2 Siangpahrang 10

1 Ahab loe Samaria ah capa quisarihto tawnh; Jehu mah ca tarik moe, Jezreel vangpui ukkung, kacoehtanawk, Ahab ih caanawk khenzawn kaminawk ohhaih Samaria vangpui ah pat pae,

Ahab hadde sytti søner i Samaria. Jehu skreiv brev og sende til Samaria, til dei øvste i Jizre’el, til styresmennerne og til dei fosterfeder Ahab hadde sett inn, og der sagde han:

2 tarik ih ca thungah, Nangcae loe nangmacae angraeng ih caanawk, hrang lakoknawk, hrang angthueng kaminawk, sipae thungh ih kacak vangpui, maiphaw maica hoi kakoep ah na oh o pongah, hae ca nangcae khae phak pacoengah,

«- - Og når de no fær dette brevet, de som hev hjå dykk sønerne åt herren dykkar, de som råder yver vognerne og hestarne, og hev festning og våpn,

3 nangmacae angraeng thungah kahoih koek capanawk to qoi oh loe, anih to ampa ih angraeng tangkhang nuiah anghnu o sak ah; na angraeng ih imthung takoh hanah misatuh oh, tiah tarik.

so kåra ut den hævaste og likaste av sønerne åt herren dykkar, og set honom upp på kongsstolen åt far hans, og strid so for ætti åt herren dykkar!»

4 Toe nihcae loe paroeai zit o moe, khenah, siangpahrang Joram hoi Ahaziah loe anih hmaa ah angdoe hoi thai ai; aicae taoe cae loe kawbangmaw angdoe thai tih?

Men dei vart reint livrædde. «Når ikkje dei tvo kongarne stod seg mot honom, » sagde dei, «kor kann då me?»

5 To pongah siangpahrang im ukkung, vangpui ukkung, kacoehtanawk hoi nawktanawk khenzawn kaminawk mah Jehu khaeah, Kaicae loe na tamna ah ka oh o boeh pongah, na thuih ih hmuen to ka sak o boih han; mi doeh siangpahrang ah ka suem o mak ai; na mikhnukah hoih, tiah na poek ih baktih toengah sah ah, tiah a naa o.

Drottseten og byhovdingen og dei øvste og fosterfederne sende det svaret til Jehu: «Dine tenarar er me; alt det du byd oss, gjer me; ingen vil me kåra til konge. Gjer du som du tykkjer sjølv!»

6 To pacoengah Jehu mah nihcae khaeah, vai hnetto haih ca tarik pae let; nangcae loe kai ih kami ah na oh o moe, kai ih lok tahngai han, tiah na thuih o nahaeloe, na angraeng capanawk ih lu to Jezreel ah khawnbang hae atue ah, kai khaeah na sin oh, tiah a naa. Siangpahrang capa, kami quisarihtonawk loe vangpui zaehoikungnawk hoi nawnto oh o, nihcae mah khetzawn o.

Då skreiv han eit nytt brev til deim: «Er so det held med meg og lyder mine bod, so hogg hovudi av kongssønerne, og kom til meg i morgon dette bil, til Jizrael!» Dei sytti kongssønerne budde hjå stormennerne i byen, dei som fostra deim.

7 Nihcae khaeah ca phak naah loe, to kaminawk mah siangpahrang capa, kami quisarihtonawk to hum o boih; nihcae ih lu to pahang pongah pacaengh o moe, Jehu khaeah Jezreel ah pat pae o.

Då dei fekk brevet, tok dei kongssønerne og drap deim, alle sytti, lagde so hovudi i korger og sende deim til honom i Jizre’el.

8 Laicaeh maeto phak naah, Jehu khaeah, Siangpahrang capanawk ih lu to ang sin o boeh, tiah thuih pae o. Anih mah, Hnetto ah tapraek oh loe, vangpui khongkha akunhaih ahmuen ah akhawnbang khoek to suem oh, tiah a naa.

Då han fekk bod at dei var komne med hovudi av kongssønerne, sagde han: «Legg dei i tvo dungar attmed byporten til i morgon!»

9 Jehu loe akhawnbang khawnthaw ah caeh moe, kaminawk boih hmaa ah angdoet pacoengah, Nangcae loe zaehaih na tawn o ai; khenah, kaimah ni ka angraeng hae misa ah ka suek moe, anih to ka hum; toe mi mah maw hae kaminawk hae hum boih?

Morgonen etter for han dit ut, steig fram og tala for folket: «De er skuldlause. Det var eg som fekk i stand samansverjingi mot herren min; det var eg som drap honom; men kven hev slege i hel alle desse?

10 Angraeng mah thuih ih Ahab imthung takoh kawng loe maeto doeh anghmaa ai, tiah vaihi panoek oh; Angraeng loe a tamna Elijah khaeah thuih ih lok to sak boeh, tiah a naa.

Skyna då at ikkje eitt av Herrens ord hev vorte til inkjes, av det Herren tala mot Ahabs hus. Herren hev gjort so som han tala ved Elia, tenaren sin.»

11 To pongah Jehu mah Jezreel ah kaom Ahab ih imthung takoh boih, anih ih angraengnawk boih, anih ih nawkamyanawk boih, anih ih qaimanawk to maeto doeh tahmat ai ah hum bit.

Jehu slo i hel alle som var att av Ahabs hus i Jizre’el, like eins alle stormennerne hans og venerne hans og prestarne hans, so ingen vart att eller slapp undan.

12 Jehu loe angthawk moe, Samaria vangpui ah caeh; loklam taeng ih tuumui aahhaih im phak naah,

So tok han ut og for av stad til Samaria. På vegen dit attmed Gjætar-Bet-Eked

13 Jehu mah Judah siangpahrang Ahaziah ih nawkamyanawk to hnuk naah, Nangcae loe mi aa? tiah a naa. Nihcae mah, Kaicae loe Ahaziah ih nawkamya ah ka oh o; siangpahrang ih caanawk hoi siangpahrang zu ih caanawk khet hanah kang zoh o tathuk, tiah a naa o.

råka han på brørne til Ahazja, kongen i Juda. «Kven er de?» spurde han. Dei svara: «Brørne til Ahazja er me; me er på veg og vil helsa på kongssønerne og sønerne åt kongsmori.»

14 Anih mah, Nihcae to kahing ah caeh o haih ah, tiah a naa. To pongah nihcae to kahing ah a hoih o moe, tuumui aahhaih im ah hum o; kami quipali, hnetto oh o; maeto doeh pathlung o ai.

«Fanga deim livande!» ropa han. Dei so gjorde. Og han drap deim og kasta deim i brunnen i Bet-Eked, tvo og fyrti i talet; ikkje ein av deim vart spard.

15 To ahmuen to tacawt taak pacoengah, anih hnuk hanah angzo, Rekap capa Jehonadab to anih mah hnuk; Jehu mah anih to ban sin pacoengah, Ka poekhaih palungthin nang khaeah oh baktih toengah, na poekhaih palungthin loe toeng hmang maw? tiah a naa. Jehonadab mah, Toeng hmang, tiah a naa. Jehu mah, To tiah toeng nahaeloe, na ban to na paek ah, tiah a naa. Anih mah a ban to paek naah, Jehu mah a ohhaih hrang lakok nuiah anih to zaeh tahang.

På vegen derifrå møtte han på Jonadab Rekabsson. Han helsa og spurde: «Er du likso ærleg i hugen mot meg, som eg er mot deg?» «Ja, » svara Jonadab. «Er du det so gjev meg handi!» Han so gjorde, og dermed drog han honom upp til seg i vogni.

16 Jehu mah, Kai khaeah angzoh loe, Angraeng ah tha ka pathokhaih to khen ah, tiah a naa. To pongah anih to hrang lakok hoiah caeh haih poe.

«Køyr med meg, » sagde han, «so skal du sjå kor brennhuga eg er for Herren!» So fekk han køyra med honom i vogni.

17 Jehu mah Samaria vangpui phak naah, Angraeng mah Elijah khaeah thuih ih lok baktih toengah, kanghmat Ahab imthung takoh hum boih ai karoek to maeto doeh anghmat ai ah hum.

Då han kom til Samaria, slo han i hel alle som var att av Ahabs hus der i byen; han tynte deim alle, soleis som Herren hadde sagt til Elia.

18 Jehu mah kaminawk boih nawnto pakueng pacoengah, nihcae khaeah, Ahab loe Baal ih tok zetta ni sak; Jehu loe anih pong pop aep ah sah tih.

So stemnde Jehu saman alt folket og tala til deim: «Ahab dyrka Ba’al lite, Jehu vil dyrka honom mykje.

19 To pongah vaihiah, Baal tahmaanawk boih, anih ih toksah tamnanawk boih, anih ih qaimanawk to kawk o boih ah; Baal han kalen parai angbawnhaih sak ka koeh pongah, mi doeh tahmat o hmah; mi kawbaktih doeh angzo ai kami loe, hing mak ai, tiah a naa. Jehu mah Baal bok kaminawk hum han koeh pongah, nihcae to athlaeng.

Stemn no i hop til meg alle Ba’als-profetarne, alle dyrkarne hans, og alle prestarne hans, ikkje ein må vanta! for eg etlar halda ein stor offerveitsla for Ba’al; og kvar som vantar, skal bøta med livet.» Jehu gjorde det på svik, av di han vilde rydja ut Ba’als-dyrkararne.

20 Jehu mah, Baal kawng thuih hanah amkhueng oh, tiah a naa. Kaminawk loe Baal kawng thuih hanah amkhueng o.

Jehu baud: «Lys ut ei stor samlingshøgtid for Ba’al!» Dei lyste henne ut.

21 Israel prae boih ah lok pat o; to tiah Baal toksah kaminawk loe, maeto doeh anghmat ai ah angzoh o. Baal tempul thungah angzoh o, Baal tempul loe hae bang hoi ho bang khoek to koi o khik.

Jehu sende bod kring i heile Israel, og alle Ba’als-dyrkararne kom; det var ikkje ein som ikkje møtte. Dei gjekk inn i Ba’als-templet, og Ba’als-templet vart fullt frå ende til annan.

22 Jehu mah khukbuen toep kami to kawk moe, Baal toksah kaminawk boih hanah khukbuen sinh pae hanah a thuih pae. To pongah anih mah nihcae hanah khukbuen to sinh pae.

So baud han tilsynsmannen yver klædebui: «Tak fram bunader åt alle Ba’als-dyrkararne!» Og han tok fram bunader åt deim.

23 Jehu loe Rakab capa Jehonadab hoi nawnto Baal tempul thungah akun hoi, Jehu mah, Baal bok kaminawk khaeah, Khenah, nangcae salakah Angraeng ih tamna maeto doeh om hmah nasoe, Baal bok kaminawk khue omsak ah, tiah a thuih pae.

So gjekk Jehu og Jonadab Rekabsson inn i Ba’als-templet. Han bad Ba’als-dyrkararne agta på og sjå etter at det ikkje fanst nokon av Herrens tenarar millom deim, anna einast Ba’als-dyrkarar.

24 Angbawnhaih sak moe, hmai angbawnhaih sak hanah athung ah akun o naah, Jehu mah tasa bangah kami quitazetto kawk moe, Mi kawbaktih doeh nangcae ban ah ka suek ih, hae kaminawk loisak kami loe, a hinghaih boeng tih, tiah a naa.

So gjekk dei inn og ofra slagtoffer og brennoffer. Jehu hadde sett åtteti mann utanfor og sagt: «Slepp det undan ein einaste av deim eg gjev i dykkar hende, skal de bøta liv for liv!»

25 Hmai angbawnhaih sak pacoengah, Jehu mah katoep kami hoi misatuh angraengnawk khaeah, Athung ah caeh oh loe, hum oh, mi doeh loih o sak hmah, tiah a naa. To pongah nihcae mah sumsen hoiah takroek o; katoep kami hoi misatuh angraengnawk mah kami qok to tasa bangah vah o moe, Baal im ohhaih vangpui bangah caeh o.

Då han so var ferdig med å ofra brennofferet, baud Jehu livvakti og kjemporne: «Inn og slå deim i hel! Slepp ingen ut!» Dei hogg deim ned, og kasta ut liki. So trengde livvakti og kjemporne seg inn i det inste av Ba’als-templet,

26 Baal tempul thung ih krangnawk to lak o moe, hmai hoiah qoeng o.

og kasta ut stolparne i Ba’als-templet og brende deim upp.

27 Baal ih krangnawk to pakhoih o moe, Baal ih tempul doeh a phraek o; to ahmuen to vaihni ni khoek to tamzun thakhhaih hoi aek thakhaih ahmuen ah patoh o.

Dei reiv ned Ba’als-sula, og dei reiv ned heile Ba’als-templet, og laga det um til naudturftstad, som finst den dag i dag.

28 To tiah Jehu mah Israel prae thungah Baal bokhaih to phraek.

So øydde Jehu Ba’al ut or Israel.

29 Toe Jehu loe Israel caanawk zaesakkung Nebat capa Jeroboam zaehaih, Bethel hoi Dan vangpui ah kaom sui hoi sak ih, maitaw caanawk bokhaih to caehtaak ai.

Men han gav ikkje upp synderne hans Jerobeam Nebatsson, som han hadde forført Israel til: gullkalvarne i Betel og Dan.

30 Angraeng mah Jehu khaeah, Ka mikhnukah kaciim hmuen to na sak moe, Ahab imthung takoh ah sak han ka poek ih hmuen to na sak pongah, na caanawk adung pali khoek to Israel angraeng tangkhang nuiah nang hnu o tih, tiah a naa.

Herren tala til Jehu: «Av di du gjorde til gagns det som eg tykkjer er rett, med di du gjorde alt det eg hadde etla Ahabs-ætti, so skal barnebarns-borni dine sitja på Israels kongsstol.»

31 Toe Jehu loe Israel Angraeng Sithaw ih daannawk to palungthin boih hoi pazui hanah poek ai; Israel caanawk zaesak Jeroboam zaehaih to caehtaak ai.

Men Jehu heldt seg ikkje heilt etter Herrens, Israels Guds, lov; han gav ikkje upp synderne hans Jerobeam, som han hadde forført Israel til.

32 To nathuem ah Angraeng mah Israel prae to tamcaeksak kue; to pongah Hazael mah Israel prae to pazawk boih;

Ved denne tid tok Herren til å skjera stykke or Israel. Hazael slo deim langs heile Israels landskil;

33 Jordan prae ni angyae bang, Gilead prae thung boih, Gad, Reuben hoi Manasseh prae boih, Arnon vapui taeng ih Aroer vangpui hoi Gilead prae, Bashan prae khoek to pazawk.

på austsida av Jordan tok han heile Gileadlandet, Gads-ætti, Rubens-ætti, Manasse-ætti, frå Aroer ved Arnonåi, heile Gilead og Basan.

34 Jehu siangpahrang ah oh nathung kaom hmuennawk hoi a sak ih hmuennawk boih loe, Israel siangpahrangnawk ahmin pakuemhaih cabu thungah tarik o na ai maw?

Det som elles er å fortelja um Jehu, um alt det han gjorde og alle hans storverk, det er uppskrive i krønikeboki åt Israels-kongarne.

35 Jehu loe ampanawk khaeah anghak moe, Samaria vangpui ah aphum o. Anih zuengah a capa Jehoahaz to siangpahrang ah oh.

Jehu lagde seg til kvile hjå federne sine og vart gravlagd i Samaria. Joahaz, son hans, vart konge i staden hans.

36 Jehu loe Israel kaminawk nuiah Samaria ah saning pumphae tazetto thung siangpahrang ah oh.

Den tidi Jehu var konge yver Israel i Samaria, var åtte og tjuge år.