Daniel 9
1 Khaldian tiah kawk ih Babylon prae ukkung ah kaom, Media acaeng, Ahasuerus capa, Darius siangpahrang ah ohhaih saningto haih,
Εν τω πρώτω έτει του Δαρείου, του υιού του Ασσουήρου, εκ του σπέρματος των Μήδων, όστις εβασίλευσεν επί το βασίλειον των Χαλδαίων,
2 anih siangpahrang ah ohhaih saningto haih naah, Jerusalem amrohaih loe saning qui sarihto akra tih, tiah tahmaa Jeremiah khaeah thuih ih Angraeng ih lok to Kai, Daniel mah kaciim cabu rang hoiah ka panoek.
εν τω πρώτω έτει της βασιλείας αυτού, εγώ ο Δανιήλ ενόησα εν τοις βιβλίοις τον αριθμόν των ετών, περί των οποίων ο λόγος του Κυρίου έγεινε προς Ιερεμίαν τον προφήτην, ότι ήθελον συμπληρωθή εβδομήκοντα έτη εις τας ερημώσεις της Ιερουσαλήμ.
3 To pongah Sithaw khaeah kang qoi moe, buhzahhaih, buri kahni angkhukhaih, maiphu angphuihaih hoiah tahmen hnikhaih lawk ka thuih:
Και έστρεψα το πρόσωπόν μου προς Κύριον τον Θεόν, διά να κάμω προσευχήν και δεήσεις εν νηστεία και σάκκω και σποδώ·
4 Angraeng ka Sithaw khaeah, Aw Angraeng, nang loe lensawk moe, zit kaom Sithaw ah na oh; na lokmaihaih hoi palungnathaih baktiah nang palunghaih tawn kami, na paek ih lok pazui kaminawk nuiah na sak, tiah zae taphonghaih lawk ka thuih;
και εδεήθην προς Κύριον τον Θεόν μου και εξωμολογήθην και είπον, Ω Κύριε, ο μέγας και φοβερός Θεός, ο φυλάττων την διαθήκην και το έλεος προς τους αγαπώντας αυτόν και τηρούντας τας εντολάς αυτού·
5 kaicae loe ka zae o boeh, hmuen ka sak o pazae boeh, kahoih ai hmuen to ka sak o moe, na misa ah ka oh o moeng boeh; na patuk ih lok hoi na lokcaekhaih doeh ka pazui o ai boeh:
ημαρτήσαμεν και ηνομήσαμεν και ησεβήσαμεν και απεστατήσαμεν και εξεκλίναμεν από των εντολών σου και από των κρίσεών σου.
6 kaicae ih siangpahrangnawk, ukkung angraengnawk, kaicae ampanawk hoi prae kaminawk boih khaeah, na hmin hoi lokthui na tamna tahmaanawk ih lok doeh ka tahngai o ai boeh.
Και δεν υπηκούσαμεν εις τους δούλους σου τους προφήτας, οίτινες ελάλουν εν τω ονόματί σου προς τους βασιλείς ημών, τους άρχοντας ημών και τους πατέρας ημών, και προς πάντα τον λαόν της γης.
7 Aw Angraeng, Nang loe na toeng, toe vaihni kaicae, Judah kaminawk, Jerusalem ah kaom kaminawk, Israel kaminawk, kangthla ah kaom kaminawk hoi kazoi ah om kaminawk boih mah doeh na nuiah oep om o ai, na koeh ai ih zaehaih to a sak o pongah, na haek boih boeh.
Εις σε, Κύριε, είναι η δικαιοσύνη, εις ημάς δε η αισχύνη του προσώπου, ως εν τη ημέρα ταύτη, εις τους άνδρας του Ιούδα και εις τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ και εις πάντα τον Ισραήλ, τους εγγύς και τους μακράν, κατά πάντας τους τόπους όπου εδίωξας αυτούς, διά την παράβασιν αυτών, την οποίαν παρέβησαν εις σε.
8 Aw Angraeng, na nuiah ka zae o boeh pongah, kaicae loe kaimacae ih siangpahrangnawk, ukkung angraengnawk, ampanawk hoi nawnto azathaih mah khuk khoep boeh.
Κύριε, εις ημάς είναι η αισχύνη του προσώπου, εις τους βασιλείς ημών, τους άρχοντας ημών και εις τους πατέρας ημών, οίτινες ημαρτήσαμεν εις σε.
9 Na misa ah ka oh o langlacadoeh, kaicae Angraeng Sithaw loe amlunghaih hoi palungnathaih hoiah koi;
Εις Κύριον τον Θεόν ημών είναι οι οικτιρμοί και αι αφέσεις· διότι απεστατήσαμεν απ' αυτού,
10 kaicae loe a paek ih daan pazui hanah, a tamna tahmaanawk patohhaih rang hoiah thuih ih kaimacae Angraeng Sithaw ih lok to ka tahngai o ai.
και δεν υπηκούσαμεν εις την φωνήν Κυρίου του Θεού ημών, να περιπατώμεν εν τοις νόμοις αυτού, τους οποίους έθεσεν ενώπιον ημών διά των δούλων αυτού των προφητών.
11 Ue, Israel kaminawk boih mah na paek ih daan to aek o, lam amkhraeng o moe, na lok to tahngai o ai; to tiah na nuiah zaehaih a sak o boeh pongah, Sithaw ih tamna Mosi ih kaalok thungah tarik ih tangoenghaih hoi lokcaekhaihnawk to kaicae nuiah kraih boeh.
Και πας ο Ισραήλ παρέβη τον νόμον σου και εξέκλινε διά να μη υπακούη εις την φωνήν σου· διά τούτο εξεχύθη εφ' ημάς η κατάρα και ο όρκος ο γεγραμμένος εν τω νόμω του Μωϋσέως, δούλου του Θεού· διότι ημαρτήσαμεν εις αυτόν.
12 Anih mah kaicae hoi kaicae lokcaek kaminawk khaeah thuih ih amrohaih lok to koepsak moe, kaicae nuiah kalen parai amrohaih to phaksak boeh; Jerusalem nuiah sak ih baktiah vannawk boih tlim ah sah vai ai vop.
Και εβεβαίωσε τους λόγους αυτού, τους οποίους ελάλησεν εναντίον ημών και εναντίον των κριτών ημών, οίτινες μας έκρινον, φέρων εφ' ημάς κακόν μέγα· διότι δεν έγεινεν υποκάτω παντός του ουρανού, ως έγεινεν εν Ιερουσαλήμ.
13 Mosi ih kaalok pongah tarik ih baktih toengah, hae amrohaih boih kaicae nuiah phak; toe zaehaih to caehtaak moe, na loktang lok ka panoek o thai hanah, kaicae Angraeng Sithaw hmaa ah lawk ka thui o ai.
Ως είναι γεγραμμένον εν τω νόμω Μωϋσέως, άπαν το κακόν τούτο ήλθεν εφ' ημάς· πλην δεν εδεήθημεν ενώπιον Κυρίου του Θεού ημών, διά να επιστρέψωμεν από των ανομιών ημών και να προσέξωμεν εις την αλήθειάν σου·
14 To pongah Angraeng mah khet moe, kaicae nuiah amrohaih to phaksak boeh; kaicae Angraeng Sithaw loe hmuen boih nuiah katoengah toksak; toe kaicae mah a lok ka tahngai pae o ai toengtoeng vop.
διά τούτο ο Κύριος εγρηγόρησεν επί το κακόν και έφερεν αυτό εφ' ημάς· διότι δίκαιος είναι Κύριος ο Θεός ημών εν πάσι τοις έργοις αυτού, όσα πράττει· επειδή ημείς δεν υπηκούσαμεν εις την φωνήν αυτού.
15 Vaihiah, Aw Angraeng kaicae ih Sithaw, thacakhaih ban hoiah nangmah ih kaminawk Izip prae thung hoiah na zaeh moe, vaihni ni khoek to na hmin panoek poe hanah Sahkung; kaicae loe ka zae o boeh, sethaih ka sak o moeng boeh.
Και τώρα, Κύριε ο Θεός ημών, όστις εξήγαγες τον λαόν σου εκ γης Αιγύπτου εν χειρί κραταιά και έκαμες εις σεαυτόν όνομα, ως εν τη ημέρα ταύτη, ημαρτήσαμεν, ησεβήσαμεν.
16 Aw Angraeng, na toenghaih baktih toengah, ciimcai nangmah ih mae, nangmah ih Jerusalem nuiah palung na phuihaih to dipsak let raeh, tiah tahmenhaih kang hnik; kaicae zaehaihnawk hoi kam panawk sakpazaehaihnawk pongah, kaicae taengah kaom kaminawk mah Jerusalem hoi nangmah ih kaminawk to kasae thuih o boeh.
Κύριε, κατά πάσας τας δικαιοσύνας σου ας αποστραφή, δέομαι, ο θυμός σου και η οργή σου από της πόλεώς σου Ιερουσαλήμ, του όρους του αγίου σου· διότι διά τας αμαρτίας ημών και διά τας ανομίας των πατέρων ημών η Ιερουσαλήμ και ο λαός σου κατεστάθημεν όνειδος εις πάντας τους πέριξ ημών.
17 To pongah vaihiah, Aw kaicae ih Sithaw, na tamna lawkthuihaih hoi tahmenhaih hae tahngai paeh; angqai krangah kaom, na hmuenciim nuiah Angraeng hanah na mikhmai to pansak rae ah.
Τώρα λοιπόν εισάκουσον, Θεέ ημών, την προσευχήν του δούλου σου και τας δεήσεις αυτού, και επίλαμψον το πρόσωπόν σου, ένεκεν του Κυρίου, επί το ηρημωμένον αγιαστήριόν σου.
18 Aw ka Sithaw, na naa to patueng ah loe, tahngai ah; na mik padai ah loe, kaicae amrohaih, na hmin hoi kawk ih vangpui doeh khen rae ah; kaicae loe toenghaih pong na ai ah, kalen parai na palungnathaih na tawnh pongah ni nang khaeah tahmenhaih kang hnik o.
Κλίνον, Θεέ μου, το ωτίον σου και άκουσον· άνοιξον τους οφθαλμούς σου και ιδέ τας ερημώσεις ημών και την πόλιν, επί την οποίαν εκλήθη το όνομά σου· διότι ημείς δεν προσφέρομεν τας ικεσίας ημών ενώπιόν σου διά τας δικαιοσύνας ημών, αλλά διά τους πολλούς οικτιρμούς σου.
19 Aw Angraeng, tahngai ah! Aw Angraeng, tahmen ah! Aw Angraeng, tahngai ah loe sah ah! Aw ka Sithaw, nangmah han ih ni, akrasak hmah; na vangpui hoi nangmah ih kaminawk loe na hmin hoiah kawk ih kami ah ni oh o, tiah lawkthuih.
Κύριε, εισάκουσον· Κύριε, συγχώρησον· Κύριε, ακροάσθητι και κάμε· μη χρονίσης, ένεκέν σου, Θεέ μου· διότι το όνομά σου εκλήθη επί την πόλιν σου και επί τον λαόν σου.
20 To tiah lawk ka thuih naah, kaimah ih zaehaih hoi kaimah ih kami ah kaom Israelnawk ih zaehaih doeh ka taphong, ka Sithaw ih ciimcai mae hanah tahmen ka hnikhaih lok to ka Angraeng Sithaw khaeah ka tathlang.
Και ενώ εγώ ελάλουν έτι και προσηυχόμην και εξωμολογούμην την αμαρτίαν μου και την αμαρτίαν του λαού μου Ισραήλ, και προσέφερον την ικεσίαν μου ενώπιον Κυρίου του Θεού μου περί του όρους του αγίου του Θεού μου,
21 Ue, lawk ka thuih li naah, hnuksakhaih paek tangsuek naah ka hnuk ih kami, Gabriel to karangah azawk moe, duembang angbawnhaih tue ah kai khaeah phak.
και ενώ εγώ ελάλουν έτι εν τη προσευχή, ο ανήρ Γαβριήλ, τον οποίον είδον εν τη οράσει κατ' αρχάς, πετών ταχέως με ήγγισε περί την ώραν της εσπερινής θυσίας·
22 Anih mah thuih ih lok loe, Aw Daniel, nang han sakthaihaih hoi panoekthaihaih kang paek hanah vaihi kang zoh boeh.
και με συνέτισε και ελάλησε μετ' εμού και είπε, Δανιήλ, τώρα εξήλθον διά να σε κάμω να λάβης σύνεσιν.
23 Lawk na thuih tangsuek naah lok pathimhaih oh boeh, to lok to thuih hanah kang zoh; nang loe palung koi kaom kami ah na oh; to pongah paek ih hmuen to poek ah loe, hnuksakhaih to panoek ah.
Εν τη αρχή των ικεσιών σου εξήλθεν η προσταγή και εγώ ήλθον να δείξω τούτο εις σέ· διότι είσαι σφόδρα αγαπητός· διά τούτο εννόησον τον λόγον και κατάλαβε την οπτασίαν.
24 Sithaw mah nangmah ih kaminawk, kaciim vangpuinawk zaehaih pongah raihaih phaksak hanah, zarh qui sarihto atue to khaeh boeh; to pacoengah kasae hmuen to anghmaa ueloe, toenghaih mah dungzan khoek to uk tih; tahmaanawk mah thuih ih lok hoi hnuksakhaih to catui daenghaih om tih; to naah Kaciim Koek ahmuen to situi bawhhaih om tih.
Εβδομήκοντα εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις και να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γείνη εξιλέωσις περί της ανομίας και να εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και προφητεία και να χρισθή ο Άγιος των αγίων.
25 To pongah Jerusalem to pakhraih moe, sak let hanah, lokpaekhaih ni hoi kamtong, Angraeng Messiah karoek to zarh sarih, zarh qui tarukto pacoeng, zarh hnetto akra tih, tito pakuem ah loe panoek ah: raihaih atue thungah lampui hoi tapang to sak let ah om tih.
Γνώρισον λοιπόν και κατάλαβε ότι από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο· θέλει οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας.
26 Zarh qui tarukto hoi zarh hnetto pacoengah loe, Angmah han ih na ai ah, Messiah to hum tih; to pacoengah angzo kaminawk ukkung angraeng mah vangpui hoi hmuenciim to phrae tih; boeng naah loe tui uemhaih to pha tih, boeng khoek to misatukhaih hoi amrohaih to om tih.
Και μετά τας εξήκοντα δύο εβδομάδας θέλει εκκοπή ο Χριστός, πλην ουχί δι' εαυτόν· και ο λαός του ηγουμένου, όστις θέλει ελθεί, θέλει αφανίσει την πόλιν και το αγιαστήριον· και το τέλος αυτής θέλει ελθεί μετά κατακλυσμού, και έως του τέλους του πολέμου είναι διωρισμένοι αφανισμοί.
27 Zarhto thung paroeai kaminawk hoi lokmaihaih to caksak tih; zarh a um phak naah loe angbawnhaih hoi hmuenpaekhaih to boengsak tih, panuet thok hmuen sahkung mah to ah amrohaih to omsak tih, amrohaih omsakkung anghma ai karoek to atue khaehhaih anih nuiah krah tih, tiah ang naa.
Και θέλει στερεώσει την διαθήκην εις πολλούς εν μιά εβδομάδι· και εν τω ημίσει της εβδομάδος θέλει παύσει η θυσία και η προσφορά, και επί το πτερύγιον του Ιερού θέλει είσθαι το βδέλυγμα της ερημώσεως, και έως της συντελείας του καιρού θέλει δοθή διορία επί την ερήμωσιν.
