< Exodus 10 >
1 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Faro khaeah caeh ah; anih hmaa ah hae baktih dawnrai hmuennawk kam tuengsak hanah, anih hoi a tamnanawk ih palungthin to kam taksak boeh;
Depois disse o Senhor a Moysés: Entra a Pharaó, porque tenho aggravado o seu coração, e o coração de seus servos, para fazer estes meus signaes no meio d'elle,
2 Izip prae nuiah ka sak ih hmuen hoi nihcae khaeah ka sak ih dawnrai hmuennawk to, na capa hoi na capa ih capa patoeng khaeah thui paeh, tiah a naa.
E para que contes aos ouvidos de teus filhos, e dos filhos de teus filhos, as coisas que obrei no Egypto, e os meus signaes, que tenho feito entre elles: para que saibaes que eu sou o Senhor.
3 To pongah Mosi hoi Aaron loe Faro khaeah caeh hoi moe, anih khaeah, Hebru kaminawk ih Angraeng Sithaw mah, Ka hmaa ah poek pahnaem hanah nasetto maw nang maak han vop? Kai a bok o hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak lai ah.
Assim foram Moysés e Aarão a Pharaó, e disseram-lhe: Assim diz o Senhor, o Deus dos hebreos: Até quando recusas humilhar-te diante de mim? deixa ir o meu povo, para que me sirva;
4 Na tacawtsak ai nahaeloe, khenah, khawnbang ah na prae thung boih ah pakhuh kang tacawtsak han;
Porque se ainda recusares deixar ir o meu povo, eis que trarei ámanhã gafanhotos aos teus termos,
5 pakhuh loe long ah koi o boih tih, long to na hnu o thai mak ai; nihcae loe qaetui mah bop ai ih kanghmat, lawk ah kamprawk aannawk hoi thingnawk to caa o king tih.
E cobrirão a face da terra, que a terra não se poderá ver; e elles comerão o resto do que escapou, o que vos ficou da saraiva: tambem comerão toda a arvore que vos cresce no campo;
6 Nam panawk hoi nam panawk ih ampanawk mah hae long nuiah khosak o tangsuek nathuem hoi kamtong vaihni ni khoek to hnu o vai ai ih, to baktih pakhuhnawk loe na im, na tamnanawk ih im hoi Izip kaminawk ih im boih ah koi o tih, tiah a thuih, tiah a thuih pae hoi; to pacoengah Mosi mah Faro to caehtaak.
E encherão as tuas casas, e as casas de todos os teus servos, e as casas de todos os egypcios, quaes nunca viram teus paes, nem os paes de teus paes, desde o dia, era que elles foram sobre a terra até ao dia de hoje. E virou-se, e saiu da presença de Pharaó.
7 Faro ih tamnanawk mah anih khaeah, Hae kami mah aicae han nasetto maw thaang patung o vop tih? Angmacae ih Angraeng Sithaw to a bok o hanah, nihcae to tacawtsak lai ah; Izip prae loe amro boeh, tiah na panoek ai vop maw? tiah a naa o.
E os servos de Pharaó disseram-lhe: Até quando este nos ha de ser por laço? deixa ir os homens, para que sirvam ao Senhor seu Deus: ainda não sabes que o Egypto está destruido?
8 To pacoengah Mosi hoi Aaron to Faro khaeah kawk o let; Faro mah nihnik khaeah, Caeh hoi ah loe, na Angraeng Sithaw to bok oh; toe mi kawbaktih kaminawk maw caeh o tih? tiah a naa.
Então Moysés e Aarão foram levados outra vez a Pharaó, e elle disse-lhes: Ide, servi ao Senhor vosso Deus. Quaes são os que hão de ir
9 Mosi mah, Angraeng khaeah poihsak han oh pongah, thendoengnawk, mitongnawk, kaimacae ih capa hoi canunawk, tuunawk hoi maitawnawk hoi nawnto ka caeh o han, tiah a naa.
E Moysés disse: Havemos de ir com os nossos meninos, e com os nossos velhos; com os nossos filhos, e com as nossas filhas, com as nossas ovelhas, e com os nossos bois havemos de ir; porque festa do Senhor temos.
10 To naah Faro mah, Caeh hanah nangcae hoi nawktanawk kang prawt o baktih toengah, nangcae khaeah Angraeng to om nasoe; acoe oh; kasae sak han na poek o bae hae!
Então elle lhes disse: Seja o Senhor assim comvosco, como eu vos deixarei ir a vós e a vossos filhos: olhae que ha mal diante da vossa face.
11 To tiah poek han om ai! Nongpanawk khue caeh o nasoe loe, canghni ah nang hnik o ih baktih toengah, Angraeng to bok o nasoe, tiah a naa. To naah Mosi hoi Aaron to Faro hmaa hoiah haek o ving.
Não será assim: andae agora vós, varões, e servi ao Senhor; pois isso é o que pedistes. E os empuxaram da face de Pharaó.
12 To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Izip prae thungah pakhuh angzoh moe, qaetui mah tahmat ih, long ah amprawk aankungnawk to caak boih hanah, na ban to Izip prae nuiah payangh ah, tiah a naa.
Então disse o Senhor a Moysés: Estende a tua mão sobre a terra do Egypto pelos gafanhotos, para que venham sobre a terra do Egypto, e comam toda a herva da terra, tudo o que deixou a saraiva.
13 To pongah Mosi mah a ban ih cunghet to Izip prae nuiah phok; to na niah aqum athun Angraeng mah ni angzae bang ih takhi to songsak; khawnbang phak naah loe takhi mah pakhuhnawk to caeh haih boih.
Então estendeu Moysés sua vara sobre a terra do Egypto, e o Senhor trouxe sobre a terra um vento oriental todo aquelle dia e toda aquella noite: e aconteceu que pela manhã o vento oriental trouxe os gafanhotos.
14 Izip prae thung boih ah pakhu to koi, Izip prae angzithaih ramri taeng khoek to, kroek laek ai ah oh o; to baktih pakhuhnawk loe natuek naah doeh to tiah om vai ai; angzo han koi atue ah doeh to tiah om mak ai.
E vieram os gafanhotos sobre toda a terra do Egypto, e assentaram-se sobre todos os termos do Egypto; mui graves foram; antes d'estes nunca houve taes gafanhotos, nem depois d'elles virão outros taes.
15 Long boih ah koi o pongah, long loe amnum ving; qaetui mah bop ai ih kanghmat, lawk ah kamprawk aankungnawk hoi thingkung pong ih kanghmat thingthainawk to a caak o boih; Izip prae thung boih ah thingkung kahing, to ai boeh loe lawk ih aannawk roe om ai boeh.
Porque cobriram a face de toda a terra, de modo que a terra se escureceu; e comeram toda a herva da terra, e todo o fructo das arvores, que deixara a saraiva; e não ficou alguma verdura nas arvores, nem na herva do campo, em toda a terra do Egypto.
16 Faro mah Mosi hoi Aaron to karangah kawk moe, Nangcae ih Angraeng Sithaw hoi nanghnik nuiah zaehaih ka sak moeng boeh.
Então Pharaó se apressou a chamar a Moysés e a Aarão, e disse: Pequei contra o Senhor vosso Deus, e contra vós
17 To pongah vaihi ka zaehaih to tahmen ah loe, na Angraeng Sithaw mah hae duekhaih maeto hae kai khae hoiah takhoe ving hanah, lawk na thui paeh, tiah a naa.
Agora, pois, peço-vos que perdoeis o meu peccado sómente d'esta vez, e que oreis ao Senhor vosso Deus que tire de mim sómente esta morte.
18 Mosi mah Faro to tacawt taak moe, Angraeng khaeah lawk a thuih.
E saiu da presença de Pharaó, e orou ao Senhor.
19 To naah Angraeng mah thacak takhi to niduem bang hoiah songsak moe, pakhuhnawk to tuipui kathim thungah hmuh pae boih; Izip prae thung boih ah pakhuh maeto doeh anghmat ai boeh.
Então o Senhor trouxe um vento occidental fortissimo, o qual levantou os gafanhotos e os lançou no Mar Vermelho; nem ainda um gafanhoto ficou em todos os termos do Egypto.
20 Toe Angraeng mah Faro to palungthahsak toengtoeng vop pongah, Israel kaminawk to prawt ai.
O Senhor, porém, endureceu o coração de Pharaó, e não deixou ir os filhos de Israel.
21 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Khoving mah Izip prae to khuk khoep hanah, van bangah na ban to payangh ah, tiah a naa.
Então disse o Senhor a Moysés: Estende a tua mão para o céu, e virão trevas sobre a terra do Egypto, trevas que se apalpem.
22 To pongah Mosi mah van bangah ban to payangh; to naah kathah parai khoving mah Izip prae to ni thumto thung khuk khoep.
E Moysés estendeu a sua mão para o céu, e houve trevas espessas em toda a terra do Egypto por tres dias.
23 Maeto hoi maeto ang hnuh o thai ai moe, ni thumto thung naa ah doeh caeh o thai ai; toe Israel kaminawk ohhaih ahmuen ah loe aanghaih to oh.
Não viu um ao outro, e ninguem se levantou do seu logar por tres dias; mas todos os filhos de Israel tinham luz em suas habitações.
24 To naah Faro mah Mosi to kawk moe, anih khaeah, Caeh oh loe Angraeng to bok oh; nongpata hoi nawktanawk doeh caeh o boih ah; tuunawk hoi maitawnawk khue to caeh o taak ah, tiah a naa.
Então Pharaó chamou a Moysés, e disse: Ide, servi ao Senhor: sómente fiquem vossas ovelhas e vossas vaccas: vão tambem comvosco as vossas creanças.
25 Toe Mosi mah anih khaeah, Kaicae Angraeng Sithaw khaeah angbawnhaih hoi hmuen paekhaih ka sak o haih hanah moi hoi hmuennawk to na paek ah.
Moysés, porém, disse: Tu tambem darás em nossas mãos sacrificios e holocaustos, que offereçamos ao Senhor nosso Deus
26 Ka pacah o ih moinawk doeh ka caeh o haih han; maeto doeh ka caeh o taak mak ai; to moinawk loe kaimacae ih Angraeng Sithaw to bok hanah ka patoh o han; to ahmuen ka pha o ai karoek to, kaimacae ih Angraeng Sithaw to kawbaktih moi hoiah maw ka bok o han, tito ka panoek o ai vop, tiah a naa.
E tambem o nosso gado ha de ir comnosco, nem uma unha ficará; porque d'aquelle havemos de tomar, para servir ao Senhor nosso Deus: porque não sabemos com que havemos de servir ao Senhor, até que cheguemos lá
27 Toe Angraeng mah Faro palungthahsak pongah, nihcae to caehsak han koeh ai.
O Senhor, porém, endureceu o coração de Pharaó, e não os quiz deixar ir.
28 Faro mah Mosi khaeah, Ka hmaa hoi tacawt ah, kai tongh hanah angzo let hmah lai ah! Ka mikhmai na hnuk lethaih ni loe, na duekhaih niah om tih boeh, tiah a naa.
E disse-lhe Pharaó: Vae-te de mim, guarda-te que não mais vejas o meu rosto: porque no dia em que vires o meu rosto, morrerás.
29 Mosi mah, Na thuih ih lok loe hoih; na hmaa ah kam tueng let mak ai boeh, tiah a naa.
E disse Moysés: Bem disseste; eu nunca mais verei o teu rosto.