< Exodus 15 >
1 To pacoengah Mosi hoi Israel kaminawk mah Angraeng khaeah hae laa hae a sak o; Angraeng mah lensawkhaih hoiah pazawk boeh pongah, anih khaeah laa to ka sak han; anih mah hrang hoi a nuiah angthueng kaminawk tui thungah vah boih boeh.
Então cantou Moisés e os filhos de Israel este cântico ao SENHOR, e disseram: Cantarei eu ao SENHOR, porque se triunfou grandemente, Lançando no mar ao cavalo e ao que nele subia.
2 Agraeng loe ka thacakhaih hoi kai ih laa ah oh moe, kai pahlonghaih ah oh; anih loe ka Sithaw ah oh pongah, anih to ka pakoeh han; kam pa ih Sithaw ah oh pongah, ka pakoeh han.
O SENHOR é minha força, e minha canção, E foi-me por salvação: Este é meu Deus, e a este engrandecerei; Deus de meu pai, e a este exaltarei.
3 Angraeng loe misatuh kami ah oh, anih ih ahmin loe Angraeng, tiah oh.
O SENHOR, homem de guerra; o SENHOR é seu nome.
4 Anih mah Faro ih hrang leeng hoi misatuh kaminawk to tui thungah vah boih boeh; Faro mah kahoih koek qoih ih misatuh angraengnawk loe kathim tuipui thungah uem o boih boeh.
Os carros de Faraó e a seu exército lançou no mar; E seus escolhidos príncipes foram afundados no mar Vermelho.
5 Kathuk tuili mah nihcae to khuk khoep, nihcae loe thlung baktiah tui thungah krak o tathuk boeh.
Os abismos os cobriram; Como pedra desceram aos profundos.
6 Aw Angraeng, thacak na bantang ban hoiah na misanawk to kadip pueng ah na hnoih.
Tua mão direita, ó SENHOR, foi engrandecida em força; Tua mão direita, ó SENHOR, quebrantou ao inimigo.
7 Na lensawk na thacakhaih hoiah na misanawk to na vah phaeng, nihcae to na palungphuihaih mah anghnoeng baktiah kangh boeh.
E com a grandeza de tua poder transtornaste aos que se levantaram contra ti: Enviaste teu furor; os tragou como o restolho.
8 Na hnahkhaw ih takhi hoiah tuinawk to nang cuusak; tuiphu to im tapang baktiah nang doetsak moe, kathuk tuipui um li ah tui to tha na caksak.
Com o sopro de tuas narinas se amontoaram as águas; Pararam-se as correntezas como em um amontoado; Os abismos se solidificaram em meio do mar.
9 Misanawk mah, nihcae kae hanah, ka patom o moe, lomh ih hmuennawk to kam zet o han, to naah loe ka koehhaih akoep tih boeh; ka sumsen to ka phongh moe, nihcae to ka ban hoiah ka hum han, tiah a thuih o.
O inimigo disse: Perseguirei, prenderei, repartirei despojos; Minha alma se encherá deles; Tirarei minha espada, minha mão os destruirá.
10 Toe nang hahhaih takhi hoiah na hmuh, nihcae loe tuipui mah khuk khoep; nihcae loe kalen parai tuinawk thungah, kimlok baktiah krak o zuep boeh.
Sopraste com teu vento, cobriu-os o mar: Afundaram-se como chumbo nas impetuosas águas.
11 Aw Angraeng, sithawnawk thungah mi maw nang baktiah kaom? Mi maw nang baktiah, lensawk ciimcaihaih, zit kathok pakoehhaih hoiah dawnrai hmuennawk to sah thaih?
Quem como tu, SENHOR, entre os deuses? Quem como tu, magnífico em santidade, Terrível em louvores, autor de maravilhas?
12 Na bantang ban na payangh naah, long mah nihcae to paaeh.
Estendeste a tua mão direita; a terra os tragou.
13 Kaboeng thai ai na palung nathaih hoiah na krang ih kaminawk to na zaeh; na thacakhaih hoiah na ohhaih hmuenciim to nihcae hanah na patuek.
Conduziste em tua misericórdia a este povo, ao qual salvaste; Levaste-o com tua força à habitação de teu santuário.
14 Kaminawk mah thaih o naah, zii o tih; Philistin kaminawk loe tasoehhaih hoiah om o tih.
Ouviram-no os povos, e tremerão; Dor se apoderará dos moradores da filístia.
15 Edom ukkungnawk loe dawnrai o ueloe, Moab zaehoikungnawk doeh tasoeh o tih; Kanaan kaminawk loe palungboeng o tih.
Então os príncipes de Edom se perturbarão; Aos robustos de Moabe os ocupará tremor; Todos os moradores de Canaã se abaterão.
16 Zithaih hoi tasoehhaih to nihcae nuiah krah tih; Aw Angraeng, nangmah ih kaminawk to poeng o moe, na qan ih kaminawk poeng o pacoengah, kalensawk na ban thacakhaih rang hoiah nihcae to thlung baktiah angtawt ai ah nang hngaisak duem tih.
Caia sobre eles tremor e espanto; À grandeza de teu braço emudeçam como uma pedra; Até que tenha passado teu povo, ó SENHOR, Até que tenha passado este povo que tu resgataste.
17 Aw Angraeng, qawk ah na toep ih mae, oh hanah na sak ih ahmuen thungah, nangmah ih kaminawk to na kun haih tih; Aw Angraeng, na ban hoi sak ih hmuenciim ah nihcae to na omsak tih.
Tu os introduzirás e os plantarás no monte de tua herança, No lugar de tua morada, que tu preparaste, ó SENHOR; No santuário do Senhor, que firmaram tuas mãos.
18 Angraeng mah dungzan hoi dungzan khoek to uk poe tih, tiah laa to a sak o.
O SENHOR reinará pelos séculos dos séculos.
19 Faro ih hrangnawk, hrang leengnawk hoi hrang angthueng kaminawk loe, tuipui thungah caeh o pacoengah, Angraeng mah nihcae nuiah tuipui to amlaemsak let; toe Israel kaminawk loe tuipui um li ah saoeng baktiah caeh o.
Porque Faraó entrou cavalgando com seus carros e seus cavaleiros no mar, e o SENHOR voltou a trazer as águas do mar sobre eles; mas os filhos de Israel foram a seco por meio do mar.
20 To naah Aaron ih tanuh, tahmaa nongpata Miriam mah, cingceng to ban ah sin moe, nongpatanawk boih anih hnuk ah cingceng bohhaih hoiah hnawh o.
E Miriã a profetisa, irmã de Arão, tomou um pandeiro em sua mão, e todas as mulheres saíram atrás dela com pandeiros e danças.
21 Miriam mah, Angraeng khaeah laa to sah oh; anih mah lensawkhaih hoiah pazawk boeh; hrang hoi a nuiah angthueng kaminawk to tuipui thungah a vah boih boeh, tiah laa to sak.
E Miriã lhes respondia: Cantai ao SENHOR; porque em extremo se engrandeceu, Lançando no mar ao cavalo, e ao que nele subia.
22 Mosi mah Israel kaminawk tuipui kathim hoiah zaeh moe, Shur praezaek ah a caeh haih; ni thumto thung tui om ai ah, praezaek ah a caeh o.
E fez Moisés que partisse Israel do mar Vermelho, e saíram ao deserto de Sur; e andaram três dias pelo deserto sem achar água.
23 Marah ahmuen to a phak o naah, tui loe khaa pongah, Marah ih tui to nae o thai ai; to pongah to ahmuen to Marah, tiah kawk o.
E chegaram a Mara, e não puderam beber as águas de Mara, porque eram amargas; por isso lhe puseram o nome de Mara.
24 To pongah kaminawk mah Mosi khaeah, Timaw ka naek o han? tiah laisaep o thuih.
Então o povo murmurou contra Moisés, e disse: Que beberemos?
25 To naah Mosi mah Angraeng khaeah hangh, to naah Angraeng mah thing maeto a hnuksak; anih mah to thing to tui thungah vah naah, tui to luep; to ahmuen ah Anih mah nihcae to tanoek, a sak o zong ih hmuen hoi daan to a sak pae.
E Moisés clamou ao SENHOR; e o SENHOR lhe mostrou uma árvore, a qual quando a meteu dentro das águas, as águas se tornaram doces. Ali lhes deu estatutos e ordenanças, e ali os provou;
26 Nihcae khaeah, Na Angraeng Sithaw ih lok kahoih ah na tahngaih o, a mikhnuk ah katoeng hmuen to na sak o moe, ang paek o ih lok to na tahngaih o pacoengah, anih ih daannawk to na pazui o nahaeloe, Izip kaminawk nuiah ka phaksak ih nathaih to, nangcae nuiah ka phasak mak ai; Kai loe nangcae ngantuisakkung, Angraeng ah ka oh, tiah a naa.
E disse: Se ouvires atentamente a voz do SENHOR teu Deus, e fizeres o correto diante de seus olhos, e deres ouvido a seus mandamentos, e guardares todos os seus estatutos, nenhuma enfermidade das que enviei aos egípcios te enviarei a ti; porque eu sou o SENHOR que te sara.
27 Nihcae loe tui khaw hathlai hnetto hoi ungsikung qui sarihto ohhaih, Elim ahmuen ah caeh o moe, tui taengah anghak o.
E chegaram a Elim, onde havia doze fontes de águas, e setenta palmeiras; e assentaram ali junto às águas.