< Deuteronomy 23 >

1 Takpum akoep ai, ahmaa kaom nongpa loe, Angraeng ih kaminawk amkhuenghaih ahmuen ah akun thai mak ai.
Non intravit eunuchus attritis vel amputatis testiculis et abscisso veretro, ecclesiam Domini.
2 Payang caa loe Angraeng ih kaminawk amkhuenghaih ahmuen ah akun thai mak ai; a caanawk dung hato karoek to Angraeng kaminawk akunhaih ahmuen ah akun thai mak ai.
Non ingredietur mamzer, hoc est, de scorto natus, in ecclesiam Domini, usque ad decimam generationem.
3 Ammon hoi Moab kaminawk doeh Angraeng ih kaminawk amkhuenghaih ahmuen ah akun o thai mak ai; a caanawk dung hato karoek to Angraeng ih kaminawk amkhuenghaih ahmuen ah akun thai mak ai;
Ammonites et Moabites etiam post decimam generationem non intrabunt ecclesiam Domini, in æternum:
4 Izip prae hoi nang zoh o naah, loklam ah takaw hoiah maw, tui hoiah maw, na dawt o ai; nihcae loe nangcae tangoengsak hanah Mesopotamia prae, Pethor vangpui ah kaom Boer capa Balaam to pacae o.
quia noluerunt vobis occurrere cum pane et aqua in via quando egressi estis de Ægypto: et quia conduxerunt contra te Balaam filium Beor de Mesopotamia Syriæ, ut malediceret tibi:
5 Toe nangcae ih Angraeng Sithaw mah Balaam ih lok to tahngai pae ai; na Angraeng mah ang palung o pongah, tangoenghaih to tahamhoihaih ah ang paqoi pae o lat.
et noluit Dominus Deus tuus audire Balaam, vertitque maledictionem eius in benedictionem tuam, eo quod diligeret te.
6 Na hing o thung hae kaminawk hoi natuek naah doeh angdaehhaih sah o hmah.
Non facies cum eis pacem, nec quæras eis bona cunctis diebus vitæ tuæ in sempiternum.
7 Edom kaminawk to hnuma o hmah; nihcae loe nangcae ih nawkamya ah ni oh o; Izip kaminawk doeh hnuma o hmah, nangcae loe nihcae prae ah angvin ah na oh o.
Non abominaberis Idumæum, quia frater tuus est: nec Ægyptium, quia advena fuisti in terra eius.
8 Nihcae ih caa adung thumto haih naah ni, Angraeng ih kaminawk amkhuenghaih ahmuen ah akun o thai tih.
Qui nati fuerint ex eis, tertia generatione intrabunt in ecclesiam Domini.
9 Misatuh kaminawk misatuk han caeh o naah, kahoih ai hmuennawk to ayae o boih ah.
Quando egressus fueris adversus hostes tuos in pugnam, custodies te ab omni re mala.
10 Nangcae thung ih nongpa maeto loe aqum ah kaom hmuen pongah ciimcai ai ah om nahaeloe, ataihaih ahmuen tasa bangah tacawt han oh, ataihaih ahmuen ah angzoh han om ai.
Si fuerit inter vos homo, qui nocturno pollutus sit somnio, egredietur extra castra,
11 Toe duembang ah tui amhluh ueloe, ni akun pacoengah ni ataihaih im ah amlaem vop tih.
et non revertetur, priusquam ad vesperam lavetur aqua: et post solis occasum regredietur in castra.
12 Nangcae ataihaih tasa bangah palaep caehhaih ahmuen maeto sah oh, to ahmuen ah palaep caeh oh;
Habebis locum extra castra, ad quem egrediaris ad requisita naturæ,
13 ataihaih tasa bangah palaep na caeh o naah, long takaehhaih kamsum hmuen to sin oh loe, long takhaeh pacoengah palaep caeh oh, palaep na caeh o pacoengah aphum o let ah.
gerens paxillum in balteo. Cumque sederis, fodies per circuitum, et egesta humo operies
14 Nangcae ih Angraeng Sithaw loe nangcae to pahlong moe, na misanawk nangcae ban ah paek hanah, na tai o haih ahmuen ah amkaeh; to pongah nangcae thungah ciimcai ai hmuennawk to anih mah hnuk moe, nangcae angqoi taak ving han ai ah, na oh o haih ahmuen to ciimcai o sak ah.
quo revelatus es (Dominus enim Deus tuus ambulat in medio castrorum, ut eruat te, et tradat tibi inimicos tuos) et sint castra tua sancta, et nihil in eis appareat fœditatis ne derelinquat te.
15 Angmah ih angraeng khae hoi nang khaeah kacawn misong to angmah ih angraeng khaeah paek let hmah.
Non trades servum domino suo, qui ad te confugerit.
16 To misong loe a oh koehhaih kaw baktih ahmuen ah doeh, na ohhaih vangpui kawbaktih ahmuen ah doeh oh thaih; anih to pacaekthlaek hmah.
Habitabit tecum in loco, qui ei placuerit, et in una urbium tuarum requiescet: ne contristes eum.
17 Israel nongpatanawk loe tangzat zawh han om ai, nongpanawk doeh nongpata baktiah takpum zawh han om ai.
Non erit meretrix de filiabus Israel, nec scortator de filiis Israel.
18 Tangzat zawh ih phoisa, lokkamhaih sak hanah ui zawh ih phoisanawk to na Angraeng Sithaw im ah sin o hmah; hae hmuennawk loe Angraeng hmaa ah panuet thoh.
Non offeres mercedem prostibuli, nec pretium canis in domo Domini Dei tui, quidquid illud est quod voveris: quia abominatio est utrumque apud Dominum Deum tuum.
19 Nam nawkamya hanah phoisa na coisak naah, a caa to la hmah; phoisa maw, caak koi hmuennawk maw, to tih ai boeh loe kawbaktih hmuen nuiah maw doeh, a caa to la hmah;
Non fœnerabis fratri tuo ad usuram pecuniam, nec fruges, nec quamlibet aliam rem:
20 minawk kalah khaeah loe kangpung a caa to la ah; toe Israel kami nam nawkamyanawk khaeah loe la hmah; to tiah ni na toep han ih prae thungah na kun naah, na ban hoi sui ih hmuen boih ah na Angraeng Sithaw mah tahamhoihaih paek tih.
sed alieno. Fratri autem tuo absque usura id, quo indiget, commodabis: ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni opere tuo in Terra, ad quam ingredieris possidendam.
21 Na Angraeng Sithaw khaeah lokkamhaih na sak nahaeloe, na sak ih lokkamhaih to sah ai ah om hmah; na Angraeng Sithaw mah suk ueloe, na zaehaih ah om moeng tih.
Cum votum voveris Domino Deo tuo, non tardabis reddere: quia requiret illud Dominus Deus tuus. Et si moratus fueris, reputabitur tibi in peccatum.
22 Toe lokkamhaih na sah ai nahaeloe, na zaehaih ah om mak ai.
Si nolueris polliceri, absque peccato eris.
23 Na pakha hoi tacawt hmuen to sah boih ah; na koehhaih baktih toengah, na Angraeng Sithaw khaeah pakha hoi sak ih lokkamhaih baktiah sah ah.
Quod autem semel egressum est de labiis tuis, observabis, et facies sicut promisisti Domino Deo tuo, et propria voluntate et ore tuo locutus es.
24 Na imtaeng kami ih misur takha thungah na caeh nahaeloe, misurthaih to na koeh zetto na caak thaih, toe daengkraem hoiah na phaw mak ai.
Ingressus vineam proximi tui, comede uvas quantum tibi placuerit: foras autem ne efferas tecum.
25 Na imtaeng kami ih lawk thungah na caeh nahaeloe, cangqui to na ban hoi pahoeh thaih; toe cakra hoiah na aat mak ai.
Si intraveris in segetem amici tui, franges spicas, et manu conteres: falce autem non metes.

< Deuteronomy 23 >