< Deuteronomy 22 >
1 Lam amkhraeng nam nawkamya ih maitaw maw, to tih ai boeh loe tuu maw, na hnuk nahaeloe panoek ai baktiah om taak sut hmah; nam nawkamya khaeah thaak pae let ah.
Jeźlibyś ujrzał wołu brata twego, albo owcę jego obłąkaną, nie mijajże ich, ale je koniecznie odprowadź do brata twego.
2 Nam nawkamya loe na taengah kaom kami na ai, anih loe na panoek ai ih kami ah om langlacadoeh, maitaw hoi tuu pakrong hanah nam nawkamya to angzoh moe, anih khaeah na paek let ai karoek to, nangmah ih im ah suem ah.
Choćciby nie był blisko brat twój, anibyś go znał, przecię zapędzisz je do domu swego, i będzie przy tobie, ażby tego szukał brat twój, i wrócisz mu je.
3 Anih ih laa hrang maw, khukbuen maw, kanghmaa ving nam nawkamya ih kawbaktih hmuen doeh na hnuk nahaeloe, to tiah sah ah; panoek ai baktiah om hmah.
Toż uczynisz osłowi jego; toż też uczynisz szacie jego; toż też uczynisz wszelakiej rzeczy zgubionej brata twego, która by mu zginęła, jeźlibyś ją znalazł, nie mijajże jej.
4 Nam nawkamya ih laa hrang maw, to tih ai boeh loe loklam ah amtim sut maitaw maw na hnuk nahaeloe, panoek ai baktiah om hmah; pathawk let hanah anih to a bom ah.
Jeźlibyś ujrzał osła brata twego, albo wołu jego, że upadł na drodze, nie mijajże ich, ale go zaraz z nim podnieś.
5 Nongpata mah nongpa ih khukbuen angkhuk han om ai; nongpa mah doeh nongpata ih khukbuen to angkhuk han om ai; to tiah sak ih hmuennawk loe Angraeng hmaa ah panuet thoh.
Niech nie bierze niewiasta na się szat męskich, ani niech się nie obłóczy mąż w szatę niewieścią; albowiem jest obrzydliwością Panu, Bogu twemu, kto by to czynił.
6 Loklam taeng ih thingkung nuiah maw, to tih ai boeh loe long ah maw, to tih ai boeh loe tavaa tabu thung ih tadui maw, to tih ai boeh loe kakhaek a caa maw na hnuk naah, tadui to a caa awh boeh nahaeloe, tavaa caa hoi amno to nawnto la hmaek hmah;
Gdybyś trafił gniazdo ptasze przed sobą w drodze, na jakiemkolwiek drzewie, albo na ziemi, a w niem ptaszęta albo jajka, a matka by siedziała na ptaszętach albo na jajkach, nie bierzże macierzy z dziećmi;
7 khosak na hoih moe, hinglung sawk thai hanah, tavaa caa na lak cadoeh, amno to prawt ah.
Ale wolno puściwszy matkę, dzieci weźmiesz sobie, abyć się dobrze działo, i żebyś przedłużył dni twoich
8 Imphu nui hoiah kami krah maat nahaloe, athii tho lu lakhaih oh han ai ah, im kangtha na sak naah, imphu ataeng boih to pakaa ah.
Gdy też zbudujesz dom nowy, tedy uczynisz blanki po kraju dachu twego, abyś nie przywiódł krwi na dom twój, gdyby kto spadł z niego.
9 Na misur takha thungah kalah aanmunawk nawnto haeh hmah; na haeh nahaeloe, na haeh ih thingthai mah nangmah ih misurthaih to amhnongsak tih.
Nie posiewaj winnicy twojej, różnem nasieniem, byś snać nie splugawił pożytku nasienia, któreś siał, i urodzaju winnicy.
10 Maitaw hoi laa hrang nawto laikok atoksak hmah.
Nie będziesz orał wołem i osłem pospołu.
11 Tuumui hoi puu ngan nawnto sak ih khukbuennawk to angkhuk hmah.
Nie obleczesz szaty utkanej z wełny i ze lnu pospołu.
12 Nangmah ih kahni takii palito ah apawk to hui takaek ah.
Poczynisz sobie sznurki na czterech rogach szaty twojej, którą się odziewać będziesz.
13 Kami maeto mah zu to lak moe, a iih haih pacoengah hnukma ving,
Gdyby kto pojął żonę, a wszedłszy do niej, miałby ją w nienawiści;
14 to nongpata to kasae a thuih moe, anih ih ahmin to setsak pacoengah, Hae nongpata hae zu ah ka lak boeh; toe anih khaeah ka caeh naah, kacuem ai tangla ni, tito ka panoek, tiah thui nahaeloe,
A dałby przyczynę, aby mówiono o niej, i wprowadziłby na nię złą sławę, mówiąc; Pojąłem tę żonę, a wszedłszy do niej, nie znalazłem jej panną:
15 nongpata ih amno hoi ampa mah, a canu loe kacuem tangla ah ni oh, tiah angmathaih hmuen to sin ueloe, kacoehtanawk ohhaih vangpui thungah caeh tih;
Tedy weźmie ojciec dzieweczki, i matka jej, i przyniosą znaki panieństwa dzieweczki onej do starszych miasta onego do bramy;
16 tangla ih ampa mah vangpui thung ih kacoehtanawk khaeah, Ka canu to hae kami han zu ah ka paek; toe anih mah hnukma ving boeh;
I rzecze ojciec onej dzieweczki do starszych: Córkę swoję dałem mężowi temu za żonę; a on ją ma w nienawiści;
17 anih mah vaihi kasae thuih, Na canu loe kacuem tangla na ai ni, tiah ang naa. Toe ka canu loe kacuem tangla ah ni oh, tito hae tiah angmathaih hmuen hae oh, tiah kacoehtanawk khaeah patuek tih.
A oto sam dał przyczynę, aby mówiono o niej, powiadając: Nie znalazłem przy córce twojej panieństwa: ale oto są znaki panieństwa córki mojej. Tedy rozwiną ono prześcieradło przed starszymi miasta onego.
18 To naah vangpui thung ih kacoehtanawk mah to kami to kawk o ueloe, danpaek o tih.
A wziąwszy starsi miasta onego męża skarzą go.
19 To kami mah kacuem Israel nongpata to ahmin kasae thuih pongah, phoisa shekel cumvaito hoiah tangla ih ampa to rong tih; nongpata to zu haih tih, a hing thung pakhrah mak ai.
I wezmą z niego winę sto srebrników, które oddadzą ojcu onej dzieweczki, przeto, że puścił złą sławę o pannie Izraelskiej, i będzie ją miał za żonę, i nie będzie jej mógł opuścić po wszystkie dni swoje.
20 Toe a nethaih lok loe tangtang ah oh moe, tangla cuemhaih to patuek thai ai,
Ale byłoliby prawdziwe to obwinienie jej, a nie znalazłyby się znaki panieństwa przy onej dzieweczce;
21 tangla loe ampa im ah oh naah, daan baktih na ai ah nongpa nongpata zaehaih to sah nahaeloe, Israel kaminawk salakah azat hanah a sak pongah, to tangla to ampa ih im thok taengah hoi o ueloe, vangpui thung ih nongpanawk mah thlung hoiah duek khoek to va o tih; to tiah a sak ih kahoih ai hmuen to nangcae salak hoiah tahmat oh.
Tedy wywiodą onę dzieweczkę przed drzwi domu ojca jej, i ukamionują ją ludzie miasta onego, i umrze: bo uczyniła hańbę w Izraelu, popełniwszy nierząd w domu ojca swego; tak odejmiesz złe z pośród siebie.
22 Minawk ih zuu iip haih kami loe, a iihhaih nongpata hoi nawnto hum han oh; to tiah Israel kaminawk salakah kaom kaciim ai hmuen to takhoe oh.
Jeźliby kto znalezion był, obcujący z niewiastą, mającą męża, tedy niech umrą oboje, mąż, który obcował z cudzą żoną, i ona niewiasta; tak odejmiesz złe z Izraela.
23 Kacuem tangla maeto loe sava sak hanah kami maeto mah hamh; toe tangla loe kami maeto mah vangpui thungah hnuk naah, anih to iih haih,
Byłaliby dzieweczka panna poślubiona mężowi, a trafiłby ją kto w mieście, i obcowałby z nią;
24 toe tangla loe vangpui thungah minawk mah pahlong thai hanah hang ai; nongpa doeh a imtaeng kami ih zu to ahmin setsak pongah, nihnik to vangpui khongkha taengah caeh o haih ueloe, duek khoek to thlung hoiah va o tih; to tiah kahoih ai hmuen to nangcae salak hoiah takhoe oh.
Tedy wywiódłszy ono oboje przed bramę miasta, ukamionujecie je, i umrą; dzieweczkę przeto, iż nie wołała w mieście, a męża przeto, iż zelżył żonę bliźniego swego: tak odejmiesz złe z pośrodku siebie.
25 Toe kami maeto mah zu ah hamh ih tangla to taw ah hnuk, to naah tangla to tha hoiah naeh moe, zae haih nahaeloe nongpata nuiah zaehaih sah nongpa khue to hum han oh;
A jeźliby na polu trafił mąż dzieweczkę poślubioną a porwawszy ją, zgwałciłby ją, tedy umrze mąż, który obcował z nią, sam tylko.
26 nongpata nuiah tidoeh sah o hmah; tangla loe duek han khawt zaehaih to sah ai; hae hmuen loe kami maeto hoi maeto angzoeh moe, hum ih hmuen baktiah ni oh:
Ale dzieweczce nic nie uczynisz; dzieweczka nie jest winna śmierci; bo jako gdyby kto powstawszy przeciwko bliźniemu swemu, zamordował go, taka to sprawa.
27 nongpa mah nongpata to taw ah hnuk, to naah minawk mah hamh ih tangla loe hangh; toe pahlongkung mi doeh om ai,
Ponieważ ją na polu trafił, a gdy wołała dzieweczka poślubiona, nie był, kto by ją ratował.
28 to pacoengah kami maeto mah sava sah ai kacuem tangla maeto hnuk naah, anih to naeh moe, a iih haih, tiah minawk mah hnu nahaeloe,
Gdyby też kto, trafiwszy dzieweczkę pannę, która nie jest za mąż zmówioną, porwał ją, i leżałby z nią, a zastano by je:
29 nongpata iip haih kami mah tangla ih ampa to phoisa qui pangato hoiah rong pae tih; nongpata to zae haih boeh pongah, anih ih zu ah om tih, a hing thung nongpata to pakhrah mak ai.
Tedy da on mąż, który obcował z nią, ojcu dzieweczki pięćdziesiąt srebrników, i będzie mu za żonę, przeto że ją zelżył, ani jej będzie mógł opuścić po wszystkie dni swoje.
30 Kami mah ampa ih zu to lak han om ai; ampa ih iihkhun to panuet thok ah sak han om ai.
Nie pojmie nikt żony ojca swego, i nie odkryje podołka ojca swego.