Daniel 12
1 To naah nangmah ih kaminawk pakaakung, angraeng kalen Mikael to angzo tih; prae oh amtong tangsuek na hoi vaihi khoek to kaom vai ai, patangkhang raihaih to om tih. To naah cabu thungah kaom nangmah ih kaminawk loe loih o boih tih.
En te dier tijd zal Michael opstaan, die grote vorst, die voor de kinderen uws volks staat, als het zulk een tijd der benauwdheid zijn zal, als er niet geweest is, sinds dat er een volk geweest is, tot op dienzelven tijd toe; en te dier tijd zal uw volk verlost worden, al wie gevonden wordt geschreven te zijn in het boek.
2 Maiphu thungah iip kami paroeai angthawk o tih, thoemto kaminawk loe dungzan hinghaih ah angthawk o ueloe, thoemto kaminawk loe azathaih hoi dungzan lokcaekhaih ah angthawk o tih.
En velen van die, die in het stof der aarde slapen, zullen ontwaken, dezen ten eeuwigen leven, en genen tot versmaadheden, en tot eeuwige afgrijzing.
3 Palungha kaminawk loe van aanghaih baktih toengah aang o tih; kami paroeai toenghaih thungah zaehoikung loe cakaeh baktiah dungzan hoi dungzan khoek to aang tih.
De leraars nu zullen blinken, als de glans des uitspansels, en die er velen rechtvaardigen, gelijk de sterren, altoos en eeuwiglijk.
4 Toe Aw Daniel nang loe, atue boeng khoek to loknawk to taphong hmah, cabu to catui daeng ah; paroeai kaminawk loe ahnuk ahmaa cawn o ueloe, palunghahaih to angpung tih.
En gij, Daniel! sluit deze woorden toe, en verzegel dit boek, tot den tijd van het einde; velen zullen het naspeuren, en de wetenschap zal vermenigvuldigd worden.
5 To pacoengah Kai, Daniel mah ka khet naah, vapui hae bang zaeh ah maeto, ho bang zaeh ah maeto kangdoe, kalah kami hnetto ka hnuk.
En ik, Daniel, zag, en ziet, er stonden twee anderen, de een aan deze zijde van den oever der rivier, en de ander aan gene zijde van den oever der rivier.
6 Nihnik thung ih maeto mah puu ngan kahni angkhuk, vapui nuiah angdoe kami khaeah, Hae dawnrai hmuennawk boenghaih atue nasetto maw akra tih? tiah a dueng.
En hij zeide tot den Man, bekleed met linnen, Die boven op het water der rivier was: Tot hoe lang zal het zijn, dat er een einde van deze wonderen zal wezen?
7 Puu ngan khukbuen hoiah amthoep vapui nuiah angdoe kami loe, a ban to van ah payangh tahang hmaek moe, atue maeto, atuenawk, atue ahap thungah om tih, ahmuen kruekah kaciim kaminawk ih thacakhaih ampraek phang pacoengah loe, hae hmuennawk boih hae boeng tih boeh, tiah dungzan ah kahing Sithaw ih ahmin hoiah sak ih lokkamhaih to ka thaih.
En ik hoorde dien Man, bekleed met linnen, Die boven op het water van de rivier was, en Hij hief Zijn rechter- en Zijn linkerhand op naar den hemel, en zwoer bij Dien, Die eeuwiglijk leeft, dat na een bestemden tijd, bestemde tijden, en een helft, en als Hij zal voleind hebben te verstrooien de hand des heiligen volks, al deze dingen voleind zullen worden.
8 To lok to ka thaih, toe ka thaikop ai pongah, Aw ka Angraeng, hae hmuennawk loe kawbangmaw boeng tih? tiah ka naa.
Dit hoorde ik, doch ik verstond het niet; en ik zeide: Mijn Heere! wat zal het einde zijn van deze dingen?
9 Anih mah, Daniel, caeh lai ah; boenghaih pha ai karoek to, to loknawk to taphong han ai ah catui daeng ah oh boeh, tiah ang naa.
En Hij zeide: Ga henen, Daniel! want deze woorden zijn toegesloten en verzegeld tot den tijd van het einde.
10 Paroeai kaminawk loe tanoekhaih oh naah ciim o ueloe, coek koi om ai ah anglung o tih, toe kasae kaminawk loe sethaih sah o poe tih; palungha kaminawk loe thaikop o tih, toe kasae kaminawk loe thaikophaih tawn o mak ai.
Velen zullen er gereinigd en wit gemaakt, en gelouterd worden; doch de goddelozen zullen goddelooslijk handelen, en geen van de goddelozen zullen het verstaan, maar de verstandigen zullen het verstaan.
11 Ni thokkruek sak ih angbawnhaih to phraek ving moe, panuet thok hmuen sahkung angzohhaih atue hoi kamtong ni sang, cumvai hnet, qui takawtto akra tih.
En van dien tijd af, dat het gedurig offer zal weggenomen, en de verwoestende gruwel zal gesteld zijn, zullen zijn duizend tweehonderd en negentig dagen.
12 Ni sang, cumvai thum, pumphae panga karoek to zing kami loe tahamhoih.
Welgelukzalig is hij, die verwacht en raakt tot duizend driehonderd vijf en dertig dagen.
13 Toe nang loe boeng khoek to caeh ah; to pacoengah nang hak tih, boenghaih tue phak naah na hnuk ih qawktoep hanah nang thawk let tih, tiah ang naa.
Maar gij, ga henen tot het einde, want gij zult rusten, en zult opstaan in uw lot, in het einde der dagen.
