2 Siangpahrang 8
1 Elisha mah a capa hingsak let ih nongpata khaeah, Nangmah hoi nangmah ih imthung takohnawk to angthawk oh loe caeh oh; na oh thaih ih ahmuen ah caeh oh loe, om oh; Angraeng mah hae prae thungah, saning sarihto thung khokhahaih phaksak hanah khokhan boeh, tiah a naa.
Potem Elizeusz odezwał się do tej kobiety, której syna wskrzesił: Wstań i idź, ty i twój dom, zamieszkaj jako przybysz tam, gdziekolwiek będziesz mogła zamieszkać. PAN bowiem wezwał głód, który nawiedzi ziemię na siedem lat.
2 Sithaw kami mah thuih ih lok baktih toengah, to nongpata mah angthawk moe, sak; anih loe a imthung takoh kaminawk boih hoi nawnto caeh moe, Philistin prae thungah saning sarihto oh.
Wstała więc kobieta i uczyniła według słowa męża Bożego. Wyruszyła wraz ze swoim domem i przebywała w ziemi Filistynów przez siedem lat.
3 Saning sarihto boeng pacoengah, Philistin prae hoiah amlaem let; siangpahrang khaeah angmah ih im hoi angmah ih long ahmuen to hnik let hanah a caeh.
Po upływie siedmiu lat kobieta wróciła z ziemi Filistynów. I udała się do króla, aby wołać o swój dom i swoje pole.
4 Siangpahrang mah Sithaw kami ih tamna Gehazi khaeah, Elisha mah sak ih lensawk dawnrai koi hmuennawk to na thui ah, tiah a naa.
A w tym czasie król rozmawiał z Gehazim, sługą męża Bożego: Opowiedz mi, proszę, o wszystkich wielkich dziełach, których dokonał Elizeusz.
5 Elisha mah kadueh kami kawbangmaw hingsak let, tiah Gehazi mah thuih pae nathuem ah, Elisha mah a capa hingsak let ih nongpata loe a im hoi angmah ih long ahmuen hnik hanah siangpahrang khaeah caeh. Gehazi mah, Aw ka angraeng, siangpahrang, to nongpata loe anih hae boeh ni; hae kami loe Elisha mah hingsak let ih, nongpata ih capa ni, tiah a naa.
A gdy on opowiadał królowi, jak wskrzesił umarłego, oto kobieta, której syna wskrzesił, zawołała na króla o swój dom i swoje pole. Gehazi powiedział: Mój panie, królu, to jest ta kobieta i to jej syn, którego wskrzesił Elizeusz.
6 Siangpahrang mah to nongpata khaeah to kawng to dueng naah, nongpata mah anih khaeah thuih pae. Siangpahrang mah angmah ih angraeng maeto kawk moe, Hae nongpata ih hmuennawk boih paek let ah, prae a caehtaak pacoeng hoi vaihi khoek to kaom a prae thung hoiah hnuk ih hmuennawk to paek boih let hanah, a thuih pae.
Wtedy król wypytał kobietę, a ona mu odpowiedziała. I król przydzielił jej pewnego urzędnika, mówiąc: Przywróć jej wszystko, co do niej należało, oraz wszystkie dochody z pola od dnia, w którym opuściła ziemię, aż do teraz.
7 Elisha loe Damaska vangpui ah caeh; to naah Syria siangpahrang Ben-Hadad loe ngannat; siangpahrang khaeah, Sithaw kami hae ah angzoh, tiah thuih pae o.
Potem Elizeusz przyszedł do Damaszku, a Ben-Hadad, król Syrii, chorował. I oznajmiono mu: Mąż Boży przyszedł tutaj.
8 Siangpahrang mah Hazael khaeah, Tangqum maeto sin paeh loe, Sithaw kami tongh hanah caeh ah; anih mah, Kai loe hae nathaih thung hoiah ngan ka tui let tih maw, tiah angmah ih Angraeng khaeah duengsak ah, tiah a naa.
Wtedy król powiedział do Chazaela: Weź w ręce dar, wyjdź naprzeciw męża Bożego i przez niego zapytaj PANA: Czy wyzdrowieję z tej choroby?
9 To pongah Hazael loe tahnongsawk hrang quipalito nuiah Damaska vangpui thung ih kahoih koek tangqum to phawh moe, Elisha tongh hanah caeh, anih hmaa ah angdoet moe, Na capa Ben-Hadad Syria siangpahrang mah, Kai loe hae nathaih thung hoiah ka hoih let tih maw? tiah duengsak hanah kai ang patoeh, tiah a naa.
Chazael wyszedł więc naprzeciw niego i wziął ze sobą dar ze wszystkich dóbr Damaszku, załadowany na czterdziestu wielbłądach. Przyszedł i stanął przed nim, i powiedział: Twój syn Ben-Hadad, król Syrii, posłał mnie do ciebie z pytaniem: Czy wyzdrowieję z tej choroby?
10 Elisha mah anih khaeah, Caeh loe hae tiah thui paeh, Ngan na tui let tih; toe anih loe dueh tangtang tih, tiah Angraeng mah ang hnuksak, tiah a naa.
Elizeusz odpowiedział mu: Idź i powiedz mu: Na pewno wyzdrowiejesz. Lecz PAN objawił mi, że na pewno umrze.
11 Anih mah Hazael mikhmai sae ai karoek to khet; to pacoeng ah Sithaw kami to qah.
Wtedy z twarzą zastygłą patrzył na niego, aż tamten się zawstydził. I mąż Boży zapłakał.
12 Hazael mah, Ka angraeng, tipongah na qah loe? tiah a naa. Anih mah, Israel kaminawk nuiah na sak han koi sethaih to ka panoek pongah ka qah; nang mah nihcae misa abuephaih im to hmai hoiah na thlaek pae ueloe, thendoengnawk to sumsen hoiah na hum tih; a caanawk to long ah na va ueloe, zokpomh nongpatanawk to na taprok pae tih, tiah a naa.
Chazael zapytał go: Czemu mój pan płacze? Odpowiedział: Bo wiem, jakie zło wyrządzisz synom Izraela. Ich twierdze spalisz ogniem, ich młodzieńców pomordujesz mieczem, ich dzieci roztrzaskasz i ich brzemienne rozprujesz.
13 Hazael mah, Na tamna kai, ui mah kawbangmaw to baktih kalen hmuennawk to ka sah thai tih? tiah a naa. Elisha mah, Nang loe Syria siangpahrang ah na om tih, tiah Angraeng mah ang hnuksak boeh, tiah a naa.
Wtedy Chazael powiedział: Co? Czy twój sługa jest psem, żeby miał czynić tak straszną rzecz? Elizeusz odpowiedział: PAN pokazał mi, że ty będziesz królem nad Syrią.
14 Hazael mah Elisha to tacawt taak moe, angmah ih angraeng khaeah caeh. Ben-Hadad mah, Elisha mah timaw ang thuih? tiah dueng naah, Hazael mah, Ngan na tui let tih hmang, tiah ang thuih, tiah a naa.
Potem odszedł od Elizeusza i przyszedł do swego pana, który zapytał go: Co ci powiedział Elizeusz? Odpowiedział: Powiedział mi, że na pewno wyzdrowiejesz.
15 Hazael mah khawnbangah kathah parai kahni to lak moe, tui ah nup pacoengah, siangpahrang ih mikhmai to khuk pae khoep, to pongah siangpahrang loe duek; to pacoengah Hazael to siangpahrang ah oh.
A nazajutrz [Chazael] wziął kołdrę, zamoczył ją w wodzie i rozciągnął na jego twarzy, tak że umarł. Chazael zaś królował w jego miejsce.
16 Ahap capa Joram Israel siangpahrang ah ohhaih saning quipangato haih naah, Jehosaphat capa Jehoram doeh Judah siangpahrang ah oh.
W piątym roku Jorama, syna Achaba, króla Izraela, gdy Jehoszafat [był jeszcze] królem Judy, zaczął królować Jehoram, syn Jehoszafata, król Judy.
17 Siangpahrang ah oh naah, anih loe saning quithumto pacoeng, saning hnetto oh boeh; anih loe Jerusalem ah saning tazetto thung siangpahrang ah oh.
Miał trzydzieści dwa lata, kiedy zaczął królować, i królował osiem lat w Jerozolimie.
18 Anih loe Israel siangpahrangnawk caehhaih loklam to pazui; Ahab canu to zu haih pongah, Ahab imthung takoh mah sak ih baktih toengah anih mah doeh sak, anih loe Angraeng mikhnukah kasae hmuen to sak.
Lecz szedł drogami królów Izraela, tak jak to czynił dom Achaba, bo miał za żonę córkę Achaba i czynił to, co złe w oczach PANA.
19 Toe a tamna David pongah, Angraeng mah Judah to phraek han koeh ai; anih loe David hoi a caanawk khaeah hmai paaang toepsoep hanah loksuek boeh.
PAN jednak nie chciał wytracić Judy ze względu na Dawida, swego sługę, tak jak mu obiecał, że da pochodnię jemu oraz jego synom po wszystkie dni.
20 Anih dung nathuem ah Edom mah Judah to tuk moe, angmacae koeh ah angmacae ih acaeng to siangpahrang ah suek o.
Za jego dni Edom wyzwolił się spod ręki Judy i ustanowili nad sobą króla.
21 To pongah Joram mah hrang lakok to sin boih moe, Zair vangpui ah caeh; anih loe aqum ah angthawk moe, hrang lakok hoiah anih takui Edom ih misatuh angraengnawk to tuk; to naah kaminawk loe angmacae im ah cawnh o.
Wyruszył więc Joram do Seiru wraz ze wszystkimi rydwanami. Wstał on w nocy i pobił Edomitów, którzy go otoczyli, oraz dowódców rydwanów. Lud zaś uciekał do swoich namiotów.
22 To pongah vaihni ni khoek to Edom kaminawk loe Judah ih misa ah oh o poe; to nathuem ah Libnah prae doeh misa angthawk.
Edom jednak wyzwolił się spod ręki Judy [i jest tak] aż do dziś. W tym czasie wyzwoliła się również Libna.
23 Joram siangpahrang ah oh nathung kaom hmuennawk hoi a sak ih hmuennawk boih loe, Judah siangpahrangnawk ahmin pakuemhaih cabu thungah tarik o na ai maw?
A pozostałe dzieje Jorama i wszystko, co czynił, czy nie są zapisane w kronikach królów Judy?
24 Jehoram loe ampanawk khaeah anghak moe, ampanawk khaeah David vangpui ah aphum o; to pacoengah a capa Ahaziah to siangpahrang ah oh.
I Joram zasnął ze swoimi ojcami, i został pogrzebany z nimi w mieście Dawida. W jego miejsce królował jego syn Achazjasz.
25 Israel siangpahrang Ahab capa Joram siangpahrang ah ohhaih saning hatlaihnetto naah, Judah siangpahrang Jehoram capa Ahaziah to siangpahrang ah oh.
W dwunastym roku Jorama, syna Achaba, króla Izraela, zaczął królować Achazjasz, syn Jorama, króla Judy.
26 Ahaziah siangpahrang ah oh naah, saning pumphae hnetto oh boeh; anih loe Jerusalam ah saningto thung siangpahrang ah oh. Anih ih amno hmin loe Israel siangpahrang Omri canu, Athaliah.
Achazjasz miał dwadzieścia dwa lata, kiedy zaczął królować, i królował jeden rok w Jerozolimie. Jego matka miała na imię Atalia [i była] córką Omriego, króla Izraela.
27 Anih loe Ahab imthung takoh caehhaih loklam to pazui; Ahab imthung takoh ah oh pongah, Ahab imthung takoh mah sak ih hmuen baktih toengah, Angraeng mikhnukah kahoih ai hmuen to a sak.
Szedł on drogą domu Achaba i czynił to, co złe w oczach PANA, jak dom Achaba. Był bowiem zięciem domu Achaba.
28 Ahaziah loe Syria siangpahrang Hazael tuk hanah Ahab capa Joram hoiah Ramoth Gilead ah nawnto caeh; to naah Syria kaminawk mah Joram to ahmaa caak o sak.
Wyruszył z Joramem, synem Achaba, na wojnę z Chazaelem, królem Syrii, do Ramot-Gilead, ale Syryjczycy zranili Jorama.
29 Joram siangpahrang loe, Syria siangpahrang Hazael hoi Ramah ah misa angtuk hoi; to naah Syria kaminawk mah anih to ahmaa caak o sak pongah, ahmaa hoisak hanah Jezreel ah amlaem let. Judah siangpahrang Jehoram capa Ahaziah loe ahmaa kacaa Ahab capa Joram khaeah paqaih hanah Jezreel ah caeh tathuk.
Król Joram wrócił więc, aby się leczyć w Jizreel z ran, które mu zadali Syryjczycy w Rama, gdy walczył z Chazaelem, królem Syrii. I Achazjasz, syn Jorama, króla Judy, przybył odwiedzić Jorama, syna Achaba, w Jizreel, ponieważ był chory.
