Exodus 8
1 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Faro khaeah caeh loe, Angraeng mah, Praezaek ah kai bok hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak lai ah.
I rzekł Pan do Mojżesza: Wnijdź do Faraona, a mów do niego: Tak mówi Pan: Wypuść lud mój, aby mi służył.
2 Nihcae to na tacawtsak ai nahaeloe, Khenah, na prae thung boih ukong hoiah raihaih kang paek han;
Ale jeźli ty nie będziesz chciał puścić, oto, Ja zarażę wszystkie granice twoje żabami.
3 pop parai ukongnawk loe vapui thung hoiah tacawt o ueloe, na ohhaih siangpahrang im, na iihhhaih ahmuen, na iihhaih imthung, na tamnanawk ih imthung, nangmah kaminawk ih imthung, buh laom thung hoi takaw naephaih laom thung khoek to daw o tih.
I wyda rzeka żaby, które wylezą i wnijdą do domu twego, i do komory łoża twego, i na pościel twoję, i do domu sług twoich, i między lud twój, i do pieców twoich, i w dzieże twoje.
4 Nangmah hoi na tamnanawk, nangmah kaminawk ih takpum nui boih ah ukongnawk to daw o tih, tiah a thuih, tiah thui paeh, tiah a naa.
Tak na cię, jako na lud twój, i na wszystkie sługi twoje polezą żaby.
5 Angraeng mah Mosi khaeah, Aaron hanah, Na ban ih cunghet to vacongnawk, vapui tuinawk hoi kangbuem tuinawk nuiah payangh ah loe, Izip prae boih ah ukongnawk to tacawtsak ah, tiah thuih pae han a naa.
Tedy rzekł Pan do Mojżesza: Rzecz do Aarona: Wyciągnij rękę twoję z laską twą na rzeki, na strugi, i na jeziora, a wywiedź żaby na ziemię Egipską.
6 To pongah Aaron mah Izip prae thung ih tuinawk nuiah a ban to payangh naah, ukongnawk to tacawt o moe, Izip prae thung boih ah koi o.
Tedy wyciągnął Aaron rękę swą na wody Egipskie, i wylazły żaby, które okryły ziemię Egipską.
7 Toe miklet kop kaminawk mah doeh angmacae miklet kophaih hoiah to baktih hmuen to sak o moe, Izip prae thungah ukongnawk to tacawt o sak toeng.
I uczynili także czarownicy czarami swemi, i wywiedli żaby na ziemię Egipską.
8 To pacoengah Faro mah Mosi hoi Aaron to kawk moe, Angraeng mah kai hoi kaimah ih kaminawk khaeah kaom ukongnawk to lak let hanah, Angraeng khaeah lawkthui paeh; to tiah nahaeloe nang ih kaminawk mah Angraeng khaeah angbawnhaih to sak hanah, kang caeh o sak han, tiah a naa.
Zatem Farao wezwał Mojżesza i Aarona, mówiąc: Módlcie się Panu, aby oddalił żaby ode mnie, i od ludu mego; a wypuszczę lud, aby ofiarowali Panu.
9 Mosi mah Faro khaeah, Ukongnawk loe vapui ah khue oh o moe, nangmah hoi na tamnanawk, nangmah ih kaminawk, nangmah im hoi nangmah kaminawk imthung ah kaom ukongnawk to dueksak hanah, lawk ka thuihaih atue to na pahoe paeh, tiah a naa.
I rzekł Mojżesz do Faraona: Poczczę cię tem, a powiedz, kiedy się modlić mam za cię, i za sługi twoje, i za lud twój, aby wytracone były żaby od ciebie, i z domów twoich, a tylko w rzece zostały.
10 Faro mah, Khawnbang ah soe, tiah a naa. Mosi mah Kaicae Angraeng Sithaw baktih mi doeh om ai, tiah na panoek thai hanah, na thuih ih lok baktiah om tih.
A on rzekł: Jutro. Tedy rzekł Mojżesz: Uczynię według słowa twego, abyś wiedział, że nie masz, jako Pan Bóg nasz.
11 Ukongnawk loe nangmah hoi na imnawk, na tamnanawk, nangmah ih kaminawk khae hoiah tacawt o boih tih, toe vapui ah khue ni om o tih boeh, tiah a naa.
I odejdą żaby od ciebie, i od domów twoich, i od sług twoich, i od ludu twego, tylko w rzece zostaną.
12 Mosi hoi Aaron mah Faro to caeh hoi taak pacoengah, Faro khae hoi ukongnawk anghmat o hanah, Mosi mah Sithaw khaeah lawkthuih.
Wyszedł tedy Mojżesz i Aaron od Faraona. I zawołał Mojżesz do Pana, aby odjął żaby, które był przepuścił na Faraona.
13 Mosi mah hnik ih baktih toengah, Angraeng mah sak pae; imthung, avangnawk hoi lawknawk ah kaom ukongnawk loe duek o.
I uczynił Pan według słowa Mojżeszowego, że wyzdychały żaby z domów, ze wsi, i z pól.
14 Kadueh qok to nawnto tapop o pongah, prae thung boih ah ahmui set.
I zgromadzali je na kupy, i zśmierdła się ziemia.
15 Toe hoikhang boeh, tiah Faro mah panoek naah, palungthahsak let moe, Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi hoi Aaron ih lok to tahngai pae ai.
A widząc Farao, że miał wytchnienie, obciążył serce swoje, i nie usłuchał ich, jako był powiedział Pan.
16 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Aaron han, Na cunghet to payangh sak tahang ah loe, long ih maiphu to bopsak ah; to naah Izip prae thung boih ih maiphunawk to alung ah angcoeng tih, tiah a thuihsak.
I rzekł Pan do Mojżesza: Mów do Aarona: Wyciągnij laskę twoję, a uderz w proch ziemi, aby się obrócił we wszy po wszystkiej ziemi Egipskiej.
17 To tiah a sak hoi. Aaron mah a ban ih cunghet to payangh tahang moe, long ih maiphu to boh; to naah kaminawk hoi moinawk nuiah alungh to oh; Izip prae thung boih ih maiphunawk loe alungh ah angcoeng.
I uczynili tak; bo wyciągnął Aaron rękę swoję z laską swoją, i uderzył w proch ziemi; i były wszy na ludziach, i na bydle; wszystek proch ziemi obrócił się we wszy po wszystkiej ziemi Egipskiej.
18 Toe Izip prae thung ih miklet kop kaminawk mah angmacae kophaih hoiah alungh ah angcoengsak hanah a sak o, toe angcoeng o sak thai ai; to pongah alungh loe kami hoi moinawk nui boih ah acuk o.
Czynili też także czarownicy, przez czary swoje, aby wywiedli wszy, ale nie mogli; i były wszy na ludziach i na bydle.
19 To pacoeng loe miklet kop kaminawk mah Faro khaeah, Hae hmuen loe Sithaw ih ban rang hoiah ni oh boeh, tiah a naa o. Toe Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Faro ih palung to thahsak toengtoeng vop pongah, nihnik mah thuih ih lok to tahngai pae ai.
Tedy rzekli czarownicy do Faraona: Palec to Boży jest. I zatwardziało serce Faraonowe, i nie usłuchał ich, jako powiedział Pan.
20 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Khawnthaw ah angthawk ah loe, Faro vapui ah caeh naah anih to tongh hanah zing ah; Angraeng mah, Kai a bok o hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak ah, tiah Angraeng mah thuih, tiah a thuisak.
I rzekł Pan do Mojżesza: Wstań rano, a stań przed Faraonem, (oto, wynijdzie do wody, ) i rzeczesz do niego: Tak mówi Pan: Wypuść lud mój, aby mi służył;
21 Kai ih kaminawk na tacawtsak ai nahaeloe, Khenah, nangmah hoi na tamnanawk, nangmah ih kami hoi na imthung ah, taksae to kang patoeh han; Izip kaminawk ih imthung boih ah taksae to koi tih, nihcae ohhaih long ah doeh taksae cing ah om tih.
Bo jeźli ty nie wypuścisz ludu mego, oto, Ja posyłam na cię, i na sługi twe, i na lud twój, i na domy twoje rozmaite robactwo; a będą napełnione domy Egipskie rozmaitem robactwem, nadto i ziemia, na której oni są.
22 Toe Kai loe Angraeng ni, tiah long um li ah na panoek o hanah, to na ni hoi kamtong kaimah ih kaminawk ohhaih Goshen to, kalah ta ah ka pahoe han, to ahmuen ah loe taksae roe om mak ai.
A oddzielę dnia onego ziemię Gosen, w której lud mój mieszka, aby tam nie było rozmaitego robactwa, abyś poznał, żem Ja Pan w pośrodku ziemi.
23 Kai ih kami hoi nang ih kaminawk to ka tapraek han; hae dawnrai hmuen loe khawnbang ah om amtong tih, tiah a thuih, tiah thuih pae han a naa.
I położę znak odkupienia między ludem moim i między ludem twoim; jutro będzie znak ten.
24 Angraeng mah to tiah hmuen to ohsak pongah, Faro siangpahrang ih im, a tamna ih im hoi Izip prae thung boih ah taksae to koi.
Tedy uczynił tak Pan. I przyszło rozmaite robactwo ciężkie na dom Faraonów, i na dom sług jego, i na wszystkę ziemię Egipską; i psowała się ziemia od rozmaitego robactwa.
25 To naah Faro mah Mosi hoi Aaron to kawk moe, Caeh oh loe, na Sithaw khaeah sak ih angbawnhaih to hae prae thungah sah oh, tiah a naa.
Zatem wezwał Farao Mojżesza i Aarona, i rzekł: Idźcie, ofiarujcie Bogu waszemu w tej ziemi.
26 Toe Mosi mah, To tiah loe amsoem mak ai; Kaicae Angraeng Sithaw khaeah, ka sak o ih angbawnhaih loe Izip kaminawk hanah panuet thok hmuen ah om tih; khenah, nangcae mikhnuk ah Izip kaminawk panuet thok ah angbawnhaih to ka sak o nahaeloe, thlung hoi na va o mak ai maw?
I odpowiedział Mojżesz: Nie godzi się tak czynić; bo byśmy obrzydliwość Egipską ofiarowali Panu Bogu naszemu; a gdybyśmy ofiarowali obrzydliwość Egipską przed oczyma ich, zażby nas nie ukamionowali?
27 To pongah ni thumto caehhaih praezaek ah ka caeh o moe, ang thuih ih lok baktih toengah, kaicae Angraeng Sithaw khaeah, angbawnhaih to ka sak o han, tiah a naa.
Drogę trzech dni pójdziemy na puszczą, i ofiarować będziemy Panu Bogu naszemu, jako nam rozkaże.
28 Faro mah, Praezaek ah nangmacae ih Angraeng Sithaw khaeah, angbawnhaih sak hanah kang caeh o sak han; toe kangthla ah caeh o hmah; vaihi kai hanah lawk na thui paeh, tiah a naa.
I rzekł Farao: Jać wypuszczę was, abyście ofiarowali Panu Bogu waszemu na puszczy, wszakże daleko nie odchodźcie, i módlcie się za mną.
29 Mosi mah, Khenah, nang khae hoi ka tacawt pacoengah, khawnbang hoi kamtong, taksaenawk mah Faro hoi a tamnanawk, angmah ih kaminawk to tacawt taak hanah, Angraeng khaeah lawk ka thuih roep han; toe Israel kaminawk Angraeng khaeah angbawnhaih sak o thai hanah, Faro mah na ling hmah nasoe loe, caehsak ai ah om hmah nasoe, tiah a naa.
I odpowiedział Mojżesz: Ja wychodzę od ciebie, i będę się modlił Panu, a odejdzie rozmaite robactwo od Faraona, od sług jego, i od ludu jego jutro; tylko niech więcej Farao nie kłamie, aby nie miał wypuścić ludu dla ofiarowania Panu.
30 To pacoengah Mosi mah Faro to caehtaak moe, Angraeng khaeah lawk a thuih.
Wyszedłszy tedy Mojżesz od Faraona, modlił się Panu.
31 Mosi mah hnik ih lok baktih toengah, Angraeng mah sak pae; taksaenawk loe Faro hoi a tamnanawk, anih ih kaminawk khae hoiah tacawt o; to pacoeng hoiah loe taksae to om ai boeh.
I uczynił Pan według słowa Mojżeszowego, i oddalił ono rozmaite robactwo od Faraona, i od sług jego, i od ludu jego, a nie zostało i jednego.
32 To nathuem ah doeh Faro loe palung thah vop moe, kaminawk to caehsak ai.
Jednak Farao obciążył serce swe i tym razem, a nie wypuścił ludu.
