2 Dungkrhoekhaih 30
1 Hezekiah mah Israel prae hoi Judah prae boih ah ca pat pae, Angraeng ih im ohhaih, Jerusalem vangpui ah sak ih misong loihaih poihkung ah, Israel Angraeng Sithaw ih ahmin pakoeh hanah angzo oh, tiah Ephraim hoi Manasseh khaeah doeh ca a paek.
Potem Ezechiasz rozesłał [posłańców] do całego Izraela i Judy, a do Efraima i Manassesa napisał także listy, aby przybyli do domu PANA w Jerozolimie i obchodzili święto Paschy dla PANA, Boga Izraela.
2 Khrah hnetto haih naah, misong loihhaih poih sak hanah, siangpahrang mah angmah ih angraengnawk hoi Jerusalem ah kaom rangpuinawk palung adue o.
Król bowiem postanowił wraz z książętami i całym zgromadzeniem w Jerozolimie, aby obchodzić święto Paschy w drugim miesiącu;
3 Qaimanawk loe toksak han kamcuk ah ciimcai o ai, Judah kaminawk doeh Jerusalem ah amkhueng o ai pongah, angmah sakhaih atue thuem ah misong loihhaih poih to sah o thai ai.
Gdyż nie mogli [go] obchodzić w owym czasie, ponieważ liczba poświęconych kapłanów nie była wystarczająca, a i lud nie zgromadził się jeszcze w Jerozolimie.
4 Siangpahrang hoi kaminawk loe sak han kaom to baktih hmuen nuiah poeknawm o ai.
Sprawa ta podobała się królowi i całemu zgromadzeniu.
5 Cabu thungah tarik ih baktih toengah, paroeai kasawk atue thungah misong loihhaih poih to sah o vai ai boeh pongah, kaminawk loe angzoh o moe, Jerusalaem ah Israel Angraeng Sithaw khaeah, misong loihhaih poih sak han ih ahmuen to, Israel prae thung boih, Beersheba hoi Dan prae karoek to taphong boih hanah a thuih o.
Postanowili więc ogłosić w całym Izraelu, od Beer-Szeby aż do Dan, aby przybyto do Jerozolimy obchodzić święto Paschy dla PANA, Boga Izraela. Już dawno bowiem [go] nie obchodzili, jak to było przepisane.
6 Siangpahrang angmah ih angraengnawk mah paek o ih ca to ca phawkungnawk mah lak o moe, lokpaek ih baktih toengah Israel prae hoi Judah prae boih ah thak o; capat thungah Israel kaminawk, Abraham, Isak hoi Israel acaengnawk ih Angraeng Sithaw khaeah amlaem o let ah; to tih nahaeloe Anih doeh Assyria siangpahrang ban thung hoiah kaloih, anghmat kami, nangcae khaeah, amlaem let tih.
Ruszyli więc posłańcy z listami od króla i od jego książąt po całym Izraelu i Judzie, zgodnie z rozkazem króla, mówiąc: Synowie Izraela! Powróćcie do PANA, Boga Abrahama, Izaaka i Izraela, a on powróci do ostatków, które spośród was ocalały z rąk królów Asyrii.
7 Nam panawk ih Angraeng Sithaw hmaa ah zaehaih kasah, nam panawk hoi nam nawkamyanawk baktiah om o hmah; na hnuk o ih baktih toengah, to tiah zaehaih kasah nihcae to Angraeng mah kanung parai ah danpaek boeh.
I nie bądźcie jak wasi ojcowie i jak wasi bracia, którzy zgrzeszyli przeciwko PANU, Bogu swoich ojców, który wydał ich na spustoszenie, jak to sami widzicie.
8 Nam panawk baktiah palungthah o sak hmah, nangmacae hoi nangmacae Angraeng khaeah anghnai oh, anih mah dungzan ah ciimcaisak ih, hmuenciim ah angzo oh; kanung parai nangcae khae palungphuihaih dipsak hanah, na Angraeng Sithaw ih tok to sah oh.
Teraz więc nie zatwardzajcie waszego karku, jak wasi ojcowie. Poddajcie się PANU, przyjdźcie do jego świątyni, którą poświęcił na wieki, i służcie PANU, waszemu Bogu, a odstąpi od was zapalczywość jego gniewu.
9 Angraeng khaeah nam laem o let nahaeloe, misong naeh kaminawk mah nam nawkamyanawk hoi na caanawk to tahmenhaih tawn o ueloe, hae prae ah nam laem o let tih; anih khaeah nam laem o let nahaeloe, nangcae ih Angraeng Sithaw loe amlunghaih hoi tahmenhaih hoiah koi pongah, nangcae han mikhmai hawk ving mak ai, tiah ca tarik pae.
Jeśli bowiem powrócicie do PANA, wasi bracia i synowie otrzymają miłosierdzie u tych, którzy uprowadzili ich w niewolę, tak że powrócą do tej ziemi, bo PAN, wasz Bóg, jest łaskawy i miłosierny i nie odwróci od was swojego oblicza, jeśli powrócicie do niego.
10 Ca phawkungnawk loe Ephraim, Manasseh hoi Zebulun prae thung boih ah, vangpui maeto hoi maeto ah ca to thak o; toe kaminawk mah nihcae to kasae thuih o moe, pahnui o thuih.
A gdy posłańcy chodzili od miasta do miasta przez ziemię Efraima i Manassesa aż do Zebulona, naśmiewano się z nich i szydzono.
11 Toe Asher, Manasseh hoi Zebulun ih kaminawk loe poek pahnaem o moe, Jerusalem ah caeh o.
[Niektórzy] jednak z Aszera, Manassesa i Zebulona ukorzyli się i przyszli do Jerozolimy.
12 Judah prae thung ih kaminawk loe Angraeng ih lok baktih toengah, Angraeng ban thacakhaih nihcae nuiah oh pongah, siangpahrang hoi angraengnawk mah sak atim ih hmuen to poekhaih maeto hoiah sak koehhaih palungthin to a tawnh o.
W Judzie też działała ręka Boża, dając im jedno serce, aby wypełnili rozkaz króla i książąt, według słowa PANA.
13 Khrah hnetto haih naah loe, taeh thuh ai ih takaw caakhaih poih sak hanah, paroeai kaminawk loe Jerusalem ah amkhueng o moe, kalen parai poih to a sak o.
I zebrało się w Jerozolimie wielu ludzi, aby obchodzić w drugim miesiącu Święto Przaśników. [Było to] niezmiernie wielkie zgromadzenie.
14 Nihcae loe angthawk o moe, Jerusalem vangpui ih acaeng kalah kaminawk mah sak o ih hmaicamnawk hoi hmuihoih thlaekhaih hmaicamnawk to lak o pacoengah, Kidron vacong thungah vah o king.
Wtedy powstali i usunęli ołtarze, które były w Jerozolimie, wszystkie też ołtarze, na których palono kadzidło, usunęli i wrzucili do potoku Cedron.
15 Khrah hnetto haih ni hatlai palito naah, misong loihhaih poih sakhaih moi to boh o; qaima hoi Levi acaengnawk loe azathaih tongh o pongah, angmacae hoi angmacae to ciimcai ah oh o moe, Angraeng ih im ah hmai angbawnhaih hmuen to sinh o.
Potem zabili baranka paschalnego czternastego dnia, w drugim miesiącu. A kapłani i Lewici, będąc zawstydzeni, poświęcili się i przyprowadzili całopalenia do domu PANA.
16 Sithaw kami Mosi mah paek ih kaalok baktih toengah, angmacae angdoethaih ahmuen ah angdoet o moe, Levi acaengnawk mah paek ih moithii to qaimanawk mah hmaicam ah haeh o.
I stali na swoich miejscach według swego urzędu i według prawa Mojżesza, męża Bożego. Kapłani kropili krwią, [którą brali] z rąk Lewitów.
17 To ah amkhueng kaminawk thungah thoemto kaminawk loe ciimcai o ai pongah, ciimcai ai kaminawk boih Angraeng han ciimcai hanah, Levi acaengnawk mah misong loihhaih poihkung ah tuucaa to boh pae o.
Wielu bowiem [było] w zgromadzeniu, którzy [jeszcze] się nie poświęcili, dlatego Lewici ofiarowali baranki paschalne za każdego nieczystego, aby go poświęcić PANU.
18 Ephraim, Manasseh, Issakar, Zebulun prae thung hoiah angzo kaminawk loe angmacae hoi angmacae ciimcai ah om o ai; cabu thungah tarik ih lok to pazui ai ah, moi to a caak o. Hezekiah mah, Kahoih Angraeng mah tahmen nasoe,
Bo wielka liczba tego ludu, [zwłaszcza] wielu z Efraima, Manassesa, Issachara i Zebulona, nie była oczyszczona i jedli baranka paschalnego niezgodnie z przepisami. Lecz Ezechiasz modlił się za nich, mówiąc: Niech dobrotliwy PAN przebaczy każdemu;
19 hmuenciim ciimcaihaih daan baktiah, anih loe ciimcai ai cadoeh, ampanawk ih Angraeng Sithaw pakrong koeh kami ih zaehaih to tahmen nasoe, tiah lawkthuih pae.
Kto przygotował swoje serce, aby szukać Boga, PANA Boga swoich ojców, choćby [nie był oczyszczony] według oczyszczenia świątyni.
20 Hezekiah lawkthuihaih to Angraeng mah tahngaih pae moe, kaminawk to ngantuisak.
I PAN wysłuchał Ezechiasza, i uzdrowił lud.
21 Jerusalem ah kaom Israel caanawk loe taeh thuh ai ih takaw caakhaih poih to ni sarihto thung anghoehaih hoiah sak o; Levi acaengnawk hoi qaimanawk loe ni thokkruek atuenpawknawk hoiah Angraeng khaeah Angmah saphawhaih laa to sak o.
Tak więc synowie Izraela, którzy byli w Jerozolimie, obchodzili Święto Przaśników przez siedem dni z wielką radością. A Lewici i kapłani wysławiali PANA każdego dnia, [śpiewając] PANU przy głośnych instrumentach.
22 Angraeng ih lok patukkung Levi acaengnawk boih khaeah, Hezekiah mah thapaekhaih lok to thuih pae; ni sarihto thung poihsak o moe, a caak o; angdaehhaih hmuen to tathlangh o moe, angmacae ampanawk ih Angraeng Sithaw hmaa ah zaehaih to taphong o.
Wtedy Ezechiasz przemówił łaskawie do wszystkich Lewitów, którzy wykazywali dobre rozeznanie [w sprawach] PANA. I jedli przez siedem dni tego święta, składając ofiary pojednawcze i wyznając [grzechy] PANU, Bogu swoich ojców.
23 Poihkung ah angzo kaminawk mah ni sarihto thung poihsak patomh han thuih o pongah, anghoehaih hoiah ni sarihto thung poih to sak patomh o let.
Potem całe zgromadzenie postanowiło obchodzić [święto] przez drugie siedem dni. Obchodzili więc [święto] z radością przez kolejne siedem dni.
24 Judah siangpahrang Hezekiah mah rangpui hanah maitaw tae sangto, tuucaa sang sarihto paek; angraengnawk mah doeh maitaw tae sangto hoi tuucaa sang hato paek o toeng; paroeai pop qaimanawk doeh angmacae hoi angmacae to ciimcai ah oh o.
Ezechiasz bowiem, król Judy, dał zgromadzeniu tysiąc cielców i siedem tysięcy owiec, a książęta dali zgromadzeniu tysiąc cielców i dziesięć tysięcy owiec. I poświęciło się bardzo wielu kapłanów.
25 Qaima hoi Levi acaengnawk, Judah prae thung hoiah angzo kaminawk boih, Israel prae thung hoiah angzo kaminawk boih, Israel prae thung hoiah angzo angvinnawk boih hoi Judah prae ah kaom kaminawk boih loe anghoehaih hoiah oh o.
Tak więc radowało się całe zgromadzenie Judy, kapłani, Lewici oraz całe zgromadzenie, które przybyło z Izraela, a także przybysze, którzy przyszli z ziemi Izraela, i ci, którzy mieszkali w Judzie.
26 To tiah Jerusalem vangpui ah kalen parai anghoehaih to oh; Israel siangpahrang David capa Solomon dung pacoeng hoi to tiah kalen parai anghoehaih to Jerusalem ah om ai boeh.
I panowała wielka radość w Jerozolimie, gdyż od czasów Salomona, syna Dawida, króla Izraela, nic podobnego nie wydarzyło się w Jerozolimie.
27 Qaima hoi Levi acaengnawk loe angdoet o moe, kaminawk han tahamhoihaih paek o; nihcae lawkthuihaih lok loe, a ohhaih hmuenciim, van khoek to phak, nihcae lawkthuihaih lok to Angraeng mah tahngaih pae.
Potem powstali kapłani i Lewici i błogosławili ludowi. A ich głos został wysłuchany i ich modlitwa dotarła do świętego przybytku [PANA], do nieba.
