Exodus 8
1 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Faro khaeah caeh loe, Angraeng mah, Praezaek ah kai bok hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak lai ah.
Då sagde Herren til Moses: «Gakk fram for Farao og seg med honom: «So segjer Herren: «Lat folket mitt fara, so dei kann tena meg!
2 Nihcae to na tacawtsak ai nahaeloe, Khenah, na prae thung boih ukong hoiah raihaih kang paek han;
Meinkar du deim å fara, so skal eg plåga heile ditt land og rike med frosk:
3 pop parai ukongnawk loe vapui thung hoiah tacawt o ueloe, na ohhaih siangpahrang im, na iihhhaih ahmuen, na iihhaih imthung, na tamnanawk ih imthung, nangmah kaminawk ih imthung, buh laom thung hoi takaw naephaih laom thung khoek to daw o tih.
det skal yra med frosk i elvi, og dei skal krabba upp på land, og koma inn i husi dine og sengkoven din og upp i lega di, og inn i husi åt mennerne dine og på folket ditt, og i bakaromnarne og knodetrogi dine;
4 Nangmah hoi na tamnanawk, nangmah kaminawk ih takpum nui boih ah ukongnawk to daw o tih, tiah a thuih, tiah thui paeh, tiah a naa.
og deg og huslyden din og alle mennerne dine skal froskarne krabba uppetter.»»»
5 Angraeng mah Mosi khaeah, Aaron hanah, Na ban ih cunghet to vacongnawk, vapui tuinawk hoi kangbuem tuinawk nuiah payangh ah loe, Izip prae boih ah ukongnawk to tacawtsak ah, tiah thuih pae han a naa.
Og Herren sagde til Moses: «Seg til Aron: «Lyft handi, og rett staven ut yver åerne og elvarne og tjørnerne, og lat froskarne aula innyver Egyptarlandet!»»
6 To pongah Aaron mah Izip prae thung ih tuinawk nuiah a ban to payangh naah, ukongnawk to tacawt o moe, Izip prae thung boih ah koi o.
So rette Aron handi si ut yver Egyptarlands-vatni, og då kom det upp med so fullt med frosk at dei hulde heile Egyptarlandet.
7 Toe miklet kop kaminawk mah doeh angmacae miklet kophaih hoiah to baktih hmuen to sak o moe, Izip prae thungah ukongnawk to tacawt o sak toeng.
Men runemeistrarne bruka trollkunsterne sine og gjorde det same: dei og fekk froskarne til å aula innyver Egyptarlandet.
8 To pacoengah Faro mah Mosi hoi Aaron to kawk moe, Angraeng mah kai hoi kaimah ih kaminawk khaeah kaom ukongnawk to lak let hanah, Angraeng khaeah lawkthui paeh; to tiah nahaeloe nang ih kaminawk mah Angraeng khaeah angbawnhaih to sak hanah, kang caeh o sak han, tiah a naa.
So sende Farao bod etter Moses og Aron og sagde: «Bed til Herren at han vil taka froskarne burt frå meg og landslyden! Då skal eg lata folket fara, so dei kann ofra til Herren.»
9 Mosi mah Faro khaeah, Ukongnawk loe vapui ah khue oh o moe, nangmah hoi na tamnanawk, nangmah ih kaminawk, nangmah im hoi nangmah kaminawk imthung ah kaom ukongnawk to dueksak hanah, lawk ka thuihaih atue to na pahoe paeh, tiah a naa.
Då sagde Moses med Farao: «Sjølv må du hava æra og segja kva tid eg skal beda for deg og mennerne dine og folket ditt, at han vil rydja froskarne burt frå deg og husi dine, so dei ikkje finst meir utan i elvi.»
10 Faro mah, Khawnbang ah soe, tiah a naa. Mosi mah Kaicae Angraeng Sithaw baktih mi doeh om ai, tiah na panoek thai hanah, na thuih ih lok baktiah om tih.
«I morgon, » svara han. «Lat det vera som du segjer!» sagde Moses, «so skal du sanna at det er ingen som Herren, vår Gud.
11 Ukongnawk loe nangmah hoi na imnawk, na tamnanawk, nangmah ih kaminawk khae hoiah tacawt o boih tih, toe vapui ah khue ni om o tih boeh, tiah a naa.
Froskarne skal kverva burt frå deg og husi dine og frå mennerne dine og heile landslyden; berre i elvi skal dei finnast.»
12 Mosi hoi Aaron mah Faro to caeh hoi taak pacoengah, Faro khae hoi ukongnawk anghmat o hanah, Mosi mah Sithaw khaeah lawkthuih.
So gjekk Moses og Aron ut att frå Farao, og Moses ropa til Herren for froskarne skuld, som han hadde ført yver Farao.
13 Mosi mah hnik ih baktih toengah, Angraeng mah sak pae; imthung, avangnawk hoi lawknawk ah kaom ukongnawk loe duek o.
Og Herren gjorde som Moses bad, og froskarne låg daude i hus og i tun og på bøarne.
14 Kadueh qok to nawnto tapop o pongah, prae thung boih ah ahmui set.
Dei samla deim i dungevis, og teven kjendest yver heile landet.
15 Toe hoikhang boeh, tiah Faro mah panoek naah, palungthahsak let moe, Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi hoi Aaron ih lok to tahngai pae ai.
Men det gjekk som Herren sagde: Då Farao såg at han hadde fenge ein lette, slo han seg rang, og vilde ikkje høyra på deim.
16 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Aaron han, Na cunghet to payangh sak tahang ah loe, long ih maiphu to bopsak ah; to naah Izip prae thung boih ih maiphunawk to alung ah angcoeng tih, tiah a thuihsak.
Då sagde Herren til Moses: «Seg med Aron: «Rett ut staven din, og slå i dusti på jordi, so skal ho verta til my i heile Egyptarlandet.»»
17 To tiah a sak hoi. Aaron mah a ban ih cunghet to payangh tahang moe, long ih maiphu to boh; to naah kaminawk hoi moinawk nuiah alungh to oh; Izip prae thung boih ih maiphunawk loe alungh ah angcoeng.
Og dei so gjorde: Aron lyfte handi, og rette ut staven sin, og slo i dusti på jordi. Då kom myet, og sette seg både på folk og fe; all dusti på jordi vart til my i heile Egyptarlandet.
18 Toe Izip prae thung ih miklet kop kaminawk mah angmacae kophaih hoiah alungh ah angcoengsak hanah a sak o, toe angcoeng o sak thai ai; to pongah alungh loe kami hoi moinawk nui boih ah acuk o.
Runemeistrarne freista og å få fram my med trollkunsterne sine, men dei var ikkje god til. Og myet vart sitjande på folk og på fe.
19 To pacoeng loe miklet kop kaminawk mah Faro khaeah, Hae hmuen loe Sithaw ih ban rang hoiah ni oh boeh, tiah a naa o. Toe Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Faro ih palung to thahsak toengtoeng vop pongah, nihnik mah thuih ih lok to tahngai pae ai.
Då sagde runemeistrarne med Farao: «Dette er Guds finger!» Men det gjekk som Herren sagde: Farao var like strid, og høyrde ikkje på deim.
20 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Khawnthaw ah angthawk ah loe, Faro vapui ah caeh naah anih to tongh hanah zing ah; Angraeng mah, Kai a bok o hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak ah, tiah Angraeng mah thuih, tiah a thuisak.
Då sagde Herren til Moses: «Ris tidleg upp i morgon, og stig beint fram for Farao, når han gjeng nedåt elvi, og seg med honom: So segjer Herren: «Lat folket mitt fara, so dei kann tena meg!
21 Kai ih kaminawk na tacawtsak ai nahaeloe, Khenah, nangmah hoi na tamnanawk, nangmah ih kami hoi na imthung ah, taksae to kang patoeh han; Izip kaminawk ih imthung boih ah taksae to koi tih, nihcae ohhaih long ah doeh taksae cing ah om tih.
For let du ikkje folket mitt fara, so sender eg allslags avåt yver deg og mennerne dine og folket ditt og inn i husi dine; husi åt egyptarane skal verta fulle av avåt, og jamvel jordi dei gjeng på.
22 Toe Kai loe Angraeng ni, tiah long um li ah na panoek o hanah, to na ni hoi kamtong kaimah ih kaminawk ohhaih Goshen to, kalah ta ah ka pahoe han, to ahmuen ah loe taksae roe om mak ai.
Men same dagen vil eg taka undan Gosenlandet, som folket mitt bur i, so der ikkje kjem noko avåt; då skal du verta var, at eg, Herren, er der i landet.
23 Kai ih kami hoi nang ih kaminawk to ka tapraek han; hae dawnrai hmuen loe khawnbang ah om amtong tih, tiah a thuih, tiah thuih pae han a naa.
For eg vil løysa ut folket mitt og skilja det frå ditt folk. I morgon skal dette underet henda.»»
24 Angraeng mah to tiah hmuen to ohsak pongah, Faro siangpahrang ih im, a tamna ih im hoi Izip prae thung boih ah taksae to koi.
Og Herren gjorde som han hadde sagt, og det kom svære yrjor med avåt i husi åt Farao og mennerne hans og yver heile Egyptarland; det var so avåtet reint skjemde ut landet.
25 To naah Faro mah Mosi hoi Aaron to kawk moe, Caeh oh loe, na Sithaw khaeah sak ih angbawnhaih to hae prae thungah sah oh, tiah a naa.
Då sende Farao bod etter Moses og Aron, og sagde: «Gakk av og ofra til Guden dykkar her i landet!»
26 Toe Mosi mah, To tiah loe amsoem mak ai; Kaicae Angraeng Sithaw khaeah, ka sak o ih angbawnhaih loe Izip kaminawk hanah panuet thok hmuen ah om tih; khenah, nangcae mikhnuk ah Izip kaminawk panuet thok ah angbawnhaih to ka sak o nahaeloe, thlung hoi na va o mak ai maw?
«Det er ikkje rådlegt å gjera det so, » svara Moses; «for det me ofrar til Herren, vår Gud, det er ein styggedom for egyptarane. Ofra me no midt for augo på deim slikt som dei hev ein stygg til, vilde dei ikkje då steina oss!
27 To pongah ni thumto caehhaih praezaek ah ka caeh o moe, ang thuih ih lok baktih toengah, kaicae Angraeng Sithaw khaeah, angbawnhaih to ka sak o han, tiah a naa.
Tri dagsleider ut i øydemarki vil me fara, og so ofra til Herren, vår Gud, soleis som han segjer oss fyre.»
28 Faro mah, Praezaek ah nangmacae ih Angraeng Sithaw khaeah, angbawnhaih sak hanah kang caeh o sak han; toe kangthla ah caeh o hmah; vaihi kai hanah lawk na thui paeh, tiah a naa.
Då sagde Farao: «Eg fær lata dykk fara då, so de kann ofra til Herren, Guden dykkar, i øydemarki, men de må’kje fara langt! Bed for meg!»
29 Mosi mah, Khenah, nang khae hoi ka tacawt pacoengah, khawnbang hoi kamtong, taksaenawk mah Faro hoi a tamnanawk, angmah ih kaminawk to tacawt taak hanah, Angraeng khaeah lawk ka thuih roep han; toe Israel kaminawk Angraeng khaeah angbawnhaih sak o thai hanah, Faro mah na ling hmah nasoe loe, caehsak ai ah om hmah nasoe, tiah a naa.
«Ja, no gjeng eg ut, og vil beda til Herren, » svara Moses, «og i morgon skal avåtet kverva burt frå Farao og frå mennerne og folket hans. Berre no Farao ikkje vil svika oss meir, men lata folket fara, so dei kann ofra til Herren!»
30 To pacoengah Mosi mah Faro to caehtaak moe, Angraeng khaeah lawk a thuih.
So gjekk Moses ut frå Farao att, og bad til Herren.
31 Mosi mah hnik ih lok baktih toengah, Angraeng mah sak pae; taksaenawk loe Faro hoi a tamnanawk, anih ih kaminawk khae hoiah tacawt o; to pacoeng hoiah loe taksae to om ai boeh.
Og Herren gjorde som Moses bad, og let avåtet kverva burt både frå Farao og mennerne og folket hans; det fanst ikkje att eit einaste fly.
32 To nathuem ah doeh Faro loe palung thah vop moe, kaminawk to caehsak ai.
Men Farao slo seg rang denne gongen og, og slepte ikkje folket av stad.
