2 Siangpahrang 22

1 Josiah siangpahrang ah oh naah saning tazetto ni oh vop; anih mah Jerusalem to saning quithumto pacoeng, saningto uk. Anih ih amno loe Boskath ah kaom Adaiah canu, Jedidah.

Jozjasz miał osiem lat, kiedy zaczął królować, i królował trzydzieści jeden lat w Jerozolimie. Jego matka miała na imię Jedida [i była] córką Adajasza z Boskat.

2 Anih loe Angraeng mikhnukah kahoih hmuen to sak; anih loe ampa David ih loklam to pazui moe, banqoi bantang amkhraeng taak ai.

Czynił on to, co było słuszne w oczach PANA, i szedł wszystkimi drogami Dawida, swego ojca, a nie zbaczał ani na prawo, ani na lewo.

3 Siangpahrang ah ohhaih saning hatlai tazetto naah, Josiah siangpahrang mah Meshullam capa Azaliah, Azaliah capa, ca tarik kami, Shaphan to Angraeng im ah patoeh moe, anih khaeah,

A w osiemnastym roku króla Jozjasza król posłał pisarza, Szafana, syna Azaliasza, syna Meszullama, do domu PANA, mówiąc:

4 qaima Hilkiah khaeah caeh tahangh loe, Angraeng ih im ah sin o ih phoisa hoi khongkha toep kaminawk mah minawk khaeah cong o ih phoisa to kroek ah;

Idź do najwyższego kapłana Chilkiasza. Niech zbiera pieniądze, które przyniesiono do domu PANA, a które stróże progu zebrali od ludu;

5 to phoisanawk to im toksah kaminawk hoi im khawngkungnawk khaeah paek o nasoe; kamro Angraeng im pakhraih hanah, Angraeng im ah toksah kaminawk hanah paek o nasoe.

I niech je dadzą do rąk kierownikom robót, przełożonym nad domem PANA. A ci niech przekażą je robotnikom pracującym w domu PANA, aby naprawiali szkody domu;

6 Thing tok sah thaih kaminawk, im sah kop kaminawk hoi param long sui kop kaminawk to paek o nasoe loe, im pakhraih hanah thing hoi aah tangcae thlungnawk qan hanah paek o nasoe, tiah a naa.

[To jest] cieślom, budowniczym i murarzom, oraz na zakup drewna i ciosanego kamienia na naprawę domu.

7 Toe phoisa patung kaminawk loe oepthoh pongah, kroek han angaih ai.

Jednak nie trzeba było rozliczać się [z nimi] z pieniędzy, które dali im do rąk, bo oni postępowali uczciwie.

8 Qaima Hilkiah mah ca tarik kami, Shaphan khaeah, Angraeng ih tempul thungah Kaalok cabu ka hnuk, tiah a naa. Hilkiah mah cabu to Shaphan khaeah paek moe, anih mah kroek.

Wtedy najwyższy kapłan Chilkiasz powiedział do pisarza, Szafana: Znalazłem księgę Prawa w domu PANA. I Chilkiasz dał księgę Szafanowi, a ten ją czytał.

9 Ca tarikkung, Shaphan loe siangpahrang khaeah caeh moe, Na tamnanawk mah Angraeng imthung ah hnuk o ih phoisa kroek o pacoengah, im khenzawn kami hoi toksah kaminawk khaeah suek o boeh, tiah a naa.

Następnie pisarz Szafan przyszedł do króla i zdał sprawę królowi, mówiąc: Twoi słudzy zebrali pieniądze, które znajdowały się w domu [PANA], i dali je w ręce kierownikom robót, przełożonym nad domem PANA.

10 Ca tarikkung, Shaphan mah siangpahrang khaeah, Qaima Hilkiah mah cabu maeto ang paek, tiah a naa. Siangpahrang khaeah patuek, Shaphan mah siangpahrang hmaa ah cabu to kroek pae.

Pisarz Szafan oznajmił także królowi: Kapłan Chilkiasz dał mi księgę. I Szafan czytał ją wobec króla.

11 Kaalok cabu thung ih loknawk to siangpahrang mah thaih naah, angmah ih khukbuen to asih.

A gdy król usłyszał słowa księgi Prawa, rozdarł swoje szaty.

12 Siangpahrang mah qaima Hilkiah, Shaphan capa Ahikam, Mikaiah capa Akbor, ca tarikkung, Shaphan hoi siangpahrang ih tamna Asahiah khaeah,

Potem król rozkazał kapłanowi Chilkiaszowi, Achikamowi, synowi Szafana, Akborowi, synowi Micheasza, pisarzowi Szafanowi i swojemu słudze Asajaszowi:

13 hnuk ih Kaalok cabu kawng pongah, caeh oh loe, kaimah hoi kaimah ih kaminawk, Judah kaminawk boih hanah, Angraeng khaeah lokdueng oh; hae cabu thungah aicae han tarik ih loknawk hae ampanawk mah tahngai o ai, cabu thungah tarik ih lok baktiah pazui o ai pongah ni, Angraeng palungphuihaih aicae nuiah krak, tiah a naa.

Idźcie, radźcie się PANA co do mnie, co do ludu i co do całej Judy w związku ze słowami tej księgi, którą znaleziono. Wielki bowiem jest gniew PANA, którym zapłonął przeciwko nam, dlatego że nasi ojcowie nie posłuchali słów tej księgi, aby czynić zgodnie ze wszystkim, co jest dla nas napisane.

14 To nathuem ah Harhas capa Tikvah, Tikvah capa Shalum ih zu, tahmaa nongpata Huldah loe, kahni khenzawnkung ah oh moe, Jerusalem vangpui ah oh; qaima Hilkiah, Ahikam, Akbor, Shaphan hoi Asahiah cae loe anih khaeah caeh o moe, anih hoi nawnto lok aram o.

Tak więc kapłan Chilkiasz, Achikam, Akbor, Szafan i Asajasz poszli do prorokini Chuldy, żony Szalluma, syna Tikwy, syna Charchasza, strażnika szat – mieszkała ona w Jerozolimie, po drugiej stronie [miasta] – i opowiedzieli jej [o tej sprawie].

15 Tahmaa nongpata mah nihcae khaeah, Israel Angraeng Sithaw mah, hae tiah thuih; kai khaeah patoeh ih kaminawk khaeah,

Ona zaś powiedziała im: Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Powiedzcie mężczyźnie, który was posłał do mnie;

16 Angraeng mah, Khenah, Judah siangpahrang mah kroek ih cabu thungah tarik ih lok baktih toengah, kai mah hae ahmuen ah amrohaih ka phaksak han;

Tak mówi PAN: Oto sprowadzę nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców, [zgodnie ze] wszystkimi słowami tej księgi, które czytał król Judy;

17 nihcae mah kai ang pahnawt o moe, kalah sithawnawk khaeah hmuihoih to thlaek o; angmacae ban hoi sak ih krangnawk hoiah kai palung ang phui o sak pongah, hae ahmuen loe palung ka phuihaih hmai mah kangh tih, paduek thaih mak ai boeh, tiah thuih.

Za to, że mnie opuścili i palili kadzidło innym bogom, aby pobudzić mnie do gniewu wszystkimi dziełami swoich rąk. Dlatego zapłonie mój gniew przeciwko temu miejscu i nie zagaśnie.

18 Angraeng lokdueng hanah nangcae patoehkung, Judah siangpahrang khaeah, Israel Angraeng Sithaw mah, Na thaih o ih lok pongah hae tiah thuih;

A królowi Judy, który posłał was, aby radzić się PANA, tak powiedzcie: Tak mówi PAN, Bóg Izraela, co do słów, które słyszałeś;

19 hae ahmuen ih kaminawk loe amrohaih hoi kasae thuihaih ah om o tih, tiah hae ahmuen hoi hae ah kaom kaminawk mah ka lok to thaih o naah, palungthin amnaeng o sak moe, Angraeng hmaa ah poeknaemhaih hoiah oh o, angmacae ih khukbuen asihhaih hoiah ka hmaa ah qah o pongah, na lok to ka tahngaih, tiah Angraeng mah thuih, tiah thui pae oh.

Ponieważ twoje serce zmiękło i upokorzyłeś się przed PANEM, gdy usłyszałeś, co powiedziałem przeciw temu miejscu i przeciw jego mieszkańcom – że staną się spustoszeniem i klątwą – rozdarłeś swoje szaty i płakałeś przede mną, to i ja również [ciebie] wysłuchałem, mówi PAN.

20 To pongah, khenah, kai mah nam panawk khaeah kang pakuem pongah, nang loe taprong ah kamongah na phum o tih; hae ahmuen ah ka phaksak han ih amrohaih loe na mik hoiah na hnu mak ai, tiah a naa. Nihcae mah lok to siangpahrang khaeah sinh pae o let.

Dlatego oto przyłączę cię do twoich ojców i będziesz złożony w swoim grobie w pokoju, aby twoje oczy nie oglądały całego nieszczęścia, które sprowadzę na to miejsce. A oni zanieśli tę odpowiedź królowi.