2 Samuel 1
1 Saul duek pacoengah, David loe Amalek kaminawk humhaih ahmuen hoiah amlaem moe, Ziklag vangpui ah ni hnetto cam;
Voorts geschiedde het na Sauls dood, als David van den slag der Amalekieten was wedergekomen, en David twee dagen te Ziklag gebleven was;
2 ni thumto naah loe khenah, Kami maeto loe khukbuen kaprawn hoi lu nuiah maiphu to koeng moe, Saul misatukhaih ahmuen hoiah angzoh; anih loe David khaeah caeh moe, khingyahaih hoiah a hmaa ah longah akuep pae.
Zo geschiedde het op den derden dag, dat, ziet, uit het heirleger van Saul, een man kwam, wiens klederen gescheurd waren, en aarde was op zijn hoofd; en het geschiedde, als hij tot David kwam, zo viel hij ter aarde en boog zich neder.
3 David mah anih khaeah, Naa hoiah maw nang zoh? tiah a dueng. Anih mah, Israel misatukhaih ahmuen hoiah ka loih moe, kang zoh, tiah a naa.
En David zeide tot hem: Van waar komt gij? En hij zeide tot hem: Ik ben ontkomen uit het heirleger van Israel.
4 David mah anih khaeah, Tamthang kawbangmaw oh? Na thui ah, tiah a naa. Anih mah, paroeai kaminawk loe misatukhaih ahmuen hoiah cawnh o, kami paroeai duek o; Saul hoi a capa Jonathan doeh duek hoi boeh, tiah a naa.
Voorts zeide David tot hem: Wat is de zaak? Verhaal het mij toch. En hij zeide, dat het volk uit den strijd gevloden was, en dat er ook velen van het volk gevallen en gestorven waren, dat ook Saul en zijn zoon Jonathan dood waren.
5 David mah tamthang sinkung thendoeng khaeah, Saul hoi a capa Jonathan duek boeh, tiah kawbangmaw na panoek loe? tiah a naa.
En David zeide tot den jongen, die hem de boodschap bracht: Hoe weet gij, dat Saul dood is, en zijn zoon Jonathan?
6 Thendoeng mah anih khaeah, To nathuem ah kai loe Gilboa mae nuiah ka oh; anih patom hrang lakok hoi hrang angthueng misatuh kaminawk loe anih khaeah anghnai o aep aep, to naah khenah, angmah ih tayae hoiah kangthun Saul to ka hnuk.
Toen zeide de jongen, die hem de boodschap bracht: Ik kwam bij geval op het gebergte van Gilboa; en ziet, Saul leunde op zijn spies; en ziet, de wagens en ritmeesters hielden dicht op hem.
7 Saul loe angqoi moe, kai ang hnuk naah, ang kawk. Kai mah, Hae ah ka oh, tiah ka naa.
Zo zag hij achter zich om, en zag mij, en hij riep mij, en ik zeide: Zie, hier ben ik.
8 Anih mah kai khaeah, Nang loe mi aa? tiah ang naa. Kai mah, Kai loe Amalek kami, tiah ka naa.
En hij zeide tot mij: Wie zijt gij? En ik zeide tot hem: Ik ben een Amalekiet.
9 To naah anih mah, Ka nuiah angdoeh loe, na hum ah; dueh ai ah nganbawh kana paroeai ka hak boeh, tiah ang naa.
Toen zeide hij tot mij: Sta toch bij mij, en dood mij; want deze malienkolder heeft mij opgehouden; want mijn leven is nog gans in mij.
10 Anih loe amtim bung, to tiah amtimh pacoengah loe hing let mak ai boeh, tiah ka panoek pongah, anih nuiah kang doet moe, anih to ka hum. A lu nui ih angraeng lumuek hoi a ban ah zaeng ih banlakok to ka lak moe, ka angraeng nang khaeah kang sin, tiah a naa.
Zo stond ik bij hem, en doodde hem; want ik wist, dat hij na zijn val niet leven zou; en ik nam de kroon, die op zijn hoofd was, en het armgesmijde, dat aan zijn arm was, en heb ze hier tot mijn heer gebracht.
11 To naah David hoi to ah kaom kaminawk boih mah angmacae ih kahni to asih o.
Toen vatte David zijn klederen en scheurde ze; desgelijks ook al de mannen, die met hem waren.
12 Saul hoi a capa Jonathan, Angraeng ih kaminawk, Israel kaminawk sumsen hoiah duek o boeh pongah, nihcae hanah duembang khoek to qah o haih moe, buhzah o.
En zij weeklaagden, en weenden, en vastten tot op den avond, over Saul en over Jonathan, zijn zoon, en over het volk des HEEREN, en over het huis Israels, omdat zij door het zwaard gevallen waren.
13 To tamthang sinkung thendoeng khaeah David mah, Nang loe naa ih kami aa? tiah a naa. Anih mah, Kai loe acaeng kalah Amalek kami ni, tiah a naa.
Voorts zeide David tot den jongen, die hem de boodschap gebracht had: Van waar zijt gij? En hij zeide: Ik ben de zoon van een vreemden man, van een Amalekiet.
14 David mah anih khaeah, Tipongah Angraeng mah situi bawh ih kami to zithaih tawn ai ah ban phok moe, na hum loe? tiah a naa.
En David zeide tot hem: Hoe, hebt gij niet gevreesd uw hand uit te strekken, om den gezalfde des HEEREN te verderven.
15 To naah David mah thendoeng maeto kawk moe, Caeh loe, anih to hum ah, tiah a naa. Anih mah to kami to takroek moe, duek.
En David riep een van de jongens, en zeide: Treed toe, val op hem aan. En hij sloeg hem, dat hij stierf.
16 David mah anih khaeah, Angraeng mah situi bawh ih kami to ka hum boeh, tiah pakha hoiah na thuih, Na thii loe na lu nuiah krah nasoe, tiah a naa.
En David zeide tot hem: Uw bloed zij op uw hoofd; want uw mond heeft tegen u getuigd, zeggende: ik heb den gezalfde des HEEREN gedood.
17 David mah Saul hoi a capa Jonathan to hae tiah a qah haih;
David nu klaagde deze klage over Saul en over Jonathan, zijn zoon;
18 David mah hae qahhaih lok hae Judah prae kaminawk mah amtuk o hanah thuih pae; Jashar cabu thungah tarik ih qahhaih lok loe,
Als hij gezegd had, dat men den kinderen van Juda den boog zou leren; ziet, het is geschreven in het boek des Oprechten.
19 Israel lensawkhaih, nang loe nangmah ih ahmuen sang ah na duek boeh; thacak kaminawk loe duek o ving boeh!
O Sieraad van Israel, op uw hoogten is hij verslagen; hoe zijn de helden gevallen!
20 Gath vangpui ah thui o hmah, Ashkelon lampuinawk ah doeh thui o hmah; to tih ai nahaeloe Philistin kaminawk poeknawm o ueloe, tangzat hin aat ai kaminawk ih canunawk anghoe o moeng tih.
Verkondigt het niet te Gath, boodschapt het niet op de straten van Askelon; opdat de dochters der Filistijnen zich niet verblijden, opdat de dochters der onbesnedenen niet opspringen van vreugde.
21 Gilboa maenawk, na nuiah dantui hoi khotui omsak hmah; angbawnhaih sak hanah thingthai qumpo omsakkung lawknawk doeh omsak hmah lai ah; thacak kaminawk ih aphaw to vah o ving boeh moe, Saul ih aphaw doeh situi hoiah bawh o ai boeh.
Gij, bergen van Gilboa, noch dauw noch regen moet zijn op u, noch velden der hefofferen; want aldaar is der helden schild smadelijk weggeworpen, het schild van Saul, alsof hij niet gezalfd ware geweest met olie.
22 Hum ah kaom kaminawk ih athii, thacak kaminawk ih athawk hoi Jonathan ih kalii loe hnukbang ah amlaem let ai boeh; Saul ih sumsen doeh azom ah amlaem ai.
Van het bloed der verslagenen, van het vette der helden, werd Jonathans boog niet achterwaarts gedreven; en Sauls zwaard keerde niet ledig weder.
23 Saul hoi Jonathan loe hing thung amlung hoi moe, hing thung ampui ah oh hoi; duek hoi naah doeh ampraek hoi ai; nihnik loe tahmu pongah angtawt rang hoi moe, kaipui pongah doeh thacak hoi kue.
Saul en Jonathan, die beminden, en die liefelijken in hun leven, zijn ook in hun dood niet gescheiden; zij waren lichter dan arenden, zij waren sterker dan leeuwen.
24 Israel canunawk, kahoih khukbuen kathim angkhuk, kampha moe, sui hoi pathoep ih khukbuen angkhuk, Saul to qah o haih ah.
Gij, dochteren Israels, weent over Saul; die u kleedde met scharlaken, met weelde; die u sieraad van goud deed dragen over uw kleding.
25 Thacak kaminawk loe kawbangmaw misa ban ah duek o ving halat! Aw Jonathan, nang loe nangmah ih mae sang ah ang hum o ving boeh.
Hoe zijn de helden gevallen in het midden van den strijd! Jonathan is verslagen op uw hoogten!
26 Kamnawk Jonathan, nang palung kang set haih; nang loe kai ih ampui ah na oh; nang palunghaih loe dawnrai han oh; nongpata palunghaih pongah doeh len kue.
Ik ben benauwd om uwentwil, mijn broeder Jonathan! Gij waart mij zeer liefelijk; uw liefde was mij wonderlijker dan liefde der vrouwen.
27 Thaca kaminawk loe kawbangmaw duek o ving halat! Misatukhaih maiphaw maicanawk doeh amro boih boeh, tiah David mah qahhaih zuklaeng to sak.
Hoe zijn de helden gevallen, en de krijgswapenen verloren!
