Exodus 23

1 Amsawnlok to haeh hmah; katoeng ai kami hoi amyok hmah loe, amsawn lok hnukung ah angdoe hmah.

Far ikkje med ljugardrøs! Slå ikkje lag med den som hev ei rang sak, so du vitnar med honom og hjelper uretten.

2 Kasae hmuen sak hanah minawk hnuk ah bang hmah; lokcaekhaih hmuen ah nang doet naah, toenghaih amkhraeng taak hanah kapop kaminawk bang ah angdoe hmah;

Fylg ikkje flokken i det som vondt er! Tala ikkje soleis på tinget at du hallar etter hopen og rengjer retten!

3 lokcaek naah kamtang kami doeh mikhmai khen hmah.

Um det so er ein arming, so skal du’kje snilda på saki hans.

4 Lam amkhraeng na misa ih maitaw tae maw, to tih ai boeh loe laa hrang maw na hnuk nahaeloe, angmah khaeah thaak pae let ah.

Når du finn ein ukse eller eit asen som hev vildra seg burt, og som uvenen din eig, so skal du hava deim attende til honom!

5 Nang hnuma kami ih laa hrang to hmuen kazit mah taeh caeng nahaeloe, caehtaak hmah, anih to abom ah.

Når du ser at asnet åt uvenen din hev sige under kløvi, so må du’kje tenkja på å ganga ifrå honom; du lyt hjelpa honom å løysa kløvi!

6 Kamtang nangmah ih kami to lok na caek naah, amsoem ai ah lokcaek hmah.

Reng ikkje retten for fatigfolk på tinget!

7 Katoeng ai hmuen to ayae oh; kaom duem kami hoi zaehaih tawn ai kami to hum hmah; zaehaih sah kasae kami loe ka prawt sut mak ai.

Haldt deg burte frå alle lygnarsaker, so du ikkje vert skuld i at ein saklaus og rettferdig mann let livet! For den som er skuldig, dømer ikkje eg fri.

8 Bokhaih ah paek ih tangqum to talawk hmah; bokhaih mah palungha kami ih mik to maengsak moe, katoeng kami ih lok to angkawnsak.

Tak ikkje mutor! For mutorne synskverver deim som ser klårt, og rengjer saki for dei som hev rett.

9 Angvin to pacaekthlaek hmah; nangcae doeh Izip prae ah angvin ah na oh o pongah, angvin ih palungthin to na panoek o.

Far ikkje hardt med dei framande! For de veit korleis det er å kjenna seg framand; de var sjølve framande i Egyptarlandet.

10 Saning tarukto thung lawk sah oh loe, cang to aat oh;

Seks år skal du så til jordi di, og hausta det ho ber;

11 toe saning sarihto naah loe lawk sah ai ah, lawk hmuen to anghaksak ah loe, kongsak ah; nangmacae thung ih amtang kaminawk mah caaknaek pakronghaih ah patoh o nasoe loe; nihcae mah caehtaak ih kanghmat to moinawk mah caa o nasoe. To tiah misur takha hoi olive takha doeh sah oh.

men det sjuande skal du lata henne liggja og kvila, so dei fatige i landet kann finna noko å liva av, og det som dei leiver, må villdyri eta; sameleis skal du gjera med vingarden din og oljetrei.

12 Ni tarukto thung nangmah ih tok to sah ah loe, ni sarihto naah loe anghak ah; nangmah ih maitaw tae hoi laa hrang doeh anghak ueloe, na imthung ah tapen na tamnanawk hoi angvin doeh anghak o nasoe.

Seks dagar lyt du gjera arbeidet ditt; men den sjuande dagen skal du halda heilag, so uksen din og asnet ditt kann hava ro, og tenaren din og den framande mannen fær kvila seg.

13 Kang thuih o ih loknawk boih pongah acoe oh; kalah sithawnawk ih ahmin to thui o hmah; na pakha hoi thuih ih lok doeh minawk han thaih o sak hmah.

Alt det eg hev sagt ifrå um, lyt de vara dykk for! Nokon annan gud må de ikkje nemna! Slikt må du aldri taka på tunga!

14 Saningto naah vai thumto buh raenghaih to sah oh.

Tri gonger um året skal du halda høgtid for meg.

15 Taeh thuh ai ih buh raenghaih poih to sah oh; (kang paek o ih lok baktih toengah, atue khaeh ih Abib khrah thungah, ni sarihto thung taeh thuh ai ih takaw caakhaih poih to sah oh; nangcae loe to khrah naah ni Izip prae thung hoiah na tacawt o; to buh raenghaih poih sak nathung, mi kawbaktih doeh ka hmaa ah bangkrai ah angphong han om ai: )

Fyrst er det søtebrødhelgi; då skal du i sju dagar eta søtt brød, soleis som eg hev sagt deg, på den tid eg hev sett, i aksmånaden; for då tok du ut frå Egyptarland. Og ingen må visa seg tomhendt for augo mine.

16 cangrawt tue ih poih loe na lawk thung hoi tacawt kathai tangsuek thingthai qumponawk hoiah sah oh loe, lawksak pacoeng, thingthai qumponawk lakhaih tue ah doeh sah oh.

So er det skurdhelgi, når du skjer fyrstegrøda av det du sådde på åkeren, og so hausthelgi, når året er ute, og du samlar i hus det du hev avla på marki.

17 Nangcae thung ih nongpa boih saningto naah vai thumto Angraeng hmaa ah angphong oh.

Tri vendor um året skal alle karmennerne dykkar møta for Drotten, for Herren.

18 Angbawnhaih moi thii hoi taeh thuh ih takaw to nawnto na paek hmah. Angbawnhaih moithawk to akhawnbang khoek to anghmatsak hmah.

Du skal ikkje bera fram blodet av offerdyri mine i hop med brød som er syrt, og feittet av høgtidsofferet mitt må ikkje verta liggjande natti yver, til morgons.

19 Na lawk thung ih hmaloe koek kathai kahoih koek thingthai to na Angraeng Sithaw im ah sin ah; maeh caa to amno ih tahnutui hoiah thong hmah.

Det aller fyrste av grøda på marki di skal du bera til huset åt Herren, din Gud. Du skal ikkje sjoda kidet i mjølka åt mor si.

20 Khenah, ka sak ih ahmuen ah kang caeh o haih hanah, loklam ah nangcae khenzawnkung, van kami nangcae hmaa ah ka patoeh.

Sjå no sender eg ein engel framfyre deg; han skal vara deg på vegen, og fylgja deg fram til den staden som eg hev etla deg.

21 Anih to khingya ah, a thuih ih lok to tahngai ah; anih to aek hmah; anih thungah Ka hmin oh pongah, anih mah na zaehaih to tahmen mak ai.

Tak deg i vare for honom, og lyd etter ordi hans! Set dykk ikkje upp imot honom! For han vil ikkje tola broti dykkar; i honom er eg sjølv.

22 Toe a lok kahoih ah na tahngaih moe, ka thuih ih loknawk boih na sak nahaeloe, na misanawk to ka misa ah om tih, nangcae pakaa kaminawk to ka pakaa han.

Men lyder du so sant etter ordi hans og gjer alt det eg segjer, so skal eg hata deim som hatar deg, og trengja deim som trengjer deg.

23 Kai ih van kami to nangcae hmaa ah caeh ueloe, nangcae to Amor, Hit, Periz, Kanaan, Hiv hoi Jebus kaminawk ih prae ah na caeh haih tih; nihcae to kam rosak boih han.

For min engel min skal ganga fyre deg, og fylgja deg fram til amoritarne og hetitarne og perizitarne og kananitarne og hevitarne og jebusitarne, og eg vil øyda deim ut.

24 Nihcae ih sithawnawk hmaa ah akuep hmah, bok hmah loe, nihcae ih tok doeh sah hmah; to hmuennawk to phrae ah loe, krangnawk doeh phrae boih ah.

Du skal ikkje tena og ikkje tilbeda gudarne deira! Du skal ikkje gjera som dei gjer, men du skal riva ned avgudarne og slå sund minnesteinarne deira.

25 Nang ih takaw hoi tui to tahamhoihaih ang paek hanah, na Angraeng Sithaw to bok oh; na tak thung ih nathaih doeh kang lak pae ving tih.

De skal tena Herren, dykkar Gud! Då skal han signa både brødet og vatnet for deg, og sott og sykja skal eg venda frå deg.

26 Na prae thungah, caa kamro hoi caa kaak maeto doeh om mak ai; na hing thung khosakhaih ka koepsak han.

Det skal ikkje finnast kvende i landet ditt som fer ille eller ikkje er barnkjømd. Du skal få liva alderen ut.

27 Kai zithaih nangcae hmaa ah ka patoeh moe, na phak o ih ahmuen kruekah kaom kaminawk to kam rosak han; na misanawk to hnukbang ah kam laemsak boih han.

Fælska for meg skal eg senda fyre deg; alle dei folki du kjem til, skal eg forvilla; eg skal laga det so at alle fiendarne dine syner deg ryggen.

28 Hiv, Kanaan hoi Hit kaminawk to haek hanah, nangcae hmaa ah khoilangae to ka patoeh han.

Ein kvefsesvarm vil eg senda fyre deg; den skal støkkja burt både hevitar og kananitar og hetitar.

29 Saningto thungah to kaminawk to nangcae hmaa hoi ka haek mak ai; to tiah ka sak nahaeloe prae thungah kami angqai krang ueloe, taw ih moinawk to pung o aep moeng tih.

Eg vil ikkje driva deim ut på eitt år; for då kunde landet øydast, og villdyri verta for mange for deg.

30 Nang pung o moe, prae thung boih na koi o ai karoek to, to kaminawk to zetta, zetta hoiah ni ka haek han.

Smått um senn vil eg jaga deim ut for deg, til dess du veks til, og tek landet i eige.

31 Na ramri loe tuipui kathim hoiah Philistin tuipui karoek to, praezaek hoiah vapui khoek to ka suek han; to prae thungah kaom kaminawk to na ban ah kang paek han, nangmacae hmaa hoiah nihcae to na haek o tih.

Og riket ditt det skal rekka frå Sevsjøen til Filistarhavet, og frå Øydemarki til Storelvi. So gjev eg no i henderne dykkar deim som bur og byggjer i landet, og du skal driva dei ut.

32 Nihcae hoi maw nihcae ih sithawnawk hoiah maw lokkamhaih to sah hmah.

Aldri må du gjera noko samband med deim eller gudarne deira.

33 Nihcae mah ka nuiah zaehaih ang sak o sak han ai ah, nihcae to na prae thungah omsak hmah; nihcae ih sithawnawk to na bok nahaeloe, nang han patung ih thaang ah om tih, tiah a naa.

Dei må ikkje bu i landet ditt; for då kunde dei lokka deg til å synda mot meg, og tenar du gudarne deira, so vert det deg til ei snara.»»