Deuteronomy 34
1 To pacoengah Mosi loe Moab azawn hoiah caeh moe, Jeriko vangpui taengah kaom, Nebo mae, Pishkah mae nuiah dawh tahang. To ahmuen hoiah Angraeng mah anih han Gilead hoi Dan prae to a dansak boih,
Tedy wstąpił Mojżesz z onych równin Moabskich na górę Nebo, na wierzch pagórka, który jest na przeciwko Jerychu; a ukazał mu Pan wszystkę ziemię od Galaad aż do Dan;
2 Naphtali prae boih, Ephraim hoi Manasseh ih prae hoi kangthla koek tuipui boenghaih khoek to, Judah prae boih,
I wszystkę ziemię Neftalimowę, i ziemię Efraimowę, i Manasesowę, i wszystkę ziemię Judowę aż do morza ostatniego.
3 aloih bang ahmuen hoi Jeriko azawn boih, ungsikung ohhaih vangpui hoi Zoar vangpui khoek to a dansak.
I stronę południową, i równinę doliny Jerycha, miasta osadzonego palmami, aż do Segor.
4 Angraeng mah anih khaeah, Hae prae loe Abraham, Issak hoi Jakob khaeah lokkam ih prae, na caanawk khaeah ka paek han, tiah ka thuih ih prae ah oh: to prae to na mik hoiah kang dansak, toe a thungah na caeh mak ai, tiah a naa.
Tedy mu rzekł Pan: Tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją; pokazałem ją oczom twoim, ale do niej nie wnijdziesz.
5 To pacoengah Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Angraeng ih tamna Mosi loe Moab prae ah duek.
I umarł tam Mojżesz, sługa Pański, w ziemi Moabskiej, według słowa Pańskiego.
6 Angraeng mah anih to Beth-Peor vangpui maeto bangah kaom, Moab prae azawn ah aphum; toe anih ih tangqom loe vaihni ni khoek to mi mah doeh panoek ai.
I pogrzebł go Pan w dolinie w ziemi Moabskiej, przeciw Betfegorowi, a nie dowiedział się nikt o grobie jego aż do dnia tego.
7 Mosi duek naah saning cumvaito pacoeng, pumphaeto oh boeh; anih loe mik amtueng vop moe, tha doeh oh vop.
A Mojżesz miał sto i dwadzieścia lat, gdy umarł; nie zaćmiło się oko jego, ani się naruszyła czerstwość jego.
8 Israel kaminawk mah palungset khuiqahhaih atue boeng ai karoek to, Moab azawn ah ni qui thumto thung Mosi to qah o haih.
I płakali synowie Izraelscy Mojżesza na polach Moabskich przez trzydzieści dni. A gdy się skończyły dni płaczu i żałoby Mojżeszowej:
9 Mosi mah lu nuiah ban koeng pae boeh pongah, Nun capa Joshua loe palunghahaih pakhra hoiah koi; to pongah Israel kaminawk mah anih ih lok to tahngaih pae o moe, Angraeng mah Mosi khaeah paek ih lok baktih toengah a sak pae o.
Tedy Jozue, syn Nunów, napełniony jest duchem mądrości, bo był włożył Mojżesz ręce swoje nań: i posłuszni mu byli synowie Izraelscy, a czynili, jako przykazał Pan Mojżeszowi.
10 To pacoeng hoiah loe Angraeng hoi mikhmai kangtong ah panoek ih kami, Israel acaeng thungah mi doeh om ai boeh,
I nie powstał prorok więcej w Izraelu podobny Mojżeszowi, którego by tak znał Pan, twarzą w twarz.
11 Izip prae ah Faro hoi angmah ih angraengnawk boih, Faro ih prae thung boih ah, angmathaih hoi dawnrai hmuen to sak hanah, Angraeng mah Mosi to patoeh;
We wszystkich znakach, i cudach, dla których go był posłał Pan, aby je czynił w ziemi Egipskiej przed Faraonem i przed wszystkimi sługami jego, i przed wszystką ziemią jego.
12 Mosi mah Israel kaminawk boih mikhnuk ah thacak a ban hoiah sak ih, kalen parai zit kaom hmuen baktiah hmuen sah thaih kami mi doeh om ai boeh.
Także we wszystkich sprawach ręki możnej, i we wszystkich postrachach wielkich, które czynił Mojżesz przed oczyma wszystkiego Izraela.
