< Exodus 7 >
1 To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Khenah, Faro hmaa ah Sithaw baktiah kang suek boeh, nam ya Aaron loe nang ih tahmaa ah om tih.
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Zie, Ik heb u tot een god gezet over Farao; en Aaron, uw broeder, zal uw profeet zijn.
2 Kang paek ih loknawk boih to thui ah; Faro mah a prae thung hoi Israel kaminawk tacawtsak hanah, nam ya Aaron mah Faro khaeah lok na thui pae tih.
Gij zult spreken alles, wat Ik u gebieden zal; en Aaron, uw broeder, zal tot Farao spreken, dat hij de kinderen Israels uit zijn land trekken laat.
3 Faro ih palung to kam taaksak moe, Izip prae thungah dawnrai hmuen hoi angmathaih to ka pungsak han.
Doch Ik zal Farao's hart verharden; en Ik zal Mijn tekenen en Mijn wonderheden in Egypteland vermenigvuldigen.
4 To pongah Faro mah na lok to tahngai mak ai; to pacoengah Izip nuiah ban ka phok moe, thacak lokcaekhaih hoiah kaimah ih misatuh kaminawk hoi Israel caanawk to Izip prae thung hoi ka tacawtsak han.
Farao nu zal naar ulieden niet horen, en Ik zal Mijn hand aan Egypte leggen, en voeren Mijn heiren, Mijn volk, de kinderen Israels, uit Egypteland, door grote gerichten.
5 Izip nuiah ban ka payangh moe, nihcae salak hoiah Israel kaminawk to ka zaehhoih naah, Izip kaminawk mah kai loe Angraeng ni, tito panoek o tih.
Dan zullen de Egyptenaars weten, dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik Mijn hand over Egypte uitstrekke, en de kinderen Israels uit het midden van hen uitleide.
6 Angraeng mah paek ih lok baktih toengah Mosi hoi Aaron mah sak hoi.
Toen deed Mozes en Aaron, als hun de HEERE geboden had, alzo deden zij.
7 Faro khaeah lokthuih hoi naah, Mosi loe saning qui tazetto oh boeh moe, Aaron loe saning qui tazet, thumto oh boeh.
En Mozes was tachtig jaar oud, en Aaron was drie en tachtig jaar oud, toen zij tot Farao spraken.
8 Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah,
En de HEERE sprak tot Mozes en tot Aaron, zeggende:
9 Faro mah nang hnik khaeah lokthuih naah, anih mah Dawnrai hmuen to sah hoi ah, tiah na thui nahaeloe, Aaron khaeah, Nangmah ih cunghet to la ah loe, Faro hmaa ah va ah, tiah thui paeh; to naah cunghet to pahui ah angcoeng tih, tiah a naa.
Wanneer Farao tot ulieden spreken zal, zeggende: Doet een wonderteken voor ulieden; zo zult gij tot Aaron zeggen: Neem uw staf, en werp hem voor Farao's aangezicht neder; hij zal tot een draak worden.
10 To pongah Mosi hoi Aaron loe Faro khaeah caeh hoi moe, Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah a sak hoi; Aaron mah angmah ih cunghet to Faro hoi a tamnanawk hmaa ah vah pae; to naah cunghet to pahui ah angcoeng.
Toen ging Mozes en Aaron tot Farao henen in, en deden alzo, gelijk de HEERE geboden had; en Aaron wierp zijn staf neder voor Farao's aangezicht, en voor het aangezicht zijner knechten; en hij werd tot een draak.
11 Faro mah angmah ih palungha kaminawk hoi lungh aah kop kaminawk to kawk: miklet kop kaminawk mah doeh miklet kophaih hoiah a sak o toeng.
Farao nu riep ook de wijzen en de guichelaars; en de Egyptische tovenaars deden ook alzo met hun bezweringen.
12 Nihcae mah angmacae ih cunghet to vah o naah, pahui ah angcoeng boih; toe Aaron ih cunghet mah nihcae ih cunghet to pa-aeh pae boih.
Want een ieder wierp zijn staf neder, en zij werden tot draken; maar Aarons staf verslond hun staven.
13 Toe Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Faro loe palungthah moe, nihnik mah thuih ih lok to tahngai pae ai.
Doch Farao's hart verstokte, zodat hij naar hen niet hoorde, gelijk de HEERE gesproken had.
14 Angraeng mah Mosi khaeah, Faro loe palungthah pongah, kaminawk caehsak han koeh ai.
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Farao's hart is zwaar; hij weigert het volk te laten trekken.
15 Khenah, Faro loe khawnthaw ah tui ohhaih ahmuen ah caeh, to naah anih khaeah caeh hoih; anih angzo ai naah vapui taengah zing hoi ah loe, pahui ah kangcoeng na ban ih cunghet to sin hoih.
Ga heen tot Farao in den morgenstond; zie, hij zal uitgaan naar het water toe, zo stel u tegen hem over aan den oever der rivier, en den staf, die in een slang is veranderd geweest, zult gij in uw hand nemen.
16 To naah anih khaeah, Hebrunawk ih Angraeng Sithaw mah nang khaeah lokthuih han ih ang patoeh; praezaek ah kai bok o hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak ah, tiah ang thuisak, toe vaihi khoek to lok na tahngai ai.
En gij zult tot hem zeggen: de HEERE, de God der Hebreen, heeft mij tot u gezonden, zeggende: Laat Mijn volk trekken, dat het Mij diene in de woestijn; doch zie, gij hebt tot nu toe niet gehoord.
17 Angraeng mah hae tiah thuih; Ka ban ah kaom cunghet hoi vapui to ka boh moe, athii ah angcoeng naah, kai loe Angraeng ni, tito na panoek tih.
Zo zegt de HEERE: Daaraan zult gij weten, dat Ik de HEERE ben; zie, ik zal met dezen staf, die in mijn hand is, op het water, dat in deze rivier is, slaan, en het zal in bloed veranderd worden.
18 To naah vapui thung ih tahnganawk to dueh o boih ueloe, vapui to ahmui sae tih; Izip kaminawk loe tui nae o thai mak ai, tiah a thuih, tiah ang thuihsak, tiah a naa.
En de vis in de rivier zal sterven, zodat de rivier zal stinken; en de Egyptenaars zullen vermoeid worden, dat zij het water uit de rivier drinken mogen.
19 Angraeng mah Mosi khaeah, Aaron khaeah, Cunghet to lak hanah thui paeh loe, Izip prae ih tuinawk, vacongnawk hoi vapuinawk, kangbuem tuinawk hoi pauem ih tuilinawk nuiah na ban to payangh ah, tuinawk loe athii ah angcoeng o boih tih; Izip prae thung boih ah athii to om ueloe, thing sabae hoi thlung hoiah sak ih laom thung khoek to athii to om tih, tiah thui paeh, tiah a naa.
Verder zeide de HEERE tot Mozes: zeg tot Aaron: Neem uw staf, en steek uw hand uit over de wateren der Egyptenaren, over hun stromen, over hun rivieren, en over hun poelen, en over alle vergadering hunner wateren, dat zij bloed worden; en er zij bloed in het ganse Egypteland, beide in houten en in stenen vaten.
20 Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi hoi Aaron mah sak hoi; Faro hoi anih ih tamnanawk hmaa ah, angmah ih cunghet to phok moe, vapui tui to a boh; to naah vapui tuinawk loe athii ah angcoeng boih.
Mozes nu en Aaron deden alzo, gelijk de HEERE geboden had; en hij hief den staf op, en sloeg het water, dat in de rivier was, voor de ogen van Farao, en voor de ogen van zijn knechten; en al het water in de rivier werd in bloed veranderd.
21 Vapui thung ih tanganawk loe duek o boih; vapui tui loe ahmui set parai pongah, Izip kaminawk mah tui to nae o thai ai; Izip prae thung boih ah athii to oh.
En de vis, die in de rivier was, stierf; en de rivier stonk, zodat de Egyptenaars het water uit de rivier niet drinken konden; en er was bloed in het ganse Egypteland.
22 Toe Izip prae thung ih miklet sah kop kaminawk doeh, miklet kophaih hoiah to baktih hmuen to a sak o toeng; to pongah Faro loe palungthah aep aep; Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Mosi hoi Aaron mah thuih ih lok to tahngai pae ai.
Doch de Egyptische tovenaars deden ook alzo met hun bezweringen; zodat Farao's hart verstokte, en hij hoorde naar hen niet, gelijk als de HEERE gesproken had.
23 Faro loe angqoi moe, nihnik to angmah im ah caehtaak; nihnik mah sak ih hmuen to tiah doeh sah pae ai.
En Farao keerde zich om, en ging naar zijn huis; en hij zette zijn hart daar ook niet op.
24 Vapui tui to nae o thai ai boeh pongah, Izip kaminawk boih mah, vapui taengah naek han tui to takaeh o.
Doch alle Egyptenaars groeven rondom de rivier, om water te drinken; want zij konden van het water der rivier niet drinken.
25 Angraeng mah vapui to boh pacoengah, ni sarihto laemhsak.
Alzo werden zeven dagen vervuld, nadat de HEERE de rivier geslagen had.