< 2 Samuel 5 >

1 To naah Israel acaengnawk boih Hebron vangpui ah David khaeah angzoh o moe, Khenah, Kaicae loe nang ih athii angan ah ni ka oh o.
Då kom alle Israels ætter til David i Hebron, og tala soleis: «Du veit me og du er same folket.
2 Canghniah Saul kaicae nuiah siangpahrang ah oh naah, nang loe misatukhaih ahmuen ah Israel kaminawk zaehoikung ah na oh. To naah Angraeng mah nang khaeah, Kai ih kami Israelnawk to na pacah ueloe, nihcae zaehoikung ah na om tih, tiah ang thuih boeh, tiah a naa o.
Alt lenge sidan, med Saul var kongen vår, so var du føraren for Israel. Og med deg hev Herren sagt: «Du skal vera hyrding for Israel, folket mitt! du skal vera fyrste yver Israel!»»
3 Israel kacoehtanawk boih Hebron ah David khaeah angzoh o pacoengah, siangpahrang mah Hebron ah Angraeng hmaa ah nihcae hoi angdaehhaih to sak; nihcae mah David to Israel ukkung siangpahrang ah suek o.
Då alle dei øvste i Israel var komne til Hebron, til kongen, gjorde kong David samband med deim i Hebron for Herrens åsyn. Og dei salva David til konge yver Israel.
4 David siangpahrang ah oh naah, saning quithumto oh boeh; anih loe saning quipalito thung sianpahrang ah oh.
Tretti år var David då han vart konge. Og han var konge i fyrti år.
5 Hebron ah Judah kaminawk ukkung siangpahrang ah saning sarih, khrah tarukto oh; Jerusalem ah Israel hoi Judah kaminawk boih nuiah saning quithum, thumto thung siangpahrang ah oh.
I Hebron var han konge yver Juda i sju år og seks månader. I Jerusalem var han konge i tri og tretti år yver heile Israel og Juda.
6 Siangpahrang mah angmah ih kaminawk to kawk moe, Jerusalem khokung, Jebus kaminawk tuk hanah caeh o; to naah nihcae mah nang loe hae vangpui thungah akun hmah; hae vangpui thungah David akun hmah nasoe, tiah mikmaeng hoi khokkhaem kaminawk mah thui o nahaeloe, anih akun han ai ah pakaa o thai tih, tiah a poek o.
Kongen drog upp til Jerusalem med heren sin mot jebusitarne, som budde der i landet. Dei sagde då til David: «Hit inn vinn du ikkje koma! Jamvel blinde og lame folk kann driva deg burt berre med dei ordi: Hit kjem David ikkje!»
7 Toe David mah, David vangpui, tiah kawk ih vangpui kacak Zion to tuk moe, a lak.
David tok like vel Sionsborgi. Den borgi vart Davidsbyen.
8 To na niah David mah, Mi kawbaktih doeh tui pakaahaih bang hoiah caeh tahang moe, David hnuma khokkhaem hoi mikmaengnawk hum kami loe, anih to misatuh ukkung ah om tih, tiah a naa. To pongah ni nihcae mah, mikmaeng hoi khokhaemnawk loe imthung ah akun o mak ai, tiah thuih o.
David gav den dagsordren: «Kvar ein som slær jebusitarne, lat honom ganga upp til vatsleidingi, og slå desse blinde og lame som ber David imot!» Difor plar dei segja: «Blind og lam kjem ikkje inn i huset.»
9 To pacoengah David loe misa abuephaih im ah oh, to ahmuen to David ih vangpui, tiah kawk o. Athung bang ih ataeng boih ah Millo ahmuen to a sak.
David tok bustad der på borgi og kalla henne Davidsbyen. David bygde byen rundt ikring frå Millo og innetter.
10 Misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw anih taengah oh pongah, anih loe len tahang aep aep.
Davids velde auka stødt og stendigt. Og Herren, allhers Gud, var med honom.
11 To naah Tura siangpahrang Hiram mah, David khaeah, angmah ih laicaehnawk hoi nawnto sidar thing, thing tok sah kop kaminawk, thlung im sah kop kaminawk to patoeh moe, David hanah siangpahrang im to sak pae o.
Kong Hiram i Tyrus sende folk til David med cedertre og timbremenner og steinhoggarar. Dei bygde eit hus for David.
12 To naah Angraeng mah ni kai hae Israel nuiah siangpahrang ah suek moe, angmah ih kami Israelnawk ukkung ah ohsak, tiah David mah panoek.
Og David skyna at Herren hadde grunnfest kongedømet hans yver Israel, og lyft kongedømet hans upp til æra for Israel, folket sitt, skuld.
13 Hebron vangpui caehtaak pacoengah, David loe Jerusalem ah angmah hanah kapop parai zula hoi zunawk to a lak; capanawk hoi canunawk doeh a sak mangh.
David tok seg endå fleire fylgjekonor og konor frå Jerusalem, etter han var komen dit frå Hebron. Og David fekk endå fleire søner og døtter.
14 Jerusalem ah oh naah a sak ih a caanawk ih ahmin loe, Shammua, Shobab, Nathan, Solomon,
Dei sønerne han fekk i Jerusalem heitte: Sammua, Sobab, Natan, Salomo,
15 Ibhar, Elishua, Nepheg, Japhia,
Jibhar, Elisua, Nefeg, Jafia,
16 Elishama, Eliada hoi Eliphalet.
Elisama, Eljada og Elifelet.
17 David Israel kaminawk ukkung siangpahrang ah situi bawh o boeh, tiah Philistin kaminawk mah thaih o naah, David pakrong hanah angzoh o; to kawng to David mah thaih naah, misa abuephaih im ah caeh tathuk.
Då filistarane frette at David var salva til konge yver Israel, drog alle filistarane upp og søkte åt honom. Då David spurde det, drog han ned til borgi.
18 To naah Philistinnawk angzoh o moe, Rephaim tangtling ah atai o.
Filistarane kom og spreidde seg utyver i Refa’imsdalen.
19 To naah David mah Angraeng khaeah, Philistin kaminawk tuk hanah ka caeh tahang han maw? Nihcae to ka ban ah nang paek han maw? tiah a dueng. Angraeng mah anih khaeah, Caeh tahang ah, Philistinnawk to na ban ah kang paek tangtang han, tiah a naa.
Då gjorde David det spursmålet til Herren: «Skal eg draga upp mot filistarane? Vil du gjeva deim i mi hand?» Herren svara David: «Drag upp, eg vil gjeva filistarane i di hand.»
20 To pongah David loe Baal-Perazim ah caeh moe, to ah nihcae to tuk pazawk boih; David mah, Kangthawk tui mah tanawt ih baktih toengah, Angraeng mah ka hmaa ah misanawk to ang hum pae, tiah thuih. To pongah to ahmuen to Baal-Perazim, tiah a sak.
David kom til Ba’al-Perasim. Og der vann David yver deim. Då sagde han: «Herren hev brote igjenom uvenerne mine, liksom vatn bryt igjenom.» Det er difor staden hev fenge namnet Ba’al-Perasim.
21 Philsitinnawk mah to ahmuen ah caeh o taak ih krangnawk to, David hoi angmah ih kaminawk mah hmai hoiah qoeng pae o.
Dei let etter seg gudebilæti sine, og David og folki hans tok deim.
22 Philistinnawk angzoh o let moe, Rephaim tangtling ah atai o let.
Endå ein gong drog filistarane upp og spreidde seg utyver i Refa’imsdalen.
23 To pongah David mah Angraeng khaeah dueng let naah, Angraeng mah nihcae khaeah katoeng ah caeh o hmah; nihcae to hnukbang hoiah takui oh loe, langkawk pacahhaih berry thing hmabang hoiah tuh oh.
Då David spurde Herren, svara han: «Drag ikkje mot deim! Kringset deim attanfrå, so du fell yver deim frå den staden der bakatrei stend.
24 Langkawk rawkcak ah patoh ih berry thingkung ranui ah kacaeh misatuh kaminawk ih lok to na thaih o naah, karangah caeh oh; to naah Angraeng to na hmaa ah caeh ueloe, Philistin misatuh kaminawk to tuh tih, tiah a naa.
So snart du høyrer ljoden av stig i topparne på bakatrei, so må du springa fram. For då dreg Herren ut framfyre deg og vinn yver filistarheren!»
25 Angraeng mah thuih pae ih baktih toengah David mah sak; Philistinnawk to Geba hoi Gazer karoek to anih mah tuk pazawk.
David gjorde som Herren baud; og han slo filistarane og forfylgde deim frå Geba heilt fram til Gezer.

< 2 Samuel 5 >