Exodus 14
1 Angraengh mah Mosi khaeah,
Toen sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:
2 Israel kaminawk khaeah, Migdol vangpui hoi tuipui salak, Baal-Zephon vangpui taeng, tuipui taeng Pi-Hahiroth ah amlaem oh loe, tuipui taengah atai o han, thui paeh.
Spreek tot de kinderen Israels, dat zij wederkeren, en zich legeren voor Pi-Hachiroth, tussen Migdol en tussen de zee, voor Baal-Zefon; daar tegenover zult gij u legeren aan de zee.
3 Faro mah Israel kaminawk kawng pongah, Nihcae loe saoeng ah raihaih tongh o, praezaek mah pakaa khoep boeh, tiah thui tih.
Farao dan zal zeggen van de kinderen Israels: Zij zijn verward in het land; die woestijn heeft hen besloten.
4 Faro to palung ka thahsak moe, nihcae ka patomsak let han; toe Faro hoi anih ih misatuh kaminawk nuiah, ka lensawkhaih to kam tuengsak han; to naah Izip kaminawk mah kai loe Angraeng ah ka oh, tito panoek o tih, tiah a naa. To pongah Israel kaminawk mah to tiah sak o.
En Ik zal Farao's hart verstokken, dat hij hen najage; en Ik zal aan Farao en aan al zijn heir verheerlijkt worden, alzo dat de Egyptenaars zullen weten, dat Ik de HEERE ben. En zij deden alzo.
5 Kaminawk cawnh o boih boeh, tiah Izip siangpahrang khaeah thuih pae o naah, Faro hoi a tamnanawk loe uthaih palungthin to tawnh o moe, kaminawk khaeah, Tikhoe hae tiah na sak o moe, aicae han toksah Israel kaminawk to na tacawt o sak boih loe? tiah a naa o.
Toen nu de koning van Egypte werd geboodschapt, dat het volk vluchtte, zo is het hart van Farao en van zijn knechten veranderd tegen het volk, en zij zeiden: Waarom hebben wij dat gedaan, dat wij Israel hebben laten trekken, dat zij ons niet dienden?
6 To pongah angmah ih hrang leeng to suek coek moe, angmah ih kaminawk to nawnto a caeh haih;
En hij spande zijn wagen aan, en nam zijn volk met zich.
7 kahoih koek hrang leeng cumvai tarukto a lak moe, Izip prae ih hrang angthueng kaminawk, misatuh angraengnawk to a kawk.
En hij nam zeshonderd uitgelezene wagens, ja, al de wagens van Egypte, en de hoofdlieden over die allen.
8 Angraeng mah Izip siangpahrang, Faro ih palung to thahsak pongah, anih mah Israel kaminawk to patom; toe Israel kaminawk loe amoekhaih hoiah caeh o.
Want de HEERE verstokte het hart van Farao, den koning van Egypte, dat hij de kinderen Israels najaagde; doch de kinderen Israels waren door een hoge hand uitgegaan.
9 Izip kaminawk, Faro ih hrangnawk hoi hrang leengnawk, hrang angthueng kaminawk hoi misatuh kaminawk mah Israel kaminawk to patom o moe, Bal-Zephon hmaa ih, vapui taeng Pi-Hariroth ah anghak o naah a kae o.
En de Egyptenaars jaagden hen na, en achterhaalden hen, daar zij zich gelegerd hadden aan de zee; al de paarden, de wagens van Farao en zijn ruiters, en zijn heir; nevens Pi-Hachiroth, voor Baal-Zefon.
10 Israel kaminawk mah doeng o naah, Faro loe anghnai daek ah phak boeh; to naah Izip kaminawk mah nihcae patom boeh, tito panoek o, Israel kaminawk loe paroeai zit o moe, Angraeng khaeah hangh o.
Als Farao nabij gekomen was, zo hieven de kinderen Israels hun ogen op, en ziet, de Egyptenaars togen achter hen; en zij vreesden zeer; toen riepen de kinderen Israels tot den HEERE.
11 Israel caanawk mah Mosi khaeah, Izip prae ah taprong om ai pongah maw, duek hanah praezaek ah nang caeh haih? Tipongah hae tiah sak hanah, Izip prae thung hoi nang caeh haih loe?
En zij zeiden tot Mozes: Hebt gij ons daarom, omdat er in Egypte gans geen graven waren, weggenomen, opdat wij in deze woestijn sterven zouden? Waarom hebt gij ons dat gedaan, dat gij ons uit Egypte gevoerd hebt?
12 Izip prae ah, Na caeh o taak ah, kaicae loe Izip kaminawk ih tok to ka sak pae o halat han boeh, tiah kang thuih o na ai maw? Praezaek ah ka duek o pongah loe, Izip kaminawk ih toksak to kaicae han hoih kue, tiah a naa o.
Is dit niet het woord, dat wij in Egypte tot u spraken, zeggende: Houd af van ons, en laat ons de Egyptenaren dienen? Want het ware ons beter geweest de Egyptenaren te dienen, dan in deze woestijn te sterven.
13 Mosi mah kaminawk khaeah, Zii o hmah, kacakah angdoe oh, vaihni ah Angraeng mah nangcae hnuksak han ih, pahlonghaih to khen oh; vaihni ah na hnuk o ih Izip kaminawk loe, dungzan khoek to na hnu o let mak ai boeh.
Doch Mozes zeide tot het volk: Vreest niet, staat vast, en ziet het heil des HEEREN, dat Hij heden aan ulieden doen zal, want de Egyptenaars, die gij heden gezien hebt, zult gij niet weder zien in eeuwigheid.
14 Nangcae loe anghngai o duem ah, Angraeng mah nangcae han misa na tuh pae tih, tiah a naa.
De HEERE zal voor ulieden strijden, en gij zult stil zijn.
15 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Tipongah kai khaeah na hang o loe? Israel kaminawk khaeah hmabang caeh o poe hanah thui pae oh;
Toen zeide de HEERE tot Mozes: Wat roept gij tot Mij? Zeg den kinderen Israels, dat zij voorttrekken.
16 toe na cunghet to phok tahang ah, tuipui nuiah na ban to payang ah loe, tuipui to pakhoih ah; to naah Israel kaminawk loe tuipui um li ah saoeng baktiah caeh o tih.
En gij, hef uw staf op, en strek uw hand uit over de zee, en klief dezelve, dat de kinderen Israels door het midden der zee gaan op het droge.
17 Khenah, nihcae mah nangcae patom o hanah, Izip kaminawk to palung ka thahsak han; Faro hoi angmah ih misatuh kaminawk, hrang leengnawk hoi hrang angthueng kaminawk boih nuiah, ka lensawkhaih to amtueng tih.
En Ik, zie, Ik zal het hart der Egyptenaren verstokken, dat zij na hen daarin gaan; en Ik zal verheerlijkt worden aan Farao en aan al zijn heir, aan zijn wagenen en aan zijn ruiteren.
18 Faro hoi angmah ih hrang leeng, anih ih hrang angthueng kaminawk nuiah ka lensawkhaih to kam tuengsak naah, Kai loe Angraeng ah ka oh, tito Izip kaminawk mah panoek o tih, tiah a naa.
En de Egyptenaars zullen weten, dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik verheerlijkt zal worden aan Farao, aan zijn wagenen en aan zijn ruiteren.
19 Israel misatuh kaminawk ataihaih hmaa ah kacaeh, Sithaw ih van kami loe amlaem moe, nihcae hnuk ah a caeh; nihcae hmaa ah kacaeh tamai tung doeh nihcae hnukbang ah angdoet sut;
En de Engel Gods, Die voor het heir van Israel ging, vertrok, en ging achter hen; de wolkkolom vertrok ook van hun aangezicht, en stond achter hen.
20 Izip misatuh kaminawk ataihaih ahmuen hoi Israel kaminawk ataihaih ahmuen salakah a caeh; tamai loe maeto hanah vinghaih ah oh moe, maeto hanah loe aanghaih ah oh pongah, nihcae loe aqum puek maeto hoi maeto khaeah caeh o thai ai.
En zij kwamen tussen het leger der Egyptenaren, en tussen het leger van Israel; en de wolk was te gelijk duisternis en verlichtte den nacht; zodat de een tot den ander niet naderde den gansen nacht.
21 To pacoengah Mosi mah tuipui bangah ban to payangh, to naah Angraeng mah aqum puek ni angyae bang hoiah takhi kaham to songsak, tui to saoeng ah angcoengsak moe, tui to hnetto ah amkhoih.
Toen Mozes zijn hand uitstrekte over de zee, zo deed de HEERE de zee weggaan, door een sterken oostenwind, dien gansen nacht, en maakte de zee droog, en de wateren werden gekliefd.
22 Israel kaminawk loe tuipui um li ah, saoeng ih lam caeh baktih toengah a caeh o; tui loe banqoi bantang im tapang baktiah oh.
En de kinderen Israels zijn ingegaan in het midden van de zee, op het droge; en de wateren waren hun een muur, aan hun rechter hand en aan hun linkerhand.
23 Izip kaminawk loe Faro ih hrang, hrang leeng, hrang angthueng kaminawk hoiah nihcae to patom o moe, tuipui um li ah a caeh o.
En de Egyptenaars vervolgden hen, en gingen in, achter hen, al de paarden van Farao, zijn wagenen en zijn ruiteren, in het midden van de zee.
24 Akhawnbang ah loe Angraeng mah tamai hmai thung hoiah Izip misatuh kaminawk to khet tathuk, to naah Izip misatuh kaminawk to raihaih paek.
En het geschiedde in dezelfde morgenwake, dat de HEERE, in de kolom des vuurs en der wolk, zag op het leger der Egyptenaren; en Hij verschrikte het leger der Egyptenaren.
25 Hrang leeng caeh thaih han ai ah, hrang leeng khoknawk to angmongsak boih; to naah Izip kaminawk mah, Israel kaminawk khae hoi cawn o ving si boeh; Angraeng mah hae kaminawk hanah Izip kaminawk to misa tuk pae boeh, tiah a thuih o.
En Hij stiet de raderen hunner wagenen weg, en deed ze zwaarlijk voortvaren. Toen zeiden de Egyptenaars: Laat ons vlieden van het aangezicht van Israel, want de HEERE strijdt voor hen tegen de Egyptenaars.
26 To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Izip kaminawk, hrang leengnawk hoi hrang angthueng kaminawk nuiah, tui angcuu let moe, khuk hmoek hanah, tuipui nuiah na ban to payangh ah, tiah a naa.
En de HEERE zeide tot Mozes: Strek uw hand uit over de zee, dat de wateren wederkeren over de Egyptenaars, over hun wagenen en over hun ruiters.
27 Mosi mah tuipui nuiah a ban to payangh; akhawnbang ah loe tuipui kathuk ah tui to angcuu let; Izip kaminawk loe cawnh o; toe Angraeng mah Izip kaminawk to tuipui um ah uemsak king.
Toen strekte Mozes zijn hand uit over de zee; en de zee kwam weder, tegen het naken van den morgenstond, tot haar kracht; en de Egyptenaars vluchtten die tegemoet; en de HEERE stortte de Egyptenaars in het midden der zee.
28 Tui loe angcuu let moe, Nihcae patom Faro ih misatuh kaminawk, hrang leengnawk hoi hrang angthueng kaminawk to uem boih; kami maeto doeh anghmat o ai.
Want als de wateren wederkeerden, zo bedekten zij de wagenen en de ruiters van het ganse heir van Farao, dat hen nagevolgd was in de zee; er bleef niet een van hen over.
29 Toe Israel kaminawk loe tuipui um li ah saoeng baktiah caeh o poe; tui loe nihcae han banqoi bantang im tapang baktiah oh.
Maar de kinderen Israels gingen op het droge, in het midden der zee; en de wateren waren hun een muur, aan hun rechter hand en aan hun linkerhand.
30 To na niah Angraeng mah Israel kaminawk to Izip kaminawk ih ban thung hoiah pahlong; tuipui taengah kadueh Izip kaminawk ih qok to Israel kaminawk mah hnuk o.
Alzo verloste de HEERE Israel aan dien dag uit de hand der Egyptenaren; en Israel zag de Egyptenaren dood aan den oever der zee.
31 Izip kaminawk nuiah Angraeng mah kalen parai toksakhaih to amtuengsak, tito Israel kaminawk mah hnuk o naah, Angraeng to zit o moe, Angraeng hoi a tamna Mosi nuiah tanghaih to tawnh o.
Ook zag Israel de grote hand, die de HEERE aan de Egyptenaren bewezen had; en het volk vreesde den HEERE, en geloofde in den HEERE, en aan Mozes, Zijn knecht.
