2 Korin 5
1 Long hoi sak ih hae kahni im hae anghmaa cadoeh, van ah ban hoi sak ai ih dungzan ah kacak, Sithaw ih im a tawnh o, tiah a panoek o. (aiōnios g166)
Scimus enim quoniam si terrestris domus nostra hujus habitationis dissolvatur, quod ædificationem ex Deo habemus, domum non manufactam, æternam in cælis. (aiōnios g166)
2 Hae long nuiah a oh o naah, van ih im ah oh han a koeh o parai pongah, pacip paaahaih hoiah kho a sak o:
Nam et in hoc ingemiscimus, habitationem nostram, quæ de cælo est, superindui cupientes:
3 van ah oh hanah laihaw to angkhuk o boeh nahaeloe, bangkrai ah a om o mak ai.
si tamen vestiti, non nudi inveniamur.
4 Hae kahni im thungah kaom aicae loe hmuen kazit a phawh o pongah, pacip paaahaih hoiah kho a sak o: hae im hae caehtaak han a koeh o pongah na ai, kadueh thaih hmuen to hinghaih hoiah pazawk han a koeh o pongah ni hae tiah kho a sak o.
Nam et qui sumus in hoc tabernaculo, ingemiscimus gravati: eo quod nolumus expoliari, sed supervestiri, ut absorbeatur quod mortale est, a vita.
5 To tiah oh thai hanah aicae khaeah toksahkung loe Sithaw ni, Anih mah ni kacak Muithla doeh aicae hanah paek.
Qui autem efficit nos in hoc ipsum, Deus, qui dedit nobis pignus Spiritus.
6 To pongah hae im takpum ah a oh o nathung, aicae loe Angraeng hoiah angthla o, tiah a panoek o pongah oephaih hoiah kho a sak o poe:
Audentes igitur semper, scientes quoniam dum sumus in corpore, peregrinamur a Domino
7 (aicae loe hnukhaih hoiah a caeh o ai, tanghaih hoiah ni a caeh o: )
(per fidem enim ambulamus, et non per speciem):
8 hae takpum hae a caeh o taak moe, Angraeng hoi nawnto oh han a koeh o pongah poekhaih tha a cak o.
audemus autem, et bonam voluntatem habemus magis peregrinari a corpore, et præsentes esse ad Dominum.
9 Aicae loe hae im ah a oh o maw, om ai maw, tok a sak o naah, Anih mah talawk koi kami ah a oh o thai hanah ni tok a sak o.
Et ideo contendimus, sive absentes, sive præsentes, placere illi.
10 Kami boih a takpum hoiah sak ih baktih toengah, kasae kahoih hnuk hanah, aicae loe Kri lokcaekhaih angraeng tangkhang hmaa ah angdoe o boih tih.
Omnes enim nos manifestari oportet ante tribunal Christi, ut referat unusquisque propria corporis, prout gessit, sive bonum, sive malum.
11 Zit kathok Angraeng kawng to ka panoek o pongah, kami boih Angraeng khaeah amlaem o hanah ka pacae o, tiah Sithaw mah kahoihah ang panoek; nangcae mah doeh nang panoek o tih, tiah oephaih ka tawnh.
Scientes ergo timorem Domini, hominibus suademus, Deo autem manifesti sumus. Spero autem et in conscientiis vestris manifestos nos esse.
12 Nangcae khaeah kaimacae hoi kaimacae amkoeh let hanah ka poek o ai. Toe palungthin khen ai ah, tasa ah amoek kaminawk to, kaicae zuengah nam oek o thuih han ih ni atue kahoih kang paek o.
Non iterum commendamus nos vobis, sed occasionem damus vobis gloriandi pro nobis: ut habeatis ad eos qui in facie gloriantur, et non in corde.
13 Kaicae kam thu o nahaeloe, Sithaw han ni kam thu o: palung ka ha o nahaeloe, nangcae han ni palung ka ha o.
Sive enim mente excedimus Deo: sive sobrii sumus, vobis.
14 Kami boih hanah kami maeto dueh nahaeloe, kaminawk loe duek o boih, tiah a panoek o pongah, Kri amlunghaih mah kaicae ang pacae khruek:
Caritas enim Christi urget nos: æstimantes hoc, quoniam si unus pro omnibus mortuus est, ergo omnes mortui sunt:
15 kahing kaminawk loe angmacae han hing ai ah, nihcae han kadueh moe, angthawk let kami han a hing o thai hanah, Anih loe kami boih hanah duek.
et pro omnibus mortuus est Christus: ut, et qui vivunt, jam non sibi vivant, sed ei qui pro ipsis mortuus est et resurrexit.
16 To pongah vaihi hoi kamtong mi kawbaktih doeh taksa khet hoi lokcaek han ih ka panoek o ai, canghniah loe Kri to taksa ah ka panoek o, toe vaihi loe to tiah panoekhaih ka tawn o ai boeh.
Itaque nos ex hoc neminem novimus secundum carnem. Et si cognovimus secundum carnem Christum, sed nunc jam non novimus.
17 To pongah mi kawbaktih doeh Kri ah kaom kami loe kangtha ah sak ih kami ah oh: kangquem hmuennawk loe laemh boih boeh; khenah, hmuennawk loe angtha o boih boeh.
Si qua ergo in Christo nova creatura, vetera transierunt: ecce facta sunt omnia nova.
18 Hmuennawk boih loe Sithaw ih ni, Anih loe Jesu Kri rang hoiah aicae hoi angmah salakah angdaeh lethaih to sak moe, angdaeh let toksakhaih to aicae khaeah ang paek;
Omnia autem ex Deo, qui nos reconciliavit sibi per Christum: et dedit nobis ministerium reconciliationis,
19 Sithaw loe Kri ah oh moe, long hoi angdaehhaih to sak, nihcae mah sak o ih zaehaih baktih toengah nihcae han zaehaih net ai; angdaehhaih tamthanglok to aicae hanah paek boeh.
quoniam quidem Deus erat in Christo mundum reconcilians sibi, non reputans illis delicta ipsorum, et posuit in nobis verbum reconciliationis.
20 To tiah oh pongah aicae loe Kri han laicaeh ah a oh o: kaicae rang hoiah Sithaw mah pacae baktih toengah, Sithaw hoi angdaehhaih na sak o hanah Kri zuengah kang pacae o.
Pro Christo ergo legatione fungimur, tamquam Deo exhortante per nos. Obsecramus pro Christo, reconciliamini Deo.
21 Anih rang hoiah Sithaw toenghaih a hnuk o thai hanah, Sithaw mah zaehaih panoek ai Anih to aicae hanah kami zae ah sak.
Eum, qui non noverat peccatum, pro nobis peccatum fecit, ut nos efficeremur justitia Dei in ipso.
