Ezekiel 17
1 Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
I doszło do mnie słowo PANA mówiące:
2 kami capa, hmuen patahhaih maeto sah ah loe, Israel imthung takoh khaeah patahhaih lok to thui ah,
Synu człowieczy, zadaj zagadkę i opowiedz domowi Izraela przypowieść;
3 nihcae khaeah, Angraeng Sithaw mah, Pakhraeh tha kaom parai, pakhraeh kasawk, amui kapop, rong congca kaom tahmu maeto loe Lebanon ah angzoh moe, Sidar thing tanghang to a koeng;
I powiedz: Tak mówi Pan BÓG: Wielki orzeł o wielkich i długich skrzydłach, pełen pstrego pierza, przyleciał nad Liban i wziął wierzchołek cedru.
4 anih loe kasang koek tadok to takoih moe, hmuenmae zawhhaih prae ah azawk haih, hmuenmae zawhhaih vangpui ah a thling.
Ułamał koniec jego pędów, zaniósł go do ziemi kupieckiej i złożył go w mieście kupieckim.
5 Prae thung ih amuu to a lak moe, kahoih long ah et pacoengah, kapop tui taeng ih akung baktiah a ohsak.
Wziął też nasienie tej ziemi i zasadził na urodzajnym polu; umieścił je nad wielkimi wodami jak wierzbę.
6 Amprawk moe, a qoeng tahang pacoengah, kahnaem ah amzam misurkung ah angcoeng, tanghangnawk loe tahmu angmah ohhaih bangah angqoi o, toe a ohhaih tlim ah tangzun to sak pongah, misurkung ah angcoeng, tanghangnawk to cawnh moe, tadok tacawt o.
I urosło, i stało się bujną winoroślą, [choć] niskiego wzrostu; jej latorośle zwracały się ku niemu, a korzenie były mu poddane. I stało się winoroślą, która wydała latorośle i wypuściła pędy.
7 Toe to ahmuen ah amui kapop, pakhraeh thacak, kalen parai kalah tahmu maeto oh toeng; khenah, misurkung loe angmah ahmuen ah tahmu khae hoi tui hak thai hanah, anih ohhaih bangah tangzun to caeh moe, tanghangnawk doeh anih ohhaih bangah amzam.
Ale był inny wielki orzeł o wielkich skrzydłach i gęstym pierzu, a oto ta winorośl zwróciła swoje korzenie ku niemu i rozciągnęła swe latorośle do niego, aby on ją nawadniał z bruzd swego sadu.
8 Tanghangnawk to tacawt moe, athaih pacoengah, kahoih parai misurkung ah angcoeng thai hanah, kahoih long hoi tui pophaih ahmuen ah a thling, tiah thui paeh, tiah ang naa.
A [była] przecież zasadzona na dobrym polu, nad wielkimi wodami, aby wypuściła latorośle, wydała owoc i stała się wspaniałą winoroślą.
9 Nihcae khaeah, Angraeng Sithaw mah, To baktih misurkung loe hoih tangtang tih maw? Anih mah tangzun to aphong ueloe, athai pakhrik boih pacoengah, misurkung loe azaem ving mak ai maw? Aqamnawk zai boih moe, tangzunnawk aphong pacoengah loe, vah hanah thacak kami hoi kami pop angai mak ai boeh.
Wtedy powiedz: Tak mówi Pan BÓG: Czy się jej poszczęści? Czy [orzeł] nie wyrwie jej korzeni i nie oberwie jej owocu [tak], by uschła? Uschną wszystkie listki, które wypuści, i nie będzie trzeba wielkiej mocy ani licznego ludu, aby ją wyrwać z korzeniami.
10 Ue, khenah, misurkung to thling let cadoeh hoih tang tih maw? Ni angzae bang ih takhi mah hmuh naah azaem ving mak ai maw? Anih loe amprawkhaih ahmuen ah azaem ving tih, tiah thui paeh, tiah ang naa.
Oto jakkolwiek będzie zasadzona, czy się [jej] poszczęści? Czy doszczętnie nie uschnie, gdy dotknie ją wiatr wschodni? Uschnie w bruzdach, w których wyrosła.
11 To pacoengah Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
Potem doszło do mnie słowo PANA:
12 laisaep karah imthung takoh khaeah, Hae hmuennawk thuikoehhaih hae na panoek ai maw? tiah thui paeh. Nihcae khaeah, Khenah, Babylon siangpahrang loe Jerusalem ah caeh moe, Judah siangpahrang hoi angraengnawk to naeh pacoengah, Babylon ah caeh haih ving;
Mów teraz do domu buntowniczego: Czyż nie wiecie, co znaczą te [rzeczy]? Powiedz: Oto król Babilonu przybył do Jerozolimy, zabrał jej króla i książąt i uprowadził ich ze sobą do Babilonu.
13 anih loe siangpahrang ih caanawk to kawk moe, angmah hoi lokmaihaih a sak pacoengah, anih khaeah lokkamhaih a saksak; prae thung ih thacak zaehoikungnawk doeh anih mah naeh moe, caeh haih:
Wziął też jednego z potomków króla, zawarł z nim przymierze i związał go przysięgą. Zabrał też możnych tej ziemi;
14 to pongah to prae loe azaem tathuk, angthawk let thai ai boeh; toe a lokmaihaih pazui naah ni angdoe thai tih.
Aby królestwo było poniżone, tak by się nie podnosiło, [ale] by tak trwało, zachowując jego przymierze.
15 Toe siangpahrang mah anih ih lok to aek moe, hrangnawk, kaminawk to paek let hanah angmah ih laicaehnawk to Izip prae ah patoeh. To hmuen loe angcoeng thai tang tih maw? To baktih hmuen sah kami loe loih tih maw? To tih ai boeh loe lokmaikhaih phrae kami to loih tih maw?
Lecz on zbuntował się przeciwko niemu, wysyłając swych posłów do Egiptu, aby dano mu koni i liczny lud. Czy mu się poszczęści? Czy ujdzie zemsty ten, który tak czynił? Czy ocali się ten, który złamał przymierze?
16 Angraeng Sithaw mah, Kai ka hing baktiah, anih han siangpahrang ah sahkung, siangpahrang lokkamhaih to aek moe, lokmaihaih to phraek pongah, anih loe siangpahrang ohhaih ahmuen Babylon vangpui thungah dueh tih.
Jak żyję, mówi Pan BÓG, w miejscu tego króla, który go uczynił królem, a którego przysięgą wzgardził i którego przymierze złamał, u niego w Babilonie umrze.
17 Faro siangpahrang loe kaminawk hum hanah thacak misatuh kaminawk, paroeai kaminawk hoi vangpui sipae to sak moe, misa abuephaih imnawk to sah cadoeh misatuk pazawk mak ai:
I ani faraon z wielkim wojskiem i z licznym zastępem nie pomoże mu na wojnie, gdy usypie wały i pobuduje wieże, aby zniszczyć mnóstwo ludzi;
18 Jerusalem siangpahrang loe lokmaihaih to patoek moe, lokkamhaihaih a phraek, khenah, lokmaihaih ah a ban to paek boeh, toe hae baktih hmuennawk boih a sak pongah, loih mak ai, tiah thuih.
Ponieważ wzgardził przysięgą, łamiąc przymierze. Oto bowiem dał na to swą rękę, a to wszystko uczynił. Nie ujdzie zemsty.
19 To pongah Angraeng Sithaw mah, Kai ka hing baktiah, anih mah ka lokkamhaih to patoek moe, ka lokkamhaih a phraek baktih toengah, anih lu nuiah ka kraksak tangtang han.
Dlatego tak mówi Pan BÓG: Jak żyję, moją przysięgę, którą wzgardził, i moje przymierze, które złamał, złożę mu na głowę.
20 Anih han palok ka payang pae moe, thaang pongah ka mansak han, kai khaeah oep kaom ah khosah ai, zaehaih a sak pongah, anih to Babylon ah ka hoih moe, to ah lok ka caek han, tiah thuih.
Rozciągnę na nim swoją sieć i zostanie schwytany w moje sidła, i zaprowadzę go do Babilonu, a tam się z nim rozprawię za jego występek, którym zgrzeszył przeciwko mnie.
21 Anih khae hoi kacawn kaminawk hoi misatuh kaminawk loe sumsen hoi dueh o tih, anghmat kaminawk loe takhi songhaih ahmuen kruekah amhet o phang tih; to naah Kai, Angraeng mah thuih boeh, tiah na panoek o tih, tiah thuih.
A wszyscy, którzy uciekli od niego wraz ze wszystkimi jego hufcami, od miecza polegną, a pozostali zostaną rozproszeni na wszystkie wiatry. I poznacie, że ja, PAN, [to] powiedziałem.
22 Angraeng Sithaw mah, Kaimah roe sidar thing tadong nui ih tadok to ka lak moe, ka thling han; tadong ih tadok kanawknawk to ka khaeh moe, ahmuen kamtueng maesang nuiah ka thling han.
Tak mówi Pan BÓG: Wezmę wierzchołek tego wysokiego cedru i zasadzę; z najwyższych jego gałązek odłamię młodą gałązkę i zasadzę [ją] na wysokiej i wyniosłej górze;
23 Israel maesang nuiah ka thling han; to naah tanghangnawk to tacawt o tih, athaih athai o ueloe, kahoih parai sidarkung ah angcoeng o tih: van ih tavaa congcanawk loe, to thingkung tlim hoi tanghangnawk tahlip ah abuep o tih, tiah thuih.
Na wysokiej górze Izraela ją zasadzę. Wypuści gałązki, wyda owoc i stanie się cedrem wspaniałym. I będzie mieszkać pod nim wszelkie ptactwo skrzydlate; pod cieniem jego gałęzi będą mieszkać.
24 Taw ih thingkungnawk boih mah, Kai, Angraeng mah kasang parai thing to ahnaemsak moe, kahnaem thing to sangsak boeh, kahing thing to angqosak moe, angqo thing to hingsak boeh, tito panoek o tih; Kai, Angraeng loe thuih ih lok baktiah ka sak han, tiah thuih.
A tak wszystkie drzewa polne poznają, że ja, PAN, poniżyłem drzewo wysokie, a wywyższyłem drzewo niskie, ususzyłem drzewo zielone, a sprawiłem, że zakwitło drzewo suche. Ja, PAN, to powiedziałem i uczynię.
