Esther 6
1 To na aqum loe siangpahrang iip thai ai; to pongah dung kroekhaih cabu to lak o moe, siangpahrang hmaa ah kroek pae o.
Noctem illam duxit rex insomnem, iussitque sibi afferri historias et annales priorum temporum. Quæ cum illo præsente legerentur,
2 To cabu thungah, khongkha toep siangpahrang toksah angraeng, Bigthana hoi Teresh hnik mah, Ahasuerus siangpahrang hum hanah pacaeng ih lok to Mordekai mah taphong, tiah tarik ih ca to a hnuk.
ventum est ad illum locum ubi scriptum erat quo modo nunciasset Mardochæus insidias Bagathan, et Thares eunuchorum, regem Assuerum iugulare cupientium.
3 Siangpahrang mah, Hae tiah kaom hmuen to taphong pongah, kawbaktih pakoehhaih hoi khingyahaih maw Mordekai hanah sak pae o? tiah a dueng. To naah a taengah kaom a toksah tamnanawk mah, Anih han sak pae ih hmuen tidoeh om ai, tiah a naa o.
Quod cum audisset rex, ait: Quid pro hac fide honoris ac præmii Mardochæus consecutus est? Dixerunt ei servi illius ac ministri: Nihil omnino mercedis accepit.
4 Siangpahrang mah, Imthung longhmaa ah mi maw kaom? tiah a naa. To natheum ah Haman loe siangpahrang im akunhaih tasa longhmaa ah oh; a sak ih kasang parai tung pongah Mordekai bangh hanah siangpahrang khaeah lokthuih hanah angzoh.
Statimque rex, Quis est, inquit, in atrio? Aman quippe interius atrium domus regiæ intraverat, ut suggereret regi, et iuberet Mardochæum affigi patibulo, quod ei fuerat præparatum.
5 Siangpahrang ih tamnanawk mah, siangpahrang khaeah, Khenah, longhmaa ah Haman angdoet, tiah a naa o. Siangpahrang mah, Athung ah angzo nasoe, tiah a naa.
Responderunt pueri: Aman stat in atrio. Dixitque rex: Ingrediatur.
6 To pongah Haman loe athung ah angzoh. Siangpahrang mah anih khaeah, siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami hanah tih hmuen maw sak pae nahaeloe hoi tih, tiah a naa. Haman loe, Kai ai ah loe siangpahrang mah pakoeh han ih kami mi maw om tih? tiah a poek.
Cumque esset ingressus, ait illi: Quid debet fieri viro, quem rex honorare desiderat? Cogitans autem in corde suo Aman, et reputans quod nullum alium rex, nisi se, vellet honorare,
7 Haman mah siangpahrang khaeah, Siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami han ah loe,
respondit: Homo, quem rex honorare cupit,
8 siangpahrang mah angkhuk ih kahni hoi siangpahrang mah angthueng ih hrang to la ah loe, a lu nuiah angraeng lumuek to angmueksak oh;
debet indui vestibus regiis, et imponi super equum, qui de sella regis est, et accipere regium diadema super caput suum,
9 kampha siangpahrang ih kahni hoi hrang to oep om koek siangpahrang ih angraengnawk khaeah paek nasoe. Nihcae mah siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami to siangpahrang ih kahni hoiah pathoep o nasoe loe, hrang angthueng o sak pacoengah, vangpui loklam ah siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami loe hae tiah sak pae han oh! tiah a hmaa ah hanghaih hoiah caeh o haih nasoe, tiah a naa.
et primus de regiis principibus, ac tyrannis teneat equum eius, et per plateam civitatis incedens clamet, et dicat: Sic honorabitur, quemcumque voluerit rex honorare.
10 To naah siangpahrang mah, Haman khaeah, siangpahrang ih kahni hoi hrang to karangah la ah loe, na thuih ih lok baktih toengah siangpahrang khongkha toep Judah kami Mordekai hanah sah pae ah; na thuih ih loknawk boih aek ai ah sah ah, tiah a naa.
Dixitque ei rex: Festina, et sumpta stola et equo, fac, ut locutus es, Mardochæo Iudæo, qui sedet ante fores palatii. Cave ne quidquam de his, quæ locutus es, prætermittas.
11 Haman mah siangpahrang ih kahni hoiah hrang to lak, Mordekai to angkhuksak pacoengah, anih to hrang nuiah angthuengsak moe, vangpui thung ih loklam ah a caeh haih, anih hmaa ah, Siangpahrang mah pakoeh han koeh ih kami loe hae tiah sak han oh, tiah a thuih.
Tulit itaque Aman stolam et equum, indutumque Mardochæum in platea civitatis, et impositum equo præcedebat, atque clamabat: Hoc honore condignus est, quemcumque rex voluerit honorare.
12 To pacoengah Mordekai loe siangpahrang ih khongkha taengah amlaem let. Toe Haman loe angmah im ah karangah cawnh, palungset moe, a lu to khuk hmoek.
Reversusque est Mardochæus ad ianuam palatii: et Aman festinavit ire in domum suam, lugens et operto capite:
13 A zu Zeresh hoi angmah ih ampuinawk boih khaeah a tongh ih hmuen kawngnawk to a thuih pae. To naah palungha kaminawk hoi a zu Zeresh mah anih khaeah, Nang amtimsak kami Mordekai loe Judah acaeng tangtang ah om nahaeloe, anih to na pazawk mak ai, nang loe anih khaeah nam tim tih boeh! tiah a naa o.
narravitque Zares uxori suæ, et amicis omnia quæ evenissent sibi. Cui responderunt sapientes, quos habebat in consilio, et uxor eius: Si de semine Iudæorum est Mardochæus, ante quem cadere cœpisti, non poteris ei resistere, sed cades in conspectu eius.
14 To tiah anih khaeah lok a thuih pae o li naah, siangpahrang ih toksah angraengnawk to angzoh o moe, Haman to Esther mah sak ih buhraenghaih poihkung ah karangah caeh o haih.
Adhuc illis loquentibus, venerunt eunuchi regis, et cito eum ad convivium, quod regina paraverat, pergere compulerunt.
