< Exodus 10 >

1 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Faro khaeah caeh ah; anih hmaa ah hae baktih dawnrai hmuennawk kam tuengsak hanah, anih hoi a tamnanawk ih palungthin to kam taksak boeh;
Et dixit Dominus ad Moysen: Ingredere ad Pharaonem: ego enim induravi cor eius, et servorum illius: ut faciam signa mea hæc in eo,
2 Izip prae nuiah ka sak ih hmuen hoi nihcae khaeah ka sak ih dawnrai hmuennawk to, na capa hoi na capa ih capa patoeng khaeah thui paeh, tiah a naa.
et narres in auribus filii tui, et nepotum tuorum, quoties contriverim Ægyptios, et signa mea fecerim in eis: et sciatis quia ego Dominus.
3 To pongah Mosi hoi Aaron loe Faro khaeah caeh hoi moe, anih khaeah, Hebru kaminawk ih Angraeng Sithaw mah, Ka hmaa ah poek pahnaem hanah nasetto maw nang maak han vop? Kai a bok o hanah, kai ih kaminawk to tacawtsak lai ah.
Introierunt ergo Moyses et Aaron ad Pharaonem, et dixerunt ei: Hæc dicit Dominus Deus Hebræorum: Usquequo non vis subiici mihi? Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi.
4 Na tacawtsak ai nahaeloe, khenah, khawnbang ah na prae thung boih ah pakhuh kang tacawtsak han;
Sin autem resistis, et non vis dimittere eum: ecce ego inducam cras locustam in fines tuos:
5 pakhuh loe long ah koi o boih tih, long to na hnu o thai mak ai; nihcae loe qaetui mah bop ai ih kanghmat, lawk ah kamprawk aannawk hoi thingnawk to caa o king tih.
quæ operiat superficiem terræ, ne quidquam eius appareat, sed comedatur quod residuum fuerit grandini. Corrodet enim omnia ligna quæ germinant in agris.
6 Nam panawk hoi nam panawk ih ampanawk mah hae long nuiah khosak o tangsuek nathuem hoi kamtong vaihni ni khoek to hnu o vai ai ih, to baktih pakhuhnawk loe na im, na tamnanawk ih im hoi Izip kaminawk ih im boih ah koi o tih, tiah a thuih, tiah a thuih pae hoi; to pacoengah Mosi mah Faro to caehtaak.
Et implebunt domos tuas, et servorum tuorum, et omnium Ægyptiorum: quantam non viderunt patres tui, et avi, ex quo orti sunt super terram, usque in præsentem diem. Avertitque se, et egressus est a Pharaone.
7 Faro ih tamnanawk mah anih khaeah, Hae kami mah aicae han nasetto maw thaang patung o vop tih? Angmacae ih Angraeng Sithaw to a bok o hanah, nihcae to tacawtsak lai ah; Izip prae loe amro boeh, tiah na panoek ai vop maw? tiah a naa o.
Dixerunt autem servi Pharaonis ad eum: Usquequo patiemur hoc scandalum: dimitte homines, ut sacrificent Domino Deo suo. Nonne vides quod perierit Ægyptus?
8 To pacoengah Mosi hoi Aaron to Faro khaeah kawk o let; Faro mah nihnik khaeah, Caeh hoi ah loe, na Angraeng Sithaw to bok oh; toe mi kawbaktih kaminawk maw caeh o tih? tiah a naa.
Revocaveruntque Moysen, et Aaron ad Pharaonem: qui dixit eis: Ite, sacrificate Domino Deo vestro: quinam sunt qui ituri sunt?
9 Mosi mah, Angraeng khaeah poihsak han oh pongah, thendoengnawk, mitongnawk, kaimacae ih capa hoi canunawk, tuunawk hoi maitawnawk hoi nawnto ka caeh o han, tiah a naa.
Ait Moyses: Cum parvulis nostris, et senioribus pergemus, cum filiis et filiabus, cum ovibus et armentis: est enim sollemnitas Domini Dei nostri.
10 To naah Faro mah, Caeh hanah nangcae hoi nawktanawk kang prawt o baktih toengah, nangcae khaeah Angraeng to om nasoe; acoe oh; kasae sak han na poek o bae hae!
Et respondit Pharao: Sic Dominus sit vobiscum, quo modo ego dimittam vos, et parvulos vestros, cui dubium est quod pessime cogitetis?
11 To tiah poek han om ai! Nongpanawk khue caeh o nasoe loe, canghni ah nang hnik o ih baktih toengah, Angraeng to bok o nasoe, tiah a naa. To naah Mosi hoi Aaron to Faro hmaa hoiah haek o ving.
Non fiet ita, sed ite tantum viri, et sacrificate Domino: hoc enim et ipsi petistis. Statimque eiecti sunt de conspectu Pharaonis.
12 To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Izip prae thungah pakhuh angzoh moe, qaetui mah tahmat ih, long ah amprawk aankungnawk to caak boih hanah, na ban to Izip prae nuiah payangh ah, tiah a naa.
Dixit autem Dominus ad Moysen: Extende manum tuam super Terram Ægypti ad locustam, ut ascendat super eam, et devoret omnem herbam quæ residua fuerit grandini.
13 To pongah Mosi mah a ban ih cunghet to Izip prae nuiah phok; to na niah aqum athun Angraeng mah ni angzae bang ih takhi to songsak; khawnbang phak naah loe takhi mah pakhuhnawk to caeh haih boih.
Et extendit Moyses virgam super terram Ægypti: et Dominus induxit ventum urentem tota die illa, et nocte: et mane facto, ventus urens levavit locustas.
14 Izip prae thung boih ah pakhu to koi, Izip prae angzithaih ramri taeng khoek to, kroek laek ai ah oh o; to baktih pakhuhnawk loe natuek naah doeh to tiah om vai ai; angzo han koi atue ah doeh to tiah om mak ai.
Quæ ascenderunt super universam Terram Ægypti: et sederunt in cunctis finibus Ægyptiorum innumerabiles, quales ante illud tempus non fuerant, nec postea futuræ sunt.
15 Long boih ah koi o pongah, long loe amnum ving; qaetui mah bop ai ih kanghmat, lawk ah kamprawk aankungnawk hoi thingkung pong ih kanghmat thingthainawk to a caak o boih; Izip prae thung boih ah thingkung kahing, to ai boeh loe lawk ih aannawk roe om ai boeh.
Operueruntque universam superficiem terræ, vastantes omnia. Devorata est igitur herba terræ, et quidquid pomorum in arboribus fuit, quæ grando dimiserat: nihilque omnino virens relictum est in lignis, et in herbis terræ, in cuncta Ægypto.
16 Faro mah Mosi hoi Aaron to karangah kawk moe, Nangcae ih Angraeng Sithaw hoi nanghnik nuiah zaehaih ka sak moeng boeh.
Quam ob rem festinus Pharao vocavit Moysen et Aaron, et dixit eis: Peccavi in Dominum Deum vestrum, et in vos.
17 To pongah vaihi ka zaehaih to tahmen ah loe, na Angraeng Sithaw mah hae duekhaih maeto hae kai khae hoiah takhoe ving hanah, lawk na thui paeh, tiah a naa.
Sed nunc dimittite peccatum mihi etiam hac vice, et rogate Dominum Deum vestrum, ut auferat a me mortem istam.
18 Mosi mah Faro to tacawt taak moe, Angraeng khaeah lawk a thuih.
Egressusque Moyses de conspectu Pharaonis, oravit Dominum.
19 To naah Angraeng mah thacak takhi to niduem bang hoiah songsak moe, pakhuhnawk to tuipui kathim thungah hmuh pae boih; Izip prae thung boih ah pakhuh maeto doeh anghmat ai boeh.
Qui flare fecit ventum ab occidente vehementissimum, et arreptam locustam proiecit in Mare Rubrum: non remansit ne una quidem in cunctis finibus Ægypti.
20 Toe Angraeng mah Faro to palungthahsak toengtoeng vop pongah, Israel kaminawk to prawt ai.
Et induravit Dominus cor Pharaonis, nec dimisit filios Israel.
21 To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Khoving mah Izip prae to khuk khoep hanah, van bangah na ban to payangh ah, tiah a naa.
Dixit autem Dominus ad Moysen: Extende manum tuam in cælum: et sint tenebræ super Terram Ægypti tam densæ, ut palpari queant.
22 To pongah Mosi mah van bangah ban to payangh; to naah kathah parai khoving mah Izip prae to ni thumto thung khuk khoep.
Extenditque Moyses manum in cælum: et factæ sunt tenebræ horribiles in universa Terra Ægypti tribus diebus.
23 Maeto hoi maeto ang hnuh o thai ai moe, ni thumto thung naa ah doeh caeh o thai ai; toe Israel kaminawk ohhaih ahmuen ah loe aanghaih to oh.
Nemo vidit fratrem suum, nec movit se de loco in quo erat: ubicumque autem habitabant filii Israel, lux erat.
24 To naah Faro mah Mosi to kawk moe, anih khaeah, Caeh oh loe Angraeng to bok oh; nongpata hoi nawktanawk doeh caeh o boih ah; tuunawk hoi maitawnawk khue to caeh o taak ah, tiah a naa.
Vocavitque Pharao Moysen et Aaron, et dixit eis: Ite, sacrificate Domino: oves tantum vestræ, et armenta remaneant, parvuli vestri eant vobiscum.
25 Toe Mosi mah anih khaeah, Kaicae Angraeng Sithaw khaeah angbawnhaih hoi hmuen paekhaih ka sak o haih hanah moi hoi hmuennawk to na paek ah.
Ait Moyses: Hostias quoque et holocausta dabis nobis, quæ offeramus Domino Deo nostro.
26 Ka pacah o ih moinawk doeh ka caeh o haih han; maeto doeh ka caeh o taak mak ai; to moinawk loe kaimacae ih Angraeng Sithaw to bok hanah ka patoh o han; to ahmuen ka pha o ai karoek to, kaimacae ih Angraeng Sithaw to kawbaktih moi hoiah maw ka bok o han, tito ka panoek o ai vop, tiah a naa.
Cuncti greges pergent nobiscum: non remanebit ex eis ungula: quæ necessaria sunt in cultum Domini Dei nostri: præsertim cum ignoremus quid debeat immolari, donec ad ipsum locum perveniamus.
27 Toe Angraeng mah Faro palungthahsak pongah, nihcae to caehsak han koeh ai.
Induravit autem Dominus cor Pharaonis, et noluit dimittere eos.
28 Faro mah Mosi khaeah, Ka hmaa hoi tacawt ah, kai tongh hanah angzo let hmah lai ah! Ka mikhmai na hnuk lethaih ni loe, na duekhaih niah om tih boeh, tiah a naa.
Dixitque Pharao ad Moysen: Recede a me, et cave ne ultra videas faciem meam: quocumque die apparueris mihi, morieris.
29 Mosi mah, Na thuih ih lok loe hoih; na hmaa ah kam tueng let mak ai boeh, tiah a naa.
Respondit Moyses: Ita fiet ut locutus es, non videbo ultra faciem tuam.

< Exodus 10 >