп йетиду.

6 Nang, kami capa, na taengah kapop parai soekhring to oh moe, sataai salakah na oh cadoeh, nihcae to zii hmah, a thuih o ih loknawk doeh zii hmah; nihcae loe angaek thaih kami ah oh o pongah, nihcae mah thuih o ih loknawk to zii hmah, nihcae ih mikhmai pongah doeh palungboeng hmah.

Әнди сән, и инсан оғли, гәрчә саңа тикән-җиғанлар һәмраһ болсиму, вә сән чаянларниң арисида турсаңму, улардин қорқма, вә сөзлиридинму қорқма; шундақ, уларниң сөзлиридин қорқма, вә зәрдилик қарашлиридин дәккә-дүккигә чүшмә; чүнки улар асий бир җәмәттур.

7 Nihcae loe laisaep thaih kami ah oh o pongah, nihcae mah tahngai maw, tahngai ai maw, nihcae khaeah ka thuih ih loknawk hae na taphong han oh.

Сән улар тиңшисун, тиңшимисун Мениң сөзлиримни уларға йәткүз; чүнки улар асийлиқ қилғучилардур.

8 Toe nang, kami capa, kang thuih ih lok hae tahngai ah. Nang loe laisaep thaih kami imthung takoh baktiah laisaep hmah; pakha to aangh loe kang paek ih hmuen hae caa ah, tiah ang naa.

Вә сән, и инсан оғли, саңа ейтқан сөзлиримгә қулақ сал; бу асий җәмәттәк тәтүр болмиғин; ағзиңни ечип, Мән саңа бәргинимни йегин».

9 Ka khet naah kai khaeah payangh ban maeto ka hnuk; khenah, to ban ah caqam tangoeng cabu maeto oh.

— Мән қарисам, мана маңа созулған бир қол турупту; вә мана, униңда бир орам язма турупту.

10 Anih mah to caqam tangoeng to ka hmaa ah khramh naah, caqam ahnuk ahma tarik ih qahhaih, palungsethaih hoi khosak binghaih loknawk to oh.

У көз алдимда уни ечип йейип қойди; униң алди-кәйниниң һәммә йеригә хәт йезилған еди; униңға йезилғанлири мәрсийә, матәм сөзлири вә дәрд-әләмләрдин ибарәт еди.